, JI/. 258 w Srodędnia 3. Listopada 1852.
Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.11.03 Nr258
Czas czytania: ok. 25 min.Drukiem i nakładem Drukarni Nadwornej W. Deckera i Spółki w Poznaniu. - Redaktor odpowiedzialny: N. Kamieński w Poznaniu.
Telegraficzne wiadomości.
Akwizgran, 31. Paźdz. - Pogłoska o zamachu na życie Ludwika Napoleona nicpolwierdzila się dotąd.
Turyn, 30. Paźdz. - Ministrowie sardyńscy podali się wszyscy do dymisyi. Król ją przyjął, a kiedy hr. Cavour nie chciał cofnąć prawa omalzeństwach cywilnych i z tego powodu zerwały się z nim układy, król polecił hr. Balbo utworzenie nowego ministerstwa. - Sądzą, że hI. Revel, Scolpis i Pollon należący wszyscy do ostatecznej prawej strony, na ministrów skarbu, sprawiedliwości i spraw wcwewnętrznych są przeznaczeni. Bruksela, 31. Paźdz. - Nowe utworzono ministerstwo: Bruckere spraw zagranicznych, Piercot spraw wewnętrznych, Faider sprawiedliwości, Liedls tymczasowo skarbu, van Hoorebekc robót publicznych, jenerał Anoul wojny. pary ż, 29. Paźdz. - Abd el Kader przybył wrzora do Paryża. P a ry ż, 30. Paźdz. - Książe prezydeni darował karę więzienia pięciuset żołnierzom, których za ostatnie powstanie w prowincji Kosianiynie do robót publicznych skazano, ponieważ dobrze się teraz sprawowali. P a ryż, 31. Paźdz. - Książe prezydent przyjmował wczora króla Achem z Sumatry. Wcześniej był Abd el Kader u księcia i ponowił najuroczyściej swe zobowiązanie, że nie postanie nogą w Algieryi. M a dryt, 24. Pazdx. - Ogłoszony dekret w tej chwili przedłuża czas konwersyi długów i diferencyi z roku 1831 o jeden miesiąc.
Berlin, 1. Listopada. - Naj. Pan raczył zamianować byłego majora bar. Adolfa Canitz und Dalwitz szambelaneui i zarazem drugim szainbelanem pełuiącym służbę u królowej Jmci. B e rlin, 1. Listopada. - W czora, to jest w niedzielę upowszechniła się tu o godzie I w południe pogłoska, źe księcia prezydenta zastrzelono na Pontueuf. Z pewnością atoli dowiedziano się po południu, że po głoska jest płonną. Kasseler Zeitung donosi, ie buudestag przy obradach nad prawem prasy mieć będzie objawione życzenie, aby dołożył paragraf jeden, ie nicwolno być żydowi redaktorem żadnego dziennika niemieckiego. Bingen, 29. Paźdz. - Wczora widziały się księżna Orleans z księżną pruską w hotelu Wiktoria. Dziś opuściły te dwie dostojne panie nasze miasto, udając się każda osobnym parowym statkiem w swoje strony. Wrancya.
Paryż, d.28 Października. - Wczora wieczorem byli na uczcie u Ludwilta Napoleona, Hieronim Abbatuci, BillaulI i Maupas. Przy tern Ludwik Napoleon miał się oświadczyć O następstwie tronu zupełnie w duchu uchwały senatu z r. 1804., według którego Hieronim i jego dzieci · L małżeństwa z Katarzyną wirtembergskq, mają być jego następcami.
Druga pogłoska o zamianowaniu księcia Napoleona wicekrólem Algieryi, nie tyle jest wiarogodną. - Dziś rada stanu pierwsze odbędzie posiedzenie. Pomiędzy protktami, które jej zostaną przedłożone, znajduje się jeden, względem haudlu mięsem i uchwała względem organizacyi Algieryi. - "Według wiadomości z Metz przyjmowano francuskich oficerów 2 wielkie m wyszczególnieniem w reńskiej Bawaryi, dokąd ich wysłał rząd francuski na powitanie króla bawarskiego. Jenerał Waldner o'ddawał królowi honory w Spierze, a jenerał Marcy Monge, prefekt Mozeli, jeneralny inspektor trzeciego okręgu, podprefekl z Saatgemiir.den i deE utowan y Geiger w tym celu także przybyli do Dwóch mostów. Król awarski długo rozmawiał z \}lm \ urzędnikami francuskimi. Zaprosił ich d9 siebie na obiad i towarzyszyli mu wszyscy na bal, który miasto dla ?lej} o wyprawiło. Pomiędzy wszystkich tych urzędników cywilnych » oficerów porozdawał król ordery.
