- DZIEJE FUNDACJI KS. LUDWIKI RADZIWIŁŁOWEJ

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr3

Czas czytania: ok. 2 min.

I Inne przedmioty, w których uczenice nagle odpowiadać musiały w języku niemieckim. Wystarczyło to Rejencji, by usunąć zakład polski, i z nowym rokiem szkolnym szkółka elementarna Urszulanek uległa kasacie 363). Co do wyższej szkoły żeńskiej, to Rejenc,' a nakazała połączenie 5 klasowego internatu z 3 klasowym eksternatem i wymagała bezwzględnego stosowania przepisów o języku niemieckim. By sprostać temu zadaniu zaangażowała przełożona Marja Bernarda Morawska większą ilość męzkich sił nauczycielskich, dyrektora seminarjum Speersa, profesora gimnazjalnego di 1 . Wituskiego, nauczyciela seminaryjnego Górtza, profesora gimnazjalnego Fischera, X. prof. Trąmpczyńskiego, nieco później prof. J erzykiewicza i nauczyciela Modrzyńskiego. Mimo wszystkich tych wysiłków moralnych i materjalnych nie zdołała utrzymać zakładów, zmiany dokonane uszczupliły frekwencję uczenie, zwłaszcza zamiejscowych, i dnia 30 czerwca 1875 r. przełożona zmuszona była donieść magistratowi, że jesienią zamierza zwinąć zakład. Przy zwinięciu posiadała szkoła 78 uczenie, z tych 21 zamierzało pójść zagranicę lub do Krakowa, 13 do Krakowa, 23 do innych szkół w kraju, 21 do szkół w Poznaniu. Plany te zmienione, gdyż 28 uczenie poszło do wyższej szkoły żeńskiej prof. Mottego , 10 do wyższej szkoły żeńskiej pani Estkowskiej, 7 do wyższej szkoły żeńskiej panny Anastazji Warnka, jedna uczenica do niemieckiej pens,'i panny Pupkę. Żadna z uczenie nie przeniosła się do Szkoły Ludwike"4). Może instynktem wyczuwały, że z murów tego zakładu szły oddawna inkryminacje podkopujące byt i działalność U rszulanek, Utraciwszy szkołę, zachowywały wszakże Urszulanki posiadłości w Poznaniu. Właścicielem prawnym gruntów przy ul. Młyńskiej, podobnie jak gruntów przy ul. Szewskiej i Placu Stawnym, był brat przełożonej Tadeusz Dzierżykraj-Morawski, tudzież zięć jego Witold hr. Łubieński. I dziwna ironja łosu sprawia, że za pośrednictwem prof. Wituskiego posiadłość tę

383) A. m. P. Poznań. XVII. C. f. 19.

364) ib. /

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry