, JM. 264 w Srodędnia 10. Listopada 1852

Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.11.10 Nr264

Drukiem i nakładem Drukarni Nadwornej W. Deckera i Spółki w Poznaniu. - Redaktor odpowiedzialny: N. Kamieński w Poznaniu.

Telegraficzne wiadomości.

Paryż, d. 6. Listopada. - Pogłoski od niejakiego czasu obiegające, o codziennych aresztowaniach wojskowych i cywilnych osób, teraz coraz bardziej się pomnażają. Paryż, d 8. Listopada. - Senat zanotował propozycya 10senatorów. Tenże uchwala głosami wszystkiemi, przeciw jednemu: naród żąda przywrócenia cesarstwa w osobie Ludwika N apoleona. Cesarstwo ma być sukcesyjne, w proste'j linii, prawne lub w linii adoptywnej. Naród nadaje przyszłemu cesarzowi prawo stanowienia o następcy tronu w rodzinie U ouaparlych. Ta uchwala senatu została niezwłocznie przesłana do księcia prezydenta. Glosowanie na pierwotnych zgromadzeniach odbędzie się dnia 21.

Listopada. Zgromadzenie prawodawcze zwołanem jest na d. 25. Listopada.

B e r l i n, d. 9. Listopada. - N aj. Pan raczył nadać pastorowi Dublin" w Gross Jannewitz order orła czerwonego 4tej klasy; tudzież rzeźnikowi Preische w G6rlitz medal na wstążce za ocalenie życia. - Królewski dwór przywdziewa jutro żałobę na dni 8 za J. C Mość księcia Maxymiliana Leuchtenberga, księcia EichsHidt. Berlin, dnia 7. Listopada 1852. r.

Zastępca naczelnego mistrza ceremonii bar. S l i 11 fr i e d .

(Z kor. Cz.)- Nie uszło uwagi publicznej, że w dziennikach wiedeńskich równie jak berlińskich, mianowicie tych, które wyobrażają mniej więcej opinią obu gabinetów, panuje od niejakiego czasu w traktowaniu sprawy handlowocelnćj daleko większa spokojność i wyrozumiałość. Wniesiono ztąd, że pomiędzy obu gabinetami, bez względu na konfereneye rozpoczynające się w Wiedniu, i na przygotowawcze kroki ku ubezpieczeniu granic celnych ze strony Prus, nieporozumienie nic do szło jeszcze tak daleko, aby załatwienie sprawy handlowocelnćj, w sposób obie strony zaspakajający, było niepodobieństwem. Mówiono o rozpoczęciu między nimi nowych układów, o umyślnićj przewłoce konferencyi wiedeńskich, o zamiarze dania im tylko formalnego znaczenia, bez ostatecznego przesądzania kweslyi. Co w tern w-zyslkiem było i jest rzeczywiście prawdziwem, dotąd wyraźnie na jaw nie wyszło: wyjaśnią nam to konfereneye. Co do mnie, w zupełne zerwanie Prus i Austryi, i rozbicie się Niemiec na dwa przeciwne sobie obozy, nigdy nie wierzyłem, jakkolwiek byłem i jestem tego przekonania, że Prusy stanowiska swe °0 na korzyść ogólnej unii zrzec się nie mogą Pozostaje jedyna droga do utrzymania komercyalne'j jedności Niemiec - związek handlowocelny pomiędzy pojedyńczerni państwami niemieckiemi z jednej, traktat haudlowocelny pomiędzy niemi a Austryą z drugiej strony, zarówno, CZy jedna część państw niemicebich Austryi, druga Prus trzymać się będzie. Jest to droga pośrednia pomiędzy unią, opartą na systemie protekcyi, a związkiem północnym, prowadzącym do systemu wolnego handl uj jako pośrednia, przypuszcza stopniową sknbj taryfy ceł niższych 'wyższych, stosownie do potrzeb i widoków pojedynczych państw, i jako taka, zdaje się najwięcej odpowiadać usposobieniom narodu i jego licznych' rządów, klóre nie lubią robić doświadczeń na granicach ostateczności, o ile można wierzyć hanowerskiej korespondencyi G a z e t y pruskiej, Bawarya, Wirtemberg, (o Hadenic dawniej już to było wiadomcm) , znacznie zmodyfikowały przekonanie swe co do rozwiązania się związku celnego, respective oderwania się od Prus. Działanie ich w Wiedniu ma być pojednawczeni. Toż samo rzeczona koresponden cya donosi o Saksonii, której położenie w obec Prus po rozerwaniu się fcwiązku celnego, byłoby jeszcze trudniejszem. Zmianę lego usposobienia państw koalicyi, sprawić miały umowy z królem hanowerskim, który ,v r n sposobem może będzie miał zaszczyt głównego przyczynienia się do spokojnego załatwienia zbyt długiego i szkodliwego sporu. , N' e wspominam o projektach do praw i reform, które mają być wniesione na przyszły sejm. Będzie dość czasu mówić o tern w swojej porze. N admieni ain iylko, że między in nem i ma być także podany projekt do prawa, ograniczający polityczne równouprawnienie żydów. Kie runek ten zdaje się być ogólnym we wszystkich państwach niemieckich. W Prusiech zaszły już po jg"'g ,_ niejedne względem żydów ograniczenia, tak w sądownictwie jak w szkole. Lecz ograniczenia te nie były jeszcze ujęte w formę osobnego prawa, które pociąga za sobą zmianę artykułów konstytucyi, gwarantujących wolność wyznań i równouprawnienie ich polityczne, W tym względzie żydzi znaleźć się mogą ua je

dnej linii bojowej z katolikami, jeżeli w ogóle dotyczące arlykuły konstytucyi będą miały uledz reformie. Zajścia w Frankfurcie bardzo w całych Niemczech żydów oburzyły. O zamiarze opuszczenia Frankfurtu przez żydów z Botszyldem na czele, doniesienia się nie potwierdzają. Pieniądze i tak światem rządzą, mniemają rozsądniejsi. Tutejsi żydzi bardzo się jednak o to starają, aby w izbach mieli kilku reprezentantów. H a m b u r g , dn. -1. Listopada. - Poróżnienia między Hanowerem a Danią, o strzał wymierzony na statek hanowerski, który przechodził mimo parostatku duńskiego na straży pod Altoną stojącego, a na którym pasażerowie śpiewali »Szlczwig Holsztein« itd., załatwiony zoslal w ten sposób, że rząd hanowerski zażądawszy zadosyćuczynienia w Kopenhadze, wywołał śledztwo ze strony rządu duńskiego, skutkiem którego okazało się, że okręt hanowerski znajdował się na Fahrwasserze duńskim, i żo okręt strażniczy miał prawo oslrzedz go, aby poprzestał śpicyyu, który Duńczycy uważali za ubliżenie ich fladze. Rząd przeto hanoweruwiadomił swych poddanych, aby na przyszłość będąc na stronie duńskiej Elby, zastosowali się do istniejących lam przepisów. Co się tyczy innych uciążliwości, których hanowerskie statki ze strony duńskiego strażniczego okrętu doznają, to dyplomatyczne układy jeszcze nie ukończone. Podpułkownikowi Du Piat w Altouic, powierzoną została jurysdykeya wojenna nad wszystkiemi w okolicy kanlonująccmi wojskami. Takim sposobem osiadł w sąsiedztwie naszein gubernator wojenny.