- W Verdim odkryto u jednego perukarza proch i kule. Natychmiast sąd zarządził śledztwo, bo perukarz ten jest znany z swoich uczuć politycznych i przywiązania do rzeczypospolilej. - Rospisano tu składkę na obraz alegoryczny, który ma przedstawić Ludwika Napoleona jako cesarza Francuzów, celem zachowania w pamięci jego podróży do południowej Francyi. Ludwik Napoleou ma być przedstawiony, jako pogromca anarchii, który przywraca religią pokrzepiającą się na łonie Francyi. Stary Napoleon pokazuje się na orle i wkłada na głowę synowca koronę "cesarską, uwzględniając proźby Francyi. Lud i armia wydaje okrzyki przychylne. Nazwiska podpisujących stać będą wydrukowane wpaysi Coustitutiounelu. Przedsiebiorstwo to uda się i głowie, która ten pomysł dała, przyniesie znaczny zarobek. Wszystko byle handel szedł. - Na dzisiajsze przedstawienie w operze ministerstwo stanu wybrało osooy, które mają otrzymać bilety, ponieważ uważano, że publiczność na uroczystćm przedstawieniu w teatrze francuskim niedosyć była dobrana. Wiele osób nie powstało z miejsc, gdy wszedł Ludwik Napoleon. Abd el Kader będzie także dziś na uroczystćm przedstawieniu opery.
Oda ułożona przez Filoksena Boyer na to przedstawienie pod tytułem: Francya ocalona, jest ramotą poetyczną, w której trudno dociec czy chełpliwość francuska, czy niesłychane płaszczenie się przeważa. Oda ta składa się z recitatiw kilku, kanIabile, tercetu z chórami, śpiewu tryumfalnego i marszu tryumfalnego. - Dziwny zrządził przypadek, że biuro akademii złożone jest teraz z samych przeciwników Ludwika Napoleona, z panów Guizot, Salvandy i Villemain. Panowie ci mają teraz przedstawić księciu pana Berryer. Sądzą przecie, źe Ludwik Napoleon niezapomn.ał, ze p. Berryer bronił eo przed sadem parów. Mówią, źe Ludwik Napoleou zadość uczyni życzeniu arcybiskupa paryskiego i że paląc, arcybiskupi będzie na lem samem miejscu wystawiony, gdzie go lud zburzył w r. 1831. - Listy z Guyaqnil (w Ameryce połu liliowej) donoszą o zerwaniu stosunków dyplomatycznych między konsulem jeneralnym francuskim przy rzpltej Podrówuikowej pana Monlholon, a rządem prezydenta, jenerała Urbiua. Przyczyna tego zajścia sięga jeszcze wyprawy jenerała Flores. Gdy len na czele znacznej siły zagrażał rzpltej podrówuikowej, rząd miejscowy przedsiębiorąc środki odporne, prześladował zarazem tych wszystkich, których mniemał być jenerałowi Flores pizychylneini. Kilku prześladowanych szukało schronienia u reprezentanta Francyi pana Monlholon, klóry przyjął ich do siebie, i odmówił ich wydania. Stąd wielka w stosunkach z rządem oziębłość, która wkrótce po pobiciu jenerała Flores jawnie wybuchła. Po wielkim obiedzie, danym przez jenerała Urbina na uczczenie swojego zwycięztwa, goście w liczbie których znajdowało się kilku członków ciała dyplomatycznego i najwyżsi dostojnicy kraju, zamiast rozejść się do domu, umyślili odbyć nocną przechadzkę po Guyaquil śpiewając chórem patryotyczne pieśni. Przybywszy przed mieszkanie posła francuskiego zatrzymali się, i jeden z nich, wysoki piastujący urząd, miał mowę pełną zniewag dla pana de Monlholon, która przyjęła została z oklaskami przez całe lowarzystwo. Nazajutrz konsul francuski żąda zadośćuczynienia, którego mu rząd najiiiegrzcczniej odmawia. W takim położeniu pan de Montholon zwinął swoją chorągiew i wsiadł na fregatę Penelope, na której ma wkrótce przybyć do Francyi. - Independance Helge zawiera list z Paramaribo, osady holenderskiej w południowej Ameryce donoszący, źe 12 wygnańców francuskich deportowanych do Kajenny wskutku wypadków grudniowych, dn. 8. Września r. b. 'ucieklo z tej kolonii i przez kilka dni błąkali się na łodzi po Oceanie; przebywszy największe niebezpieczeństwa, napróżno ścigani przez pogoń francuską, zdołali schronić się do wzmiankowanej na wstępie osady i tam od władz holenderskich otrzymali wsparcie i przyrzeczenie, że nie będą władzom francuskim wydani. List wspomniony wymienia po nazwisku wszystkich zbiegłych; są to po większej części rzemieślnicy i różnych departamentów. (Kor. Cz) Przy milczeniu dzienników, pogłoski i bajki wszelkiego rodzaju krążą w najlepsze po Paryżu. Głoszono np. na giełdzie i po towarzystwach, że odkryto liczny spisek wojskowy, ie 600 tak żołnierzy jak oficeiów zoslalo'areszlowanych, ze rząd nici spisku odkryć nie może i że jenerał Arnaud popadł w niełaskę. Dodawano że książę Napoleon Bonaparte był skompromitowany i ie w Fontainebleau odkryto machinę piekielną, która miała być użytą w czasie spodziewanego polowania księcia prezydenta. W toku łych pogłosek, książę prezydent jeździł sam w powozie po wybrzeżach i bulwarach, a wczoraj udał się konno z dwoma adjulanlami, na wyścigi pola Marsowego. Nie potrzebuję dodawać że te pogłoski były czystemi bajkami. Jenerał Lebreton, którego mieszano z pogłoskami o spisku, został mianowany na inną subdywizyą. Dał on dymissyą z pierwszej komendy z prostej przyczyny, że się' poróżnił z jenerałem komenderującym dywizyą, a poróżnić się jest mu bardzo łatwo. Książe prezydent był w teatrze francuskim na którym grano »Cynnę«. Na zewnątrz tealr był oświecony gazem w gwiazdy i orły. Wewnątrz, teatr był zapełniony przez wybrane osoby, tak że liczba publiczności była bardzo szczupła. Książe prezydent przybył na początku 2go aktu, powitany tak zewnątrz jak wewn. okrzykiem: niech żyje cesarz! francuska, a na czele jej panna Rachel, której przypadła missya przeczytania wiersza p. Arsena Houssaye pod tytułem: »cesarstwo to pokój.« Podobno uroczystość odbędzie się wkrótce w operze, w której, w pośród sztuki »Mojżesz«, będzie odśpiewana oda do pokoju, napisana przez p. Royer, z muzyką p Wiktora Masse. Dziś wieczorem, książę prezydent przyjmuje w St. Cloud deputowanych w ubiorze cywilnym. Przyjęcie ma mieć na celu udobruchanie deputowanych, którzy mieli się uczuć obrażoncmi, że w toku przeprowadzenia cesarstwa, ciało prawodawcze odegra tylko rolę biura kontroli głosów. N aród ma glosować na uchwałę senatu około 21. Listopada. Ciało prawodawcze obliczy glosy na końcu tegoż samego miesiąca. Proklamacj a cesarstwa może nastąpić jeżeli nie 2. to 20. Grudnia. O koronacyi nowego cesarza są dotąd same wątpliwości. Jedni zapewniają że papież przyjedzie, drudzy że nie. W Nantes podpisuje się petycya do papieża 2 prośbą, aby na koronacyą przyjechał. Senatorowie, jak każdy rozumie, zgadzają się na restaurncyą cesarską, ale nie chcą uznać za prawego następcę księcia Napoleona Bonapartego, w obawie jego opinii. Zamierzają oni uznać następstwo do tronu w linii prostej, to jest dzieci księcia prezydenta, jeżeli je będzie miał; a w razie, gdyby ich nie miał, zostania księciu prezydentowi prawo naznaczenia następcy. Takie było zawsze tajemne życzenie księcia prezydenta, pomimo pogodzenia się z księciem Napoleonem. Za pomocą prawa jakie dostanie od senatu, książę prezydent będzie mógł łatwiej utrzymać w uległości całą familię, która okazuje nieraz najsprzeczniejszc opinie i dążenia. Książe Canino, wygrawszy 500,000 fr. nad Renem, wrócił do Paryża, ale nie jest przyjmowany przez księcia prezydenta, 2 powodu panującej opinii publicznej, która go uważa za czerwonego i cudzoziemca. Mówią, że naśladując miasto Bordeaux, izba handlowa paryska da wkrótce obiad dla księcia prezydenta. Obiad ten odbędzie się zapewne na giełdzie, jak obiad dany za II. Filipa dla marszałka Bugeaud. Nadzieja ogólnej amnestyi, z powodu restauracyi cesarskiej, krąży po Paryżu, ale jej trudno uwierzyć. Napoleon III. ma dostać 30 milionów listy cywilnej, z której m» wyznaczyć przychód dla każdego członka swej familii Wielcy dygnitarze nie mają być mianowani. Rcstauracya cesarska ma się odbyć dość skromnie, stosując się do demokratycznych obyczajów narodu. Paryż przybiera już powoli formy cesarskie. Chorągiew bywa wywieszoną w Tuilcryach ile razy książę prezydent do nich przybywa. Żandaruicrya ruchoma nosi co dzień czerwone rabaty, które dawniej tylko w niedzielę nosiła. Mówią że wojsko liniowe czuje się obrażonem, że nielubiona przezeń żandarmerya zamieni się wkrótce na gwardyą cesarską. Giełda oczekuje z niecierpliwością dekretu o zmniejszeniu armii, ale wielu istotnemu zmniejszeniu armii wcale nie wierzy. Restnuracya cesarska nie ma pochłonąć wszystkich dzienników opozycyjnych, ale dzienniki będą musiały ntnać cesarstwo i nie dotykać nigdy zasady konstytucyjnej. Dzienniki rządowe zamieszczają skwapliwie przyjazne artykufy z dzienników angielskich, których większość jest ciągle bardzo nieprzyjazua. U sposobienie dzienników angielskich utrzymuje w Anglikach, bawiących w Paryżu, odrazę do wszystkiego COl się tutaj dzieje, a z którą się nie kryją. Pan Schoelcher, exreprezentant, ogłosił w Anglii broszurę o księciu prezydencie, bardzo dziś śledzoną przez policyą. Zresztą, Paryż trzyma się po za polityką, a giełda, popychana przez potężną kompanią spekulantów, broniących rządu, para liżujc wszystkie pogłoski i dążenie bankierów, którzy papiery dawno sprzedali. Największa część osób aresztowanych (fil, 16. t. m, została .wypuszczona na wolność. Republikanie i legitymiści mają w głosowaniu na cesarstwo, bierne zająć stanowisko. Dnia 15 Grudnia ma się odbyć z wielką uroczystością, inauguracya grobu Napoleona w Inwalidach. Inżynier włoski zostający w służbie rosyjskiej, który sprowadził z Finlandyi czerwony granit na piedestał grobu, kazał narobić z lego samego granitu wiele sprzętów biórowych z aluzjami napołeńskiemi, które ma nadzieję zyskownie rozsprzedać. Emigranci francuscy zostali wydaleni z Nicei i internowani w Piemoncie. Ci co uciekli na łódce z Kajenny i schronili się do Guiany holenderskiej, nie zostali wydani władzom francuskim. Gubernator holenderski uszanował w nich święte prawo narodów, dotyczące polilycznyoh emigrantów. - Pan Bulwer, pełnomocnik angielski w Toskanii, a bawiący od niejakiego czasu w Rzymie, postanowił przedłużyć w tern mieście swój pobyt, bądź w zamiarze zawarcia stosunków z papieżem, bądź dla osłabienia w Rzymie wpływu Fraucyi. Wiadomość ta podaną została przez D e b a t y, a zatem musi być być pewna, bo siostra pana Berlin jest ambasadorową francuską w Rzymie.
Pan Drouiu de Lhuys, minister spraw zagranicznych, trudni się pilnie poznaniem opinii dzienników zagranicznych o dzisiejszym rządzie francuskim, i codzień każe sobie tłumaczyć ich artykuły dotyczące Francyi, choćby najniechętniejsze. Pracą tą trudni się co rano jeden z Polaków, biegły w językach europejskich. Decyzya porty o pożyczce tureckiej jest niecierpliwie oczekiwaną przez posiadaczy obligacyi. Według wiadomości, które czerpałem u samego źródła instrukeya do zawarcia pożyczki była przepisana przez Reszyda baszę. Ambasador turecki 'v Paryżu i agent banku stambulskiego zastosowali się do niej, z tą tylko różnicą, że zamiast 70 milionów, pożyczyli 50 milionów fr i że termin umorzenia długu z 10 1 ił przedłużyli na lat 23. Byli oni przekonani, że tak zawarta pożyczka zostanie potwierdzoną, dla tego że była korzystniejszą dla Turcyi. W istocie Rcszyd basza znalazł ją korzystną, inne ministerya potwierdziły ją w czynie jeżeli nie w formie, ale dzisiejsze minisleryum tureckie, biorąc za pozór oddalenie się od instrukcyi swych agentów, odmawia jej urzędowego i formalnego potwierdzenia. Mylnem jest co podaje T i m e s , aby Turcya wzięła już na rachunek pożyczki 2,500,000 fr. Turcya nic nie wzięła i może zerwać pożyczkę, ale jej majaczenie zmusi ją może do zapłacenia procentu od złożonych summ, po zawarciu pożyczki (na 1000 fI. złożono już 250 fI.). Posiadacze obligacyi nic stracą włożonej summy,ale stracą priinę. W ogóle, ganią fu wszyscy pośpiech i nierozwagę' a raczej chciwość zj sku bankierów, którzy się pożyczki tureckiej podjęli Anglia.
Londyn, 26. Paźdz. - Agitacya w Irlandyi poruszająca się na korzyść »równości religijnej« niedoznala ożywienia pożądanego ani przez Brighta ani przez Sliarmana Erawforda. Ostatni wprawdzie w liście pisanym do F i c e m an J o u r n a l przystaje na principium zasadnicze ruchu, ale żąda od katolików konsekwentnego zastosowania tegoż. Zanden kościół zostawać niepowinien na żołdzie państwa; następnie katolicy przcdewszystkiem zasiłków dla semiuaryuin w Maynoołh zrzec się powinni. - Morderstwa i inne zbrodnie z powodów agraryjuych w czasach naj nowszych szerzą się na tej wyspie nieszczęśliwej w sposób zatrważający. Niedawno popełniono morderstwo na niejakim Manifoid. Rząd wyznaczył nagrodę 100 funt. szterl. temu, kto zbrodniarza wyśledzi. W piątek wykonano zamach w celu zamordowania pewnego księdza protestanckiego niedaleko Galway. - Znany Gavazzi odważył się przybyć do stolicy Irlandyi, gdzie zamyśla miewać prelekcye przeciw papizmowi. Będzie to rzeczą szczególniejszą do porównania z konfereneyami we względzie równouprawniereligijnego, które się w tym tygodniu rozpocząć mają. Zresztą kilkanaście dzienników umiarkowanych przemawia żarliwie za celem tej agitacji. - Do dziennika Morning Chronicie piszą z Paryża, co następuje Od dość dawnego czasu jest w Belgii stronnictwo bonapartystoskie, utworzone i wspierane pieniędzmi francuskiemi. Wszędzie uwijają się ajenci francuscy, którzy prawią o potrzebie i szczęściu przyłączenia, a najjawnićj w Hainant występują; i wymienić by można jenerałów belgijskich, którzy już są dla Francyi pozyskani. Tutaj w Paryżu, utrzymuje się powszechnie przekonanie, że, mimo wszelkich przyrzeczeń pokoju, dzień napadu niebardzo jest dalekim. Gdyby tam niespokojności wybuchnąć miały - r w obec środków, jakich używają, niema nic prawdopodobniejszego, - starałby się L. Napoleon Belgią wojskiem francuskiem obsadzić, pod pozorem, że go interesa porządku społecznego w Europie do tego zmuszają. - W mieście naszem wciąż jeszcze stanowi osnowę rozmowy powszedniej pojedynek wychodźców francuskich pod Edham, który ze względu na emigracyą francuską nienajlepsze wrażenie sprawia. Powód tego morderstwa i branie się uczestników jego przed i po tym wypadku krwawym dowiodły, jak mało zważają wychodźcy francuscy na opinią publiczną kraju, i że w ciągu kilku letniego pobytu swego nieuznawali za godne zabiegów, aby się z duchem i literą prawa angielskiego chociażby tylko powierzchownie obeznali. Słychać, że ów spór honorowy wywiązał się z kłótni osobistej z roku 1849, jaka się w Paryżu przytrafiła, ale którą zazdrość wzajemna pomiędzy hufcami Ledru Rollina. Ludwika Blanka więcej jeszcze rozjątrzyła. Okoliczność ta, że się pojedynkujący właśnie w obwodzie Windsor Park potykali, obraża wszelkie wyobrażenia tutaisze o przyzwoitości. Więcej gorszącą jeszcze jest rzeczą, te świadkowie w ucieczce swojej do Londynu konstablcra, którego telegraf na ślad ich naprowadził, pieniędzmi przekupić chcieli! Czterech Francuzów, Baronet, Allain, Bartheleuiy i Mournay zostają w więzieniu pod śledztwem, jako uczestnicy pojedynku. Pierwszy z nich, sekundant poległego, oświadczył onegdaj sądowi na piśmie w języku francuskim, że, ponieważ słyszy, iż prawa angielskie pojedynek surowo karzą, woli całe życie w więzieniu pozostać, aniżeli przeciwnika swego zastrzelonego przyjaciela wydać. AIlain podpisał toż samo oświadczenie. Bez tego już, nicmając dowodów sądowych, wiadomo, że z ręki pana Barlhelemy właśnie padł strzał lak nieszczęśliwy. Poległy, Cournet, pochowany został wczoraj zupełnie cicho na cmentarzu egharnskim. Ledru Rollin, Feliks Pyat, M. Savoye i wielu innych znanych wychodźców oddali mu przysługę ostatnią, i nieśli mary zmieniając się przeszło milę angielską: na czele orszaku niesiono wielką czerwoną, w krepę żałobną odzianą chorągiew, i obywatel Delescluze miał mowę pochwalną na cześć zmarłego, jako wiernego syna demokracyi francuskiej, który jeszcze na łożu śmiertelnem jedynie o dobru ojczyzny rozmyślał. W końcu obecni wykrzyknęli: vive la republique demoeratique et sociale! Cournet, o którego męztwie osobislem wszyscy na jedno się zgadzają, miał pod Egham w życiu swojem szesnasty pojedynek. HiszAawia- , Madryt, 25. Paźdz. - Poseł angielski także pomoc kraju swego ze względu na Kubę rządowi naszemu przyrzekł. Ministrowie więc ochłonęli z przestrachu, i spokojnie przypatrują się rzeczom, jakie się w Stanach Zjednoczonych Ameryki północnej gotują. W radzie ministrów uchwalono wczoraj środki ostrożności, które parowiec »Izabel la Catolice« jenerałowi kapitanowi Kuby ma zawieść, przy tern pochwalono także namiestnika owego z powodu wystąpienia jego przeciw parowcowi amerykańskiemu »Cresccnt City.« "Władze, które od czasów zamachu Lopeza coraz więcej rnąją się na ostrożności, wpadły na domysł, iż dowódzca okrętu tfgo robił interesa przewożeniem pism] rewolucyjnych, które pod adresem konsula amerykańskiego w Hawannic, do miasta przemycał; kiedy więc na żądanie kapitana portowego niechciano odpicczętować teki do owego konsula zaadresowanej z listami i papierami, niepozwolono parowcowi »Crcscent City« wpłynąć do portu, i okrętowi wojennemu »Pizaro« dano polecenie, aby nad statkiem tym czuwał, dopóki on wód Kuby nie opuści. Z listów, które tu z Hawanny parowiec »Fernando el Calolico« przez Kadyks przywiózł, dowiedział się rZ'ip nasz, ic 8 okrętów wojennych angielskich» francuskich stoi na kotwicy po rozmaitych portach wyspy Kuby. Mimo lego jednak minister marynarki przesłał rozkaz do Kadyksu aby uzbrojenie naszego nowego okrętu liniowego »San Eduardo« przyspieszono, ażeby tc£ siła morska hiszpańska na wodarh Antjllów godnie reprezentowaną bjła. - Więcej huku niż puku; dawne przjsłowie niemogące być nigdzie lepiej zastósowanem jak w Hiszpanii, gdzie projektami budowania, kolei żelaznych tjle wrzawy narobiono, jak gdyby cały kraj niemi obwieść chciano. Naprzód z kolei północnej, która do Irun prowadzić miała, nic nie będzie. Kolej z Barcelony przez Saragossę- do Madrytu ma bjć wprzód ukończoną, nim projekt ów przyjść będzie mógł do skutku. ie zresztą świata ucywilizowanego komunikacyą za pomocą pary mamy. JPoriuf/ atia.
Lizb o na, d. 20. Października. - Kwestya portugalskich kolei ze laznych wciąż jeszcze w niepewności zostaje. Słychać, źe zniżenia nowe w taryfie celnej dopiero w połowie Grudnia zaprowadzone być mają, ale że mieszane wyroby bawełniane i wełniane za umiarkowaną opłatą celną wpuszczane będą. - W żadnym roku jeszcze uiebył sprzęt wina tak złym jak teraz. Nowe cło wywozowe na wino bardzo dobrze przyjęto. ISeufchatel, d. 23. Października.-W skutek rozporządzenia dotyczącego rzemieślników pruskich postanowił rząd neufchatelski, aby wszyscy robotnicypruscy , którzy się w kantonie znajdują, takowy do 1. Listopada opuścili. Rząd nieżyczy sobie, aby się liczba osób niemających pomieszkania stałego powAkszala. Rozporządzenie owo dotknie 150 osób, pomiędzy temi 40 do 50 zegarmistrzów z dawniejszych prowiucyi pruskich i 20 do 30 robotników mularskich z księstw obydwóch Hohenzollern.
Korespondent jeden pisze 2 Nenfchatelu pod dniem24. Października, co następuje. Jutro zgromadzi się znów wielka rada kantonu, dla uchwalenia postanowienia stanowczego w kwestyi kolei żelaznej. Większość jest za gwarancyi procentów 4 od sla, mniejszość zaś jest zdania przeciwnego, a więc za wolnetn budowaniem przez osoby prywatne. Zdanie ostatnie byłoby wprawdzie słuszniejszem przez wzgląd na kraik liczący 70,000 dusz i na potrzebne do tego 12 do 14 milionów franków, gdyby się do tego szczególne stosunki polityczne niemieszały. Rząd radydalny niechce kapitalistom usposobienia rojalistoskiego przedsięwzięcia tego pozostawić. Au&trya.
W i e d e ń, d 25. Października. - Przywodząc sobie na pamięć, jakie ofiary polityka habsbnrgska dla pryncypium prawowitości zwłaszcza dla Burbonów poniosła, widząc, że potomkowie ostatni tychże przytułek w krajach austryackich znaleźli, a przedewszyslkiem odświeżając w pamięci upokorzenia srogie, jakich len nieprzystępuy majestat odwieczny doznał przez owego syna rewolucyi - gdyż nieczem innem był Napoleon pierwszy, przekonywamy się, ze istotnie w stopniu nader wysokim potrzeba do tego zaprzątną eic siebie samego i inkonsekwencyi, aby jak teraz przywrócenie cesarstwa frauenzkiego i dynastyi napoleonidów podierać. Aby popieranie to z serca i przekonania pochodzić-miało, nikt za prawdę temu wierzyć nie będzie; obawa, izby postępowaniem przeciwnem rcwolucyą nową wywołać można, jest jedynem objaśnieniem polityki, która za tę cenę ze wszystkicmi swemi zasadami, skłonnościami "i obietnicami upada. Gdyby hrabiego Chambord jako Henryka V. bez wzniecenia wojny u a całą Europę przywrócić można, nie trzeba pewnie zaręczenia, że Austrya najpierw byłaby do tego gotową; gdyż na dnie duszy cesarz Ludwik Napoleon w Wiedniu daleko .więcęj pewnie jest ziiicnawidzoiij-iii, aniżeli w Petersburgu, i wiadomą jest rzeczą, że cesarz Franciszek Józef przy rozmaitych okolicznościach wcale nie z podziwem o tym bohaterze pokoju mówił. Lecz popęd utrzymania siebie samego wszelkie inue względy z dala odpiera, a ten wymaga teraz, aby lego hazardującego uowieyusza uznać i do grona głów ukoronowanych przyjąć. Niewiadomo uam, czy imperator nowy przywłaszczy sobie dodatek «z bożej łaski«, ale tyle dowiedzieliśmy się, że w poufnych rozmowach, jakie tutejszy poseł lrancuzki miał z pierwszymi dyplomatami naszymi, opuszczenie dodatku tego projektowano. Dalej hr. Chambord dano