VII MIĘDZYNARODOWY KONKURS SKRZYPCOWY IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO (13-27 XI 1977)

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1978.01/03 R.46 Nr1

Jury Konkursu podczcs przesłuchań pierwszego etapu ZYCIE

KULTURALNE

OPERA POZNAŃSKA W SEZONIE ARTYSTYCZNYM 1975/1976

GOŚCINNE występy całych, wielkich zespołów operowych nale_ą w Poznaniu do rzadkości. Toteż wielkie zainteresowanie publiczności wzbudziło przybycie do na go miasta bułgarskiej opery z Plowdiw. Goście wystawili na scenie Opery Poznańskiej dwa dzieła: Diabelskie skrzYpce współczesnego kompozytora bułgarskiego Paraszkiewa Hadzijewa (3 IX 1975) oraz Borysa Godunowa Modesta Musorgskiego (7 IX 1975). Oba przedstawienia stanowiły przede wszystkim okazję do posłuchania znakomitego śpiewu wspaniale brzmiących męskich głosów solistów i chóru. W wokalnej sztuce bułgarskich artystów zachwycała naturalność, całkowita swoboda techniczna i niezachwiana pewność intonacyjna. Oszczędnie stosowana wibracja wpływała zaś na siłę, ale też powodowała nieznaczną twardość brzmienia głosów. Z kobiecych ról można było podobnie ocenić jedynie śpiew Panki Kojewej - Maryna Mniszchówna w Borysie Godunowie. Również orkiestra Opery Płowdiwskiej zaprezentowała wysoki poziom wykonawczy, szczególnie dobrze brzmiący kwintet smyczkowy. Mniej przekonująca była gra aktorska, zachowana w tradycyjnej, ekspresyjnej konwencji; zgodna z nią reżyseria, czasem przeładowana zbędnym, niefunkcjonalnym ruchem, oraz w podobnym duchu utrzymana scenografia, która w Borysie Godunowie przytłaczała ciężkim przepychem.

Dzieło Hadzijewa, oparte na baśniowym, a częściowo nader realistycznym libretcie Iwana Genowa, posiada muzykę nawiązującą do świetnych wprawdzie, ale też nie naj nowszych wzorów. Kompozytor wykazał jednak dużą umiejętność poruszania się w stanowiących dla niego inspirację twórczą stylach, przy czym duża wrażliwość i wyrobiony smak twórcy sprawiły, że muzyki Diabelskich skrzypiec słuchało się z przyjemnością. Przedstawieniem dyrygował wprawnie Kristo Marew, reżyseria była dziełem Bochosa Afiejana, a scenografia J oana Lewiewa. Borysem, natomiast dyrygował Borysław Iwanow, twórcą reżyserii był Georgi Pirwanow, a scenografii - Lubomir Jordanów. Choreografię do obu dzieł opracował Iwan Todorow, chóry przygotował Angeł Christów. W nie długim czasie po występie gości z Bułgarii. Opera Poznańska wystawiła Legendę Bałtyku Feliksa Nowowiejskiego. Zgodnie z tradycją, dano dwa premierowe przedstawienia - 13 i 14 września 1975 r. z różną obsadą. Planowano wprawdzie wystawić dzieło Nowowiejskiego o rok wcześniej, czyli w pięćdziesiątą rocznicę prapremiery Legendy, która miała miejsce w dniu 28 listopada 1924 r. również na scenie Opery Poznańskiej. Jednak z przyczyn od kierownictwa teatru niezależnych zaszła konieczność zmiany planów repertuarowych w sezonie 1974/1975. Próby rozpoczęły się wszakże dość wcześnie przed rzeczywistym terminem uroczystej premiery, co pozwoliło realizatorom przygotować się do niej bardzo starannie. Nie

Życiekulturalne

Legenda Bałtyku F eliksa Nowowiejskiego. Premiera w dniu 13 IX 1975 r. Od lewej: Józef Kolesiński (Doman) i Barbara Zagórzanka (Bagna)szczędzono wysiłków i środków, by godnie uczcić jubileusz tak znaczącego w swoim czasie dla polskiej twórczości operowej dzieła. Postarano się o nowe opracowanie libretta, w którym Krystynie Chudowolskiej udało się usunąć wszystkie niezręczności językowe pierwotnego tekstu. Dokonano też pewnych skrótów w celu skondensowania materiału muzycznego i zwiększenia tempa akcji. Wszystkie główne role obsadzone zostały przez czołowych solistów Opery Poznańskiej. Kierownictwo muzyczne powierzono Mieczysławowi Dondajewskiemu, reżyserię Sławomirowi Żerdzickiemu, scenografię Władysławowi Wigurze, a choreografię Barbarze Kasprowicz. Przygotowanie chóru spoczęło również w doświadczonych rękach Henryka Górskiego i J olan ty Doty - Komorowskiej. W rezultacie zapełnionej do ostatniego miejsca widowni zaprezentowano Legendę Bałtyku w możliwie atrakcyjnej oprawie i na wysokim poziomie wykonawczym, co podniosło jeszcze uroczysty nastrój panujący wśród publiczności. Dnia 15 listopada 1975 r. odbyła się premiera baletu Dziadek do orzechów Piotra Czajkowskiego. Przedstawienie to stanowiło bezsporny sukces artystyczny, przekonujący o całkowitym odrodzeniu się Baletu Opery Poznańskiej. Zespół zaprezentował duże możliwości techniczne i pełną wdzięku ekspresję, zgodną z wyrazowąkulturalne

Dziadek do orzechów Piotra Czajkowskiego.

Premiera w dniu 15 XI 1975 r. Od lewej: Danuta Fajfer i Zbigniew Sobis w tańcu chińskim

stroną muzyki. Spośród tancerzy wybijało się zdecydowanie troje solistów: Małgorzata Połynczuk (Księżniczka) i Juliusz Stańda (Dziadek do orzechów) oraz Zbigniew Sobis występujący w trzech rolach: Freda, Chińczyka i Pierrota. Nie mniej istotnym dla przyszłości Baletu osiągnięciem było zaobserwowane tu dobre wyszkolenie każdego tancerza i wyrobienie w nim umiejętności nieomal idealnego współdziałania zespołowego. Był to zatem nie tylko artystyczny, lecz także w równej mierze pedagogiczny sukces kierowniczki artystycznej Baletu Opery Poznańskiej - Barbary Kasprowicz,

Baron Cygański Jana Straussa. Premiera w dniu 31 XII 1975 r. Od lewej: Krystyna Pakulska (Arsena), Władysław Wdowicki (Ottokar) Marian Kouba (Sandor Barinkay)

» Kronika Miasta Poznania

Życiekulturalne

Henryk Łukaszek (Kaiman Żupan) w Baronie cygańskim. Premiera 31 XII 1975 r.

której dziełem była także choreografia i piękna inscenizacja utworu. Równorzędne role w pogłębieniu przeżyć artystycznych pełniły tu z ogromnym smakiem skomponowana scenografia Barbary Jankowskiej oraz wręcz doskonałe uchwycenie przez dyrygenta Jana Kulaszewicza i orkiestrę niepowtarzalnego uroku muzyki Piotra Czajkowskiego.

W sezonie 1975/1976 Opera Poznańska wprowadziła także nową pozycję do lżejszego nurtu swojego repertuaru. Był to Baron cygański Jana Straussa. Wybór należy uznać za słuszny, jako że muzyka tej operetki odznacza się bogatą inwencją i jest naprawdę świetnie skomponowana. Zapewnia to Baronowi cygańskiemu duże powodzenie, widoczne już podczas czterech pierwszych prezentacji, jakie odbyły się od wieczora sylwestrowego 1975 r. do dnia 4 stycznia 1976 r. włącznie. Realizacja tejże uroczej operetki wzbudziła jednak zastrzeżenia. Możliwe, iż miejsce jej wykonywania zaciążyło na ogólnej koncepcji odtwórczej, idącej wyraźnie w kierunku quasi-realistycznej opery. Operowo patetyczne były przynajmniej dwa pierwsze akty, w których zarówno reżyseria Danuty Baduszkowej, jak i scenografiakulturalne

Halka Stanisława Moniuszki. Premiera w dniu 14 II 1976 r. Od lewej (na planie): Krystyna Kujawińska (Halka) i Marian Kouba (Jontek)

.Stanisława Bukowskiego wykazywały tendencje do wydobywania z owego miałkiego przecież libretta Ignatza Schnitzera głębokich problemów społecznych. Przyciężkawe wykonanie przez orkiestrę pod dyrekcją Mieczysława Dondajewskiego muzyki pomagało tu skutecznie w uwypuklaniu tej banalnej powagi, w której ginęły lub pobrzmiewały nieszczerze typowo operetkowe wątki. Akt trzeci natomiast został uformowany reżysersko i plastycznie na modłę swego rodzaju rewii w dawnym stylu. Wszystko to razem pogłębiało wrażenie niespójności inscenizacyjnej utworu. Do głównych ról zaangażowano nieomal wszystkich najlepszych solistów Opery Poznańskiej. Śpiewali oni rzeczywiście dobrze, jeśli chodzi o technikę i walory brzmieniowe, jednak prawdziwym nerwem operetkowym wykazali się tylko nieliczni, jak np. Krystyna Pakulska, Henryk Łukaszek i Władysław Wdowicki, którzy znakomicie potrafili znaleźć się w klimacie Straussowskiej muzyki. Dobrym elementem przedstawienia był także balet, sprawiający wiele satysfakcji nie tyle technicznym poziomem tańca, co ciekawym i atrakcyjnym opracowaniem Barbary Kasprowicz i Władysława Milona.

Odbyła się jeszcze premiera Halki Stanisława Moniuszki (14 i 15 lutego 1976 r.).

Operę tę przygotowano specjalnie na podróż artystyczną po Włoszech, gdzie zaprezentowano ponadto Ch owańszczyznę Modesta Musorgskiego. Jest sprawą oczywistą, że przygotowania do wyjazdu do ojczyzny bel canta stanowiły okres wytężonej pracy. Ogromny wysiłek połączony z ambicją wszystkich uczestników podróży, która trwała od 24 lutego do 3 marca 1976 r., dały rezultaty w postaci pozytywnej oceny, wystawionej Operze Poznańskiej przez publiczność i krytykę włoską.

0

Zyciekulturalne

W dniach 26 i 27 czerwca 1976 r. Halka, po odniesionych we Włoszech sukcesach, została przedstawiona przez Operą Poznańską w Szczecinie.

Andrzej

Saturna

ANEKS

OPERA POZNAŃSKA WE WŁOSZECH (24 I I - 3 III 1976)

24 II 1976 25 II 1976 Parma Halka Stanisława Moniuszki Obsada: Krystyna Kujawińska (Halka), Marian Kouba (Jontek), Zofia Baranowicz (Zofia), Janusz Temnicki (Janusz), Henryk Łukaszek (Stolnik), Edward Kmiciewicz (Dziemba), Edwin Borkowski (Góral i Gość II), Aleksander Burandt (Gość I), Piotr Liszkowski (Dudarz).

26 II 1976 Piacenza Ch owańszczyzn a Modesta Musorgskiego Obsada: Albin Fechner (Iwan Chowański), Aleksandra Imaiska (Marfa), Sławomir Zerdzicki (Golicyn), Józef Katin (Pisarczyk), Marian Kondella (Szakłowity), Stanisław Romański (Andrzej Chowański) , Andrzej Kizewetter (Dosifiej) , Wanda Jakubowska (Emma), Piotr Liszkowski (Warsonofiew), Lech Koperny (Strzelec I), Roman Wasilewski (Strzelec II), Juliusz Bieńkowski <Kuźma; Zaufany Golicyna).

27 II 1976 Parma 28 II 1976 Modena Ch owańszczyzn a Modesta Musorgskiego Zespół wykonawców jak w dniu 26 II w Piacenza 29 II 1976 Modena Ch owańszczyzn a Modesta Musorgskiego Obsada: Edward Kmiciewicz (Iwan Chowań ski), Aleksandra Imaiska (Marfa), Sławomir Zerdzicki (Golicyn), Józef Katin (Pisarczyk), Marian Kondella (Szakłowity), Marian Kouba (Andrzej Chowański), Andrzej Kizewetter (Dosifiej), Stefania Kondella (Emma), Piotr Liszkowski (Warsonofiew), Lech Koperny (Strzelec I), Roman Wasilewski (Strzelec II), Juliusz Bieńkowski (Kuźma; Zaufany Golicyna).

2 III 1976 Reggio Emilia Halka Stanisława Moniuszkikulturalne

Obsada: Antonina Kawecka (Halka), Stanisław Romański (Jontek), Ewa Werka (Zofia), Janusz Temnicki (Janusz), Henryk Łukaszek (Stolnik), Roman Wasilewski (Dziemba), Edwin Borkowski (Góral i Gość I), Aleksander Burandt (Gość II), Lech Koperny (Dudarz).

