KRONIKA MIASTA POZNANIAny. Kasprzak wyjął rewolwer, wystrzelił i zabił go na mIejSCU. Z poza jego pleców wysunął się rewirowy. Kasprzak zabił i jego.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr1

Dwaj policjanci, usiłujący wedrzeć się do pokoju zostali również powaleni strzałami.

"Blady, przerażony Gurcman nie mógł zrozumlec, co się dzieje. Instynktownie rzucił się do ucieczki. Przeskoczył przez dwa trupy i dwóch konających policjantów i wybiegł na podwórze. Kasprzak bronił się w dalszym ciągu sam szamocąc się z ostatnim policjantem, który wdarł się do pokoju na kilka sekund przed ucieczką Gurcmana tak, że uciekający potrącił go, mijając. Kasprzak strzelił i do tego, ale chybił. Policjant wyrwał rewolwer z rąk Kasprzaka i chciał go zabić, ale rewolwer nie wypalił (okazało się, że w 6-cio strzałowym rewolwerze Kasprzaka było tylko pięć nabojów). Ale i ostatniego policjanta Kasprzak jednak zwyciężył, raniąc go nożem w policzek. Wtedy 1 policjant wybiegł w ślad za Guremanem.

"Kasprzak pozostał sam w mieszkaniu szewca. Dokoła leżały jego ofiary: dwa trupy i dwóch konających. Kasprzak był w stanie takiej wściekłości, że przed opuszczeniem mieszkania chwycił szewski nóż i 1 zadał nim kilka ran zarówno konającym, jak i już martwym. Poczem wybiegł na podwórze.

"Tymczasem Gurcmana już schwytano, związano mu ręce i rozbito do krwi nos. Wreszcie pojmano i Kasprzaka".

W procesie bronił Kasprzaka adwokat Patek, obecny poseł Rzeczypospolitej w Moskwie, a później adwokat Glass. Badano ponownie stan poczytalności Kasprzaka, odraczano proces po kilka razy. Aż wreszcie w r. 1905, pod wrażeniem rewolucji, wyznaczono dla obu oskarżonych inny zespól sędziów, mniej dla nich względny. Kasprzak niczego się nie wypierał: "sam wszystkich zabiłem" , mówił. Utrzymywał tylko, że się nazywa Majer, mimo, że żona jego, wezwana na sąd, uznawała w nim swojego męża. Kasprzak potwierdził zeznanie żony, ale zaraź, potem dodał: " Jestem Majer".

W końcowej rozprawie sądowej, w czaSIe przemówienia obrońcy swego, Glassa, Kasprzak wpadł w furję.