podobno do zrozumienia, że proteslacyi publicznej z strony jego pochwalać nie można, źe czyn gwałtowny jedynie okolicznościami uświęcony prawom jego przyrodzonym nigdy uszczerbku nie przyniesie, i takowe, skoro okoliczności tamte przeminą, w zupełności znowu do znaczenia przyjdą, ale spokojność Europy na teraz od niego ofiary rezygnacyi wymaga. Z tego pokazuje się więc, że ewentualne uznanie cesarza powstającego otrzyma zupełną reservatio mentalis i zaledwoby wątpić można, że przynajmniej gabinety stałego lądu do tego się przychylą. W naszem stanowisku świata właśnie nie rozstrzyga już prawo, tylko skutek, maksyma, która głównie niebezpieczeńsfwo obecnych stosunków sprawia, i wszelkiemu obliczeniu na najbliższą nawet przyszłość podstawę odejmuje. Zresztą stosunki pomiędzy Austryą i Francyą nic są wcale tak wyklarowane, jak je korespondencje jasnobarwne Lloyda malują. Podobnie jak od wieków tak i teraz znowu te obydwie zazdrosne potęgi w panowaniu nad półwyspom włoskim się spotkają. Jak tylko książę Canino do łaski przypuszczony został a nawet wpływ pozyskał, nie omieszka on swojej głębokiej nienawiści przeciw Austryi rychlej czy później objawić. Z wyjątkiem Piemontu, wszystkie inne gabinety włoskie zostają pod wpływem Austryi, i życzą sobie wspólnie z nią, jako cel U ostatniego, oddalenia Francuzów z Rzymu. Aby zaś tego w dobry sposób dopiąć, nie jest wcale rzeczą niepodobną, że papież za warunek" ukoronowania własnoręcznie cesarza nowego ustąpienie wojska irancuzkiego z Bzymu położył. Ale czy Francya na laki, honorowi jej narodowemu uwłaczający warunek przystanie i przystać będzie mogła? - Cesarz powierzył czynności dyrektora policyi w Zagrzebiu z płacą do tego urzędu przywiązaną kapitanowi piechoty Karolowi Fischer, posunąwszy go zarazem na stopień majora, dotychczasowy zaś dyrektor po icYi w t c fi ,jeście Edward Szadek przydzielony został do dyrekcyi policyi Buda Pesztu. - Na wniosek ministra rolnictwa i górnictwa, cesarz przyzwolił na wyznaczenie nagród w summie 1000 dukatów " premie za najlepsze pokrycie lasem gorzYstY ci, pustych okolic. Przyznanie premii zależy od tegoż ministerstwa na wniosek towarzystwa leśniczego. (Z kor. Cs.) - Polityka gabinetu francuskiego aż dotąd ciągle konserwacyjna i ciągle widokom dworów północnych odpowiednia. Nowy tego dowód mamy na wypadku zaszłym w Piemoncie. Poseł francuski P- Butenval powróciwszy z Lyonu gdzie się widział z księciem prezydentem, zetknął się wyraźniej niż przedtem 2 ludźmi partyi ultrakouserwatywnej w Turynie. Postępowanie to dotknęło miuistra p. d'Azeglio. Podrzędny i kto'wie czy nieumyślnie sprowadzony wypadek, stał się następnie prawie powodem poróżnienia między panem d'Azeglio i posłem francuskim. Szło o jednego z wychodźców politycznych francuskich, który bez pozwolenia rządu miejsce swej rezydencyi opuścił i w Turynie się ukazał. Dwie noty energiczne zrobione w tej mierze przez posła francuskiego odrzuconemi po prostu zostały przez p. d'Azeglio. Co nastąpi niewiadomo. Opinia publiczna w Turynie mocno eię tern zajmuje. Gabinet tutejszy oświadcza się za posłem francuskim. Uysiuj · fonskie.
Z Korfu piszą pod dniem 19. Października, ze flota angielska morza śródziemnego już lam zawiuęła. Siła jej jakoteż rodzaj z jej zjawie nia się Lewant cały jak uajżyjyiej zajmuje. JIme2y«a.