Korespondent szlezwigski H a m b u r g e r N a c h r i c h t e n, rozpisał się szeroko o wprowadzeniu języka duńskiego w Szlezwigu, jako języka kościelnego i szkolnego, mówiąc między innerni, że usunięcie języka narodowego »z kościoła i szkoły«, jest ubliżeniem głęboko w korzenione'j w naturze zasady legilymicznej, a którą dziecię z macierzyńskich wysyssa piersi. Z drugiej strony Duńczycy twierdą, że Niemcy z nimi przed dawnemi czasy nie inaczej postępowali, narzucając im język niemiecki. Korespondent twierdzi dalej, że obecne wprowadzenie języka duńskiego jest przymusowe, gdy tymczasem dawniej przyjęcie języka niemieckiego było do'wolnc, tak jak że strony Fryzoyv i Niemców, którzy przyjęli język holenderski, Szwajcarów i Ąlzacczyków, którzy przyjęli język francuzki, ponieważ (o odpowiadało politycznym i handlowym ich yvidokoin. Zresztą wprowadzenie przymusowe języka duńskiego w kościele i szkole, niszczy religijnego ducha, odstręczając pobożnych od kościoła, w którym każą obcym jemu językiem, niszczy oświatę ludową i rozwój szkół, stawiając przeszkodę między nauczycielem a uczniem, który go nierozumie. Inaczej ma się z wprowadzeniem języka obcego celem jeduości rządu yv adininislracyi, a wcale innem wprowadzenie takowego w dziedzinę, która dotyka ducha i serca ludu. IŁróleslwo polskie.

War s z a w a. - Tegoroczna cholera ukazała się w królestwie poraź pierwszy dnia 24. Maja w miasteczku Złoczewie, w powiecie Sieradzkim. Ztąd objawiła się w Warcie dnia 29., w Sieradzu d. 31. Maja; dnia 14.

Czerwca była już w Zgierzu a 15. w Kaliszu, ztąd rozeszła się ua wszystkie strony. W Złoczewie ukazała się po dwa razy; ostatnio, we dwa miesiące po zupełucin jej ustaniu. W ogóle epidemia dotknęła w królestwie 154 miast i miasteczek, a 306 gmin wiejskich. - W nocy z dnia 23. na 24. Paźdz. w ni. Węgrowie z niewyśledzouej dotąd przyczyny wyniki pożar, skutkiem którego zgorzało 71 budowli miejskich; straty na rsr. 17,845 podano. - W dniu 17. t. m. w U). Sieradzu, Kazimierz Gołąb, stróż, obecny kłótni pomiędzy dwoma szynkarzami, przez jednego z nich butelką, którą tenże chciał rzucić na swego przeciwnika, przypadkowym sposobem w głowę trafiony, po kilkugodzinnych cierpieniach, życie zakończył. Winny, po ukaranie właściwemu sądowi przesłany został. - W dniu 15. ł. m. we wsi zwanej Hula Anglii w pow. łukowskim, wilk wściekły napadłszy na oyvce, których Katarzyna Cyganowa włościanka, na pastwisku pilnowała, tejże włościance, gdy go chciała odpędzić, nogę pokaleczył. Wspomniona Katarzyna Cyganowa, po udzieleniu jej na miejscu pomocy lekarskiej do szpitala w Łukowie odesłaną została. - Jeszcze kilka spostrzeżeń, uczynionych na prowincyi, w miejscach gdzie panowała epidemia. Chowane w ogrodzie zające, i żywiące się opadającemi owocami z drzew, po zabiciu ich dla wsadzenia na rożen, miały wątrobę, śledzionę, i wszystkie wnętrzności tak obsypane wrzodami i pęcherzami, w których znajdowały się motylice, że w żaden sposób, niemogły być użyte na pokarm. W innej znowu okolicy, wło ścianie w czasie panowania epidemii, oświadczyli dziedzicowi, ze cholera od dnia następnego, zmniejszać się, będzie. Zapytani o powód tego. demii milczały, nakoniec p;ać zaczęły. Przepowiednia ziściła się zupełnie nazajutrz. - Autor Listopada, Zamku krakowskiego, Lizdejki, pisze nową powieść, pod nazwą «Zaporożec«. - Od dołu uliczki Karowej, poczęto wkładać w ziemię rury żelazne urządzanych w Warszawie wodociągów. Rury te układane są po dwójnym rzędem i w miarę umieszczenia i spojenia, przysypywano zie mią. Ich ciąg zajmuje stronę lewą uliczki Karowej (idąc z dołu w górę), i mieści się wzdłuż muru ogrodu pp. Wizytek. - Podług urzędowych obliczeń, od chwili zjawienia się cholery w Maju, po dzień 9. Października, w ogóle w Królestwie zachorowało 88,648 osób, z tych: wyzdrowiało 43,594, umarło 41,924, pozostało w kuracyi 3030. Francy tt.

Paryż, 4 Listopada. - Dziś w południe zebrał się senat. Sprawdzano naprzód pełnomocnictwa, nieprzypuszczono lir. Turgot, bo wyrachowano, że senat liczyłby 81 członków, to jest jednego za wiele. Następnie mówił Hieronim, jako prezydent o trwałości rządu i przeniesieniu władzy panującej na Ludwika Napoleona, który na nią zasłużył przez rozum, jakiego dał dowody w czasie czteroletniego rządu. Równie wspomniał o innych rządach dawniejszych i z tego poglądu wyprowadził korzystne wnioski dla księcia prezydenta. Potem opuścił Hieronim krzesło prezesoskie, ponieważ niebyłoby rzeczą stosowną, aby był obecnym podczas rozpraw, na któreby mógł wpływ swój wywierać. Pan Fould doręczył poselstwo prezydenta senatowi, które brzmi jak następuje: Moi panowie senatorowie! Naród wyrzekł głośno wolę swoje względem przywrócenia cesarstwa. Mając zaufanie do waszego patriotyzmu i do waszego oświecenia, powołałem was, celem roztrząśniecia tego żądania na drodze prawnej i pozostawienia pieczołowitości waszej, urządzenie nowego porządku rzeczy. - Jeżeli to przyjmiecie, bezwątpienia tą samą będziecie przejęci myślą, co ja, iż konstytucyą z roku IS52 trzeba utrzymać, a odmiany w niej konieczne w niczem zasadniczej pod stawy nie odmienią. Zmiana na którą się zanosi, głównie dotyczę formy, a jednak przywrócenie symbolu cesarskiego jest dla Francyi wielkie m znaczeniem W rzeczy samej znajdzie lud w przywróceniu cesarstwa rękojmię swoich interesów i zaspokojenie słusznej swojej dumy. Przywrócenie zabezpiecza interesa, bo upewnia przyszłość, zamyka erę rewolucyi i uświęca nabytki roku 1789; zaspokaja jego słuszną dumę, bo lud podnosząc z wolnością i namysłem to, co Europa cała za pomocą broni przed 37 laty śród nieszczęścia ojczyzny obaliła, mści się w szlachetny sposób za swoje nieszczęście, bez ofiar bitew, bez zagrożenia niczyjej niepodległości, bez zakłócenia pokoju świata. Nieukrywani atoli pewnych wątpliwości, względem przjjęcia korony Napoleona i wsadzenia jej na moją głowę, zmniejszają się one przecie na samą myśl, że kiedy z tylu powodów sprawę ludu i wolę narodu przedstawiam, naród sam się uHoronuje, sVoro mnie na tron wyniesie. Sf Cloud, 4. Listopada 1852. Ludwik Napoleon.

W poselstwie tern nic nowego, już Gans profesor prawa w Berlinie powiadał, że monarcha jest nakszktalt zwierciadła, w którein się naród odbija cały, czyliż nie lepiej że się odbije jako monarcha aniżeli jako demokrata. Poselstwo to przyjęto z oznakami radości. Pan Mesnard objąłlprezesoslwo i odczj'lal propozycycyą doręczoną przez dziesięciu senatorów, a pochwaloną przez ministerstwo, która brzmi jak następuje (dotyczy art. 31. konstytucyi).

art. I. Cesarska władza przywraca się. Ludwik Napoleon jest cesarzem Francuzów pod imieniem Napoleona III. Art. 2. Cesarska władza jest sukcessyjna, w prostern, naturalnem i prawowilem pochodzeniu od Ludwika Napoleona Bonapartego, w męskiej linii, według porządku pierworodztwa i z wiecznem wyłączeniem kobiet i ich potomstwa Art. 3. Ludwik Napoleon może, jeżeli nie będzie miał inęskicli potomków, adoptować dzieci i naturalnych i prawnych potomków w linii męskiej braci cesarza. Formy i warunki adopcyi będą w. uchwale senatu przepisane. Jeżeliby po adopcyi Ludwik Napoleon miał dzieci płci męskiej, natenczas synowie adoptowani tylko będą powołani po naturalnych i prawnych jego dzieciach. Adopcya nie dozwala się następcom Ludwika Napoleona Bonapartego i ich potomstwu. Art. 4 W niedostatku naturalnego i prawnego lub adoptowanego spadkobiercy, spada korona cesarska na Hieronima Napoleona Bonapartego i jego naturalnych i prawnych potomków, z małżeństwa księżniczki Katarzyny Wirlembergskiej, w linii męskiej, wedIng porządku pierworodztwa. Art. 5. W niedostatku naturalnego i prawnego lub adoptowanego spadkobiercy Ludwika Napoleona Bonapartego i w niedostatku naturalnego i prawnego spadkobiercy Hieronima Napoleona Bonapartego i jego potomstwa, mianuje organiczna uchwała senatu, którą przedłożą jemu ministrowie, ułożoną przez nich z prezesem senatu, ciała prawodawczego i rady stanu, - cesarza i wyznaczy w jego rodzinie porządek sukcessyi w linii męskiej, z wiecznem wyłączeniem kobiet i ich potomstwa. Aż do uskutecznienia wyboru nowego cesarza, sprawy państwa będą załatwiane przez ministrów w urzędowaniu zostających, którzy tworzyć mąją radę rządową, w której większość głosów stanowić będzie. Art. 6. Członkowie rodziny Ludwika Napoleona powołani do następstwa i ich potomstwo płci obojći należą do cesarskiej rodziny. Uchwała senatu urządzi ich stanowisko. Nie mogą się żenić bez zezwolenia cesarza. Małżeństwo zawarte bez tego zezwolenia pociąga za sobą, tak co do tego, który się ożenił, jako też jego potomstwa, wyłączenie od sukcessyi. Mimo to, skoro małżeństwo przez śmierć się rozwiąże i żadnych dzieci nie będzie, wraca prawo do sukcessyi księciu temu, który się ożenił. Ludwik Napoleon Bonaparte oznacza tytuły i stanowisko reszty członków swojej rodziny. Cesarz ma zupełną władzę nad wszystkimi członkami swojej rodziny. Stanowi o ich obowiązkach na mocy statutów, które moc mają prawa. Art. 7. Konstytucyą 2 14. Stycznia we wszystkich przepisach utrzymuje się, jeżeli obecnej uchwale senatu się nie sprzeciwia. Zmiany mogą tylko być zaprowadzone w nie'} w sposób przez nią przewidziany. Art. 8. Ludowi przedłoży się następująca propozycya w przepisanych dekretami z 2. i 4. Grudnia 1851. formach: Lud chce przywrócenia władzy cesarskiej w osobie Ludwika Napoleona Bonapartego, ze spadkiem w prostern, naturalne m i prawnem lub adoptowane<<! potomstwie, a w niedostatku tego, w prostem, naturalnem i prawnem potomstwie Hieronima Napoleona Bonapartego, jak jest ułożono na mocy uchwały senatu z dnia... Listopada 1852. r. - J ournal de Francfort którego artykuły z Wiednia poczytywane są za półurzędowe, powtórnie zabiera głos w kweslyi cesarstwa. »W obec zapewnień pokoju złożonych przez Ludwika iSapoleoua w mowie swojej w Bordeaux, mocarstwa uznają cesarstwo we Francyi, same bowiem najmocniej zainteresowane są w utrzymaniu europejskiego pokoju i w położeniu raz końca ustawicznym zmianom w formach rządu i dynastyach we Francyi, a nie jest wcale ich zadaniem stawiać przeszkody człowiekowi, który przedsiębierze to trudne dzieło, a to tern więcej, że pierwszy krok uczyniony w tym celu, położyłby koniec pokojowi europejskiemu. Mocarstwa po dwakroć w roku 1814. i 1815. przywróciły starszą linią Burbonów na tron jej przodków, ale ta nie umiała się na nim utrzymać, a tern mniej rewolucyą we Francyi zakończyć Młodsza linia Burbonów również nie była w stanic położyć jej końca, co się zaś tyczy drugiej rzplilćj, była to rewolucyą nieustająca. Te częste zmiany zniweczyły w narodzie francuskim uczucie wierności. Ani pod dwoma królami starszej linii ani pod Ludwikiem Filipem nie znal on posłuszeństwa serca. Jeżeli był posłusznym, to dla tego że musiał. Wielkiem zadaniem Ludwika Napoleona jest przekształcenie jedynej wierności jaką naród zachował, wierności wspomnieniu sławnego i potężnego cesarza Napoleona, na prawdziwą wierność, a przymuszonego posłuszeństwa na posłuszeństwo dobrowolne i chętne. Mocarstwa uważać będą tytuł cesarski przyjęty przez Ludwika Napoleona za odnowienie tytułu rzymskich imperatorów, to jest że nie przypuszczają Napoleona III. Uznawały one Ludwika XVII. ale nigdy Napoleona 11.« - Jeden z paryskich korespondentów Indcp cud ancc podaje wyjątek z rozmowy z pewnym włoskim prałatem, który tłumaczy poniekąd dla czego missya p. Bulwer do Rzymu pozostała bez skutku. «Nic zapomniemy nigdy, mówił prałat, odpowiedzi jaką dał lord Palmerslon gdy ojciec św. cofnąć chciał wydane dla konsula Freeborn potwierdzenie (exequatur). Macie do lego wszelkie prawo mówił angielski minister, ale p. Freeborn jest bankierem, odmawiając mu exequatur, czynicie mu moralną krzywdę, należy się więc pieniężne wynagrodzenie. Nadto Anglia nie będzie już miała nadal konsula w Rzymie; gdy zaś Anglicy zwiedzający stolicę katolickiego świata, często bardzo dopełniać musza różnego rodzaju aktów i formalności, nie mając zatem konsula w Rzymie, będą musieli jeździć w tym celu do Civita Vecchia. Wielka to niedogodność. Jeżeli więc chcecie cofnąć exequatur, to musicie razem zapewnić powszechne na takie wypadki wynagrodzenie.« Wyda się to wpanu trudnem do uwierzenia, dodał prałat, a przecież lak jest. Musiano ustąpić, gdy lord PalmerMon zwłaszcza wówczas był mocniejszym, ale do bezpośrednich stosunków politycznych i dyplomatycznych nie przyjdzie nigdy, chyba w razie rzeczywistego przymusu. - Dwa okręty floty morza Śródziemnego odpłynęły w tych dniach do Tunis dla wzmocnienia tamtejszej stacyi francuskiej. Wedle algierskiego dziennika Ak hbar, niepokojący stan zdrowia tamtejszego Beja i obawy zajść, jakie wywołać może skon jego, są powodem tego wzmocnienia. Obawiają się szczególniej, aby Porta niezrobiła tam takie; manifestacyi, jaka powiodła się w Trypolis, i której w Tunisie sam tylko rząd francuski zapobiedz może. Zapewniają nadto, że śmierć Beja pociągnęłaby za sobą zupełną zmianę w systemie rządu, gdy rodzina jego niepodziela zupełnie jego postępowych opinii i zamiłowania dla europejskich instytucyj. Takie same ma być położenie rzeczy w Marokko. I tamtejszy cesarz jest człowiekiem postępowym, gdy przeciwnie jego następcy największeuii są fanatykami i chcą znieść te nieliczne ustąpienia, które ten monarch.i czasowi i okolicznościom poczynił. Melyia.

Bruksela, 2. Listopada. - Monitor, zamieszcza dzisiaj rozporządzenia królewskie, na mory których trzej ministrowie dawniejsi od obowiązków uwolnieni a następcy ich zamianowani zostali, W południe odbyła się rada ministeryalnn w ministerstwie spraw zagranicznych, potem zebrali się ministrowie na drugą konferencyą w pałacu pod przewodnictwem króla. In dc pen da nce Bclge powiada: zaręczają, że minister spraw zagranicznych ma zamiar, julro, przy zagajeniu posiedzenia izby reprezentantów, która znów roboty swoje rozpocząć powinna, zgromadzeniu dać objaśnienia niektóre w imieniu gabinetu. L e o d y u m, 3. Listopada. - Ministrowie nowi w Brukseli wczoraj urzędowania swoje rozpoczęli po odbyciu rady ministcryalnćj pod przewodnictwem króla. Dzisiaj, jak słyszymy, złożą izbom, do którycli żaden z nowo zamianowanych naczelników wydziałowych jako członek nicnależy , sprawozdanie 2 rzeczy poprzednich i im się przedstawią. Przyjaciele ministerstwa nowego zaręczają, że z 108 członków izby reprezentantów, 86 z gabinetem głosować będzie. Zyczyćby należało, aby się w domysłach swoich niemylilj( gdyż upadek gabinetu Brouckere byłby hasłem do wybuchu niepohamowanego reakcyi; na to spuścić się można. Aby się o (em przekonać, dosyć jest, przysłuchać sią gadaniu w tutejszych kołach arystokratycznych, i ich zaciętości przypatrzyć, z powodu tego, iż ich pominięto, · - zaciętości, którą, chcąc być obrońcami principium powagi, aż przeciw królowi zwracają. Dziennik ministeryalny dawno już donosił, że nowe prawo o prasie albo raczej przeciw prasie będzie jednym r najprzód przedłożonych środków; oprócz tego gabinet nowy na nieszczęście przymuszony będzie, układ nowy z Francyą zawrzeć. Pomyślnego zaledwo spodziewać się mogą, najpewniej na miernym poprzestać będą musieli. Czynności, które dotąd drży mały, wkrótce znowu podjęte zostaną.

