JM. 157. w Czwartekdnia 8. Lipca lS52.

Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.07.08 Nr157

Drukiem i nakładem Drukarni Nadwornej W. Deckrra i Spółki w Poznaniu. - Redaktor odpowiedzialny: N. Kamieński w Poznaniu.

Telegraficzne wiadomości.

Paryż, d. 4. Lipca. - Monitor dziś poraź pierwszy wspomina o sprzysiężeniu. Aresztowano 32 osób, rzecz sama niema tego znaczenia, jakie jej niektóre dzienniki przypisują. Pogłoska o wojskowem sprzy sięźcniu w S1. Omer jest płonną. Prezydent wymówił się od bankietów, jakie na cześć jego chciano mu wyprawić. Paryż, d. 5. Lipca. - Corsaire został zawieszony na dwa mie Slące.

Turyn, d. 30. Czerwca. - Rosprawy nad prawem małżeńskiem stają się coraz gorętszemi. Deputowani Mamclli i Viora odwołują się do zasad profesora Nuytz co do małżeństw, które przez stolicę apostolską potępione zostały. Rcvcl oświadcza, że nie chce przechodzić na pole teologii, uważa rosprawy te nad prawem za przedwczesne, bo przerywają układy z Rzymem. W skutek tego wielkie powstaje zaburzenie. Buoncampagni zbija twierdzenia Revcla, ten odpowiada. Jutro naprawy dalej się toczyć będą.

Berlin, d. 7. Lipca - Naj. Pan raczył nadać poborcom powiatowym Kriegerowi w Obornikach i Giintherowi w Kościanie, tytuł radzców obrachunkowych. Poczdam, d. 5. Lipca. - J. C. M. cesaizowa rosyjska przybyła na zamek Sanssouci.

Berlin, 6. Lipca. - Urodziny cesarza rosyjskiego przypadają dzisiaj, ponieważ cesarz (cli urodził się dnia 6. Lipca 1796. O nas w Poczdamie, na zamku Sanssousi odbędzie się z tego powodu wielka uroczystość. Zdaje się, że cesarz dziś już nieprzyjedzie z Petersburga, aby wiole familijnem przepędzić choć wieczór dzisiajszy. Po wielkim obiedzie będzie dwór w tulajszyin teatrze, na przedstawieniu »Białej Damy,« w której Roger, znakomity francuski śpiewak występować będzie, jako Brown. Wiadomo, że on śpiewa także po niemiecku i dziś wystąpi w gronie niemieckich artystów opery. W czora przyjechali tu jenerał fran. Changarnier i wielu członków byłego zgromadzenia narodowego francuzkiego. Zabawią tu kilka dni i pojadą do Wiednia C o n s l i t u t i o n c 11 e s B l a t t ińówj o systemie w administracyi wielkiego księstwa poznańskiego: kiedy naczelny prezes pan Puttkammer obejmował tę piowincyą nietylko porozumiewał się z prezesem ministerstwa, ale jeszcze z ministrem spraw wewnętrzny« h yyzględem zasad, których się trzymać należy w administracyi tej prowincji. Według łych zasad także dotąd postępowano i można ten systemat nazwać mieszanym. Nic było zadaniem administracyi przez sztuczne zatarcie żywiołu polskiego, ucisnąć język polski, na rzecz niemieckiego i prowiiuyą zgermanizować, ale równo daleko trzymano się od polityki gcrmanizacyjnćj, jak polskiej. Unikano podżegania życzeń przywrócenia państwa polskiego, co jest niepodobieństwem, równie jak pozoru, ażeby dobra z rąk polskich przechodziły do niemieckich. Owszem przeciwnie starano się ustalić własność w ręku polskich «łościan i zaprowadzić pewność w stosunkach dziedzictwa w wielkieni księstwie poznańskiem, tak jak jest w innych prowineyach. Z równego zapatrywania sie na rzeczy wychodzono w sprawach kościelnych. iflania. Kopenhaga, d. 29. Czerwca. - Ki iibe n ha vnspo s t pisze: słychać, że czterem członkom tajnej rady «tang polecono, aby wypracowali projekt do zasad dla konslylncyi wspólnej dla całego mocarstwa, który, jak się spodziewać można, 'stanowić będzie przedmiot główny czynności przyszłego zgromadzenia państwa. Dwóch z owych komisarzy (ministrowie Bang i Scheel) towarzyszy teraz królowi w podróży jego do Jutlandyi. - Faedrcland et zawiera ostry artykuł wstępny o traktacie londyńskim z 8. Maja, w który", znaczenie rzeczy wisie legoz nisko ceni, a za niebezpieczny dla praw zasadniczych duńskich go uważa. Iiróle» H" polsMe.

War s z a w a, d. 4. Lipca- - -R a d a administracyjna Królestwa, postanowiła CO następuje: Art. 1 Osoby za granicę zbiegłe, za niekorzyStającc z amneslyi uznane, których nieobecność w kraju świeżo wyśledzoną została, a mianowicie: Ant. Alfons b. wojskowy; Leon Berkcwicz, b. wojskowy, sIarozakonny; Alfons Borzęcki, podpoiucj.nik 4go pułku piechoty; Jan Burek Y. Borkowski, b. żołnierz z 5go pułku ułanów,; Wład. August Czerejski, b. uczeń Liceum warszawskiego; Audizćj MO.

Dyski, podoficer Igo pułku ułanów; Piotr Dziewulski, b. wojskowy;

Hieronim Gurzyński, b. wojskowy; Wiktor Kabert; Karol Kawka, podoficer 3go pułku strzelców konnych; Wincenty Kuczkowski, b. wojskowy; Felix Lewicki, podoficer Igo pułku ułanów b yvojska polskiego; Tomasz Matuilowicz, żołnierz 4go pułku piechoty; Kazim. Myszkiewicz, sekret, b. komisyi spraw wewu. i policyi; Maxym. Nieprzecki, podpór, artyleryi pieszej b. wojska polsk.; Kons1. Piliński, b. wojskowy; Teofil Proch v. Prochowski, b. wojskowy; Teofil Prusinowski, b. uczeń szkoły pułtuskiej; Karol Rusiecki, b. wtijskowy; Franci. Ruszkowski, b. woj skowy; Józef Topolski b. wojskowy; Ambroży Trzciński, b. wojskowy; Alex. Wężyk, aplikant sądowy; Julian Wodnicki, podpór, pułku grenadyerów b. wojska polskiego; Leon W olicki, urzędnik b. dyrekcyi kovnuni. lado. i wodnych; 19n. Fryderyk Zwierkowski, b. adjunkt komisyi wojew. krakows. ulegają karze konfiskaty majątków ich wszelkich, bąć już zasekweslrowanych, bąć następnie wykryć się mogących, a to wedle prawitleł postanowieniem z dnia 14. Kwietnia 1835. I. wskazanych. Art. 2. Tytuły wlasuości dóbr nieruchornych, tudzież kapitałów i praw hipotecznych, należących do osób w poprzednim artykule wymieniony cli, winny być na mocy niniejszego postanowienia w właściwych księgach wieczystych na imię skarbu Królestwa przepisane. Mtottsya.

- Dziennik Hamburger Nachrichten opisując przegląd jazdy i ar

konał go o ogromnych i szybkich postępach w sztuce wojennej. Niezawodnie, mOwi on jazda rosyjska liczy się do najpiękniejszych i najlepsze konie mających yv Europie; a lubo żołnierzowi brakuje intelligencyi pruskiego jeźdźca, śmiałości yvcgierskiego huzara i ruchlitrościi z winności polskiego ułana, natomiast massa jeźdźców porusza się w obrotach swoich, mianowicie zaś w całkowitych operacyach z dokładnością i pewnością, jakiej iuua jazda nic posiada. Jednym z głównych przymiotów rosyjskiego kawałerzysty jest wytrwałość konia i jeźdźca. Kiedy massy po 6 godzinnem ćwiczeniu i pracy wracały z parady, koń i żołnierz zdawało się jakoby dopiero w pole wyruszał. Organizacya jazdy rosyjskiej odznacza się prócz tego w obec europejskiej i azyatyckiej szczególne in swojem urządzeniem yvzgledem zaczepki i odporu. Możnaby ją po<1zie!ić na zaczepną i odporną jazdę wedle systemu jakiego użyto przy jej osiadlaniu w głębi kraju. Do pierwszej policzouoby kolonie kozackie, a do drugiej regularną jazdę wojskową czynnej armii. Kozacy rozłożeni są na pograniczach Azyi i tak: 1. Nad morzem AAAAAAAA z tego w służbie Czarnem .... 125,000 czynnej 18 000.

2. Kozacy wielko rosyj- ' scy nalinii kaukazkiej 150,000 » 18,000. 3. Dbńe.y. .140,000 » 66,000.

4. Kozacy Uralu. 50,000 8000.

5. Orenburscy 60,000 » 10,000.

6. » Sybirscy. 50,0(10 » »90(10.

Rpzem 875,000 » ,,129,0(10.

Jakiż kraj posiada lekkiej jazdy blisko 130,000 dobrze uzbrojonej, wojennego umysłu, i która prawie nic nie kosztuje? Prócz lego każdy kozak do późnego wieku musi w potrzebie wsiąść na koń. Do drugiego gatunku jazdy czyli regularnej zaczppnej jazdy, należy kolonizacya wojskowa na zachodzie i przeciw zachodowi skierowana. Bierne stanowisko Ro-yi do Europy zamieniło się w czynne, a państwo to przyszło zwolna do kierowania sprawami Europy. Zrodziła się zatem potrzeba urządzenia siły czynnej do wojny zaczepnej na obszerny rozmiar Dla wzmocnienia i wsparcia tych mililainycłi na przyszłość kroków, Rosya założyła na zachodnich również prowineyach obszerne kolonie wojskowe regularnej jaz<ly. HI. Witt, gubernator Warszawy w I. 1831. rozwiązał to zdatne z wielką umiejętnością i roziropnością. W guberniach nowogiodzkiej, charkowskiej, chersońskiej, kijowskiej i podolskiej leży w czterech wielkich gruparh 82,260 jazdy i artyleryi konnej, które jakoby przednia straż przeciw zachodowi przypiera w jednej linii o silne stanowisko nadbużne zamknięte między Warszawą, Modlinem, Zamościem i Brześciem litewskim. Owe kolonie wojskowe Z 70,000 gwaidyi w PeteI.-burgu, i czynną armią 1 C. korpu.-ów składającą A He pod wodzą namiestnika, której przednia sirai (2 korpusa) stoją w kr«łSstwie polskiem, składają golową do boju armia, która w potrzebie mole być użyta zaczepnie, gdy tymczasem dotychczasowe doświad* A jeżeli przyjdzie zamierzony plan do skutku, to jest skolonizowania powoli całe) armii na linii od bałtyckiego do czarnego morza, naledy stawi się nieprzebyty mur Rosyę od Europy odgraniczający, który wszakże w potrzebie jak las Dunsinana na zachód posuwać się może. Wrancya.

Paryż, d. 3. Lipca. - Sprzysiężeuie. Debaty mówią: prefekt policyi dawno wiedział, że ludzie znani z politycznej swej przeszłości i zasad demagogicznych, zatrudniają się organizacyą tajemnego związku, który zdawał się mieć na celu zamach na życie prezydenta rzplitej i obalenie obecnego rządu. Członkowie jego, a wielu między nimi ułaskawionych powstańców czerwcowych, wybrali na miejsce zbierania się mały i odosobniony dom przy ulicy de la Reine Blanche, w którym krawiec pewien był odźwiernym. Prefekt policyi dowiedział się o zabiegach tych osób i o stosunkach ich z socjalistami, tudzież, że się zatrudniają budowaniem maszyny piekielnej nowego rodzaju. Ponieważ się przy tern dowiedział, że od kilku dni z podwojoną pracują gorliwością nad tą machiną, przeto wydał stosowne w tej mierze rozkazy. Dwóch komisarzy policyjnych udało się z mnóstwem ajentów do domu togo i otoczyli go zewsząd Następnie weszli na podwórze, a z niego do domu. Napotkano tam dwie osoby zajęte obwiązywaniem rur żelaznych drelichem napuszczonym smołą i przy tein wiele innych narzędzi, potrzebnych do tej maszyny. W innych częściach domu i w ogrodzie zatrudniały się inne osoby, a między temi nawet kobiety podobną robotą. Wszystkie te osoby, w liczbie 13, łącznie z kobietami i jeduem dziewczęciem, natychmiast aresztowano, a potem przedsięwzięto poszukiwania w ich pomieszkaniu. Znaleziono jeszcze więcej takich rur żelaznych, długich 20 cali, 2 linie grubych, dwa cale mających średnicy. Wiele z nich było otoczonych na cal grubo płótnem nasyconem smołą. Rury te żelazne za« pewne były od wodociągów albo od gazu. U wszysikich, a przynajmniej u łych, które są na 20 cali długie, są końce zakrzywione, przeznaczone zapewne na komorę prochu, a wewnątrz w wysokości 4 do 5 cali kitem oblane. Drugi koniec, czyli wylot jest prosty. Tam gdzie się kit wewnątrz zaczyna, znajduje się wywiercona dziura nakształt zapału. Przy przetrząsaniu zamieszkań aresztowanych osób znaleziono różne pisma, recepty na robienie prochu, korespondeneye z komitetem londyńskim, tudzież z innymi spiskowymi Policya nieprzestając na tych odkryciach, poszukiwała dalszego kłębka w dniach następnych i aresztowała jeszcze 19 osób, tak że do wczora było 32 w ogóle aresztowanych. Siedm było między niemi kobiet. U 19 osób aresztowanych po różnych okręgach miasta i okolicy, znaleziono korespondencie z tajne'm towarzystwem ulicy dc la Reine Blanche. U jednego nawet znaleziono podobną maszynę, długą na jeden meter czyli 3 stopy, bez zakrzywienia jednego końca. Większa część aresztowanych należy do klasy roboczej: krawcy, kamieniarze, szewcy, stolarze, szwaczki itd. Jest jeden pomiędzy nimi były nauczyciel PelIetier, lekarz Dr. Favre, adwokat Corbet, urzędnik Martin, góral Nouvel i pięć czerwcowych powstańców.

Na Monitora teraz znalazła się wielka liczba prenumeratorów. Nie, podpisuje on swych artykułów nazwiskami, a nawet opuszcza dotąd iłży wane » Nadesłano.« Ludwik Napoleon zatrudnia się teraz urządzeniem rezerw warmii, C rzez co jej siłaby się uiezmniejszyła, a oszczędność w skarbie znacznay nastała. J eden dziennik w LilIe powiada, że żołnierze sprowadzeni na tameczną cytadelę nie zostali aresztowani za jakowe sprzysiężenie wojskowe, ale z powodu przekroczeń czysto wojskowych. Uzbrajają teraz fortecę Mons i zaopatrują ją w wielkie magazyny.

Dzienniki nierządowe jeszcze się nieoświadczają względem znaczenia odkrytego związku. Union tylko powiada, że Patrie przesadza w opisach tego« związku. C o n s t i tu t i o n n e l także śmieje się z (ego sprzysiężenia, nazywając je igraszką dziecinną. Wydalenie Thiersa z kantonu Waadt i jego internowanie przez policya szwajcarską przypisują rozporządzeniom nadeszym z Paryża. Poselstwo francuskie w Bernie zażądało jego internacyi albo wydalenia z Szwajcaryi, ponieważ Thiers jest wychodźcą, a tej kategoryi ludzie ulegają w Szwajcaryi na żądanie rządów albo internacyi albo wydaleniu. Do tego przyczynił się także pobyt księżny orleańskiej w Radeń.

Dziś utrzymują, że hI. Chambord ślepego żąda posłuszeństwa ze strony Orleanów, niezczwala na skojarzenie i w ogóle nie chce żadnej dać koncesyi buntownikom z roku 1830. Księżna Orlean stawia energiczną opozycyą temu żądaniu hI. Chambord, lubo niektórzy książęta orleańscy okazują pewną skłonność do przyjęcia planu hI. Chambord. J eden z posługaczy w biorze pocztowćm w Paryżu przeniewierzał się od dwóch lat, a ogromne sumy przezeń kradzione nie ściągały żadnego nań podejrzenia. Dopiero po wydaleniu się jego, natrafiono na poszlaki jego winy. Żył on naówczas pod dwoma przybranetni nazwiskami w stolicy. Jako Petit Maugin zajmował skromne mieszkanie na przedmieściu św. Antoniego i trudnił się faktorstwem lub pomniejszćmi ale nader licznemi spekulacyami. Wieczorem opuszczał przedmieście zarobkowe i zamieniał skromny paleto! na strój pierwszej mody. a w obszernych i wspaniale urządzonych pokojach ulicy d'Arcole, występowa! jako vicehrabia dc Grandsagne, gdzie pani hrabina niegdyś gryzoika, czyniła honory domu. W tern mieszkaniu wydał vice-hrabia około 100,000 fr. przez dwa lata na umeblowanie. Petit Maugin wystawiał wexle na vice-hrnb. Grandsagne i obie te figury wzajemnym żyły kredytem. Teraz p. hrabia, jego mniemana żona i siostra znajdują się w rękach władzy. Korespondent paryzki Li (t e r a iv (i a z et te podaje następujący obrazek z życia paryzktego: Zmarły Balzac żyjąc na szczycie swojej sławy, zawiązał nader czułą korespondencją z pewną zamężną damą. Po śmierci jego, listy te wpadły w ręce małżonka, a nowoczesny ten OthelIo, zamiast udusić swoją Desdemone, porwał za listy i zaniósł je do wydawcy jednego z pism literackich i sprzedał takowe za 120 funt. szterl. Wydawca pospieszył z zapowiedzią wydania tych listów p. n. «Listy Balzaca do Ludwiki« dodając, że (o prywatne Tpoufne listy, udało mu się nabyć na wagę złota. Ponieważ tyle już czytano romansów zmyślonych, przeto ciekawi wszyscy byli, jak też francuzki roinansopisarz na prawdę się kocha w trzydziestoletniej niezawodnie kobiecie; bo to jak wiadomo, był ideał Balzaca. Tymczasem pani Balzac nie chcąc dać uwłaczać pamięci męża swego, zaskarżyła wydawcę do sądu. Dziennikarz usprawiedliwiał się, że listy te nabył na własność za pieniądze, wszakże sąd rozlrzygnął, iż publikacja jako przeciwna moralności, miejsca mieć nie może, a dziennikarzowi służy prawo dochodzenia zwrotu wyłożonych na ten cel 120 funt. szterl. na »obrażonym małżonku,« który pewno teraz dopiero z powodu chybionej spekulacyi, przedzierzgnie się w prawdziwego Othella. Anylia.

L o n d y n, I. Lipca. Dzisiaj po południu o godzinie drugiej odroczyła królowa parlament osobiście mową od tronu. Jutro ogłoszonein będzie obwieszczenie o rozwiązaniu parlamentu. Lubo wszelkie przepowiednie we względzie wypadku nadchodzących wyborów byłyby zamysłem płonnym, to jednakowoż za rzecz uiemaI pewną przyjąć można, że w parlamencie nowym stronnictwa rozmaite mniej więcej w tejże samej sile reprezentowane będą, jak w teraźniejszym. Spodziewać się prawie niernożna, aby stronnictwo minisleryalne znacznie się wzmocniło, i lord Derby po wyborach skończonych poprzestać będzie musiał na 260 zwolennikach swoich w izbie niższej. Jako szczególniejszą, o niepewności odcieni stronnictw świadczącą okoliczność przytoczyć można, iż rzadko kiedy przed rozwiązaniem parlamentu liczba adresów wyborczych bez treści była tak znaczną. Mianowicicieodznaczają się wlytn względzieminisleryalni, co wprawdzie nikogo dziwić niepowinno, gdyż mislrzich lord Derby, w tern właśnie mądrość największą rozwija, iż politykę swoją mgłą osłania, za którą wszystkiego domyślać się można. Przekupstwo przy wyborach w tym roku, jak się spodziewać można, zakwitnie jak najbujnej, a w zawodzie tym zwolennicy Derbego szczególniej się odznaczą. Terazjuż złoto ich strumieniem znacznym płynie, i w Lancashire południowym u. p. podobno giełda, która wybór obydwóch kandydatów minisleryalnych popiera, ma by6 niewyczerpana. Coś podobnego donoszą jeszcze z wielu innych okolic, a napomykania tajemnicze, jakie się z okręgów wyborczych pod wpływem bezpośrednim rządu znajdujących słyszeć dają, naprowadzają na domysł, że wyborcy usilnie w sposób niedozwolony obrabiani bywają. (Dokończenie posiedzenia w izbie niższej z dnia 29. Czerwca.) - Kinnaird popiera wniosek Verneya dotyczący wydalenia misyonarzy angielskich z Ausfryi. Kanclerz skarbu zwalcza wniosek i odczytuje część akt dotyczących, dla wykazania, że depesza Malmesburego tak dalece potępiona przy innej okoliczności jest jedynie echem depeszy lorda CranvilIa, tak iż oskarżenie o zmianę polityki samo z siebie upada. Dalej stara się z akt dowieść, że postąpienie Auslryi nie wypłynęło z poqrodów samowładnych, i ostrzega izbę, aby się niowdawała w kłótnię, do której przyczyn dostatecznych niema. Lord Palmerston poczytuje za rzecz stosowną, wniosek cofnąć, gdyż korrespondeneye dyplomatyczne jeszcze nicznkoiiczone. Niewiadomo jeszcze jak wysoko straty Wingathe i Smitha ustanowione być maią, a potem hI. Ouol się ofiarował, ko" szła podróży do domu lnisyonarzom wynagrodzić, na to zaś dotąd nic nieodpowiedziano. Rząd dawniejszy (Granville) więcej zawinił, aniżeli teraźniejszy, gdyż rzecz tę z początku źle uchwycił. Izba zatoru niemoźe przyzwolenia swego i zadowolenia wypowiedzieć, lubo z drugiej strony rzeczywistości najwidoczniejszych zaprzeczyć niepodobna. Żałować lego wcale niernożna, że przypadki takie przed parlament się wytaczają; wielkie to bowiem ma znaczenie, iż rządy obce wiedzą, że przy wydarzonej niesprawiedliwośri i swawoli parlament zawsze gotów, rzecz tę rozważyć i w razie potrzeby, też rząd przy sterze zostający wezwać, aby zadosyćuczynienia zażądał. Co się jego dotyczy, sądzi on dzisiaj jeszcze, że władze austryackie z Wingetheni i Smithem okrutnie i fyrańsko się obeszły, skoro ich do opuszczenia wśród zimy jaknajspiesznićjszego pobytu zmusiły. Wprawdzie powiedziano później, że (o nastąpiło w skutek przekroczenia przepisów austryackich, ale niepowiedziano nigdy, jakie to ustawy oni przekroczyli, a rządowi angielskiemu służy prawo niezaprzeczone o to się zapylać. Co się tyczy depeszy lorda GranvilIe, z ubolewaniem przyznać musi, że dotychczas nigdy jeszcze nieczytałdepeszy , któraby w treści swojej i wyrażeniach była tak korną, jak ta właśnie, unika bowiem zażądania zadosyćuczynienia, owszem pozostawia je woli rządu austryackiego. Postępek" zaś ten rządu austryackiego według jego zdania os"obistego nie jest wcale na prawnośei oparty, ani też niewypłytiął z intolerencyi religijnej; powodem jego były raczej względy polityczne, uczucie zemsty na ludzie angielskim i jego rządzie z powodu udziału, jaki one w sprawach lądu stałego brały, uczucie, jakie z własnego błędnego ocenienia interesów Auslryi powstało. Polityka gabinetu angielskiego w owych czasach burzliwych zmierzała niezawodnie do utrwalenia pokoju Europy i szczęścia Włoch, przyczćm by stanowisko Auslryi pomiędzy krajami Europy niebyło mniej znamienitym, chociażby się posiadłości jej na północ Alp ograniczyć były musiały. Plowden przemawia w duchu lorda Palmerslona, Hunie broni postępowania lorda GranvilIe, lord Dudlcy Stuart zachwycony jest mową Palmerslona, i ponieważ celem dvskusyi była właśnie tylko dyskusya, cofa w końcu Verney swój wniosek. We względzie czynności wczorajszych w parlamencie wspomnieć wypada, że izba niższa przed kratki lordów wezwaną została, dIn wysłuchania potwierdzenia króleskiego 96 bilów, jako leź, że na posiedzeniu w izbie niższej sol/icitor generał na inlerpclIacyą Berkeleya odpowiedział, iż prawo zakazujące procesye katolickie nierozciąga się do obchodów publicznych, w których księża kościoła anglikańskiego ndział braI!. W zapylaniu Berkeleya leżało życzenie wyraźnie wypowiedziane, aby zakaz podobny także dla księży anglikańskich (puzcitów) wydano. lIn h "'" "" f, oc y. , . , Z Rzymu donoszą pod cI. 21. Czerwca, ze w mieszkaniu latowem papieża CastelI Gandolfo nad jeziorem albańskiem robią od kilku tygodni przygotowania na przyjęcie jego świętobliwośr.i. Według postanowień teraźniejszych chce on zaraz po uroczystości S. Piotra i Pawia częścią z własnej ochoty częścią w skutek rady lekarskiej wyjechać na kilka sza większa jeszcze aniżeli teraz w Rzymie panować będzie; gdyż.życie wiejskie bogatych familii i dyplomatów rzymskich, świętem tern na dwa dni przerwane, już się rozpoczęło. - Reprezentant austryacki, hI. Mau rycy Esterhazy, zamierza dla poratowania zdrowia na czas dłuższy, do Wiednia wyjechać. HI. Usedom wyprowadza się do willi Muli w Frascali.

HI. Boutinief wyjeżdża do Florencyi, hI. Spaurdo Turynu; tylko Rayneval pewnie tułaj pozostanie - Zdziwienie niemałe i zdumienie wywołało zapowiedzenie od władz najwyższych, jakie niektórzy posiedziciele wiini'C przed bramą San Paucrazio otrzymali. Zapowiedziano im bowiem, aby się przygotowali, iż po żniwach winnice ich jakoteż zabudowania za wynagrodzeniem dostalecznem zniesione zostaną. Tym sposobem widać, że Francuzi w rzeczy samej swój plan dawniejszy założenia ua górach owych kilku warowni odrębnych do sknlku przywieść zamyślają. Ris o i gl me n to z dnia 27. Czerwca donosi, że Collegno urząd posła sardyńskiego rzeczypospolitej francuzkiej składa. Markiz Alfieri di SoStegno i hI. Cavour, którym posadę tę ofiarowano, godności owej przyjąć niechcieli, wybór więc padł obecnie na hI. Roberto di L'ralormo, który jest na teraz posłem w Berlinie. - Gazctta di Parma ogłasza dekret, mianujący barona War d ministrem państwa i zarazem posłem księcia przy dworze w Wiedniu. Aitstrya.

W i e d e ń, d. 30. Czerwca. - Telegraficzna depesza z Budy d. 29.

b. in. donosi: »Onegdajszy przyjazd cesarza w Szegszard, odbył się wśród najserdeczniejszych powitań ze strony mieszkańców i solennych uroczystości. Liczne banderye w ozdobnych strojach towarzyszyły cesarzowi z Stuhlweissenburga do Szegszardu. W Kelozd cesarz zwiedził kościół i grobowiec hI. Zichy. Przed doinem komitetowym w Szegszard przyjmowali cesarza proboszczowie, a gminy hold swój składały. Następnie przedstawiono władze i licznie reprezentowaną szlachtę, poczem odśpiewano Te deum i cesarz udzielał posłuchań, w czasie których arcyksiąże gubernator zwiedzał z polecenia cesarskiego więzienia. Dla uczczenia dnia tego była w Szegszard uczta ludowa, wyścigi i wystawa przemysłowa komifalu. W wieczór cesarz przyglądał się oświetleniu miasta. Wielu więźniom ze stanu cywilnego darowaną była przez cesarza nnjtaskawićj reszta kary. Cesarz nalepszego używa zdrowia«. W i e d e ń, dir; 1. Lipca. - O pobycie cesarza w Węgrzech następujące nadesłano depesze do ministerymn spraw wenn, i do szefa naczelnej władzy policyjnej: »Buda, d. 30. Czerwca. - D, 28. Czerwca odjazd cesarza z Szegszardu o 4. rano w towarzystwie banderyi złożonej ze stn jeźdźców wśród radosnych okrzyków. W miejscach w podróży dotkniętych, panowała wielka radość. * W Funfkirchen nader uroczyste i serdeczne przyjęcie ze strony władz i niezliczonych tłumów mieszkańców. Poczem Te deum zwykłe przedstawienia, zabawa dla ludu, zwiedzenie publicznych budowli. Odjazd o 12. a o 5. po południu przyjazd do Kaposvar, gdzie wieczór pochód ze światłami. Wielu więźniów otrzymało wolność. Unia 29. po wysłuchaniu mszy ś. i zwiedzeniu biur, dalsza podróż przy zupełnem zdrowiu cesarza do Fured o 8. rano«. « K a p o s v fi r , eJ. 28. ( I z e rw c a o g o dz i fi i e 10. w i e c z ó r. - D z i ś r JI o o o 4. cesarz w towarzystwie arcyks. Albrechta opuścił Szegszard i o 8 A . godz. przybył do Funfkiichen, gdzie rozstawiony był pułk ułanów imienia cesarza. * Cesarz po obejrzeniu wojska i nakazaniu Wykonania kilku ćwiczeń, udał się przez ozdobnie slrojne mi a« to do bliskiej siedziby 0braue'j na miejsce pobytu i lam przyjmował hołdy wysokiej szlnchly, duchowieństwa i reprezentacji miejskiej i raczył polem najlaskawiej pi żyjąc wiele próźb; wszystkie ulice miasta przybrane były slaranuie i ozdobnie. Kilka tysięcy chorągwi z farbami cesarskiemi, narodowemi i k<>milalowemi zdobiły okna przystrojone w wieńce, kwiaty i kobierce. N atłok ludu był niezmierny, a gdzie się cesarz ukazał, tam towarzyszyły mu tysiączne okrzyki Elien! O godz. 1. w południe cesarz w dalszą udał się drogę do Kaposvar, gdzie stanął o 5. i wysiąść raczył w domu komitetowym. Tu również złożono najuniźeńszy hold ze 'slrony wysokiej szlachty, duchowieństwa i wszystkich władz, poczem i tułaj jak po wielu dotąd miejscach, naczelnicy okolicznych gmin otrzymali zaszczyt bycia przedslawionemi osobno cesarzowi Również iw Kaposvar objawiła się radość licznie zgromadzonej publiczności przez i okrzyki za każdcin zjawieniem się cesarza, jak niemniej pjzez urządzenie zabawy narodowej i rzęsiste oświetlenie miasta«. Czas. Minister spraw zagr. hI. Buol Schaiienslein powrócił d. 26. do Wiednia, a minister spraw wewnęl. Dr. Bach i poseł pruski Bismark oczekiwani z powrotem każdej chwili. Stenografowie wiedeńscy starali się w minisleryum sprawiedliwości o pozwolenie stenografawania posiedzeń sądowych, co im wszakże od mówionem zostało na zasadzie najwyższego rozporządzenia ograniczającego jawność postępowania sądowego. C-O się tyczy zasad, na jakich polegać ma przyszłe urządzenie gmin w państw'o) dowiadujemy się, pisze Lloyd; że rząd wpływać będzie na wybór przełożonych gmin. Zakres działalności władz gminnych ograniczać się będzie do czysto miejscowych spraw, a wszystkie inne czynności dawniej i"1 Przydzielone usianą, gminy wszakże obowiązane są ułatwiać co potrzeba w rzeczach publicznych krajowych. Przy ważniejszych wszakże 6pr aWaC j> gminy, przed wydaniem postanowienia zasiągniętem będzie przyzwolenie władzy obwodowej. Rachunki gminy poddane będą właściwej urzędowej kontroli, a znaczniejsze wydatki nie mogą być czynione własnO.wOinie.Liczba wychodźców l Bośriij wzmaga się z dniem każdym. Wszakże jak słychać izą<l austryacki goili,yj(" sj e g(" a wą ich w Carogrodzie zajmuje, i wyznaczył komissyę dla zbadania uciążliwości Rajów. Również traktat celny między Austryą j Turcyą został j li i z a war I A j ratyfikowany, i wkrótce ogłoszonym będzie. Korespondencija Csasu. - Sprawy szwajarskie zajmują prawie wyłącznie w tej chwili i coraz silniej powszechną uwagę. Wzruszenie umysłów w rozmaitych kantonach i zabiegi parlyi radykalnej do wywrócenia obecnego porządku rzeczy i zaprowadzenia nowych duchowi i zasadom

nie tylko pierwotnego paktu federalnego, ale uawet teraźniejszej konstylucyi całkiem przeciwnych instytucyi, grożą zamieszaniem wewnęlr7nem, a może nawet wojną domowa. Mówiłem wam dawniej, że gabinety europejskie wzięły już tę kwestyą pod dyplomatyczny rozbiór, i że tak w Londynie przy podpisie protokółu lyczącpgo się praw Prus do Neufchatel, jak i w pojedynczych przedstawieniach do Vorortu nie taiły myśli i zamiaru wystąpienia w ostatecznej chwili, z otwartą i energiczną protestacyą. Widzieliście w niektórych dziennikach zrobione z tego powodu zapytanie, o ile gabinety zagraniczne mają prawo mieszania się w interesa wolnego i niepodległego kraju, jakim jest Szwajcarya. Czytaliście w innych nie tylko zaprzeczenie podobnego prawa, ale nawet oświadczenie, iż takowe wystąpienie ze slrony gabinetów byłoby zgwałceniem traktatów gwarantujących niepodległość Szwajcaryi, i wyraźnem obaleniem zasady nieinterwencji. Zbicie tego błędu jest rzeczą tern potrzebniejszą, iż takowy miał i ma za sobą nie tylko głos dzienników, alei powagę ludzi, którzy byli lub są jeszcze tu i owdzie o steru rządu. Pan Thiers utrzymywał w 1836. I. publicznie na trybunie, że gabinety europejskie nie zagwarantowały bynajmniej paktu federalnego Szwajcaryi i wywodzi! następnie zląd konsekwencyą, że nie mają żadnego prawa do wglądania co się z tym paktem dzieje. Pan Guizot, naówczas minister spraw zagranicznych, bronił opinii przeciwnej. W parlamencie angielskim toczyła się prawie współcześnie ta sama dyskusya z tą różnicą, że tam lord Palmerston minister chylił się ku pierwszemu, atorysowie bronili drugiego twierdzenia. Bezstronny sąd należy do faktów, a że kwestyą jest ważna, pozwólcie tedy przedstawić wam ją z lej strony. Pierwszym krokiem po wojnach napoleońskich «czynionym przez Szwajcarya do zreorganizowania się, było zawiązanie na d. 6. Kwienia 1814. I. rady dziewiętnastu kantonów: drugim niezwłocznie, gdyż już 12. Kwietnia t. r., wejście tej rady w układy względem interesów Szwajcaryi z posłami rosyjskim, austryackiin i pruskim wyznaczonymi na ten cel wyłącznie. W instrukeyach danych tym posłom przez trzy dwory, było poleeonem oświadczyć radzie, źe w układach tych, dwory postanowiły dołożyć wszystkich swych starań do zagwarantowania konstytucyi i niepodległości Szwajcaryi. W dni kilka potem 18. Czerwca rada odebrała od wspomnionych posłów komonikacyą artykułu sekretnego traktatu zawartego w Paryżu, podług którego Francya zobowiązała się do uznania i zagwarantowania wspólnie z trzema północnemi dworami, organizacyi politycznej, którą Szwajcarya miała sobie wyrobić pod opieką fychźe dworów, na podstawach przjjciych za ich wspólną zgodą «<sous les auspices des dites puissances aliees et d'aprds les bases arretees avec elles«.) Po tej komunikacji, którą zrobił w imieniu trzech dworów poseł ro syjski pan Capo d'lslria, narady nad paktem, czyli konstytucyą, rozpoczęły się natychmiast i rezultat takowych przyjętym został większością kantonów na d. 10. Września. W miesiąc później kongres wiedeński otworzył swe prace. Szwajcarya miała w nim osobny komitet i w tym komitecie trzech reprezentantów. Ze strony Francyi zasiadał w nim p. baron de Dalberg. Komitet (-MI skończył swe czynności w Styczniu 1815. f., i złożył na dniu 16. t.

m. raport, w którym czytamy co następuje: »Państwa sprzymierzone zobowiązały się uznać i ustalić, w epoce paryfikacyi ogólnej, neutralność wieczną Szwajcaryi, powrócić jej kraje podczas wojny odpadłe, wzmocnić ją, nawet przez nowe zaokrąglenia szczególnie pod względem strategicznym; lecz zobowiązały się zarazem uważać te warunki za święte o tyle tylko, o ile Szwajcarya w odwet za przyznane przez nic korzyści, dałaby Europie tak przez swe instytucye kantnnalne, jak przez samą naturę swojego systematu' federacyjnego, gwarancyą dostateczną, że jako nowa konfederacya potrafi utrzymać spokojnóść wewnętrzną, i przez to samo zachować neutralność swojego terrytoryum« . Pomimo tych jak widzicie tak wyraźnych i formalnych zobowiązań się, Szwajcarya uchyliła się w roku 1848. w znacznej części z wytkniętej przez nią drogi, i dąży teraz do wyraźniejszego jeszcze z nią rozstania się. Czy Europa, która patrzyła na te zboczenia spokojnie aż dotąd, zachowa swą spokojność i dalej, to inne zapytanie. Ale zdaje się, źe powyższe fakta dają jej niezaprzeczone prawo do wystąpienia w tej mierze tak jak to za potrzebne lub pożyteczne uzna. Prawo to jest lem jeszcze większe i wyraźniejsze, źe deklaracya tycząca się paktu federalnego zrobiona w Wiedniu 20. Marca 1815. I. przez ministrów składających tak nazwany Komitet ośmiu (comite de huil), przyjętą i potwierdzoną została w Zurich 27. Maja w imieniu rady konfederacyjnej przez pana Weise prezesa i burmistrza kantonu Zurich.

Cokolwiek nasląpi, bądźcie pewni, że gabinety kwestyą tą mocno się zajmują i że obawa ważnych komplikacyi z każdym dniem U{ wzmaga. ytmulieya. Wa n d e re r pisze ze Lwowa: Kierunek rozpoczętej budowy kolei żelaznej, ma być jak słychać zmieniony tymczasowo. Kolej między Jarosławem i Dembicą nie będzie jak dawniej zamierzono, natychmiast rozpoczęła dla połączenia jej z linią krakowsko bocheńską, ale budowa jej ma się do późniejszego odłożyć czasu a tern samem i cała kolej aż do Lwowa, a to dla przeprowadzenia poprzednio jak się zdaje z ważnych powodów, galicyjsko węgierskiej kolei, która rozpocznie się od Rzeszowa. Jakkolwiek nie ulega wątpliwości, że połączenie zachodniej Galicji z Węgrami liczne dla naszego kraju przyniesie korzyści, wszakże żalowaćby nam przychodziło, gdyby rozpoczęcie tej kolei miało byc przyczyną zwłoki w budowie kolei mającej złączyć Galicyą wschodnia z siecią kolei w monarchii. Dopóki stolica Galicji a z nią zarazem urodzajne Podole nic będą złączone z kolejami głównemi, a lem samem z inncini krajami cesarstwa, i przedewszystkiem z zachodem Europy, dopóly trudno będzie dać popęd interesom i produkcyi naszego kram w taki sposób, w jakibv to nastąpiło po utworzeniu szybkich i rozległych środków komunikacyjnych. Wyrażamy tu przeto tylko życzenie wszędy objawiane, jeśli nie jajem się z nadzieją, że obok prowadzenia emplacement On est prie de s 'adresser dans la tue de Venise Nr. 16. au premier ćtage dans la maisan de Et big.

Wprawdzie mógłbym milczeniem pominąć obwieszczenie Pani Ziółeckiej w Nrze 156. tejże gazety ze względu na doniesienie moje o sprzedaży inwentarza mego w Szczepowicach, ale ponieważ by to może za uznanie prclensyj roszczonych Pani Zioleckiej poczytywane być mogło, oświadczam niniejszein: że takowe są czyslobezzasadne i urojone. Pozostaje więc przy sprzedaży zapowiedzianej inwentarza mego.

*L«A Opuszczając te strony, mam zaszczyt niniejszein pożeguać serdecznie przyjaciół i znajomych moich. Babin, dnia 2. Lipca 1852.

Rohrmann, kapitan zasłużbowy.

galicyjsko węgierskiej kolei, wysoki rząd spowodowanym SIę będzie widział prawdziwą potrzebą prowincyi nakazać bez odwłoki i przerwy wykonywanie robót na linii mającej połączyć stolicę Galicyi z krakowsko bocheńską koleją. Wreszcie kierunek w jakim poprowadzona będzie od Rzeszowa kolej galicyjsko węgierska, niejest jeszcze wytknięty, zdaje się wszakże, że pójdzie on biegiem Wisłoku i w pobliżu Dukli przetnie Karpaty.

Lwów, 27. Czerwca. - Przedwczoraj otwarte zostały posiedzenia towarzystwa gospodarczo-galic. w sali gmachu Ossolińskich. Członkowie zgromadzeni powitani przemową JW. prezesa Jego ośw. Mości księcia Sapiehy wysłuchali najprzód sprawozdania z czynności komitetu gospodo w upłynionem półroczu, z którego powzięli pomyślną dla kraju wiadomość, że składki na założenie szkoły agronomicznej i wzorowego gospodarstwa za przyczynieniem się ces. król. namiestnika w kraju lir. Gołuchowskiego idą jak najlepiej, i ze przy znanej gorliwości obywatelswa wkrótce spodziewać się można uwieńczenia zamysłu powziętego. Potem, nim przysIąpiono do rozbioru pytań szczególnych na to posiedzenie ogłoszonych, odczytał p- Lehr rozprawę o potrzebie zaprowadzenia gospodarstwa leśnego i podał wniosek ażeby zawiązać w} dział leśny, któryby wyłącznie poświęcony tej gałęzi gospodarstwa, zajmował się udzielnie tern co służyć może do poprawy, do podniesienia lasów tyle u nas zaniedbanych. Zgromadzenie jednomyślnie przyjęło wniosek p. Lchra, uchwaliło wydział i powierzyło główne w nim przewodniczenie samemu p. Lehrowi, a dzień następujący przeznaczyło do roztrząsania głównych pytań tyczących się gospodarstwa leśnego. Z pytań pod rozbiór podanych główniej zajmowała kwesfya, coby mogło zastąpić ginący produkt kartofli, i jaki obrót nadać by należało gospodarstwu co do chowu bydła, co do produkcyi wódki i uprawy gruntów, ażeby przynajmniej w części zapobiedz klęsce jaka zajść może, gdy wszystkie sposoby produkowania kartofli upadną. Przy rozbiorze zadania tego okazało się, że dotąd jeszcze nie odkryto ogólnego środka, któryby zastąpił kartofle, i że obywatele ziemscy z obwodów wschodnich w miejsce kartofli użyli kukurydzy, obywatele zaś w obwodach zachodnich Galicyi upatrują środek w uprawie lurnipsu, rzepy, brukwi i w ogólności w płodach okopowych, okazując, ile zaprowadzenie tych roślin u nich korzyści przyniosło. W rzeczy samej z tego: że komitet w ciągu tego półrocza sprowadził 10 cetnarów różnych nasion z Hamburga, jakoto: 3 korce rzepy (lurnipsu), 6 korcy buraków białych, 10 korcy żółtych i ćwikłowych, kilka dziesiąt korcy brzanki łąkowej, kilka dziesiąt garcy esparsety, rajgrasu, lucerny, koniczyny, 3 korce mieszanki ze stokłosy, brzanki, kostrzewy, koniczyny białej i żółtej, wyki letniej i zimowej do podsiewania łąk, - wnosić należy, że gospodarstwo polowe nie tylko wzrasta, ale i troskliwie zapobiega szkodliwym pływom jaki wywrzeć może upadek kartofli. Drugie pytanie, o ile utrzymanie owiec prostych krajowych w stosunku do owiec cienkowełnistych zalecać mo/.na, stanowczo rozslrzyguięlem niezoslało. Doświadczenia w lej mierze przyłączane były lokalne, zawisłe od miejscowości, często od okoliczności przypadkuwycli, i dopiero przy Iroskliwem zebraniu a porównaniu wszelkich w tej inierze doświadczeń a osobliwie czynionych przy owczarniach większego zakładu, wydobyć da się pewna i stanowcza zasada, która nadal być może w gospodarstwie prawidłem. Z kolei czynności przypadający wybór członków nowych do towarzystwa, poruczony został dla oszczędzenia czasu zastępcom z pośród zgromadzenia wyznaczonym, i polecone im czynić wybór według form i przepisów, a nazajutrz w zgromadzeniu przyjętych ogłosić. Wniosek zaś p. Obniskiego, pomnożenia członków honorowych w inny sposób niż było doląd w obyczaju, jednomyślnie odrzucono. Grecya * Ateny, d. 23. Czerwca. - Celem położenia tamy ruchowi religijnemu, przedłożono w tych dniach izbie deputowanych projekt do prawa, który regulamin i zakres działania synodu świętego jako władzy najwyższej w sprawach duchownych ostatecznie ustanawia. Izba jednogłośnie go pochwaliła i właśnie teraz do senalu dla dalszego potwierdzenia przesłała« "Mhuvcya_ S m y r n a, d. 21. Czerwca. - Agent konsularny Lafosse zamianowany został w miejsce Botla konsulem francuzkim w Jerozolimie, który przesadzony być ma do Bagdadu. Sądzą powszechnie, źe na przesadzenie to wywarło wpływ załatwienie sporów naj nowszych względem grobu świętego, które niepomyśli rządu franenzkiego wypadło. Konstantynopol, d. 20. Czerwca. -Jak wiadomo, rząd turecki nałożył niedawno podatek, wynoszący około 20piaslrów na głowę, głównie w tym celu, aby pieniądze papierowe z obiegu wyprowadzić. W mieście slołecznem rozporządzenie owo już przeprowadzono i rząd ujrzał się w położeniu, iż mógł część obietnicy spełnić; jakoż przed t y

OBWIESZCZENIE.

Opłata serwisu za wojsko, które 1IY miesiącu Czerwcu r. b wmieście lutejszćm na kwaterach pomieszczone było, nasląpi dnia 9. i 10. t. m. Poznań, dnia 7. Lipca 1852.

Magistrat.

OBWIESZCZENIE. " Czyszczenie ulic miasta tutajszego poruczy się jak dawniej najmniej żądającemu na rok jeden, od 15. Września r. b. począwszy aż do tegoż czasu 1853. I. Tym końcem wyznaczony termin licytacyjny nai dzień 16. m. b przed południem o godzinie 11. przed Radzcą miasta Panem T h a y l er, ua k}óry wzywamy niniejszein inleressentów. Warunki są do przejrzenia w Registraturzc naszeJ. Poznań, dnia 3. Lipca 1852.

Magistrat.

godniem 16,500,000 piastrów w pieniędzach papierowych spalono. - S;.1tan jakoleż urzędnicy godności znakomite piastujący obchodzą się nader uprzejmie z Omerein baszą. Służba jego wyjechała już do głównej kwatery korpusu rumelskiego, z czego wprowadzają wniosek, że po ukończeniu ramazanu wróci znów na posadę gubernatora w Rumelii.

Kronika miejscowa.

P o z n a ń, 7 - Lipca. - N a wczorajszych wyścigach konnych, ubiegano się o puhar miasta Poznania. Klacz Rewolucya księcia Sułkowskiego i ogier p. porucznika Wedla stanęły do zawodu. Rewolucya odniosła zwycięstwo, wiedziona przez p. Władysława Poniuskiego. O rządową nagrodę 300 tal. trzeba było odnieść zwycięstwo w podwójnym wyścigu. W pierwszym wyprzedził ogier van Amburg pana Hcydebranda, Arystokratę księcia Sułkowskiego i Bernarda porucznika Kramsta. Drugi wyścig został uznany za nieważny. W trzecim i czwartym zwyciężył Aryslokrala księcia Sułkowskiego. W wyścigu kłusem, z wstawką 2 luid. odniósł zwycięstwo wałach pana Hildebranda. Przy ściganiu się panów, w pierwszym zwyciężył hI. Biliński, w drugim p. Dąbrowski. W wyścigu o obiad, wygiała Rewolucya ks. Sułkowskiego, wiedziona przez p. Doliny. Obiad odbył się przy odgłosie muzyki w hotelu Myliusa.

MMozmaite tcia dom ośct.

Polów wielorybów liczy się do naj cięższych prac. Aby dać wyobrażenie jakiego nakładu, wymaga uzbrojenie i opatrzenie w żywność jednego okrętu, udającego się w tym celu na morze, wypisujem z opisu tego rodzaju podróży ilość jadła ładowanego na jeden statek w Bremie: 30,000 funtów solonej wołowiny, 13,000 takiejże wieprzowiny, 12,000 różnych wędlin, 400 funl. sera," 300 ft. ryb surowych, 5 beczek ryb solonych, 2500 f masła, 5000 f sucharów żytnich, 20,000 f. pszennych, 10 beczek mąki żytniej, 80 pszennej, 2500 f. cukru, 7500 f. syropu, *4000 f. grochu, 3000 f. kaszy i ryżu, 1000 f. surowych owoców, 2000 f. kapusty kiszonej, 4 wozy ziemniaków ild. Jeden z potomków Maryi Planfageuel córki księcia Clarence był w roku 1637. szewcem w Shropshirc. Zmarły niedawno rzeźnik Smart w Halesown pochodził w prostej linii od Edwarda Woodslock hr. Kenf, szóstego, syna Edwarda I. króla angielskiego. Ostatni grabarz w probostwie ś. Jerzego (Hanower Square w Londynie) nazwiskiem Stephen był prawowitym w prostej linii następcą Tomasza Plantageneta piątego syna Edwarda III. Ludzie ci pieczętowali się herbem królewskim. Wieleż potrzeba bylorewolucyi, wstrząśnień politycznych, zmian dynastyi, konfiskat i wygna a, aby sprowadzić" do tego stanu książąt krwi panującej, mających proste prawo dziedzictwa do korony angielskiei. Wiadomości handlowe.

<-iel<ł» xboia« n.

Berlin, cl. 6. Lipca. - Pszenica 52-58 tal. Zylo 37 A tal.

czmień wielki 34-36 tal. Owies 23-25 tal. Groch 40-44 tal. wita lV lal. Siemion olejnych nie było w lar g u.

JęOko

Przybyli do Poznania dnia 7. Lipca.

BAZAR: Moser, Kiihn i Mclnssnu z Świecia; Berlier z Ujazdu; hr. Żółtowski z Urbanowa; Tenipelhoff z Dąbrówki; Karczewski a Czariiotck; Krzyżanowski z Dzicćmiarck.

HOTEL BA W ARS KI: Gorzcński z Witaszyc; Sadowski z Cbociczy; Hehman z Friedcborjja; Gorzcriskn z Woli. POI) CZARNYM ORŁEM: Kamieński z Ostrowa; Grabowska z Rządkowa; Mittelstadt z Cnrlshou"; Klyczyuski i Chocicki z Smogolca.

HOTEL DREZDEŃSKI: Hr. Kaszycki zBlociszewą; Grabowski z Buczka; Tcsko z Wierzbna; hr. Czarnecki z Rakoniewic; szamb. Taczanowski z Taczano« a; Glacscr z Międzychodn. HOTEL RZYMSKI: Moszczcnski z Jeziorek; Słubic» ski z Zalesia.

HOTEL PARYSKI: Strahle, Zapnlowski, Osmniski i ks. Bentkowski z Wu.prówca; ks. Klupp z Mogilna; Borowski z Krzyślic; Moszczcnski z Wydzierzewic; Moszczcnski z Zolędown. HOTEL WIEDEŃSKI: Koczorowski z Jasina; Krzyżanowski z Drezdenka.

PO D ZŁOT Ą G Ę S IĄ: Gronau z Berlina; Sluhlman c Pniew) Pslrokonski z Wełny' H OTEL H E U LIN S KI: Gollaiid z Pcckclsbeim; Golland i Hart z San Francisco; Przespolcwski z Bnrtiszyua; Meissner z Trzemeszna; Stempuchowski z Warszawy. POD BIAŁYM'ORŁEM: Hold zRąbczyna; Wandrcy z My lina.

POD TRZEMA LILIAMI: Menzel z Wrześni POD KORONĄ: Sikorski z Sarnowa; Iljigsobn zNakla; Mayer z Gniezna; Sachs z Leszna.

POD ŁABĘDZIEM: Fricdmann z Zaniemyśla; Wintermantel z Wschowy.

W ni i c sz K aniu p ry wal" e ui: Ticslcr z Krotoszyna, na Piekarach Nr.

286., Bille z Polski, « R.vnkii Nr. 94.

Kurs giełdy Berlińskiej.

810

Na I>r. kurant

Dnia 6. Lipca 1852. f»

1111«- AOIOrnnii. w iziiH

,.Ct.

Pożyczka rządowa dobrowolna . . . . .

dito z roku 1850. . . . . . (lito z roku 1854.. . · . .

Obligi długu skarbowego. . . . . . . . . .

dito nremiów handlu morskiego. , . dito Marchii Elektoralnej i N owej .. dito miasta Berlina . . . . . . . . . . .. Listy zastawne Marchii Klekt. i N owej dito l'rus Wschodnich . . . dito Pomorskie. . . . . . . . . dito W. X. Poziiaiiskicgo.. dito W.X.Pozn., nowe. . dito Szląskie. . . . . . . . . . . dito Pm» ZachodnichBilety rentowe Poznańskie. . . . . . . . .

Frydrychsdory. . . . . . . . . . . . . . . . . .

Louisdory. . . . . . . . . . . . . . . . . .

Akcie kolei żelaznej Starog. Poznańsko 1', Ir Ir

102? 1041 104i 921 124* 124i 91 104 993 981 98i 105 96* 971 951 100* i Mi no; 92 H IJ l 3J 4

.M