POWSTANIK POZNAŃSKIE 1809 ROKU

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr2

Wynik potyczki przyniósł znaczny rezultat, dowiódł huzarom, że niezawsze uda im się zwycięzko atakować, i że nietylko z samym powstaniem mają do czynienia. To też huzarzy, poniósłszy straty, cofnęli się na Ślesin, Sompolno do Łowicza, osłaniać korpus maszerujący pod Toruń. Oddział Cedrowskiego, cofnąwszy się w stronę Inowrocławia, wzrósł szybko do liczby 700 ludzi 52 ), przybył tu bowiem z Chełmna Przyszychowski, oraz Sapieha, który nie mógł wykonać nakazanego manszu do Łowicza, ponieważ cały nadbrzeżny pas lewego brzegu Wisły został opanowany i zajęty przez Mohra, zmierzającego pod mury forteczne Torunia, aby tu zdobywszy most, uzyskać przeprawę przez Wisłę i z tyłu zaskoczyć regularne wo,'isko polskie pod ks. Józefem. Pomimo tej nowej groźby najazdu, pogranicze Wielkopolski narazie byłow obozie pod Bydgoszczą 14jV. 1809. "Ostatnią akcją naszą między Kwieciszewem, a Wilatowem, gdzieśmy sobie chcieli przerżnąć komunikację na Trzemeszno do Gniezna etc. a gdzie oddział piechoty pod kp1. Węgierskim z pułku 11 okrył się prawdziwie sławą, bo protegując kawalerję naszą małą, rejterował się w ąuarree półtorej dobre mili ku Inowrocławiowi, tak mocno zaimponował szalonym huzarom austrjackim zabiwszy im znaczniejszych oficerów i wielu ludzi, a szczególniej przynajmniej z 90 koni w niwecz obróciwszy. Jak się dowiaduje na gwałt to wszystko cofało (się) ku Sompolnu, z tym wszystkie m moja pozycja, mając oficerów rannych i kawalerję rozpierzchniętą, przymusiła mnie cofnąć się ku Bydgoszczy. Jako szczególnie wyróżniających się w potyczce podaje Cedrowski (listem z 13jV. 1809, jw. nr. 159) kptn. 11 p. p. Emiljana Węgierskiego, kptna. Sumińskiego, kptna. 9 p. p. Koryckiego, ppr. 6 p. j. Ziemeckiego, ppr. 11 p. p. Wysiekierskiego, sztandarowego 6 p. j. Jarosiewicza, sierż. 11 p. p. Zamojskiego, grenadjera 11 p. p. Dankiewicza, żołnierza 11 p. p. Duzdowa. Ze strzelców: por. Kozieleckiego i strzelca Kotowicza.

52) Bibljoteka Uniwersytecka w Warszawie - Korespondencja gen. Dąbrowskiego, teka XVII, nr. 171. Raport Cedrowskiego z 14jV. 1809 - jazda: mjr. Przyszychowski - 141 ludzi i koni, ppłk. ks. Sapieha (depozyta i powstanie) - 215 ludzi i koni; piechota: kompanje Węgierskiego i Koryckiego - 220 ludzi; strzelcy Grudzińskiego - 120 ludzi. Razem jazdy 356 ludzi i koni, piechoty 340 ludzi.