Anglia - Londyn, 3. Listopada. - Godną jest uwagi otwartość, z jaką poranny dziennik ministeryaluy (H e r a l d) w kwestyi pożyczki tureckiej przeciw Francyi występuje. Sultan, powiada dziennik ów, niemógł ho noro wiej postąpić, jak że czynności przez ministra wiarołomnego lub cił. Do lego skutku pomyślnego przyczynił się także pułkowuiłk Rose, i tern samem usprawiedliwił dobra opinia, jaką lord Palmerston i łord Malmcsbury majo o jegozdalności dyplomatycznej Poseł francuski zaś, markiz Lavaleite swoją prędkością i mialkością zdania rząd francuski ua pośmiewisko wystawił, a kolegów swoich w Konstantynopolu zaalarmował. Jeżeli dyplomata ten chce szanować godność wielkiego narodu swojego, radzimy mu tylko, aby wziął sobie za wzór postępowanie swego zacnego ziomka przy dworze angielskim (Walewskiego), i zastanowił się, że ani trybu brania się ani polityki księcia prezydenta, swego pana, godnie nierezeprentuje, skoro, zawsze podparły pod boki kapelusz na jednem uchu nosi. - Niemniej także w kwestyi" belgijskiej przemawia dzisiaj Herald nieprzychylnie dla Francyi. Uważa on za regułę, aby Ludwika Napaleona w ogólności pod niebo wynosić, a w każdym względnym przypadki] politycznym pozwolić mu upaśdź. Kładąc wagę na niepodległość Belgii w tonie ostrzegającym, jak się tego po dzienniku dobrze myślącym angielskim spodziewać można, przyznaje wprawdzie, że prasa belgijska po wiele kroć przeciw sławie Ludwika Napoleona zgrzeszyła, ale niewidzidzi w tern powodu i prawa żadnego do mieszania się w sprawy wewnętrzne Belgii, tylko kończy temi słowy ważnemi: «aby panujący Europy, albo jak mówią, monarchowie Auslryi, Rosyi Prus królowi belgijskiemu z powodu wolności prasy w Belgii jakie wspólue przedstawienia poczynić mieli, nieinożerny wcale dać wiary, zwłaszcza ze wiemy, iż rząd angielski widziałby w tern krzyczące nadwerężenie principium konstytucyjnego.« - Na giełdzie wyłożono prospekt zaprojektowanej nowej szwajcarskiej kolei żelaznej, Pożyczka cała wynosi w ogóle 225,000 funt. szterl., z tego część trzecia ma być wziętą w Szwajcaryi. Dla zalecenia tutajszyui kapitalistom, powiedziano w prospekcie, że to jest pierwszy oddział linii szwajcarskich przez Stephensona zaprojektowanych. Zaczynać się ona będzie w Morges i Lausannie, a kończyć w Y oerdun, t. j. ma ona jezioro genewskie z neufchalelskiem łączyć. Spodziewają się z czasem jezioro genewskie z konstanckiem i Lucernę z Bazyleą kolejami żelaznemi powiązać. Przestrzeń pierwsza ukończoną być ma w 18 miesiącach Do czasu lego zapewnione są 4 procentu. Koncesya udzielona jest na 99 lat, i rząd kantonalny zastrzega sobie prawo zakupienia kolei po 20 Jatach za cenę rzeczywistą z dodatkiem 10 procent wynagrodzenia (przy 21etniem poprzedniem o lem zawiadomieniu). Wątpić niernożna, ze kapitaliści angielscy gotowi będą brać udział w tern przedsięwzięciu; jednakże wielu pewnie właśnie teraz chmury wznoszące się na horyzoncie politycznym odstraszać będą. Jł,fJł,fis / aił-iP.

Madryt, 28. Października. - Oncgdaj na posiedzeniu rad; mInIstrów oznajmił Bravo Murillo kolegom swoim, że miuisterstwo ogólne prowincyi zamorskich chce objąć, tekę finansów w miejsce jego odebrać ma Canga Arguelles, ale prezesostwo w radzie ministrów życzy sobie zatrzymać. Projekt ów wczoraj królowej przedłożono. Ale Izabella chce wprzód z matka swoj;j sio porozumieć i nieśinie, samodzielnie · w sprawie tej działać. Murillo chciałby się rhętnie lej nri.-jj.liwej ndininistracyi finansów pozbyć, która z dniem każdym staje się mozolniejszą, zwłaszcza że znów kredy ta znaczne wydziałom rozmaitym otworzono Po raz pierwszy zjawiają się pomiędzy temi apanaże byłego księcia Lukki i siostry jego, owdowiałej księżny Maksymilianowćj saskiej, a teraz zamężnej Rossi. Obydwoje dostają razem półtora miliona realów, i również tyle infant Don Francisco z familią swoją. Te trzy miliony są to zaległości z roku 1851. Canga Arguelles skłania się do przyjęcia teki finansów, pod tym jednak warunkiem, że Murillo zaniecha projektu zniesienia monopolu ty tu nip i soli. Chce on w urzędzie sobie powierzonym dowolnie się poruszać i reformy, które za potrzebne uzna, według upodobania zaprowadzić. W Hiszpani zużywają rocznic około dwadzieścia cztery miliony funtów labaki. Królewskie uizędy tabaczne wydały tylko dziesięć milionów funtów, resztę przemytnicy dostarczyli. Rodzaj ten handlu prowadzony bywa jedynie z Gibraltarem, gdzie handlerze tylko 34 piastry za każde 200 funlów płacą. Przemytnikom dają oprócz tego jeszcze 25 piaslrów. Tytoniu więc przemyconego kosztuje tylko 59 piaslrów 200 funtów, cena oclonego zaś dochodzi do 134 piaslrów, gdyż cło samo od takiej ilości wynosi 100 piaslrów. Przyszły minister finansów chce zatem reformy swoje do tego rozciągnąć, i opłatę ogromną z 100 piaslrów na 25 zniżyć. Rząd zyskałby na tern, a przemytnictwo niesłychane doznałoby ciosu śmiertelnego. 'Mendizobal miał już swego czasu zamiar, wspomnione zniżenie cła od tyluniu zaprowadzić, ale upadek jego zawczesny na to nie dozwolił. .JI li i J¥l&chy.

Z Rzym u, według korespondenci z 23. Października. - Okolicznością ze ks.nzeftlot cny podczas pobytu swego lulaj, częslo jeździł do papieża . do kardynała sekretarza Arrloooelle e of kiedy oslalni częściej jeszcze u księcia bywał, okazywała już wyraźnie, że odwiedziny jego połączone są z waziiemi rzeczami, dotyczącemi państwa kościelnego. W publiczności wiedzą o lem jak zazwyczaj, bardzo wiele; ale są to powicKszej części same czcze domysły. Spodziewamy się zaś, co pewniejszego powiedzieć gdy przytoczymy mianowicie*trzy główne punkta, do których podomio Książe w rozmowach poufnych z papieżem i sekretarzem państwa aoiauzająco i odradzająco po wIelekroć wracał. Pierwszy dotyczy podjęcia na nowo kwestyi urządzenia kolei żelaznej mianowicie w Romami, orugl, żądanego ogólje p r z e z mieszkańców zmniejszenia wojsk ausIryncKicli w legacyach (udzież połączonego z tern podporządkowania władzy wojskowej pod władze cywilne we względzie policji i administracyi. Zachęcanie bowiem, aby pj an budowy kolei żelaznej wykonano, jalo fez rada jego, aby rzeczy na północy państwa kościelnego przy starem pozostawiono, podobno skutek pożądany osiągnęły. Ale niemniej także przedstawienia jego we względzie punktu trzeciego, t. j. udziału papieża przy spodziewanej tu koronacyi Ludwika N apoleona na cesarza, powinnyby chętnie być wysłuchane mi. Od chwili odpowiedzi odmownej na zaproszenie nadesłane do Watykanu, wpływy przeważne usiłowały papieża skłonuiejszym uczynić. Słychać, że były

nuneyusz apostolski w Paryżu, kardynał Fornari, który w kolegium kardynaIskiem jest pomiędzy prałatami najprzyjażniej usposobionym dla prezydenta, usilnie nad tern pracuje. Łatwo odgadnąć, czy papież po rozmowie z księciem Modeny więcej czy mniej przychylnym jest do życzeń paryskich. Z drugiej strony niftiależy spuszczać z" uwagi, ze Pius IX. od dawna do żadnego z swoich związkowych niema lak wielkiego pociągu, jak do Francuzów. - W Wcllelri, mieście siedm mii tylko z tąd odległem, odkryła policja stowarzyszenie, zostające w związku ścisłym z zagraniczną propagandą polityczną. Członkowie jego należą wszyscy do najziiaczniejszycli familii. Trzynastu z nich, w których mieszkaniach korespondeneye niedozwolone z czasów najnowszych z Saftim, Mazzinim, Sterblnim i inuymi znajdować się mają, przywieziono tu onegdaj skrępowanych. Zdarzenie to, jak sobie łatwo wystawić, robi tu wrażenie niepokojące. Attstrf/a.

