JI/. 248 w Piątekdnia 22. Października 1852
Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.10.22 Nr248
Czas czytania: ok. 25 min.Drukiem i nakładem Drukarni Nadwornej W. Deckera i Spółki w Poznaniu. - Redaktor odpowiedzialny: N. Kamieński w Poznaniu.
Telegraficzne wiadomości.
Paryż, 18. Paźdz. - Książe mieszka w Saint Cloud Monitor donosi, że Abd el Kader na wolność został wypuszczony, o czćui usłyszał od samego prezydenta, gdy tenże przez Amboise przejeżdżał. Abd el Kader przysiągł na Koran swe poddanie się i oczekuje odwiezienia swego do Brussy. Paryż, 19. Paźdz. - Senat zwołanym jest na 4. Listopada, w celu obradowania nad założeniem cesarstwa. Uchwała senatu będzie przedłożona zgromadzeniom pierwotnym. Ciało prawodawcze czuwać ma nad regularnością całej lej procedury.
Berlin, 21. Paźdz - Naj. Pan raczył nadać jenerałowi por. Voss, dowodzcy 8. dywizyi, order oria czerwonego pierwszej klasy zdębowćm lis'ciem; tajno sekretarzowi, radzcy wojennemu Kauffman z ministerstwa wojny, order orła czerwonego trzeciej klasy na pętlicy; rektorowi Dr. Adler przy gimnazyum w Sorau i proboszczowi Horslermaus w Kessel, w obwodzie Cleye, order orła czerwonego czwartej klasy.
Berlin, 20. Paźdz. - Bundestag rozpocznie swoje posiedzenia we Frankfurcie na dnin 21. b. m. Co do prasy przyjmują pomniejsze państwa rzeszy niemieckiej projekt austryacki w ten sposób, że projekt wypracowany przez komissAo znawców, którą za czysto austryacką poczytują, stanowić będzie o granicach, w których ma się prawo'prasy w każdym pomniejszym kraju niemieckim zawrzeć. Tym sposobem chcą sobie zawarować własną autonomią, a zmienić jednak prawodastwo u siebie prasy w duchu austryackiin. Oprócz lego wie Correspondenz- Bureau, że mah państwa rzeszy starają się o ograniczenia za pomocą bundeslagu, których dotąd u nich nie zaprowadzono. Do tych liczyć należy prawo przeciw stowarzyszeniom i prawo ograniczające wolność pefyoyi. Dalćj prawo przeciw osiadaniu w państwach rzeszy niemieckiej podejrzanych cudzoziemców. Co się tyczy wystawienia korpusu obserwacyjnego rzeszy, jeszcze żadnych projektów nie wypracowano, uważano to, że rzecz niewczesną i niestosowną. Zdaje się, że do uchwały żadnej w tej mierze nie przyj dzie. (Kor. C%.) - Od dawna już nie. można było wziąźć do ręki dzienników frnncuzkich i niemieckich, aby nie napotkać zaraz na wstępie kwestyą cesarstwa w pierwszych, kwestyą handlowo celną w drugich. Bzadko dziennikarstwo połowy kontynentu europejskiego zajmowało się tak długo i tak drobiazgowo jednemi i temiż samemi przedmiotami. Jednostaj nośc" ta zaczynała nareszcie nudzić i niecierpliwić; domagano się końca niepewnego stanu rzeczy. We Francy i już go zapowiedziano; cesarstwo staje się ciałem, i może miesiąc nie u płynie, a familia Bonapartych siedzieć będzie na tronie. W skutku tego faktu, zapewne i spór handlo· wocelny pomiędzy państwami niemieckiemi prędzej będzie skończony i w wzgodzie się załatwi. To, com nadmienił w ostatniej korespondeiicyi o prawdopodobnem zbliżeniu się Aostryi i Prus, widzę, że i korespondent wiedeński wam tożsamo donosi. N a podstawach przez niego wyrzeczonych, to jest na przedłużeniu związku celnego i zawarciu trakratu handlowocelncgo z Austryą, na co Prusy od dawna przyzwalały, nie tylko rozpoczęcie nowych układów, lecz i pomyślne skończenie się ich jest »iemożebne. Beszlę wiadomości przedmiotu tego dotyczących, możemy bezpiecznie spuścić z wagi. Baron Prokesch był raraz po powrocie swym u ministra prezydenta. Wiadomość, że Berlin niezadługo opuści, mogę_wam powtórzyć i potwierdzić. Z dzienników tutejszych dopiero N a t i o n a l z e i t u n g o niej wspomina. Dzień odjazdu p. Prokescha jeszcze nieoznaczony. Być może, że zatrzyma się do rozpoczęcia, a może i do ukończenia nowych ukła dó«, Jaki hr. .Nessclrode będzie miał na nic wpływ, to zapewne wiee<V\r dZie 1110Zna dopiero po ich rozpoczęciu. .. ,,'Jicei niż to wszystko zajmuje chwilowo umysły mowa prezydenta rzpUlej trancuzkićj, powiedziana w Rordeaux, a zamieszczona w tutejszych dziennikach. Rozslrzvga ona kwestyą cesarstwa w sposób, który być może, ze zadowól",- )'ojaż nie wiem, cZy uspokoi gabinety europejskie. Pozwólcie mi wspomnieć o jednym tyfk o jej punkcie, dotyczą, cym Algieru. Lrezydent mówi o nim w słowach: »Mamy naprzeciw Marsylii wielkie państwo do asY mjlowania z Francyą". Przypadek zdarzy ł , że przed kilku tygodniami s f v s z a i c li' pośrednio pochodzące z ust wysoko stojącego bonapartysly prawie te same słowa o przyszłej polityce cesarstwa, które prezydent wyrzekł w mowie swojej; tożsamo o Algierze, ale daleko wyraźniej. Nie Europa, lecz Algier, a przezeń
Afryka ma być celem przedsięwzięć cesarstwa. W Azyi, w Ameryce, w Australii, niebezpieczna i niepodobna jest szukać Francyi panowania; co innego w Afryce Afrykę przeznacza opatrzność w dziale rasie romańskićj, to jest Francyi. Przez utwierdzenie panowania w Afryce, Francya sianie się panią morza śródziemnego, a tern samem panią handlu starego świata. Cesarstwo nie przestanie zatem na posiadaniu Algieru, lecz rozciągnie panowanie swoje na wschód i na zachód, a mianowicie także i na południe, w głąb kraju, gdzie, czy w górach Atlasu, czy w innych, według powziętych już i sprawdzonych wiadomości, mają się znajdować skarby złota i innych drogich metalów w większej jeszcze obfitości, niż w Kalifornii i Australii. Skarby te ułatwią opanowanie Afryki, utorują drogę do jej cywilizacyi, i zrobią ją tern dla Francyi, czerń są Indye dla Anglii. W jednej wyprawie zdobyie Maroko, w drugiej Tunis i Egipt, w trzeciej Anglicy wyrzuceni z Kolonii przylądka Dobrej N adziei; Afryka stała się prowincyą Francyi! Nie byłbym wspominał tych fantastycznych planów botiaparlyzmu, jakich zapewne nie mało mieąei się dz'ś w głowach rozgrzanych ideą powstającego cesarstwa, gdyby i t:> co sam przyszły cesarz dokonać obiecuje nie przechodziło siłczło*wieka i nie było raczej wyrazem dobrych chęci, jak przekonania o mo źebności ich spełnienia. Zresztą opinia tu panująra co do osoby i polityki prezj'denta bynajmniej się przez to wszystko, co dotąd na korzyść jego zaszło we Francyi, nie zmieniła. Dzienniki mało tyłko zmieniły swój ton. Rząd z swej strony może kazać zabrać przez policyą tłumaczenie niemieckie dzieła Wiktora Hugo, ale, aby dzieniURi zmusić do milczenia, trzeba wydać nowe prawo drukowe; Inaczej żaden prokurator królewski nie będzie miał na czerń oprzeć skargi przeciw zabranemu dziennikowi, co zresztą codziennie powtarzaćby się musiało. Mozę polemika ta zaczepna się zmieni, gdy L. Napoleon zostanie cesarzem i uzuanym będzie przez państwa Europy za panującego. Jan Straus, syn kapelmistrza z Wiednia, który tu grał przez trzy wieczory w lokalu KroBa, przyjmowany był z większym jeszcze zapałem, niż niegdy jego ojciec. Precyzya, siła, żywość, energia, modulacya gry jego samego i jego kapeli, porywały najflegmatyczniejszych słuchaczy i obudzały najrzęsislsze oklaski. Równocześnie grała naprzenian, umieszczona naprzeciwko w lej samej sali, miejscowa kapela pod dyrekcyą p. Engla z Pesztu, a chociaż mocniej obsadzona, nie miała jednak tyle życia i uroku co tamta. Jan Straus jedzie ztąd do Hamburga. Wrocław, 18. Paźdz. - Missya jezuitów na dnie od 24. do 31. b.
ni. przypadająca, została tu z ambon w katolickich kościołach zapowiedziona. - Rząd bawarski przesłał trzem opiekuńczym dworom Grecyi (mianowicie Francyi, Anglii i Rosyi) notę w sprawie następstwa greckiego Ironu; wiadomo, że książę Luitpold bawarski, brat króla Ottona zrzekł się był wszelkich praw co do greckiej korony i królowa grecka zamyślała już o sprowadzeniu jednego z książąt oldenburgskich z jej wlasne'j rodziny; ale młodszy brat Luitpolda książę Adalbert postawił się jako kandydat do naslępslwa po królu Ottonie, oświadczając, źe grecką religią przyjmuje; oświadczenie to jak najprzycliylniej przyjęte zostało przez Francyą i Anglią.
Gaz. tryestka obszerny podaje artykuł w tymże samym przedmiocie, i w nim przebiega wszystko co o tern piszą organa różnych stronnictw w Alenach. Z tego dowiadujemy się, że Aeon reprezentujący stronnictwo rosyjskie, przeciwnym jest panowaniu rodziny bawarskiej na przyszłość. Elpis zdaje się, że broni praw famili królewskiej, która jak mówi postanowiła, aby król Otto ustąpił tronu swemu bratu Wojciechowi (Adalbert), któryby przyjąwszy religię grecką i objąwszy trou grecki w dziedzictwo, nie zrzekł się tronu bawarskiego. Gaz. tryesłskiej zdaje się, że kwestyą następstwa w Grecyi użytą zostanie przez Rosyę dla załatwienia w ogóle sprawy wschodniej.
Królestwo tiolsliie.
War s z a w a, 17. Pazdz. -- Gdy wyrokiem polowego audyloryatu, przez jen. feldmarszałka, głównie dowodzącego armią czynną, ks. Warszawskiego hr. Paskiewicza Erywańskiego, na dniu 9. Lipca 1852. r. koufirmowanym, za przestępstwa polityczne na karę konfiskaty majątku skazane zostały następujące osoby: 1) Stanisław syn JauaMorzycki nauczyciel prywatny; 2) Kajetan syn Bartłomieja Chomiczewski, kancelista zarządu warszawsko wiedeńskiej drogi żelaznej; 3) Józef syn Antoniego Opoński, kancelista na komorze celnej Granica; 4) Konstanty syn Antoniego Ruszkowski, dozorca na drodze żelazuej stacyi Rogów; 5) Alexander syn Józefa Prejss, podpisarz sądu krymiualnego guberuii war szawskie'j; 6) Cypryan syn Piotra W ąsowicz, assesor sądu policyi popr. powiatu warszawskiego; 7) Michał syn Józef ]l Alexandrowicz. Pisarz sądu pokoju okręgu błońskiego; przeto komisy a rzędowa przychodów i skarbu zawezwała wszystkich, kogo to dotyczeć może, ażeby zgłosili się z pretensyami jakie mieć mogą do rzeczonego majątku, w terminach prawem oznaczonych, to jest najdalej do d 20 Kwietnia 1853. r., jeżeli mający pretensyę zamieszkuje w Królestwie Polskiem; zaś naj dalej do dnia 20. Października I. r, jeżeli za granicą lecz w Europie zamieszkuje; wreszcie najdalej do d. 20. Października 185-1. r., jeżeli za obrębem Europy jest zamieszkały. - bada admiuislr. Królestwa, postanowiła co następuje: Wyrzeczona postanowieniem rady administracyjnej, z d. 27. Kwietnia r. 1838, konfiskata majątku Augusta Cłiachulskiego, przez wzgląd, że on w czasie rewolucyi 1831. r. zachował się spokojnie, i jedynie uciekł za granicę, unikając odpowiedzialności kryminalnej jako obwiniony o wspólnictwo w zbrodni morderstwa dokonanego na osobie Szczawińskiego, w drodze beki niniejszein cofniętą zostaje na podstawie zasad postanowieniem, z d. 20. Czerwca 1841 r. wskazanych. Wyżej wywieniony Augustyn Chachulski, na mocy niniejszego postanowienia, od daty dzisiejszej przywrócony zostaje do używania praw cywilnych. - Wczoraj zachorowało w Warszawie na cholerę osób zdrowiało -, umarło 3; pozostaje -. Nikomu zapewne z czytelników naszych niebędzie obojętnym, statystyczny wykaz, na raportach urzę dowych oparty, o postępie cholery w całem królestwie polskiem, zwłaszcza, gdy pomimo jak najskrupulatniejszych ze strony naszej ogłaszali, o stanie tej epidemii, dotąd jeszcze, przesadzone cyfry śmiertelności krążyć nie przestają. Objęła tym wykazem ilość osób uważać należy od daty pojewiania się w królestwie cholery, czyli od 21. Maja r. b., po dzień 25. Września t, r. I tak: w samej War s z a w i e od czasu pojawienia się tej epidemii, a wiadomo, że la 8.
Lipca ukazała się, zachorowało 11,012, wyzdrowiało 6310, umarło 4680, pozostało 22. Dalszy stan zdrowia mieszkańców w mieście naszem, I. j. od 25. Września do dnia dzisiejszego, wiadomy już jest czytelnikom z codziennie podawanych przez nas raportów, a dzień wczorajszy należy do najpomyśliiiejszych, bo nikt uie zachorował, nikt nie umarł na tę epide mię, ostatni z pozostających chorych wyzdrowiał. Co do królestwa według dały, jak na początku wskazano: zachorowało w ogóle prócz miasta Warszawy 64,813, umarło 30,530, pozostawało chorych 4819. Największa śmiertelność była w gubernii warszawskiej, jako najliczniejszej , a w tej znowu najsilniejsza epidemia w powiecie Kaliskim; najmniejsza zaś w tejże gubernii w powiecie Stanisławowskim, gdzie zachorowało 1301, a umarło 482. W gubernii Radomskiej najsilniejszą była w powiecie Opoczyńskim, w którym zachorowało 1542, umarło 789; naj słabszą zaś w powiecie Stopnickim, zachorowało bowiem 2, i ci pozostali na wykazie chorych. W gubernii Płockiej największa w powiecie Płockim, gdzie zachorowało 1-156, umarto li\ 'v. nojnmic-jsj.a w Ostrołęckim, gdzie zachorowało 550, umarło 178. W gubernii Lubelskiej najmocniejsza w powiecie Lubelskim, zachorowało bowiem 1297, umarło 432; uajsłabsza w powiecie Zamojskim, zachorowało 3, umarła 1, reszta wyzdrowiała. W gubernii Augustowskiej najmocniejsza w pow. Łomżyńskim, zachorowało 305, umarło 120; najmniejsza w Sejneńskim, zachorowało 2, umarła 1. Z tego obrazu czytelnicy powezmą najrzeczywistszą wiadomość o postępie choroby w całym kraju i o śmiertelności w sku tku takowej; później zaś podamy dalsze po 25. Wrześniu wypadki, tak, aby mieć cały rezultat po przejściu epidemii. Mówiąc o śmiertelności w Warszawie, nicniożeiny pominąć wzmianki o łych energicznych środkach przedsięwzięcie których, tak silny wpływ wywarło na ograniczenie szerzenia się cholery w lem mieście. Pomijamy z nich te, o jakich wspomnieliśmy po szczególe, jak np.: o otworzeniu szpitali i aptek dla niesienia dotkniętym szybkiej i bezpłatnej pomocy; O tych licznych ofiarach jakie bez względu na stan, lub różnicę wyznania, po sypały się hojnie ze wszech slrou, bo tu ludzkość z dobroczynnością podawszy sobie ręce, zbudowały lamę, o którą i naj silniej sza zaraza byłaby się rozbiła. Ale ponieważ ciekawym będzie dla każdego wypadek tych ofiar składek, z których zarządzono, już herbatę, już obiady bezpłatne przez warsz. tow. dobroczynności, przeto chcemy tu wykazać cyfrę takowych. Od chwili bowiem najpierwszych, a przez J O. księcia namiestnika królestwa udzielonych w hm celu darów, jak niemniej i zwiększenia przez .1. Ks. Mość liczby 5groszowych obiadów. Towarzystwo dobroczynności, zająwszy się odpowiedniem urządzeniem tego, wydało: 43,192 porcyi obiadów i 116,494 porcyi herbaty. W cyfry tę nie wchodzą ani obiady wydawane przez oddzielny komitet pod prezydencyą 3 W, R. R. sianu Audrault prezydeuta miasta, ani przez zgromadzenie XX. Kapucynów, ani wreszcie o czćm już dawniej po szczególe wspomnieliśmy, przez starozakonnych. Ta więc tak znakomita i tylko przez w. t. d. wypełniona cyfra, objaśnić powinna każdemu dostatecznie powody, <l'a jakich epidemia, mimo całej srogości swojej w tym roku, tak mało dzęiki Bogu, zabrała nam ofiar. Dodajemy w końcu, iż wydatek na to wynosił isr. 317(5 liOP- 42; a że z darów 'na ten cel wpłynęło rsr. 2111 kop. 53; przeto samo towarzystwo, wydało z własnych funduszów rsr. 1064 kop. 59. Kur. warsz.
wy
P a ryż, dn. 1/. I azo ziemika. - M o 11 i t o r zamieszcza dziś długie sprawozdanie o wjeździe prezydenta rzplilej do Paryża. Wystawić sobie trzeba niezmierną przestrzeń bulewarów od orleańskiego dworca aż do placu zgody, (o jest niemal dwugodzinną drogę, w piękny dzień latowy, z domami w całej długości ozdobionemi kobiercami, chorągwiami i flagami, bramami tryumfaluemi, napisami ziolemi, ze szpalerami wojska i gwardyi narodowej, (fumami ruszającemi się nakszlalt wzburzonego morza, z korporacyami wszystkich cechów Robotniczych, zebranemi pod swojemi chorągwiami, z dziećmi i młodemi dziewicami w białe suknie przybranemi z wieńcami na głowach, z kobietami wicjącemi chustkami i sypiącemi kwiaty na drogę, którą książę jechał, ze sztabem świetnym, którego wyprzedzały kolumny kawaleryi, z Ludwikiem Napoleonem na pięknym koniu, którego cały Paryż zna, jadącym przed świetnym sztabem głównym i z wzruszeniem witającym lud wszystek, który wzajem uroczym okrzykiem wita księcia: niech żyje cesarz! - takie jest nieporównane przywitanie i ukoronowanie podróży księcia przez miasto Paryż. Prefekt Sekwany Berger temi słowy witał księcia paezydenta: Miłościwy Panie! Miasto Paryż, wierna twoja stolica, czuje się szczęśliwą, widząc ciebie powracającego dziś śród jej murów. Od miesiąca towarzyszyła ci sercem i myślą w tryumfalnej twojej podróży i oczekiwała z niecierpliwością chwili, w którćjby cię mogła powitać okrzykami swemi. Spokojne te tryumfy są równe zwycięztwom, co do wartości, a chwała im towarzysząca, zarówno jest trwała i owoc przynosząca. U czyń zadosyć miłościwy panie życzeniom całego ludu; opatrzność używa jego głosu, aby ci wypowiedzieć, że masz powierzone przez nią posłannictwo zakończyć, wzięciem korony nieśmiertelnego założyciela twojej dynaslyi. Tylko z tytułem cesarskim może wypełnić owe przyrzeczenia wzniosłe programatu, któreś wypowiedział uważnej Europie w mieście Bordeaux. Paryż ci będzie dopomagał we wielkich robotach, które dla szczęścia kraju masz na myśli i jako na głos cesarza nasi ojcowie powstawali, aby bronić niepodległości ojczyzny, lak my książę, w spokojnych zdobyczach, do których Francyą powołałeś, będziem wszyscy twoimi żołnierzami. Niech żyje cesarz! Prezydent rzplilej odpowiedział: lem szczęśliwszym się czuję w skutek życzeń objawionych mi przez ciebie w imieniu miasta Paryża, ile, że okrzyki, któremi mnie tu witają, są dalszym ciągiem owych, których przedmiotem byłem w czasie mOJeJ podroży . Jeżeli Francya chce cesarstwa, to z tego pochodzi, że sądzi, iż lepiej forma ta rządu zapewnia jej wielkość i przyszłość. Co do mnie, pod jakim tytułem dauern mi będzie jej służyć, wszystko jej oddam, co posiadam w sile i poświęceniu. Mówią, że w Belleville odkryto sprzysiężenie na życie prezydenta, i że z lego powodu uwięziono 24 osób. Bzecz tę w wielkiej trzymają tajemnicy i każdego podejrzanego bez różnicy aresztują. Zamach miał być wykonany podczas wjazdu prezydenta do stolicy, Obawiają się tu jeszcze o jego życic. Prezydent wierzy atoli w gwiazdę swoją i mało zważa na zamachy. Przepowiadano mu, że zginie na polowaniu, wierzy w to i dla tego największej przestrzega ostrożności, gdy jedzie na polowanie, a jest wielkiem miłośnikiem myślistwa. Mówią o wielkich intrygach zawiązanych śród wojska belgijskiego, celem ogłoszenia w Belgii cesarstwa francuskiego. Podobno część wojska belgijskiego przekam bacono. ., - M o n i t o ropowiada, że około dworca kolei żelaznej orleańskiej taki był ścisk osób sypiących kwiaty na drogę, klórą jechał książę prezydent, ii były chwile, w klórych lenze na krok postąpić nieuiógł. Po obu stronach wewnątrz szpaleru wojskowego szli służący w mundurach, jak się zdawało, celem odbierania petycyi od podających, a głównie zapewne dla zabezpieczenia osoby prezydenta. W sztabie księcia znajdowali si<; tak-że wittenibergscy oficerowie i szaser afrykański w orientalnym ubiorze, klórego lud uważał za mameluka. Był lo młody Mura1. Gdy przybył prezydent do luiłeriów. witali go tam marszałek Hieronim, księżna Kamenita Bacciochi, księżna Matylda Demidow, książę N apoleon Bonaparte i hr. Camerata. Ludwik N apoleon ściskał każdego z tych członków rodziny swojej, pulem obejrzał wykończone sale pałacu i okazywał zadowolenie architektowi Visconti. O godzinie 4 opuścił Ludwik Napoleon luilerie w zamkniętym pojeździe, udał się do elizetim, a na noc do S1. Cloud. - W Paryżu zdarzył się wypadek, który maluje odwagę kobiecą i dowodzi przywiązania córki do matki, ustęp ten może nie będzie obojętny naszym ziomkom, przytaczamy go więc całkowicie z berlinskiej gazety K r e u z z e i t u n g : «Jedno wyobrażenie o odwadze i przytomności umysłu damy, - są słowa tej gazety - będzie może naszych czytelników inlercsowalo. Żona pułkownika hr Krosnowskicgo, jedna z dam najnlalentowańszych i najmilszych, niedawno temu wychodząc z jednego handlu z swoją matką już podeszłego wieku, chciała iść do swego pojazdu na drugą stronę ulicy, w lem starsza dama aby ujść przed pędzącym powozem w pośpiechu połyka się i pada, natenczas córka lotem błyskawicy lzuca się pomiędzy konie i z silą rozpaczy tak za cugle ujęła, że konie się zlękły i pojazd na bok skręciły. To wszyslko słało się w okamgnieniu. Czyn ten jest lem więcej podziwienia godnym, że hrabina jest damą nadzwyczajnie słabej budowy ciała. SSttfj3iet.
Bru k s e l a, d. 15. Października. - Przesilenie ministeryalne, które JUZ za skończone poczytywano, Irwa wciąż jeszcze. De Brouckere miał z królem konferencji ""'BQ. ua której mu doniósł o skutku usiłowań swoich, a zarazem wyrzekł obawę, iż z gabinetem przez siebie utworzonym niezdoła przywieść do skulka owego dobrego, jakie miał na oku. Zdaje się jednak, ze de Brouckere niezlożył ostatecznie inissyi, jaką go zaszczycono; pozoslawia się nadal jeszcze do rozporządzenia króla. - Zamiano« :anie m ąilśdfb he prI@3nrue:PAPe" :rYEiAAslęszfr edJS¥ R4ć tJ8} przeastaw C\; , licy postanowili dać głosy swoje księciu Chamay; gabinet zaś utwotzony przez Brouckere, który może z cokolwiek większem umiarkowaniem trzyma się chce polityki gabinetu dymisyowanego, nieprzyjąl zamianowania kaudydala ostatniego. Wszystko" więc zawisło od pytania, jaką drogą puści się owych 10 członków liberalnych, którzy się dnia 28. Września odłączyli" dotąd niemożna było z ich strony zapewnienia żadnego uzyskać.
Anytia.
Londyn, 15. Paźdz. - Minibteryalny Herald zapowiada zwołanie parlamentu na 1. lub 5. Listopada, ale zarazem oświadcza, ze uroczyste zagajenie jego przez królową dopiero 11. nastąpić będzie mogło. - Wczoraj wydarzył się tu przypadek szczcgólntJsZy> ze osoba pewna życie Ludwika Napoleona za znaczną nader kwotę na następne fumJf 6ącafi 8 lłJ8 zYz k'1 ia ftbezl)1i ełfi%0 żŻyeciff, PkqSęgJ¥u Ppę8} lk1f1 J1 uczyniono, w ugodę wnijść niechcial. - Jer s e y C h r o n i c i e zawiera list wychodźcy włoskiego, Augclo
, , ziemców wszystkich wezwał, aby się wylegitymowali. Signor Angelo powiada w nim: »niejcsteśmy, dzięki Bogu, ani w Austryi ani w Neapolu, tylko pod banderą, która jest za nadto honorową, aby nas na dręczenie wystawiać miała. Wezwanie pana jest nieprawnem. Kto stopę na ziemi nngielskie'j postawi, jest w obec prawa poddanym angielskim. Dopóki ustawy szanuje, nie bywa nagabanym: przekracza je, wtedy naturalnie skutki tego ponosi. Jest to jedną z naj świetniej szych stron konstytucji angielskiej Czy jenerał major angielski Love polecenia z Downing street w tym celu otrzymał, lub nie, musi się wykazać; ale mocno przekonany jestem, ze lord Palmcrston, gdyby był w urzędowaniu, nieścierpialby na takowe obchodzenie się z nami. Nakouiec, panie, oświadczam, źe dla honoru imienia angielskiego i ludu na wyspie Jersey, i z szacunku dla bandery powiewającej dumnie z okopów warowni Regent, rozkazowi temu posłuszeństwa odmawiam.« - Według innego dzieuuika wezwanie to gubernatora nadeszło do 240 cudzoziemców; ale niema tam wzmianki, czy oni są wychodźcami .lak wiadomo od pewnego czasu szczególniej wiele Francuzów mieszka za paszportami na wyspach kanaki; a według Jersey Patrie znajduje się na Jersey w ogóle [20, a na (iuernsey nie więcej jak 4 lub 5 wychodźców. - Wzgórza panujące nad zatoką St. Katherine i nad wybrzeżem St. Helier na Jersey, mają być silniej ufortyfikowane. _Stowarzyszenie przyjaciół pokoju wydaje teraz już zaproszenie na wielki meling, który się w Styczniu w Manszesler ma odbyć. - Mimo zbliżania się nieprzyjaznej pory roku wychodztwo z hrabstw Tipperary i Kilkenny bynajmniej nieustaje ani się niezmniejsza. W tygodniu uplynionym przeszło 1200 osób, powiększej części należących do klasy średniej, wyjechało do Ameryki; mala nader liczba udaje się do kolonii angielskich. Godnem uwagi jest, ze mimo ciągłego ubywania ludności, rzadko która dzierżawa odłogiem leży. Zazwyczaj dzierżawca wynoszący się odstępuje swoje małą posiadłość sąsiadowi obszar znazniejszy dzierżącemu, klóry tym sposobem ziemię swoje zaokrągla. Spodziewają się, że przez system ten powstaną dzierżawy większe, podobnie jak w Anglii. Wychodztwo sprawia wpływ widoczny także na płacę dzienną w północnych okolicach wyspy, gdzie się fabryk więcej znajduje. - Przybyły w tych dniach nowy poseł amerykański pan lngcrzolł, zdaje się podobnie jak poprzednik jego pan Abbot Lawrence najlepszemi ożywiony chęciami dla utrzymania przyjaznych stosunków między Anglią a Ślauami Zjednoczonemu Oświadczył ou depulacyi liverpoolskiego kupiectwa, która go świetną powitała ucztą, że pan Webster zapewnił go przy odjeździe, iż kwestya rybołóstwa żadnych z Anglią nie wywo lała zatargów. Z lej więc strony wyjaśnia się dla Anglii horyzont. N atomiast dzisiejsze położenie Belgii liczne budzi obawy i dziennikarstwo angielskie uiespokojnem spogląda na nie okiem. Równie T i - mes jak G lob e traktują już kweslyą ze strategicznego stauowiska i rozbierają szansy wojny, jakaby się ich zdaniem a obecnych stosunków wywiąiać inogIn. Zwalenie liberalnego minislervum będące skutkiem usiłowań partyi, liczącej otwarcie na przymierze Francy i, poddającej się ai nadto skwapliwie jej wpływowi, daje im wiele do myślenia. Nie sądzą one wprawdzie, aby, dopóki jeszcze wolność druku istnieje, bezpośrednie zagrażało jej niebezpieczeństwo, albo żeby 90,000 wojska, które Belgia powołać może do broni nie wystarczyły do zabezpieczenia jej przeciwko niespodzianemu zamachowi, zanimby wojska niemieckie w pomoc nadejść mogły, O zaczepnych wszakże planach elizejskiej polityki żadnej nie mają wątpliwości. Chociaż bowiem pojedyncze urzędowe oświadczenia tchną duchem pokoju, to wszakże wrażenie jakieby sprawić mogły, zaciera się co chwila pod wpływem wyslawności wojskowego imperializmu, pobudzającego ustawnie narodową próżność, równie jak napuszystych wyskoków jak np. o morzu śródzieinium, jako francuski ein jeziorze. Owa dyplomatyczna myopia, która przeszkodziła w roku 1815., aby Niderlandy przyłączone byty do mocarstwa, zdolnego bronić się, i która w 15 lat później stworzyła słabszą jeszcze Belgią, której uieudźielność przy każdym ruchu sąsiedniego kraju przerzucanego ustawnie z revroliicyi bezrządu w rewolucyą despotyzmu staje się widoczną - to więc dyplomatyczne krótkowidzIwo, odbiera dzisiaj zasłużoną karę. Wprawdzie koleje żelazne pozwalałyby teraz w nierównie krótszym cza sie zesłać wojska austryackic i pruskie na dawne pola bitwy Sambry i Maazy, do czego wtenczas najmniej trzech miesięcy czasu było trzeba, ale jez.fi to jest korzyścią dla obrony, to nierównie większą dla zaczepki, która łatwo siać się może massowyńi najazdem. Ta okoliczność pozbawia najważniejszego argumentu rozumowanie (i lob a, które na tern za sadza się przypuszczeniu, iz Francyą powstrzymałaby ta myśl, że po moc niemiecka lak blisko, ze Anglia nie mogłaby pozosIać obojętną, że nawet w razie gdyby między Auslryą, Prusami i Anglią nie mogło przyjść od razu do porozumienia się o wspólne odparcie napadu, to przecież wszelkie inne względy ustąpićby musiały przed tą myślą, że najazd Belgii, utrata nadreńskich prowincyi, byłyby hasłem podbojów w Niemczech, jcżli nic w całej Europie. W obecnej chwili są to spostrzeżenia konjekturalnej jedynie polityki, ale ze względu na niecierpliwą skwapliwość z jaką imperyalizw do celów swoich zmierza, możńaby się podobnie jak 2. Grudnia ujrzeć niespodzianie wśród faktów dokonanych; stąd to tłómaczy się, ze Times tę kwestyą już ze stauowiska pozytywnie wojskowego traktuje i podczas gdy przerażona prasa belgijska Tl,Cf_,.Y, daje nam poznać obrady wysadzonej w Brukselli komisyi wo jennej i zloione przez nią izbom sprawozdania. <jdy uirzymanie armii na niezmiennej stopie przed i po roku 1848.
przedmiotem było ciągłych skarg ze strony opozycyi, pierwszem więc było py laniem: czyli Uelgia w interesie obrony'swojej niepodległości ma się spuszczać na traktaty gwarantujące jej neutralność i na obcą pomoc, czyli łez Jer w stai>ie dostateczną silę zbrojną sama utrzymać, aby twierdze swoje i garnizony obsadzić i pierwszym wymaganiom wojny stawić czoło? Za lą ostatnią opinia oświadczono się jednomyślnie. Które twierdze z uwzględnieniem sił kraju mają być utrzymane i wzmocnione? to było drugie ważne pytanie. Powtórną jednomyślnością oświadczyłakomisya, że fortyfikacje Ypern, Menin, Philippeville, Marienburg i Buillon mąją być zniesione. U trzymanie fortyfikacyi Bergen przeszło większością 13 głosów przeciwko 5._ Główna zaś obrona kraju polega zdaniem komisyi na wzmocnieniu linii" SkaIdy i Maazy, a zatem na utrzymaniu wszystkich twierdz zasłaniających te dwie linie, mianowicie: Dinan, Charleroi, N amur, Huy i Liittich. J edncm znajgłówniejszych zadań w razie napadu od południa byłoby zabezpieczenie rządowi schronienia w jednej z fortec: na ten cel przeznaczono podobnie jak w roku 1848. Antwerpią. (Tu wylicza Times najpilniejsze roboty fortyfikacyjne, klóre komissya za konieczne uznała.) Wszystkie te twierdze razem dadzą się załogami w sile zbiorowej 70,000 ludzi skutecznie bronić. Gdyby zatem przyszło do napadu ze strony Francyi, opuszczonoby nieprzyjacielowi całą płaszczyznę aż do Maazy, i Bruksellę jako nieufortyfikowaną, a rząd schroniłby się do twierdzy anlwerpskiej, która od strony morza otwarta, i wyjąwszy w razie działań formalnego oblężenia, zupełnie jest bezpieczna; - podczas gdy linia Maazy znakomite stawiłaby przeszkody dalszej inwazyi i ty łeby dała zysku na czasie, ileby go potrzeba do nadejścia pomocy środkowej Europy. Im więcej Belgia stara się w sobie samej znaleść podstawę i przedmurze swojej egzystencyi, jako naród, i dla utrzymania swojej niezależności żadnych nie szczędzi wysileń, tern mocniej, zdaniem Ti mes a, może na pomoc mocarstw rachować. Wszakże belgijska granica nic jest jedynym punktem, gdzie kłótliwa polityka swojemi szykanami i wyzywaniami, wcześniej lub później zerwaniem pokoju zagraża. Włochy, Turcya są również lakierni punktami starcia, mianowicie zaś uważają w Anglii za wielce prawdopodobne, że Francya będzie chciała uderzyć na Tripolis. Byłby to także casus belli i to bezpośrednio z Anglią. N a lo zwraca G lob e uwagę Francyi, gdy wyrzucając jej, źe jej dyplomacja zarówno w Stambule jak w Brukselli rej wodzić usiłuje, źe p. Lavaletle groźbami swojemi zwalił gabinet Keszyda baszy i I. p., przestrzega ją zarazem, aby Trypolisowi dała pokój, jeźli się nic chce wystawić na niebezpieczne Z brytyjskim lampartem spotkanie, na swojem, jak powiada "jeziorze«. Czyli jednak pogróżkami temi Francyą przekona, że się z Anglią na morzu nigdy mierzyć nie może? Odpowiedź na lo pytanie, czasowi zostawić trzeba. Wloehy.
Echo du Mont Blanc donosi, że papież przesłał niedawno list własnoręczny do Ludwika Napoleona, w którym o usługach jego dla religii wyświadczonych z wielkiem zadowoleniem wspomina, a przyteni Francji szczęścia i zgody życzy. - Ncapolitański dyrektor policyi, 1 'ecchencda, umarł dnia 2. Października.
Turyn, d. 12 Października. -Okoliczności rozmaite naprowadzają na domysł, że kwestya sporna pomiędzy Piemonlem a Rzymem do rozwiązania groźnego dąży. Agitacya klerykalna przeciw prawu ślubów cywilnych opinią liberalną w Piemoncie potężnie poruszyła, i znów jak za czasów prawa Siccardego obydwa obozy siły swoje obliczają. We wszystkich miastach i prawie we wszystkich gminach wiejskich obchodzą petycye, które sekwestracyi dóbr duchownych, zniesienia klasztorów i zmniejszenia liczby stolic biskupich żądają. W kilkunastu miastach władze miejscowe na czele ruchu antiklerykalnego stanęły; municypium Alessaudryi samo w imieniu miasla o wykonanie środka owego prosiło.
W przeciągu kilku tygodni petycye owe łatwo 3 do 400,000 podpisów pokryć powinno. Organa stronnictwa umiarkowano-konserwatywnego niezgadzają się wprawdzie na wolum sekweslracyi dóbr duchownych, ale życzą siósowniejszego i słuszniejszego podzielenia tychże pomiędzy duchowieństwo. Wartość ich ogólną szacują na przeszło 100 milionów franków, i kiedy duchowieństwo świeckie i zakonne gminy Asti samo nieruchomości więcej aniżeli za 3 miliony posiada, są gminy inne, w których księża w biedzie naj dotkliwszej żyją i 2 skarbu państwa wspierani być muszą. Rząd zdaje się jeszcze wacha się pomiędzy repartycyą a sekwestracyą; lecz pewnie z biedą zdecyduje się na jedno lub drugie bez porozumienia się poprzedniego w tym względzie z dyplomacyą angielską i francuską Stronnictwo liberalne pokłada nadzieje swoje w sprężystości i zwinności Cavoura, którego wstąpienia na nowu do gabinetu z pewnością największą się spodziewają. W lej chwili wszyscy ministrowie znajdują się na posadach swoich. Od dawna zapowiedziane i z pewnością oczekiwane przesilenie ministeryalne wybuchnie pewnie w zupełności dopiero przy zagajeniu izb. Tylko dla utrzymania spokojności w domu postanowili minister finansów, Bibrario, i minister spraw wewnętrznych, Teruati, ai do tego czasu teki swoje zatrzymać. Szwajearya.
B e rn, d. 13. Października. - Po dziennikach lutajszych obiega wznowienie zakazu, o jakim poselstwo pruskie w Szwajcaryi rzemieślnikom kraju swego przypomina, ł. j zakazu przebywania w krajach do federacyi należących. Termin do powrotu dotyczącym wyznaczono. Powiadają, że demonstracya naj nowsza związków robotniczych w Tessynie krok ten spowodowała. - Wdowa po Ludwiku Filipie z księciem Joinville w podróży swej do Lauzanny w przeszły piątek kilka godzin tylko w Bernie zabawiła.
Anstrya.
Z nad granicy Węgier, 15. Paźdz. - Jedno z nowszych rozporządzeń nakazuje, aby różnicę szczegółową pomiędzy dobrami doonnialnemi a rustykalne mi utrzymać, co znakiem jest widocznym, ze przyszłość najbliższa w tym wydziale reformy ważne sprowadzi, do czego mianowicie zwrot częściowy władzy zwier7chniczej byłym właścicielom policzyć należy. Byłoby to środkiem, za pomocą którego spodziewają się nietylko upokorzoną szlachtę węgierską dla siebie pozyskać, ale przy którym także głównie wzgląd na plany oszczędności w administracyi państwa przemaga; gdyż przekazanie niższych organów admiiiistracyjnych znacznym posiedzicie10m gruntów oszczędza państwu, wtedy nawet kiedy ono wynagrodzenia pieniężne za to gwarautuje, rocznie kwoty znaczne, które szlachta jako własne koszta reprezezeiitacyjne ponosić powinna. Zresztą zachodzi przy tern pytanie, czy przez takowe muiej lub więcej koeztowne pomnożenie powagi upadek przyszły arystokracyi potęgę pieniężną tejże rozprasza i bogactwo urojeniu poświęca, czycha na życic instytucyi szlachectwa w naszym stuleciu materyalnem. - Cesarz bezpośrednio z P o r d e ń o n e do Wiednia powrócił, nieodpiawiwszy podróży po Kroacyi, jak o lem mówiono. TYIII sposobem odwiedziny cesarskie w tej Vendei slawiańskićj bardzo krótkie były i oczekiwaniom powszechnym nieodpowiedziały, jakie do tego przywięzywano. Chociaż bowiem niezbywało na uniesieniach prawowitych dla potomka pochodzącego z szczepu dawnego monarchów, a z drugiej slro ny była chęć szczera uznanie ofiar nadzwyczajnych, jakie Kroacya dla utrzymania cesarstwa poniosła, to jednak stosunki społeczne kraju są obecnie zanadto smutne i podupadłe, aby dłuższy pobyt tamże wrażenia wielce bolesnego niemiał wywrzeć: gdyż wszędzie i gruntownie dopoinodz ' st rzeczą niepodobną. Już jakie 20,000 wdów zieli licznemi dziećmi, lltóre się w samem pograniczu wojskowem znajdują, widok nader smuKly przedstawiać mogą, zwłaszcza że przyrzeczeń w szale epoki powstania poczynionych dotrzymać niepodobna, gdyż jałmużna im wydzielana sumy znaczne już pochłania i dobroczynność prywatna innych krajów koronnych w pomoc przybywać musi, a następnie płace dzienne po 1 zł., jaką iin wtenczas, kiedy pospolite ruszenie wychodziło, przyobiecaną była, jest czystem niepodobieństwem. Także pensyonat dla córek oficerskich, w S1. Eweres pod Zagrzebiem urządzony, jest z funduszów prywatnych uposażony, a szlachetniejszem jeszcze jest, że członkom przyjętym do tego błogiego zakładu przy wstępowaniu w związki małżeńskie po 8000 zł. wypłacają, aby ustawami przepisaną kaucyą złożyć. Niemniej wspomnieć: jeszcze wypada, że urządzony w Szalmar w Węgrzech instytut dla osieroconych dziewcząt żołnierskich, celem wykształcenia je na dobre dziewki, skutek najpiękniejszy wieńczy, i rząd powinienby w tern znałeść pohop do stworzenia podobnych zakładów, gdyż koszta tychże są nader małe a niemal prawie same się utrzymują. - Sąd doraźny wojskowy w Peszcie, skazał następujących zbrodniarzy za rozbój na rozstrzelanie: Paweł Teasza, Antoni Rehale alias Nagy i Aleks. Sz6gy W'yroki śmierci wykonane zostały 8. b. m.
Kronika miejscowa.
P o z n a ń, d. 21. Października. - Do wczorajszego artykułu, wyjętego z Gaz. ni cm. poznańskiej odbieramy w tej chwili następujące pendant o ucztach uroczystych poznańskich: Gaz. ni cm. p o z n. twierdzi, jakoby pomiędzy najprzewielebniejszym naszym aicypasferzein a JW. prezesem naczelnym nieporozumienia zaszły. My w to nie wierzemy, a przynajmniej wnioskować tego nie możemy z okoliczności przez pismo to przytoczonych, boć musielibyśmy również z wydarzenia, że na ucztę reprezentacyjną daną przez JW. vice-marszałka szambelana Alfonsa Taczanowskiego uajprzewielebniejszy nasz arcypasterz, jak nam wiadomo, zaproszony niezoslał, i że duchowieństwo nasze, pomimo uczestnictwa wszystkich wład-]l świeckich miejscowych, pominięte 7.os1alo, to szczególniejsze wyprowadzić przypuszczenie, że albo niezaproszeni w krainie przez J W. viee-marsza)ka reprezentowane) aut miłości ani uszanowania nie mają, albo też, że jaka osobliwsza oględność spowodowała gospodarza do ich pominięcia. - W tych dniach wyszedł trzeci (om dziejów powszechnych Kazimierza Blociszewskiego z tabelami chronologicznemi najspccialniejszemi. Jest to dzieło najlepsze z dotąd wysłych w języku polskim o dziejach powszechnych. i\ie jest to tłumaczenie żadne dzieła cudzoziemskiego, z któregoby też duch nam obcy przyświecał, ale opowiadanie zdrowe, idea postępowa wciąż trzymaua na wypadkach dziejowych. Nie jest to też dzieło pod wpływem chwilowych okoliczności napisane, ale wciąż prawda przedmiotowa bywa wystawiana, a gdzie akcia tego wymaga, żywość kolorytu nadana. Dzieło to przeto nie usypia, ale budzi coraz większą ciekawość czytelnika. Z niego młodzieniec może zaczerpnąć źródła czystego owego potoku, którym płynęły losy ludzkości przez wieki aż do naszych czasów. Są w niein pracowicie i dzieje polskie obrobione, tak że wyjęte z tego dzieła, stanowiłyby same odrębną piękną całość. Tabele chronologiczne najspecialnicjsze, również jak spis nazwisk wszystkich dziejowych, a ogromny jest ich poczet, dodają większej wartości całemu dziełu. Dziś już nie będzie właściwem narzekanie, że niemamy żadnego dzieła podręcznego dziejów powszechnych, ho dzieje Blociszewskiego zupełnie odpowiadają zadaniu. N a co przecie zwrócić nam wypada uwagę czytelnika, to pisownia, której się nasz autor trzymał. Mozo się niejednemu niezda właściwą, ma przecie także swe powody, które może kiedyś będą uwzględnione. W końcu wypada nam jeszcze nadmienić, że dzieje te wkrótce uzupełnione zostaną czwartym tomem, który jest pod prasą do czternastego arkusza, a w którym znajduje się opisana cała rewolucya francuska i ogłoszenie cesarstwa francuskiego.
Przybyli do Poznania dnia 21. Października.
HAZAR: Niegolcwski z Niegolcwa; lir Mielzyński z Chobienic; Radmiski z Krz>ślic. BUSCHA'HOTEL RZYMSKI! Bernhard z Leszna; Falk z Frankfurtu n. M*l Boas i Borach z Berlina; Hilitcbrand z Daków; Węgierska z Warszaw-.
HOTEL BAWARSKI: Baumeister z Poczdamu; Geisler i Bartoletli z Berlina; Geriicclnianu z Vaniienberga; Heinemaun z Hamburga; Wilkoński z W a p n a; Karsnicki z Mrstok; Meyer z Pleszewa. ) POD CZARNYM OBfcEM: Rohrmann z Ciioeiczy; Bogucki z Swiętosławia; Szuiczyiiski z Trzemeszna; Cunów z Stępocinn.
HOTEL DREZDEŃSKI: Sprenger z Szczecina; Breza z Jankowie; hI. Bnińz Samos) rzela; Grabowski z 130ndccza; Sikorska z Króstkowa. HOTEL RZYMSKI: Jaroczyiiski z Konina; Kosmowski z Skorzeiiciua; Szuiitt N owćjwsi; N awrocki z BrześnicI.
HOTEL PARYSKI: Skrzydlewski z Ocieszyna; Celichowski z Rogoźna; HiitTner z Lwówka. POD ZŁOTA GĘSIĄ: HI. Kwilecki z Królewca; Otocki z Miedzechowa.
HOTEL BEBLINSKI: Klcmenz z Oorzęciczek; L«vy i Strich z Międzychód«, HOTEL EICIIBORNA: Klemke z bOlIfeHrra; Sauebcrt z Wągrowca; Lcvy z Samocina. , POD KORONĄ: RusleI. Mcyr i Kwilecki z Lwówka; Ncnmann z Rawicza.
i>oo W I E N C KM uijBUWYM: Kurzig z Rakoniewic. W mieszkaniu prywato om: Geppert z Klęki, ul. Młyńska Nr. 8.; Pla(en z Osięciny, ul S. Mamuśka Nr. 19.
A'Vvv»\Ajv>vvvi;vVMłavt*VM A jvvvł A jMjMłVV A'Mjwfl A JA
Cotylko opuścił prasse: JDJ POLSKI i GOSPODARSKI dla Wielkiego Xiestwa Poznańskiego na rok Pański 1853. (Z ryciną: Zakład wodnoleczący w Dębnic.) Tuzin 2 Tal. 25 sgr., pojedynczo 10 sgr.
Poznań, dnia 8. Października 1852.
W. Decker i Spółka.
OBWIESZCZENIE.
W poniedziałek dnia 25. Października r. bież.
przed południem o godzinie 9tej będą z strony podpisanego pułku 2 temuż należące do szeregu niezdolne Król. konie służbowe, w starym rynku obok głównego odwacłui w miejscu, za natychmiastową zapłatą w monecie Pruskiej publicznie sprzedane, na co chęć kupna mających zaprasza. Pozuari, dnia 20. Października 1852.
Król. 2gi (przyboczny) pułk huzarów.
Za komenderującego pułkiem na urlopie będącego v. Lippe, Major i etatowy oficer sztabowy.
W dniu 26. Października r. b. zrana od godziny 8. sprzedawać bedę w Głuszynie pow. Poznańskiego, pozostałość Po f. P nadleśniczym Wielinsk im, składającą się z koni, bydła rogatego, wozów i różnych sprzętów domowych za gotową z ar az z ap ł afn publicznie w drodze licytacyi. Poznań, dnia 20. Października 1852.
Król. Kommissarz obwodowy Merk.
Sprzedaż baranów.
Sprzedaż baranów fi? l/VeicUnitX pod Wielko Głogowem i pół mili od dworca kolei żelaznej w K lo p s c h e n, rozpoczyna się w tym roku z dniem 8. Listopada r. b. Stado jest .d. " "wa,2j,aw A * zIOo Z z:Z ce na y - o Urząd gospodarczy.
z mechaniką Angielską, Paryską i J W i e d e ń s k ą z najsławniejszych fabryk i P a r y s k i c h, B r u x e 1 s K i c h, K o I o ń - I skich, Lipskich i Wrocławskich f w kształcie s k r z y d e ł i s t o łów, jakoteż f pianiny na wybór i W liczbie w jakie'j ni - l gdzie, nawet w wyżej wymienionych min- l stach wielkich w żadnym składzie nie znaj - 1 dują się, polecam Szanownej Publiczności, l którą to obchodzić może, w umiarkowa- I nych ale s t a ł y c h cennelb zapewniając jak J największą rękojmią. N a życzenie kupują- l cyrh rzetelnych osób przystaję na cząstko- J wą wypłatę "bez podwyższania cen. Stare' fortepiany mające najmniej 6 oktaw, przyj - s mnję w wypłacie. Zamieniłem już także I kilka takicli s t a r y c h fortepianów, i prze - l daję lakowe tanio. Mam także zawsze na wypożyczenie for- 5 tepiany, jednakże tylko najmniej na d waJ miesiące. Poprawione bardzo p i ę k n e i kształtne I P h i s h a r m o n i ki (Aeolodicons), obecnie J b a r d z o p o s z u k i w a n e, otrzymam także w tych dniach i polecam takowe tak na \ sprzedaż dla przy watnych, jakoteż dla szkół I do chóralnego śpiewu. Poznań, w Październiku 1832. r.
Fjutnvili falk, ulica Szeroka Nr. 21.
UM,lJIjivvvb.
<<. vv\ t - kw i v w
Powróciwszy z W; ar sza wy rozpoczynam natychmiast dawanie lekcy i fańca, tak na mojej sali jako też po pensyach damskich. Poznań, dnia 18. Października 1852.
Flora Simon.
p - M H I III I III «. * .. f · I IIl,-zA ASWIEZ7 ZŁluŁr A poleca handel J. Mrowińskiej.
Nov\y handel moonych i krótkich towarów otwiera i poleca szanownej publiczności, przyrzekając jak najumiarkowańsze ceny Julia Nowicka.
P o z n a ń, ulica W o d n a Nr. 28.
seeeS##ee#eeeeeeeeeesee*eea Najmodniejsze mantyle damskie, alłaso- 5 we, kilajkowe, lama i z rzucikiem (ygryso- <l> [> wyro, poleca po tanich cenach handel ąjf j S. SSfłtilliił w rynku pod Nr. 46. w ka- 1 fj mienicy Pana D a i i z i c er, posiadającego l skład mebli. J
W JSurbinawslłitH sklepie na m l e k o pod Nr. 31. Wrocławskiej ulicy codzień d w a r ary świeżego mleka dostać można.
Plewy od kaszy latarczannej, służące do paszy dla wieprzy, poleca właściciel konnego młyna w Szelągu pod Poznaniem, za cenę umiarkowaną. A. Bohn.
Kurs giełdy Berlińskiej.
N a pr. Icuranl
Dnia 20. Października 1852.
i"» pCt
papie- 1 i;«ii«'rami I »i«"'.
Pożyczka rządowa dobrowolna . . . . .
dito Iroku 1850...... I1 , . y dito z roku 1852. . . . . . \ Obligi długu skarbowego. . . . . . . . . .
dito premiów handlu morskiego . . · dito Marchii Elektoralnej i N owej .. . ';.! l . 5" dito miasta Ber lna . . . . . . .. · · .; Listy zastawne Marchii Elekt, i Nowej « (lito Prus Wschodnich . .. dito Pomorskie. . . . . . . .. 3J dito \ V. X. Poznańskiego.. dito W.X. Pozn., nowe.. II dito Szląskie. . . . . . . . . .. 4 dito PrlI3 Zachodnich TT , Bilety rentowe Poznańskie. . . . . . . . .
L . d ' " "" . , OUIS ory. . . . . . . . . . . . . o l Akcie kolei Mb2Z« St»rog. Poznansk.
103i 103fc 103.1 108* 94" 152 9li l03ł 100 95!
99£
96* 100J lila 92 i
Powyższy artykuł jest częścią publikacji Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.10.22 Nr248 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.