DZIEJE FUNDACJI KS. LUDWIKI RADZIWIŁŁOWEJ

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr3

Czas czytania: ok. 1 min.

ZAKOŃCZENIE.

Z śmiercią ostatniego nominowanego członka zarządu, jakim był dyrektor Barth, ikończą się dzieje Fundacji ks. Ludwiki Radziwiłłowej , i dlatego na pięćdziesięcioleciu zakładu kończymy kanwę jego dziejów, wysnutych z zaczątków fundacji. To, co w fundacji było żywą spuścizną przeszłości, umarło, - to, co było samorodnym i samodzielnie funkcjonującym organizmem szkolnym, przestało istnieć. Dalsza ewolucja zakładu to twór sztuczny, państwowy, pruski, zbudowany na gruzach fundacji.

Twór to niemniej ciekawy, którego dzieje wymagałyby nowego oświetlenia ze względu na to, że jak klątwa zawi;ła nad nim "nemezis" dziejowa, wtłaczająca instytucję z biegiem lat w labirynt konfliktów prawnych. Mimo zewnętrznej szaty państwowej, mimo narzuconej etykiety rządowej, mimo zanikającej w pamięci starszego społeczeństwa tradycyj fundacji fundacja ta ukryła się w najtajniejszych głębinach nowego tworu, jak szkielet pochowany w sklepach podziemnych, i jako szkielet martwy przetrwała do naszych czasów w księgach hipotecznych Sądu Grodzkiego.

Nielegalne upaństwowienie Szkoły Ludwiki i połączonego z nią Seminarjum pociągnęło z nieubłaganą logiką szereg dalszych nielegalnych aktów prawnych, do których w pierwszym rzędzie należy oddanie w r. 1892 części gruntów z ulicy Młyńskiej, nr. 11 a, bez sądowego przewłaszczenia, ewangelickiemu konsystorzowi, który na terenie tym wybudował gmach konsystorza, do dziś istniejący.

Zmienione warunki polityczne zmieniły całkowicie wewnętrzne i zewnętrzne oblicze instytucji, którą po burzy wojny światowej i po powstaniu grudniowem w Poznaniu władze polskie przejęły jako spuściznę władz pruskich. N aturalnym i w ówczesnej sytuacji prawnej jedynym legalnym spadkobiercą pruskiej szkoły państwowej staje się państwo polskie, nieświadome faktu, że przejmuje po rządzie obcym dziedzictwo obciążone bezprawiem, poczynionem dawnej, nieistniejącej już jako żywy organizm, a więc martwej fundacji.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry