Z PRZESZŁOŚCI URZĘDU STATYSTYCZNEGO MIASTA POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr1

I tym razem próba nie powiodła się. Wskutek trudności czynionych w radzie miejskiej wycofał magistrat wniosek "ze względu na położenie finansowe miasta". Ponieważ jednak zamknięcie rachunków za rok 1903/04 okazało się korzystne, ponowił magistrat niezwłocznie - dnia 21. maja 1904 - swój wniosek, domagając się wstawienia do budżetu na rok 1904/05 żądanych dawniej 6.000 mk. R a d a m i e j s k a u c h wal i ł a d n i a 22. c z e r w c a 1904 k r e d y t Y n a z a ł o ż e n i e u r z ę d u s t a t y s t Y c z n e g o w wysokości przez magistrat ża_danej. Jest to dzień prawnych narodzin urzędu statystycznego. Walka w radzie miejskiej była i teraz ciężka. Referentem sprawy był radny Płaczek. Przeciw wnioskowi przemawiali radni Jaeckel i Schubert, za wnioskiem radni Hamburger, Asch, Dr. Thiimen i Lehmann oraz kilkakrotnie nadburmistrz Wilms. N a żądanie radnego J aeckla odbyło się głosowanie imienne. Za wnioskiem magistratu oświadczyło się 19 radnych, przeciw wnioskowi 17 radnych, a więc większość była minimalna: 1 głos ponad połowę. Za wnioskiem wypowiedzieli się w głosowaniu wszyscy żydzi oraz mniejszość radnych niemieckich (inteligenci), przeciwko wnioskowi magistratu głosowała większość radnych niemieckich i wszyscy Polacy obecni w liczbie pięciu. Stanowisko Polaków odpowiadało zasadniczej taktyce koła radzieckiego polskiego: przeciw pomnażaniu urzędów i ułatwieniom pracy germanizacyjnej i przeciw wszystkim nowym w ydatkom miejskim, które nie leżały w interesie żywiołu polskiego, W każdym razie wniosek przeszedł. Magistrat rozpisał konkurs na stanowisko dyrektora urzędu statystycznego. O stanowisko to ubiegali się już w styczniu i lutym 1904 r. - t. j. przed uchwałą rady miejskiej - trzej kandydaci z zachodnich Niemiec. Obecnie na rozpisany konkurs zgłosiło swe kandydatury 11 osób, w części statystycy, w przewadze ludzie innych zawodów. Jakkolwiek wśród zgłaszających się byli może kandydaci odpowiedni, zwlekał magistrat z decyzją, obawiał się bowiem, że brak było wśród kandydatów osobistości z przygotowaniem statystyczne m w praktyce. Wreszcie wpłynął w początkach grudnia 1904 wniosek Dr. Ottona Mosta, który wy