CrA

Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1842.09.22 Nr221

VVi e lki e go

Ktffl B

Xlcstwa

POZNAŃ8KIEG

Nakładem Drukarni Nadwornej IV. Deckerai Spółki. - Redaktor: lI. II'aIIIIOIIICehI»

.4? «9 1 ,łt

W Czwartek dnia 22. Września.

1849.

Wiadomości zagraniczne.

Polska.

Z n a d g r a n i c y p o l s k i e ), d, 3 1. S i e rp nia.

Alokucya Papieska nie doszła tu do wiadomości publicznej, kiedy gazety zagraniczne, które ją zawierały, z zwyczafnemi wycień« ciami rozdawano; system albowiem obczerniania zakazanych artykułów ustał. Mimo to potajemnie krąży ona w wielu exemplarzach, chociaż nikt się po niej ważnych skutków nie spodziewa. Ciekawość jednakże powsze9hna, czy rząd Cesarski na postępowanie J. Swiątobliwości całkiem zważać nie będzie, czyli też energicznych przeciw dworowi Rzymskiemu użyje środków, zrywając wszelkie z nim związki dyplomatyczne. Opinia powszechna za tern się oświadcza, ie gabinet Cesarski wszystko milczeniem pominie, ile, ie Rossya w względzie religijnym żadnej nie Przyjaznej reakcyi obawiać się nie potrzebuje, aczkolwiek nie taimy, ie Polacy niegdyś tak wolnomyślni i toferantni od nieiakiego czasu nadzwyczaj nabożnymi i prawowiernymi się » . \:4 n a . ' li r a fi, e dla tego tylko, ponieważ w ścistem łączeniu się z kościołem katolickim jedyną jeszcze możliwą oppozycyę przeciw istnącemu etanowi rzeczy w ojczyźnie swój upatruj * . Zresztą dotychczasowe demonstra

cj e rozbijają się o żelazną konsekwencye rządu Rossyjbkiego, który mimo wszelkie wykrzykniki* za granicą ani na włos od raz przyjętego systematu nie odstępuje. Rząd ten ża W go zgoła wpływa z zagranicy nic cierpi, dla tego zwalcza on wszełkiemi sposobami hierarchię Rzymską, uznającą jeszcze inną władzę prócz Cesarskiej, ale poddanego kato» lickiego w odprawianiu nabożeństwa i w rzeczach wiary bynajmniej nie śtieśnia ani prześladuje. Rossya w pewnym względzie krajem tolerancyi, bo tam równie poganin bez przeszkody bałwanom swym otiary przynosi jak Mahometanin swoje święta obchodzi. Greko-rossyjska religia w istocie swej stała, żadnego nie przypuszczająca filozoficznego roztrząsania, bezwarunkowo zawisła od ś. Syno d u, którego głową jest Cesarz, dla tego ona w Rossyi mianowicie najbardziej na religią panującą aic zdała, do czego katolicyzmu« z przyczyny dependencyi swej od Rzymu, a protestantyzmus dla panującego w nim systematu ruchu umysłowego, nie są zdatne. Pod czas kredy w innych państwach Europy ruch wszelki od ludu wychodzi i rządy, jakkolwiek radeby zatrzymały swoje nieograniczoną władzę, jednak czasem do ustąpienia skłonić się muszą, w Rossyi wszelki postęp wychodzi od rządu. On to oznacza ,janice i sto« ud do posłuszeństwa przyzwyczajony zatrzy* muje się na stacyi tej, gdzie mu rozkażą, do« póki mu rząd znowu rozkaże podnieść nogi i krok naprzód uczynić. Przytero i rząd i ludw twoim rodzaju - mają się dobrze i zupę!« n'c kontente - tylko w wielkim Europejskim koncercie, w którym Rossya łiucznie zagrywać zwykła, harmonia ustała. Czy rychłej czy później, Rossya będzie miała smutny przed sobą wybór: Że albo z przywiązania ku Eu« ropie polityki swej będzie musiała odstąpić albo wyznać, źe jest azyatyckiem państwem. Mądrość i przewaga teraźniejszego Cesarza ostateczności tej uniknąć potrafi - ale jakże to będzie później? % Warszawy, dnia 16. Września.

Z pewnego źródła dowiedzieliśmy się, że Nestor naszćl muzyki, Pan EIsner , wezwany przez znakomitych lubowników z zagranicy, zamierza wyjechać dla wykonania swojego Oratorium w kilku stolicach Niemiec. N im przedsięweźmie tę artystyczną podróż, życzeniem lest wielu dyletantów tutejszych, jeszcze raz usłyszeć to dzieło. Miło nam być tłumaczem chęci powszechnej i o «pełnienie jej w celu artystycznym wezwać publicznie szanownego P, EIsnera, który, marny nadzieję, że i tą rażą nie będzie wahał się ponieść trudów» (dla dogodzenia powszechnym życzeniom.

Rossya.

Z Petersburga, d.31.Sierp-(i2.Wrześn.) Najwylej zatwierdzony ceremoniał chrztu świętego Jej CesarsMej Wysokości Wielkiej X'V iniczki A lexan dra Alexandrowny: I. Po naznaczeniu dnia chrztu św. będą od dworu rozesłane uwiadomienia do wszystkich urzędników dworu i znakomitych osób, w skutek których będą powinni zjeżdżać się do pałacu Carskosielskiego: Damy w ruskim stroju, a kawalerowie w paradnych mundurach. I I. Kiedy wszystko będzie gotowe dla wejścia do Cerkwi, Minister Cesarskiego Dworu doniesie o tćm N. Panu i po odebraniu rozkazu processya pójdzie następnym porządkiem: 1) Hof-furyery i Kamer-furyery Dworu po parze; 2) Mistrz Obrzędów i Wielki Mistrz Ob; rzędów; 3) Kamerjunkrowie, Szambelani i Kawalerowie Dworu po parze, młodsi na przedzie; 4) pierwsi Urzędnicy Dworu, po parze, młodsi na przedzie; 5) N. Cesarz z Nr Cesarzową, za niemi Minister Dworu i deżurny Generał-Adjutant; 6) J. C W. Następca Cesarzewicz; 7) JJ - CC. Wysokości Wielcy Xiazcta,Konstantyn, Mikołaj i Michał Mikołajewiczowie; 8) W. Xiąźc Michał z J. C W. VYie1kq Xieina Heleną; 9) J. C. W. Wielka

Xicina Marya, z J. C. W. Xią£ęciem Leuchtenberskim; 10) JJ. CC. WW. Wielkie Xięzniczki Olga i Alexandra MikołajówDy; 11) JJ. CC. WW. Wielkie Xiczniczki Marya, Elżbieta i Katarzyna Michałówny; 12) Wysoka N owonarodzona niesiona będzie przez Damę honorową Xięźnc Sol tyków, z obu stron iść będą, podtrzymując poduszkę, General piechoty Hrabia Essen i Wice-Kanclerz Hrabia N esselrode; 13) Xią£ę Jmć Piotr Oldenburski Z małżonką; 14) Xiążę Jmć Alexander Heski; 15) Damy honorowe, Kamer-frejliny, Prejlt« py, a za niemi dalsze obojej pici osoby. III. Mistrz obrzędów, przed wejściem, odniesie do Cerkwi order św. Męczenniczki Katarzyny na złotej tacy i postawi na przygoto« wanym stole. IV. Akuszerka, raaroka i piastunka będą zaprowadzone wcześnie do Cerkwi, i pozostaną za parawanem, gdzie będzie ustawiona kanapa i stół. V. Przy wejściu do Cerkwi N. Cesarz J mć · potkany będzie od Metropolity i znakomitezego duchowieństwa z krzyżem i wodą święconą. Po skropieniu wodą święconą J. C. W. Następca Cesarzewicz wyjdzie z Cerkwi do przyległego pokoju. yi. Wtenczas Spowiednik N. Cesarza Jmci przystąpi do odbycia chrztu świętego, przy którym rodzicami chrzestnemi będą: N. Cesarz Jmć, panuiący W. Xiąźę Heski, JJ. CC. Wysokości Xieina Marya Pawlowna i Wielka Xiężna Marya Mikołajowna. VIT. Po dopełnieniu Sakramentu odśpiewane będzie Te JDeum przy odgłosie 201 wystrzału z dział, ustawionych na oznaczonćm miejscu i wśród odgłosu dzwonów wszystkich Cerkv*j.

VIII. Wtenczas Następca Cesarzewicz wejdzie 'do Cerkwi dla złożenia dzięków NN. Państwu, a następnie odprawiona będzie msza św- przez Metropolitę. W czasie przyzwoitym N. Cesarz J mć przyniesie N owonarodzoną do kommunii. IX. Podczas śpiewania; »niech napełnią się usta nasze«, podany będzie N. Cesarzowej przez Kanclerza Cesarsko- Królewskich Rossyjskirh orderów, na złotej tacy, order św. Katarzyny, który N. Pani raczy włożyć na N pwonarodzoną, X. Po skończonej mszy św. całe ducho« cviehstwo złoży powinszowania NN. Państwu j J, C. W. Następcy Cesarzewiczowi. %1. Z Cerkwi Rodzina Cesarska wróci do wewnętrznych apartamentów w tymże porządku, wyjąwszy, iż N owonarodzona niesiona będzie za JJ. CC. WW. WW. Xiczniczka. mi Olgą i Alexandra. z Pary la, dnia 13. Września. Xiążę Auraaie mianowany został Marćchat de Camp i oddany pod rozkazy Generalnego Gubernatora w Algierze, .Jeden tutejszy dziennik powiada: »Zdaje się być pewną rzeczą, źe Pan Guizot ma zamiar przy «agajeniu posiedzenia Izb przełożyć projekt do traktatu handlowego z Belgią. Nie jest jednak do prawdy podobną rzeczą, ażeby się w tyTM roku łatwiej względem zobopólnych lconcessyi porozumieć miano, niz dawniej. Gabinet belgijski żąda przed wszystkie'm pewnego odbytu dla swoich węgli kamiennych i swego żelaza; w gabinecie zaś samym są teraz kapitaliści, mający udział w hutach żela* znych w Alais i Decazeviiies, jako też w kopalniach węgli kamiennych w Anizin; nie jest więc do prawdy podobnem, żeby się do dal» szych zmian w teraźniejszym systemacie ograniczenia przychylić mieli." K o n s ty t u c Y o n i s t a sądzi, że traktat handlowy z Belgią byłby korzystny dla kraju tego, ale bardzo szkodliwy dla Prancyi, gdy dostatek i skoncentrowanie kapitałów, jako też łatwość kommunikacyi belgijskich rękodzielników postawiłyby w możności sprzedawania taniej wyrobów swoich, niż francuzkich, te zatem, nie mogąc wytrzymać" współzawodnictwa, upaśdźby musiały. Daleko korzystniejszą byłoby rzeczą zawrzeć traktat handlowy z Hiszpanią, przez to bowiem otworzyłaby się dla targu francuzkiego wielka liczba konsumentów, a nadto kraj ten na wymianę takichby tylko mógł dostarczać płodów, które z płodami francuzkiemi współzawodnictwa wytrzymaćby nie mogły. Donoszą z Tulonu pod d. 9. Września: »W trzech prowincyach regencyi robi., wielkie przygotowania do nowej wyprawy wojenne"]. Generał Bugeaud wyruszy w 4- 5000 ludzi ku wschodowi i Bebaus i bramy żelazne powtórnie przekroczy i połączy się o Generałem Negrierem. Idzie tu o podbicie między Bu.dschią i Dschidschelly przebywających pokoleń i osiągnięcie haraczu od wszystkich Pokoleń. Także w Bonie i PhilippeviHe wojsko do ruchu się gotuje; ale wyprawę dopiero w Październiku rozpoczną. General ChanSarn. lj P "wyruszy na czele ruchomej Kolumny z hlidahu do doliny Schehf i zwiedzi w rolnych kierunkach prowincyą Tittery. «Przybył tu Agent rządu hiszpańskiego, mający sobie poruczone zawiązanie nowych ukladów zPranryaJ Anglią względem pożyczki. Sądzą przecież, iż mu się to nie uda, gdy z pewnością korzvsfniejszych nie będzie mógł podać warunków, jakie ftliimteryum, hiszpańskie bankierom madryckim podało. Tamę* czne układy zaś, jak wiadomo, z tego Względu się rozbiły, że warunki banku SanPernando, chociaż najpomyślniejsze ze wszystkich jeszcze eię niekorzystnemi być »dawały. -- - Dziś właśnie rok, jak w czasie wnijścia 17 pułku lekkiej piechoty Quenisset targnął się na życie Xiecia Aumale, ale szczęśliwćra zdarzeniem zamierzonego nie osiągnął celu. Dziś zatem jako w dzień doroczni ogłaszają dzienniki minUteryalne posunięcie jego na stopień Marechal de Camp, który mu juz dawniej w obozie pod Compiegne nadano, gdzie jeszcze pułkowi swemu hetmanił. Nie powrócił OB z nim do Courbevoie, tylko udał się wprost do Eu do swych królewskich rodziców. Skoro tamże z XicciemNemurskim-przybył, przywitała ich Królowa nadzwyczajnie wzruszona z łzami radości w oczach, a łzy te dostate» cznie okazywały, co się w jej sercu działo. Okazuje się fałszywćm podanie jednego dzień» nika w Bordeaux, jako.by Xiąźę Aumale Chateau Margeaux pod Bordeaux od spadkobierców Pana Aguado kupił. Xiążę ten uda się niezwłocznie do Afryki, gdzie dla niego dowództwo w mającej się zaraz rozpocząć wyprawie przeciw Abdel- Kaderowi przeznaczono, Xią *ę J onville zaś będzie miał udział w wyprawie do AntylIów, złożonej z 2 fregat i 3 korwet. Minister marynarki przesta* juź Preiektowi morskiemu w Breście rozkaz do uzbrojenia tych okrętów. Jedną z udział w niej mających fregat jest »Belle Poule«, która już d. 20. bierpnia port tuloński z 472 ludźm» opuściła i do Brestu przybyła. Xiąźę J oinville obejmie znowu na początku Października óo» wództwo nad nią, W Breście stoją obecnie 4 okręty liniowe z dywizyi Kontradmirał» Cassy na kotwicy, podczas gdy do drugiej dywizyi należące okręty w porcie atoją, Anglia, Z Londynu, dnia 13. Września.

S t a n d a r d powiedział w jednym z swoich ostatnich numerów, że o dalszych zamiarach Lorda Etlenborougha nic wiedzieć nie można, ale tyle juź teraz Generałowie poznać powin« ni, źe odwrót z Afghanistanu nie wymaga koniecznie zaniechania dalszego przedsięwzięcia, i przypomina sławny odwrót Xiecia Wellingtona do Torres Vedras w 181G. roku. N» to odpowiada Morning Chronicie: »Porównanie to z Torres 'Vedras równie jest stosowne jak Macedonii z Xiestwem Walii, że oba kraje mają rzeki. Odwrót Xiecia Wel. lingtona był środkiem przez ostateczną konieczność nakazanym, ponieważ nic był w stanie stawienia czoła przeważnej sile nieprzyfaeielekić), a przytomność uroysłu i zdrowy sąd o

rzeczach, które go nigdy nie opuszczały, radziły mu chwycić się kroku tego, aczkolwiek z wiełkiemi poleczonego ofiarami, aieby stanąwszy na linii obronnej, mógł nieprzyjaciela znużyć i późnić) z korzyścią na niego uderzyć. Jeżeli zaś nie wszyscy zamiary jego poznali, o tćm z wielkićm pobłażaniem sądzić należy, bo clioć Xiąźę Wellington luź wtedy wielkie zjednał był sobie imię, nie posiadał on przecież jeszcze zaufania do wszystkich przez siebie przedsiębranych kombinacyi, jako się Xp później działo. Cofnąć się czasem nie zawadzi, ale w ogólności wszyscy są przeciw odwrotowi. Ministeryum błędy Lorda Ellen-, borougha zdoła może do pewnego stopnia naprawić, ale nigdy nie uniknie zarzutu A źe mężowi, którego niedołęiność znaną jest każdemu pisarkowi w Indyach Wschodnich, powierzyło bezpieczeństwo osad na« szych i tyle ludzi na rzeź krwi chciwych barbarzyńców wystawiło; Trudno nie poznać charakteru odwrotu. Gdyby Lordowi Ellen. boroughowi było wolno postępować podług swego sposobu, Anglia byłaby celem pośmiewisk wszystkich ludów. Czyli już teraz honorowi narodowemu nie zaszkodził. Przyznajemy, że podług zapewnienia Sir B. Peela wojna w zaszczytny ukończy się sposób, ale to tylko wtedy nastąpić może, gdy Anglia w tern położeniu znajdować się będzie, aby przy odwrocie wojska warunki przepisywać. Wiemy, źe naród każde inne ukończenie wojny z niechęcią odrzuci. Sir R. Peel nie ośmieli się ściągnąć na siebie takiej hańby i polityki Lor-" da Elłenborougha nie ukończy. Ale kto wie, ile trudności tchórzliwe postępowanie Lorda Elłenborougha wywołało, zanim ślachetniejszą tę politykę uskutecznić będzie można.« Hiszpania, Z Paryża, dnia 12. Września.

Po odprawieniu przez Zurbanę w Katalonii licznych polowań na bandy Pelipego i jego kollegów, potem na przemycaczy , i po padnięciu licznych osób ofiarą tego nieubłaganego Naczelnika, zamierza on także teraz ziścić pogróżki swoje przeciw republikanom, o których niedawno ternu ostrzegał władze i mieszkańców jednej gminy. I W tćm także postępuje sobie równie krótko i zwięzłowato, nie wiążąc się do żadnćj prawnej formy, i losem tych, co w jego ręce wpadną, jak losem rozbójników rozrządza, Ludność w Pigueras odznaczała się duchem ultra-republikaiiskim, często wydarzały się tam bezprawia, znieważano władze i z każdej korzystano sposobności, aby niechęć swoje objawiać. Nareszcie obrano nawet osławionego demagoga Abdon Terradas po dwakroć alkaIdą, ponieważ rząd plcrwszy jego wybór unieważnił. Terradas ujrzał się następnie w konieczności schronienia się do Prancyi, gdzie dotychczas przebywa. Przeciw tym szefom więc republikanizmu w Pigueras wydał Zurbano wyrok bardzo lakoniczny. Przesłał pierwszemu alkaIdzie miasta rozkaz, aby 11 osób podejrzanych o zawzięty demagogizm natychmiast z prowincyi wypędził. Niechciał ich kazać rozstrzelać, żeby mu nie zarzucano, £e jest barbarzyńcem, ale gdyby się niezwłocznie wynieść nie mieli, kazałby ich nieomylnie ściąć. Cztćrem udało się podobno uzyskać przebaczenie, siedmiu jednakże na wygnanie poszło. Tak okrutne i bezprawne postępowanie Zurbany oburzyło nawet gniew C o n s t i t u c i o n a l a Barcelońskiego, który dotychczas gorliwym jego był obrońcą. Gani takowe gwałcenie wszelkich form prawnych i żałuje, że Generał takim sposobem chwale swej jako patryota uszczerbek przynosi. Wszakże mimo bezprzykładnćj surowości Zurbany zdaje się jednak, źe Katalonia z band rozbójniczych jeszcze nie oczyszczona. Szef bandy Grau krząta się w bliskości Vichu, Garapi w okolicach Villadrau. W Pia de la Calma rozbójnika jednego uięto i rozstrzelano.

W Massanet de Cabreus drugiego temi dniami' stracono, Z Madrytu, dnia 10. Września.

Na dowdd, w jak krytycznym stanie znajduje się skarb hiszpański, może posłużyć to między innerni, że Minister skarbu obsadził schody swego pałacu żołnierzami, dla niedopuszczania osób cisnących się do niego z upominaniem się o pensye zaległe. Szwajcarya.

Z Lucern, dnia 9. Września.

(Gaz. PQWSZ) - Dziś rano o godzinie 7 rozpoczęły się na łonie Wielkiej Rady lucernskićj obrady nad pytaniom jezuickićm. Obrady te toczyły się z godnością i umiarkowaniem, i nakoniec o godzinie 3. z południa, stosownie do wniosku Koromissyi Wielkiej Rady Uednakże z niejaką zmianą) uchwalono: » . 1, Całą przedłożoną sprawę raz jeszcze do Rady rządzącej odesłać i tejże jako tez Radzie wychowania zasięgnięcie wiadomości o zgromadzeniu Jezuitów i o różnostronnych warunkach, pod jakiemiby tutejsze zakłady naukowe całkowicie albo w części objąć mogli, poruczyć. . 2. O wypadku tego zasiągnięcia wiadomości należy Wielkiej Radzie złożyć sprawę i wniosek.« Za tą uchwałą głosowało 60 członków, przeciw temuż, a zatem za natychmiastowćm zaniechaniem Jezuitów 27. Jeżeli więc większość Jezuitom sprzyjać się zdaje, przecież przyjaciele Jezuitów ponieśli także klęskę; wiadomości«, ale także «niezwłocznych ukła dów Z Jezuitami. Tak więc pytanie jezuickie później znowu wytoczy się przed Zgromadzenie. Co się obrad dotyczy, intelligencya i dar krasomówski całkiem były na stronie przeciwników Jezuitów. Pan Prezes Mohr i Pisarz rządowy Meyer wyświecali pytanie to z wielRą bystrością i taktem w politycznym, naukowym i religijnym względzie; im odpowiadał Pan Leu von Ebersoll (O'Connell lucernski) z trafnym dowcipem. Obrady toczyły się prawie wyłącznie między konserwatystycznyrni mówcami; stronnictwo radykalne czuło, że silne wystąpienie przeciw Jezuitom, tymżeby tylko korzyść przyniosło; do tegoto stopnia upadł kredyt radykalistów w Lucernie, że w najgłówniejszem pytaniu, sarni siebie oa milczenie skazać muszą. Wiochy.

Z Rz y m u, dnia 31. Sierpnia.

Kapitan Caldi otrzymał polecenie udania się do Egiptu, dla zabrania obelisku, który Mehmed Ali darował Papieżowi. Uczeni nazywają go obeliskiem Sezostrysa, w Egipcie zaś nazywa się obeliskiem Patryarchy Abrahama. VViele znakomitych osób daremnie prosiło oń Wicekróla. Rzym otrzyma tak z Egiptu dwunasty obelisk. A U S t r y a.

Z Wiednia, dnia 6. Września.

W miejsce zmarłego Hrabi Mitrowskiego, dotychczasowy Kanclerz dworu Hr. Inzaghi mianowany został W. Kanclerzem państwa i Prezesem nadwornej Kommissyi naukowej. Ziemia Siedmiogrodzka.

Z Zagrabia, d.i. Września.

Sejm Siedmiogrodzki uchwalił dn. 16. z. m.

następujące postanowienia: 1) Każdy mieszkaniec ma prawo działania we wszelkich czynnościach; 2) każdy nie szlachcic ma prawo na bywania i posiadania, wszelkich dóbr nieru. choraych; 3) mieszczanie mogą z zupełną wolnością dysponować swoim zarobkiem; 4) kara chłosty wyłączoną zostaje z kryminalnego prawa właścicieli gruntowych, jako ludzkość poniżająca. Serbia.

G a z e t a P o w s z. L i p s k a pisze z nad granicy Serbskiej z dn. 8. Września: »Stosownie do nadeszłych tej chwili wiadomości z Serbii, powstanie przeciw za złą zawsze radą idącemu Xicciu Michałowi w Serbii wybuchło. Po przybyciu zBukarestu Kommissarza Cesarskiego Szekib Efendi, który tam tak zręcznie przeciw Pułkownikowi Rossjjskiemu Duhamel działał i wpływ turecki namu

Wołoszceyaznie pr-zywróciL wygnani fiadzcy Stanu Wucsics i Petroniewich jawnie w Belgradzie się pokazywali, ale Xią£ę i stronnicy jego ciągle się wzbraniali ich ułaskawić - co większa- Xiąźę, aby ich znieważyć, powsz«« chnie w kraju szanowanego byłego Senatora Karazan, starca 801etniego, i syna tegoż, niby die'zbrodni stanu, przed dworna tygodniami ściąć kazał. Skoro wiadomość ta po kraju się rozeszła, wzburzenie powstało między ludem i bunt nastąpi}, Radzca Stanu Wucsics znikriął nagle z Belgradu i stanął na czele rokoszu. Żołnierze Xjęcia po większej części na jego stronę przeszli, a tak w 12,000 wojska zwrócił się ku Belgradowi, aby na doradzcach XiAcia zemstę swą wywrzeć. Po nadejściu te) nowiny Xiążę Michał, zamiast coby się miał poddać pod opiekę Cesarskiego Kommissarza Szekib Efendi, z stronnikami swymi do Semlinu uszedł, gdzie pozbawiony wszelkie» go mienia, we wtorek dn. 6. Września przybył. Wiadomości te są autentyczne.

T U r C y a, Z K o n s t a n t y n o p o l a, dnia 31. Sierpnia.

(G. P.L.) - Oczekiwane rozwiązanie Sułtanki, przy której sposobności oddawna już przygotowane zmiany w wyższej administracyi miały być ogłoszone, nastąpiło, ale Sułtanka nieżywe powiła dziecko. Tydzień więc spokojnie przeminął i dopiero wczoraj nowe mianowania ogłoszono. O godz. 9. rano W. Marszałek Riza Basza udał się do Prezesa Wysokiej Rady, Rauw-Baszy i oświadczył mu, że go Sułtan Wielkim Wezyrem mianował. W miejsce jego szwagier Sułtana, Halil- Basza, został Prezesem. Więc Izzed-MohammedBasza zrzucony. Dzierzywszy w ręku swym przez 10 miesięcy ster państwa w chwili, gdy gwałtowne burze zewsząd Turcyi zagrażały, którym śmiało czoło stawiał, zostaje teraz oddalony, a następcą jego dobroduszny, powszechnie lubiony, ale niedołężny starzec, który miasto walczenia z burzami, zapewne portu szukać i wkrótce cofnąć się zechce,

Rozmait e wia domości.

Z Poznania. - «Orędownika naukowego« wyszedł Nr. 37. i zawiera: Poezya, dumka od Ukrainy do Bohdana Zaleskiego; przez Tomasza O. - O słowie polskiem; o formie drutlej; przez Dr, Cegielskiego (daB dalszy). - Aorrespondeneya z Krakowa. O cenzurze teatralnej Krakowskiej.