POWSTANIE POZNAŃSKIE 1809 ROKU

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr2

łam i prażąc wroga, zmusili go do odwrotu. Z tego jednak wyniku Kosiński nie był 10 ) zadowolony, bo pomimo, że ,.korzyść przy nowych naszych została żołnierzach... gdyby trzecie jeszcze trzeba było odnieść zwycięstwo (pierwsze pod Słupcą 3. V. drugie pod Węgierkami 7. V.) jużby było po całej sile zbrojnej departamentu poznańskiego. Nie można mieć więcej odwagi i ochoty, lecz konie i ludzie tak nie oswojeni z bronią, że za pierwszym, wystrzałem połowa jeźdźców zostaje spieszona i konie rozbiegają się po borach" 20). Wobec tych pyrrhusowych zwycięstw zmuszony był Kosiński cofnąć oddziały przesłaniające 21 ). Wolniewicz stanął w Kostrzynie, Mlicki w Pobiedziskach, Kęszycki powinien był ruszyć do Kórnika. Temu ostatniemu zalecał Kosiński "osadź się piechotą, żeby nieprzyjaciel dostąpić nie mógł. Tamże (tj. do Kórnika) jutro poślę 50 gwardji nowoprzybyłych. Osadziwszy kilka domów, las, lub błoto - nieprzyjaciela lękać się nie trzeba, kawalerja powinna patrolować dla komunikacji między naszą linją. Ja zostanę w Poznaniu dla udania się tam, gdzie mnie obrót nieprzyjaciela wezwie... W ten moment odbieram raport z Miłosławia, w którym mnie donosisz, że udasz się do Pyzdr. Chociaż wiele rachuję na twem Pułkowniku męstwie i chociaż osadziwszy domy mógłbyś kawalerję odeprzeć, jednakże lepiej, że krótszą mieć będziemy linję. Cofnij się do Kórnika i osadź

19) Bibljoteka Uniwersytecka w Warszawie - Korespondencja gen. Dąbrowskiego, teka XVII, nr. 135. Kosiński do Zajączka z Poznania 8;\1. 1809. 20) Toż samo donosi w listach do ks. Józefa (Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie - x. W. 526, f. 3) z Poznania 9 maja - "spotkały się podjazdy żwawie; ppr. Bogdaszewski w 16 koni z 3 pułku dokazywał cuda, podjazd nieprzyjacielski został odparty, ale konie nowozaeiężnych nie oswojone z ogniem - połową pozbyły się jeźdźców". Toż samo do Fiszera z Poznania 9/V. (Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie - X. W. 526, f 7) "za Słupcami (!) i Wrześnią nieprzyjaciel był odparty, lecz tyle straciłem koni rozhukanych ogniem, z którym nie są oswojone, że po trzecim zwycięstwie jużbym nie miał jazdy" . 21) Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Poznaniu - rkps. 512b.

Kosiński do Kęszyckiego z Poznania 7/V, 1807 (!).