POWSTANIE POZNAŃSKIE 1809 ROKUkońcem zabarykadowałem się na Waliszewie (!)28), nie mając dość siły bronić całego miasta. W tym stanie czekam dalszych wypadków, z których te są najważniejsze, że komunikacja między Poznaniem a Kaliszem i między Kargowa może być przecięta, jeżeli oficer wysłany z Torunia do mnie się nie zgłosi i nie dopomoże odeprzeć nieprzyjaciela, który oprócz kilkuset jazdy zapewne większych sił niema. W Kaliszu ma się znajdować naszej piechoty 400 i 300 jazdy" - dodawał z goryczą. Głęboko przejęty ciężką sytuacją, pisał Kosiński do dowódcy lewego brzegu Wisły, gen. Zajączka: 2!» "Jeżeli... Generale, nie zasilisz nas jazdą wojska linjowego, rzeczą jest niepodobną wyjść w pole i komunikacja między Saksonją a Księstwem Warszawskiem przeciętą być może, tak jak już była między Toruniem i Poznaniem. Jeżeli nawet nieprzyjaciel ma piechotę jak (są) pogłoski w 1 Poznaniu, utrzymać się będzie niepodobne Nieprzyjaciel na karku i niedostatek oficerów przeszkadzają organizacji. Nie jestem nawet w stanie porachować kupy zbrojnej, która się codzień zbiera i rozchodzi w odmęcie". Tak ciężkie położenie i depresja opanowały Kosińskiego do tego stopnia, iż kiedy po cofnięciu W olniewicza i porażce pod Pyzdrami zwycięski Gatterburg - chełpił się, iż wejdzie na czele swych huzarów w mury Poznania i do forpoczt polskich nadesłał parlamentarza 3o ), Kosiński zwrócił się do Wybickiego z zapytaniem, czy nie należałoby opuścić tego miasta 31). Wybicki

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr2

Czas czytania: ok. 2 min.

2S) Podobnie donosił Woyczyńskiemu (?) Wybicki - (Bibljoteka Uniwersytecka w Warszawie - Korespondencja gen. Dąbrowskiego, teka XVII, nr. 132) z Poznania 5/V. (!) 1809. "Tak nieprzyjaciel wysiane naokół pokonał nasze oddziały, iż nakoniec ja się z Generałem (Kosińskim) bronić myślimy przy Waliszewie (!). Skutki nieporozumień się departamentów. Donoszę o tern, żebyś o przeciętej komunikacji wiedział i doniósł to jaknajprędzej Radzie - albo przyślecie nam jaką pomoc z boku od Gniezna, lub jaknajkrócej. Adieu - Wybicki" . 2!» Bibljoteka Uniwersytecka w Warszawie - Korespondencja gen. Dąbrowskiego, teka XVII, nr. 135 z Poznania 8;\1. 1809. 80) Sczaniecki o. c. str. 49. Willaume - Gen. Kosiński - Poznań 1930, str. 45.

31) A .M. Skałkowski o. c. str. 39--40,

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr2 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry