KRONIKA MIASTA POZNANIAhy, jako też i do Dyktatora"), powtarzając zasadnicze postulaty względem formacji tego oddziału. Dopiero w dniu 28 grudnia nadeszła do Komisji Rządowej Wojny odpowiedź, iż Dyktator przyjął ofertę Działyńskiego i projekt przezeń przedłużony zatwierdził 7 ). Wobec tego Komisja donosiła Działyńskiemu "iż z miłem uczuciem gorliwe jego chęci przyjmie"5), a komunikując o przydziale owej projektowanej chorągwi, której nazwę zamieniono na szwadron o normalnym składzie personalnym, jak w wojsku linjowem zarządzała że przeidzie na etat wojskowy "po zupełnem jego uformowaniu i po odbytem przeglądzie przez oficera, którego Komisja Rządowa Wojny wyznaczy dla przekonania się o istotnym stanie umundurowania i uzbrojenia". Zwracano przytem uwagę, "iż formacja szwadronu... w niczem przeszkadzać nie powinna tworzeniu powstania narodowego po województwach i tylko z ludzi do powstania nie powołanych złożoną być może". Zaczęły się teraz dla organizatorów gorące dni. Ochotników przybywało duż0 9 ), zwłaszcza, gdy do Sczanieckiego doe) Archiwum Akt Dawnych w Warszawie, Komisja Rządowa Wojny, 3244, f 29-35, pisma z 22jXII, 25jXII, 26jXII. 1830.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr4

7) Archiwum Akt Dawnych w Warszawie, Komisja Rządowa Wojny, 3244, f 34, Sztab Główny do Komisji Rządowej Wojny, Warszawa, 28jXII 1830: jw. f. 33, na podanie Działyńskiego dopisał Chłopicki własnoręcznie: "Odsyła się do Komisji Rządowej Wojny, która do prośby tej stosowne rozporządzenie wyda, a zresztą ogólne w tej mierze wydane przepisy zachowa". Warszawa, 27 grudnia 1830. Dyk tator (-) Chłopicki; Dezydery Chłapowski, Pamiętniki, Poznań 1899, cz. II., str. 12. 8) Bibljoteka Kórnicka, rkp. 1553, nr. 4, Archiwum Akt Dawnych w Warszsawie, Komisja Rządowa Wojny 3244, f 35, Komisja Rządowa Wojny do Tytusa Działyńskiego, Warszawa 28jXII 1830.

O) Roczniki historyczne, Poznań 1925, t. I., str. 153. Dr. Andrzej Wojtkowski w pracy "Pod rządami pruskiemi do r. 1848" charakteryzuje w ten sposób ten oddział: "szwadrony jazdy poznańskiej składały się z byłych żołnierzy napoleońskich, starych weteranów, którzy narażali się na utratę szczupłej pensji żołnierskiej, wypłacanej im przez rząd pruski, oraz z ochotników, którzy na wojskowości wcale się nie znali. Byli pomiędzy niemi ziemianie, studenci, gimnazjaści, rzemieślnicy, włościanie, parobcy, oficjaliści folwarczni, słudzy itp.