W i e d e ń, d. 1. Listopada. - Dziennik P r e s s e niemógł utaić radości swojej, z powodu zmiany ministerstwa w Sardynii. Przypuszczał bowiem, że gabinet liberalny d'Azeglia ustąpi miejsca gabinetowi reakcyjnemu. Ale radość owa pewno się w smutek zamieniła, kiedy do Wiednia nadeszła wiadomość, że następcą d'Azeglia nikt inny nie jest, tylko Cavour, który dawniej chciał spieszniej jeszcze, aniżeli tamten, naprzód postępować. - Koresp. Austryacka pisze: »L'Inde'p. beige donosi z Paryża, że gabinet auslryacki zawarł ugodę z Toskanią względem utrzymywania stałej załogi w Liwornic i że Francy a na to zezwoliła. Jesteśmy w możności najniczawodniej zapewnić, że wiadomość ta zupełnie jest bezzasadna. - Rząd namiestniczy lombardzki naslępujące wydał obwieszczenie na d. 25. Października. »Ze względu na objawione wąlpliwości, czyli prawa karne wojskowe, znajdują zastosowanie na zbrodnie zdrady głównej i przestępstwa, które bez pomocy innych zbrodniczych czynności poddanych na czas (rwania sianu wyjątkowego władzom wojskowym, mogły być tylko dokonane zapoinocą prasy; jego c. K. ap. mość najw. postanowieniem swojćm z d. 1. b. m. nakazać raczył, ze na czas trwania stanu wyjątkowego w królestwie lombardzko-weneckićm, piocedura pod względem procesów o zdradę główna we wszystkich wypadkach należeć ma do władzy wojskowej, choćby czyn zbrodni zdrady głównej popełniony był przez osoby ze sianu cywilnego i tylko zapomocą prasy. Cesarz rozporządził zarazem, aby procedura pod względem czynów- zdrady głównej za pomocą prasy popełnionych prowadzoną była wedle norm prawa wojskowego, wyroki jednak na osoby cywilne wydawane były wedle postauo. wien ksicoi powszechnego prawa karnego z d. 27. Maja r. b. Co niniejszem do powszechnej wiadomości podaje się na zasadzie wyższego przez j exc fin. jlnego gubernatora udzielonego rozporządzenia ministeryalnego. Medyolan, dnia 25. Październikc 1852. roku.

S t r a s s o l d o, c. K. namiestnik.« - Kuryer angielski przybył 27. Października do Trycstu spóźniwszy fc o parę godzin, nie zasiał już siaiku parowego pocztowego odjeżdżającego stąd regularnie i jak mówią najął za 8000 złr. parowy slalek Lloyda w podróż do Palras. Trzeci to już kuryer angielski przejeżdżający w tych dniach przez Tryest. * -- HI. K6nigsegg adjutant cesarza, wyjechał do Bregenz ua spotkanie wielkiego księcia następcy tronu rosyjskiego, dla towarzyszenia mu w krajach austryackich. W. książę jedzie z Darmstadtu przez Medyolan, Wenecją i Tryest i d. 19. Listopada stanąć ma w Wiedniu.

Gaz. Trye"stka donosi z Carogrodu, że Porta nie ratyfikowała negocyowanej przez bank pożyczki. Pan de Lavalette poseł francuski, pomimo zagrożenia odjazdem, nie odjechał. Puszczone już w obieg akcye będą wykupione napowrót ze zwrotem procentu i agio. Poseł rossyjski ofiarował W. Porcie w imieniu rządu swojego pożyczkę na 4 - bez zastawu i hipoteki: ale Porta odmówiła przyjęcia. Rossyjskic domy handlowe otrzymały od swego rządu znaczne sumy do dyspozycyi, "aby je pośrednio Porcie udzielić. - Stan rzeczy w Syryi lem niebezpieczniejszy, iż w razie uporu Turcyi, aby według zamiaru sprawę rozstrzygnąć orężem, większa część S yryi odmówi posłuszeństwa Turcyi, jeżeli nie przyjdzie do obcej interwencyi. Już kilka utarczek zaszło, które wypadły na niekorzyść wojsk rządowych. - Minislerylim skaibu i handlu przedstawiło wiedeńskiej izbie handlowej potrzebę założenia instytutu kredytowego niezawiśle od rządu i banku narodowego, któryby szedł w pomoc handlowi i przemysłowi w wypadkach, w których bank lego uczyuić nie może z powodu statutu swego. W lyin celu zawezwani zostali z obu oddziałów izby członkowie do narady w tym przedmiocie. Tak złożona komisya, do której oprócz ministra należeli radca minister, pan Brentano i dyrektorowie banku, oświadczyła się za otwarciem podobnego zakładu kredytowego w znacznej większości głosów i zająć si? ma napisaniem statutów. Minister oświadczył, że bank narodowy owe 15 mil. złI., które od skarbu teraz z nowej pożyczki otrzymał, ma obrócić całkowicie na eskouipta i pożyczkę. - Poseł rossyjski baron Meyendortf wstrzymał swój wyjazd do Petersburga dla przyjęcia w. księcia Aleksandra, który w połowie Listopada przybyć ma do Wiednia. Galicy a.

Kraków, d. 31. Paźdz - Dziś to jest w niedzielę przedstawionym będzie dramat Juliusza Słowackiego »Mazepa«. Jest 10 ostatme widowisko dotychczasowego przedsiębiorstwa teatru, z dniem bowiem dzisiejszym skończył się kontrakt dawny a nowy jeszcze zawarlym nie został- 'Zgromadzenie artystów dramatycznych pod dyrekcją pana Chełchowskiego zostające wyjeżdża w łych dolach do Radomia. TU2C Y*.

P e r u, d. 21. Października. - Obrol zdumiewający, jaki kweśtya pożyczki wzięła, sianowi wciąż jeszcze przedmiot rozmowy powszedniej. Przed sułtanem zatajono warunki niepomyślne, pod jakiemi taż zaciągniętą być miała, i Fuad Effendi, aby jedjnie 2 nieszczęsnjch kłopotów francuskim w Paryżu, aby na wszelką jaką bądź ugodę przystał. Książe Kallimachi, Grek, na którego teraz winę całą zwalają, został odwołany, a w miejsce jego zamianowano Vely baszę, młodzieńca utalentowanego i przezornego, jednego z owej szczupłej liczby, która także w zamieszkach w Bośnii rolę zaszczytną odgrywała. Ma on dnia 25. t. m. na miejsce przeznaczenia swego wyjechać. Mffipt.

D e b a t y mają wiadomości z Aleksandryi z d. 19. Października. - Dotąd nie dowie dziano jeszcze, o czein Baeciochi na swej konferencyi tajnej z wicekrólem traktował. JIaK wiadomo Abbas basza przygotował wysłańcowi Ludwika Napoleona przyjęcie nader świetne. Ale gościnność jego rościągała się także do okrętu Magellan, którego majtków żywnością wszelkiego rodzaju chojnic udarował. Hr. Hacciochi otrzymał w darze od wicekróla szablę rzadkiej piękności i bardzo kosztowną. Mukhtar bey, który, jak wiadomo, wysłany był do Epiplu, aby zaliczkę na haracz otrzymać, jaki Abbas basza corocznie ma płacić, przybył już do Aleksan dryi. Mniemanie tam było powszechne, ze nic niewskóra, gdyż w skarbie wicekróla, z powodu wydatków na budowę kolei żelaznej, niema żadnych zasobów.

Miozmaite wiadomości.

w Akwizgranie na dniu 11. z. m młoda i sławna artystka na skrzypcach panna Millanollo jedynie wielką przytomnością umysłu, potrafiła się zachować od okropnego wypadku. Dawała ona tego wieczora koncert i podczas wykonania waryacyj nad Rheinwcinlied, wiatr powionął suknią artystki ku świecom stojącym w budzie suflera. W mgnieniu oka płomień ogarnął ialbany, i jeden krzyk rozległ się po sali. Panna Millanollo nie zmieszała się bynajmniej. Spokojnie, a nawet z gracją przeciągnęła smyczkiem po płomieniach, które jakby dotknięte rószczką czarodziejską natychmiast zgasły. Wpośród nieustannych a olbrzymich oklasków i coraz bardziej wzmagającego się en tuzyazm u, ciągnęła dalej artystka rozpoczęte waryacye, podjąwszy tę samą nutę, na której przerwać je była zmuszoną. Lecz nietylko zimna krew odznacza p Millanolo. Jest ona w calem znaczeniu artystą i nie pogardza tak zwaneuii c h a r g e s d' a t e l i c r, gdy do takowych przyzwoita zdarza się sposobność. Wiemy o niej z dobrego źródła następującą anegdotę. W odległej jakiejś od głównego traktu okolicy w Niemczech, panna M. niezasiawszy koni na poczcie, weszła do mieszkania pocztmistrza. Poczlmistrz grywał na skrzy pcach i muzyką słodził samotność w jakiej pędził życie. Spostrzegłszy skrzypce wiszące na kołku, spytała panna M., czyli to trudny bardzo jest instrument? Bardzo, odpowiedział pocztmisliz. Radabyin spróbować, rzeknie artystka zdemując skrzypce ze ściany i przymierzając je W ręku. Pocztmisirz po róinych przedstawieniach, że sam ubiór kobiecy jest już główną przeszkodą do grania na tym instrumencie, decydował się wreszcie przyjść w pomoc dziwacznemu jak mówił zachceniu młodej damy. Ułożył je) postawę skrzypka, pokar.ał )a\ się trxvma smjrack, jak wreszcie przebiera się palcami, czego wszystkiego pomimo okazywanej niezgrabności początkującego, dokazala wreszcie uczennica. Pociągnęła po stronach raz i drugi, a poczlmistrz za uszy się złapał. W krótkim czasie jednak zadziwił się niepomału gdy jeden i drugi nie źle udał się akord. U radowany postępem swej lekcyi porwał za skrzypce i przykładem poparł teoryq. Oświadczyła mu wtedy elewka, że zna muzykę, ie gra na fortepianie, i spytała czyby jej nie pozwolił z nut jakiej sztuki spróbować; wybrał najłatwiejsze, i po jednym przesylabizowaniu tonów,

SPRZEDAŻ KONIECZNA.

Król. Komissya Sądu powiatowego w Nakle. Grunta w Nakle pod liczbą 155-158. poło zonę, Janowi FryderYKowi i Amalii z domu Karsten) małżonkom Munchen respect Reinho 11 owi M iincha u obcrzyśae należące, oszacowane na 7110 Tal. 26 sgr. 3 fen. wedle taxy, mogącej być przejrzanej wraz z wykazem hypotecznym i warunkami w Regisfraturze, mają być dnia 14. Lutego 1853. r. przed południem o g o d z i n i e 10 lej w mIeJSCU zwykłych posiedzeń sądowych sprzedane. Co do gruntu R e i n h o 11 a M ii n c h a u Nr. 155.

i 156., wzywają się wszyscy niewiadomi pretendenci realni, ażeby się pod uniknieniem prekluzyi zgłosili najpóźniej w terminie oznaczonym.

ZAPOZEW EDYKTALNY.

Następujące osoby: a. DaniclGeh.de i małżonka jego Anna Kry styna z domu Lenz, którzy dawniej wmieście S a m o c z y n i e, p o w . C h o d z i c s k i e g o , żyli > podług podania w r. 1796. do P o l s ki rossyjskiej się wyprowadzili; l. Stanisław August Ilomann, poslrzegacz sukna, który w r. 1827. lub 1828. z miasta M a r g o n i n a, w powiecie C h o d z i c s k i i n położonego, do P o l s ki wyszedł, niniejszem się zapozywają, aieby się najpóźniej w t e r m i n i e na d z i e ń 3. L i s t o p a d a 1853. o godzinie 10. zrana w tutejszem miejscu sadowem przed Wym Engel, Sędzią powiatowym, * y_ znaczonym, albo osobiście lub piśmiennie zgłosili i o swe'm życiu i pobycie wiadomość dali, w przeciwnym bowiem razie jako zmarli uznane'mi będą. Zarazem zapozywają się niewiadomi sukcessorowie rzeczonych osób na termin

usłyszał aryą odegraną w całej czystości. Zdziwienie coraz bardziej wzrastało, doszło jednak do osłupienia, gdy nagle zamiast aryjki usłyszał waryacye z całą potęgą muzycznego talentu wykonane. Waryacyom aKompaniowała trąbka pocztowa dająca znak, że powóz do podróży*gotowy. Panna Millanolo, powiesiła na swojem miejscu skrzypce, podziękowała ślicznym ukłonem za lekcyą pocztmistrzowi, i wsiadła do powozu, zostawiając swego nauczyciela w przekonaniu, że uowyin stał się Pygmalionem w muzykalnej sferze.

- Król Leopold belgijski, raczył przyjąć ofiarowane mu przez współziomka naszego artystę pana Stanisława Szczepanowskiego, dzieło muzyczne, na cześć zmarłej królowy Ludwiki, i oświadczył kompozytorowi, przez pismo nader pochlebne, zupełne zadowolenie swoje. - U życie gazu do g o t o w a n i a j a d ł a coraz się więcej w Berlinie upowszechnia i niektóre domy w tern mieście wyłącznie gotują gazem. Pró by ogrzewania gazem pomieszkań korzystnemi się również okazują i nie wiele wymagają przyrządów. Burka obleczona gutta-perchą wpuszczo na jest w piec zwykły i odkręca się zwyczajnym kurkiem. - Towarzystwo muzyczne holenderskie rozpisało konkursa na rozmaite kompozycye i uwieńczyło z pomiędzy wielkiej liczby nadesłanych następujące: 1) łiyinn na męskie głosy i dęte instrumenta, 80 zł. hol. 2) Uwertura, iniędzyakla i chóry do tragedyi »Lucifer,« przez J. vau Vondcl, 200 zł. hol. 3) Sonata'na organy, 40 zł. hol. 4) Sześć peśni na sopran, alt, tenor i bas, po 25 zł hol. W tein wszyslkicm nicmasz nic szczególnego, ale gdy przyszło do rozpieczętowania uazwisk uwieńczonych kompozytorów, okazało się, że wszystkie nagrody przyznano jednej i (ej samej osobie, t. j. organiście J. A van Eyken w Amsterdamie.

Loteria.

W ukoiiczonein na dniu 8. Listopada ciągnieniu 4. klasy 106. kr. klasowej loteryi padła główna wygrana 10,000 tał. na nr. 61,362; J9 wygranych po 1000 lal. na nra. 2103. 457«. 6950. 8779. 24,159. 36,008 36,720. 39,426. 43,080. 46,979 54,840. 54,894. 62,678. 69,596. 71,929. 76,894.

78,140. 80,704. i 83,698; 24 wygranych po 500 lal na nra 3626. 8234.

8315. 12,514. 12,625. 14,373. 21,143. 24,650. 28,095. 28,334. 32,913.

37,692. 40,846. 45,668. 47,992 56,832. 68,448. 69,806. 71,258. 72,505.

73.816. 74,527 75,448. i 82,928; 38 wygranych po 200 tal. na nra 695.

2027. 2881 5783. 5996. 6469. 10,288*: 10,881. 16.222. 21.039. 21,439.

23.362. 27,392. 27,514. 29,504. 32,518. 32,615. 32,965. 40,780 41,173.

42,838. 48,026. 49,696. 50,742. 53.268 57,913. 64,794. 65,909. 69,279.

69.363. 71,998. 73,294. 73,923. 76,55 1. 77.432. 80.413. 83.228. I 84.699.

Przybyli do Poznania <<lina 9. Listopada.

BAZ.AR: Skarżyński« Sokolnik.

HOTEL BAWAKSKl: Ilvclilowski z Zimnowody ; Schar« enka z Baranowa.

Wjl<;clfi z Polski; Busse z Gnitia; Masłowski z Goralbewa; Chelkowsłii /( · Srody; ks. Sniitkowski z Swierczynn; Hirschberg; z Królewca.

HOTEL DKEZDENSKI: Hr. Potulickl z Bochowa; Ucichmeister 2 Obornik.

HnclłaczowsUi z Krotoszyna; Jascherski z Halbersztadln. ' HOTEL PARYSKI i Ks. Grzeszkiewicz i Piotrowski z W. Strzylcza; ks. Piotrowski z Kunowa; Kolski z Strzałkowa; Bandclow zŁatalic; Nicmojewski z Grudziclea; Sokolnicki z Libowa. HOTEL BEBLINSKI: Walz z Bnszcwa.

POD WIELKIM DĘBEM: Domański z Wełny.

POD TBZEMA LILIAMI: Gayslerowski z Szamotuł; Sucko i Hildchrand z Komratowa. HOTEL EICłlBORNA: Keugebaucr z Leszna; Nathan z Krotoszyna; Wolimnu z Borku. HOTEL WROCŁAWSKI: Drógslcr z Sch6nwalde.

tenże ku zameldowaniu swych jakichkolwiek pretensyi do majątku znikłych z tein zagrożeniem, że w przypadku niestawienia się przy działach spadkowych tiwzględnioncmi nic będą. Piła, dnia 20. Lipca 1852.

Król. Sąd powiatowy. Wydze I.

Praktycznie doświadczony w swoim zawodzie cukrownik, posiadający najlepsze świadectwa, i który przez lat 16 pracował w ralineryach i fabrykach cukru z buraków, życzy przyjąć odpowiednie swoim zdolnościom miejsce. Pan inżynier Wal t z w zakładzie budowniczym maszyn A. Borsiga wMoabicie pod Berlinem, udzieli chętniepotrzebną wte'j mierze wiadomość.

W dobrach HjjtpwoWO z przyległościami pod Lesznem są trzy Karczmy wraz z browarem lub bez browaru od I. Stycznia 1853. r. do wydzierżawienia. Bliższe war u n k i poda zarząd gospodarski tychże dóbr.

Dobra OcijJz w powiecie Odolanowskim położone są z wolnej ręki do sprzedania. Bliższą wiadomość powziąść można u właściciela w WSI fPcifiZU zamieszkałego. Świeże minogi, śledzie marynowane I Inne, serdele przednie, ser ziolkowy, limbnrski i holenderski, salcesson brunswicki, przednie dużo sosite cytryny i bulion francuski, co tylko odebrał JI. Reuius.

Jut Czwartekn a d z i e w a n e, po różnych cenach w cukierni A. P fi t z n e r a, ulica Wrocławska.

Do mego składu sukna i towarów, służących do garderoby m ęzhiej, nadszedł znowu zAWarSEftwy od pana MIKOŁAJA SKWARCOWAświeży transport Herbaty prawdziwej Chińskiej, którą po cenach oryginalnych Warsza ws Kich sprzedawam. S. Weigert W Wrocławiu, Ring- und Nicolai Strassen Ecke Nr. 1.

paszlelip .H»

P i e rw s z e ś w I e z e nadeszły. €zavtliliOtl' w Hotelude Dresde.

Slrasb Ui 'Sliie

Kurs giełdy Berlińskiej.

Sta- N a pI. kurant Dnia 8. Listopada 1852. ,,» v a (i l e,CL rn UH. I w 17uc.

l'oj.yczka rządowa dobrowolna . . . . . 1011 dito i roku 1850 . . . . . 14 dito z roku 185,5. lin; OMigi długu skarbowego. . . . . . . . . . .4', 93 dito premiów handlu morskiego . . . dito Marchii Elektoralnej i Nowej .. m 9<Q dito miasta Berlina . . . . . .. 'Y' V 5 103$ Listy zastawne Marchii Elekt, i Nowej IJ 991 dito Prus Wschodnich .. . 3A 95* dito Pomorskie. . . . . . . . . 991 dito W - x - Poznańskiego.. dito W.X.Pozn., nowe.. 9 97* dito Szląskie. . . . . . . . . . . 99 dito Pnia Zachodnich 96i Bilety rentowe Poznańskie. . . . . . . . . 1004 Louisdory. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . HU Akcie kolei ielaznej Starog. Poznańsko " >! 91i