3 III 1976 Reggio Emilia Ch owańszczyzn a Modesta Musorgskiego Obsada: Edward Kmiciewicz (Iwan Chowański), Aleksandra Imaiska (Marfa), Józef Prząda (Golicyn), Józef Katin (Pisarczyk), Janusz Temnicki (Szakłowity), Marian Kouba (Andrzej Chowański) , Andrzej Kizewetter (Dosifiej), Stefania Kondella (Emma), Piotr Liszkowski (Warsonofiew), Lech Koperny (Strzelec I), Roman Wasilewski (Strzelec II), Juliusz Bieńkowski (Kuźma; Zaufany Golicyna) . Przedstawieniami Halki Stanisława Moniuszki dyrygował Jan Kulaszewicz a do zespołu realizatorów należeli: Sławomir Zerdzicki (reżyseria), Zofia Wierchowicz (scenografia), Teresa Kujawa (choreografia), Henryk Górski i Jolanta Dota- Komorowska (kierownictwo chórów). Przedstawieniami Chowańszczyzny dyrygował Edwin Kowalski a do zespołu re ali - zatorów należeli: Sławomir Zerdzicki (reżyseria), Andrzej Sadowski (scenografia), Barbara Kasprowicz (choreografia), Henryk Górski i Jolanta Dota- Komorowska (kierownictwo chórów).

WYKAZ PREMIER W OPERZE POZNAŃSKIEJ W LATACH 1972 - 1976

Sezon 1972/1973

Opery

14 XI 1972

Aida Giuseppe Verdiego Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz, reżyseria - Sławomir Zerdzicki, scenografia - Stanisław Bąkowski, choreografia - Przemysław Śliwa. Obsada: Henryk Łukaszek (Faraon), Aleksandra Imaiska (Amneris), Antonina Kawecka (Aida), Marian Kouba (Radames ), Jan Czekay (Amonatro), Andrzej Kizewetter (Ramfis), Jerzy Walczak (Posłaniec), Jadwiga Myszkowska (Kapłanka).

25 III 1973

Kopciuszek Gioacchino Rossiniego Kierownictwo muzyczne - Mieczysław Dondajewski, reżyseria - Sławomir Zerdzicki, scenografia - Marian Iwanowicz, choreografia - Władysław Milon. Obsada: Aleksander Burandt (Don Ramiro). Jan Czekay (Dandini), Henryk Łukaszek (Don Magnifico), Jadwiga Myszkowska (Clorinda), Stefania Benk (Tisbe), Barbara Zagórzanka (Angelina- Kopciuszek), Andrzej Kizewetter (Alidoro ).

Życiekulturalne

Operetki

24 VI 1973

Boccaccio Franza von Suppe tekst polski: Krystyna Chudowolska i Danuta Baduszkowa Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz, reżyseria - Danuta Baduszkowa.

scenografia - Stanisław Bukowski, choreografia - Krystyna Gruszkówna. Obsada: Sławomir Żerdzicki (Boccaccio)" Jan Czekay (Piętro), Aleksandra Pięterek (Paolo), Edward Kmiciewicz (Scalza), Zofia Baranowicz (Beatricze), Józef Katin (Lotteringhi), Jadwiga Myszkowska (IzabelIa), Bogdan Ratajczak (Lambertuccioi, Weronika Pelczar (Peronella), Krystyna Pakulska (Fiametta). Aleksander Burandt iLeonetto). Adam Józefczyk (Tofano), Jerzy Szalaty (Chichibio), Stefan Dobiasz (Książę Umberto). Piotr Liszkowski (Majordomus). Marian Kondella (Sprzedawca książek). Zygmunt Kowalczyk (Tresco), Henryk Łukaszek (Checco), Hanna Przybylska (Oretta), Bożena Boch (Violanta), Danuta Smyła (Filippa).

Sezon 1973/1974

O P e ry

1 XII 1973

Gioconda Amilcare Ponchiellego Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz, reżyseria - Danuta Baduszkowa, scenografia - Stanisław Bukowski, choreografia - Barbara Kasprowicz. Obsada: Krystyna Kujawińska (Gioconda), Edward Kmiciewicz (Alvise Badoero).

Aleksandra Imaiska (Laura Adorno), Zofia Baranowicz (Niewidoma). Stanisław Romański (Enzo Grimaldo), Jan Czekay (Barnaba), Roman Wasilewski (Zuane), Aleksander Burandt (Isepo). Jerzy Gruszczyński (Mnich), Janusz Babiański (Pilot).

20 IV 1974

Wesele Figara Wolfganga A. Mozarta Kierownictwo muzyczne - Mieczysław Dondajewski, reżyseria - Sławomir Żerdzicki, scenografia - Stanisław Bukowski, choreografia - Władysław Milon. Obsada: Marian Kondella (Hrabia Almaviva). Barbara Zagórzanka (Hrabina), Krystyna Pakulska (Zuzanna), Jan Czekay (Figaro), Ewa Werka (Cherubin), Ewa Bernat (Marcelina), Henryk Łukaszek (Bartolo), Edwin Borkowski (Basilio), Józef Prząda (Don Curzio), Roman Wasilewski (Antonio), Krystyna Pawelczyk (Basia).

kulturalne

Balety

10 III 1974

Giselle Adolphe Ch. Adama Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz, opracowanie choreograficzne według Jean Coralliego i Jules Perrota - Barbara Kasprowicz, scenografia - Barbara Jankowska. Obsada: Janina Galikowska (Giselle) - gościnnie, Edmund Koprucki (Hilarion), Kornelia Matecka (Mirta), Irena Cieślikówna (Batylda) , Jan Smoliński (Hrabia Albert) - gościnnie. Danuta Fajfer i Zenobia Dudzicz (Wirydy). Grand pas: Zenobia Dudzicz, Danuta Fajfer, J aremi Kunicki. Andrzej Łączka i zespół.

Sezon 1974/1975o p e ry

6 X 1974

Zmierzch Peryna Zbigniewa Pencherskiego (prapremiera) Kierownictwo muzyczne · - Jan Kulaszewicz, reżyseria - Krystyna Meissner, scenografia - Krzysztof Pankiewicz, choreografia - Barbara Kasprowicz. Obsada: Zofia Baranowicz (Jarucha), Ewa Werka (Diwa), Stanisław Romański (Doman), Roman Wasilewski (Wisz), Henryk Łukaszek (Kneź), Antonina Kawecka (Brunhilda), Janusz Temnicki (Wizun), Edwin Borkowski (Smerda).

30 XI 1974

Don Pasąuale Gaetano Donnizettiego Kierownictwo muzyczne - Edwin Kowalski, reżyseria - Maria Straszewska, scenografia - Andrzej Markowicz, choreografia - Barbara Kasprowicz. Obsada: Andrzej Kizewetter (Don Pasąuale), Marian Kondella (Doktor Malatesta), Edwin Borkowski (Ernesto), Krystyna Pakulska (Norina), Władysław Wdowicki (Notariusz) .

Balety

8 III 1975

Oczekiwanie Augustyna Blocha Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz, choreografia I reżyseria - Witold Gruca, scenografia - Liliana Jankowska.

Życie kulturalne

Obsada: Miłosz Dąbrowski (On: Bibułek), Izabella Kwiecień (Ona; Bibułka), Edmund Koprucki (Fus), Janina Porzyńska (Sprzątaczka), Elżbieta Kłosowska. Kornelia Matecka, Małgorzata Piątkowska (Kelnerki), Danuta Fajfer, Maria Głuszak, Danuta Łodyga, Jadwiga Milczyńska, Aleksandra Pięterek, Wiesława Socha, Bożena T omiak (Bibułki), Teresa Chodziak, Eleonora Dondaj ewska, Maria Głuszak, Janusz Kołodziejczyk, Stefania Łuczak, Maria Malinowska, Kazimierz Milczyński, Lidia Mizgalska, Bogumiła Paciorek. Kazimierz Sarbicki, Józef Zieliński (Goście).

8 III 1975

Bardzo śpiąca królewna Augustyna Blocha Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz. choreografia i reżyseria - Witold Gruca, scenografia - Liliana Jankowska.

Obsada: Małgorzata Połyńczuk (Królewna), Janina Rozelówna (Królowa), Bogdan Ratajczak (Babcia), Irena Cieślikówna (Ochmistrzyni), Juliusz Stańda (Królewicz), Edward Kmiciewicz (Król), Krystyna Pakulska (Wróżka Filutka), Stanisław Wójt (Wróżka Jędzunia), Roman Kurniczak (Pies Pudel). Radosława Wolniewicz (Starowinka), Elżbieta Kłosowska, Maria Konieczna, Izabella Kwiecień, Maria Malinowska, Kornelia Matecka, Małgorzata Piątkowska (Wróżki), Janina Banach, Bożena Boch, Leopolda Czarnecka, Olga Furmanowicz, Mirosława Kieniewicz, Krystyna Kolasińska, Wiesława Koperna, Izabela Kopiec, Krystyna Kozłowska, Krystyna Lejman. Irena Masiel, Jadwiga N owak, Hanna Przybylska, Danuta Smyła, Bożena Szczerbal, Krystyna Szydłowska. Maria Wleklińska, Józefa Żabczyńska, Sylwia Zwierzyńska (Damy dworu), Miłosz Dąbrowski, Andrzej Górny, Janusz Kołodziejczak, Edward Podolańczuk, Piotr Piotrowski, Kazimierz Sarbicki. Andrzej Szymański, Józef Zieliński (Straż pożarna i królewska).

Sezon 1975/1976o p e ry

13 IX 1975

Legenda Bałtyku Feliksa Nowowiejskiego Kierownictwo muzyczne - Mieczysław Dondajewski, reżyseria - Sławomir Żerdzicki, scenografia - Władysław Wigura, choreografia - Barbara Kasprowicz. Obsada: Józef Kolesinski (Doman), Andrzej Kizewetter (Mestwin), Barbara Zagórzanka (Bogna), Zofia Baranowicz (Swatawa), Władysław Wdowicki (Tomir), Albin Fechner (Kuno). Partię Domana tańczył Stanisław Wójt.

14 II 1976

Halka Stanisława Moniuszki Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz, inscenizacja i reżyseria - Sławomir Zerdzicki, scenografia - Andrzej Sadowski, choreografia - Barbara Kasprowicz.

Obsada: Henryk Łukaszek (Stolnik), Zofia Baranowicz (Zofia), Edward Kmiciewicz (Dziemba), Janusz Temnicki (Janusz). Krytyna Kujawińska (Halka), Marian Kouba (Jontek), Piotr Liszkowski (Dudarz), Edwin Borkowski (Góral, Gość I) Aleksander Burandt (Gość II).

Operetki

31 XII 1975

Baron Cygański Jana Straussa Kierownictwo muzyczne - Mieczysław Dondajewski, reżyseria - Danuta Baduszkowa, scenografia - Stanisław Bakowski. choreografia - Barbara Kasprowicz i Władysław Milon. Obsada: Józef Kolesiński (Hrabia Homonay), Bogdan Ratajczak (Hrabia Carnero), Marian Kouba (Sandor Barinkay), Henryk Łukaszek (Kaiman Żupan), Krystyna Pakulska (Arsena), Weronika Pelczar (MirabelIa), Władysław Wdowicki (Ottokar), Aleksandra Imaiska (Czipra), Krystyna Kujawińska (Saffi), Lech Koperny (Pali), Zygmunt Kowalczyk (Janos).

Balety

15 XI 1975

Dziadek do orzechów Piotra Czajkowskiego Kierownictwo muzyczne - Jan Kulaszewicz, inscenizacja i choreografia - Barbara Kasprowicz, scenografia - Barbara Jankowska. Obsada: Kazimierz Milczyński (Pan Radca), Irena Cieślikówna (Jego żona), Jadwiga Milczyńska (Klara), Zbigniew Sobis (Fred: Pierrot). Kornelia Matecka (Ludwika), Teresa Chodziak (Babcia; Matka Gigon), Władysław Milon (Dziadek), Maria Malinowska i Małgorzata Piątkowska (Pokojówki), Miłosz Dąbrowski (Narzeczony Ludwiki), Edmund Koprucki (Sędzia Droselmajer), Andrzej Górny (Pan X), Wiesława Socha (Jego Córka Niewiniątko), Janina Porzyńska (Pani X), Danuta Fajfer i Bożena Tomiak (Bliźniaki), Aleksandra Niedzielska i Czesław Ciszewski (Małżeństwo), Andrzej Łączka i Piotr Piotrowski (Ich dzieci), Zenobia Dudzicz (Królowa Myszy), Janusz Kołodziejczak (Chorąży), Małgorzata Połyńczuk (Klara Księżniczka), Juliusz Stańda (Dziadek do orzechów), Danuta Fajfer. Jadwiga Milczyńska i Jolanta Plenzer (Colombiny), Roman Kurniczak i Piotr Piotrowski (Błazny): T a ń c e w II a k c i e: Miłosz Dąbrowski. Eleonora Dondajewska, Andrzej Górny, Elżbieta Kłosowska, Kornelia Matecka, - Piotr Piotrowski (Hiszpański); Edward Podolanczuk i Jolanta Tukaj (Arabski); Danuta Fajfer i Zbigniew Sobis (Chiński); Kazimierz Milczyński i Lidia Mizgalska (Trepak); Zenobia Dudzicz i Andrzej Łączka (Pasterski) .

Zebrał: Tadeusz Świtała