Nowy-Jork, d. II. Października. - Kwestya prezydentury nabiera z dniem każdym coraz więcej znaczenia. W wielu uajznaczniejszych miastach unii odbyły się wielkie metingi wigów na korzyść jenerała Scota; jednak osoby niebiorącc w nich udziału są wciąż jeszcze zdania tego, że jenerał Pierce, kandydat stronnictwa demokratycznego, ma najwięcej widoków j w południowych i zachodnich państwach jest on bezwątpienia więcej popularnym aniżeli jego współzawodnik Scott. - Według doniesień z Kanady robią tam wysilenia wielkie, aby rząd od jego jawnie wypowiedzianego planu powrócenia do systemu ceł differeneyalnych odwieść. Mianowicie urząd handlowy zwrócił szczególniej na to uwagę, że nałożenie ceł niższych na towary, które przez zatokę i rzekę St. Wawrzyńca wprowadzane bywają, aniżeli na te, które inne mi drogami przybywają, mieści w sobie uszczerbek znaczny dla interesów wyższej Kanady. - Parowiec Eldorado przybył do Nowego Orleanu d 9. Października z wiadomościami z San Francisko dochodzącemi do 16. Września. Sprawozdania z kopalni brzmią pomyślnie; powstały tam na nowo bunty przeciw Chińczykom. W San Francisko była cholera jeszcze epidemiczną; pomiędzy Indyanami w N evadzie panowała ospa. Kolej żelazną z Sakramento do rzeki Juba zaczęto dnia 13. Października, a przygotowanie finansowe celem wykopania kanału dla połączenia kopalni północnych szły bardzo pomyślnie. Potwierdza się wiadomość, że szacowne żyły miedzi dawnie'j już używane nad jeziorem wyższem odkryto; znaczną ilość miedzi już wydobyto; ale wcale niewiadomo, ile czasu upłynęło od chwili, kiedy dawniej z kopalni tych korzystano. Według listów z Niższej Kalifornii jest panowanie Meksyku tamże tylko nominalnem; skłonność ogólna mieszkańców zmierza do połączenia sie z Stanami Zicdnoczoncmi. Kronika miejscowa.
P o z n a ń, d. 2. Listopada. - Zapytywano nas z różnych stron, co się stało z projektem pana Winterfelda, utworzenia nowego ziemstwa kredytowego dla mniejszych gospodarstw rolnych. Teraz dowiadujemy się z pewnego źródła, że projekt ten popierał pan naczelny prezes u ministerstwa i ic od tego sejm ostatni poznański otrzymał uwiadomienie, iż w skutek referatu uczynionego królowi, tenże roskazał rzecz tę wziąć bliżej pod rozwagę i polecił ministrowi spraw wewnętrznych projekt tego rodzaju wykończyć. - Drugi wniosek niemniej ważny, byl przez miasto Poznań postawiony, aby je zwolnić od należenia łącznie do towarzystwa ogniowego Z wsiami i miasteczkami, ponieważ okazało się, ie ze składek ogniowych mało co Poznań korzysta, mając wszystko budowane z cegły i kamienia, a natomiast ogromne ponosi koszta zroskładu ogniowego, w skutek częstych pożarów na prowincyi. Słuszne żądanie miasta popierał także pan naczelny prezes u ministerstwa, które odpowiedziało, że kwestya ta dotyczy ogólnego interesu i 2 stanowiska całej monarchii musi być rozwiązaną. Mimo to sejm ostatni poznański wniósł o wydanie nowego regulaminu w lej mierze i wniosek do poparcia oddał powtórnie panu naczelnemu prezesowi. - Na dniu 30go p. m. zebrali się tu wyborcy, celem naradzenia się nad kandydatem na deputowanego do drugie'j izby. Narada pod tym względem nie tyle ważną była, ile wniosek pana Mamrotha, który postawił w imieniu wyborców żydowskich, że tylko temu dadzą swój głos kandydatowi, który się wyraźnie zobowiąże bronić 12 konstytucji, ażeby wolność wyznania religijnego, łączenia się w towarzystwa religijne, modlenia się wspólnie w domu i publicznych miejscach była zapewnioną, ażeby prawa obywatelskie wszystkie niezawisły od religijnego wyznania Wiadomo bowiem, źe bundestag w tej mierze innego jest zdania i zaleca już miastom wolnym jak Frankfurtowi, Bremie, Hamburgowi, aby z reprezentacyi swych i z urzędów, żydów wyłączały. N owe Miasto nad Wartą. - Było to 26. p. m. wieczorem o godzinie 9Ie'j, kiedy dwóch rabusiów uzbrojonych w pistolety, noże, oskardy włamali się do owczarni dzierżawcy probostwa tutajszego Owczarnia tu znajduje się w mieście. Rabusie zabrali skrzynkę, wynieśli ją do ogrodu i tam wybrali z niej rzeczy. Owczarz wraca z wieczerzy i widzi skrzynkę swą rozbitą. Woła o pomoc i wkrótce dają mu ją ludzie inni i ścigają rabusiów. Tymczasem owczarz uwiadomił żandarma Lange i ten śpieszy za ludźmi goniącymi rabusiów. Ostatni widząc, że ich zewsząd okalają, skoczyli do rzeki, jeden z nich wystrzelił z pistoletu do ludzi i przepłynął potem rzekę, drugi nie ufając swej sztuce pływania, wraca na brzeg, strzela do żandarma i zamierza się na niego nożem. Nic to mu przecie nie pomaga, odbiera kilką cięć od żandarma, poczem rzuca rabuś noż i pistolet do rzeki i poddaje się. Rabusia odprowadzono do więzienia a drugiego, który przepłynął rzekę, schwytano w Zaniemyślu.
'f Rozmaite wiatiomości, - W ubiegłem półroczu szkoluem uczęszczało na uniwersytela w Niemczech i Szwajcaryi 18,810 uczniów: 2 tych 1750 niemalrykułowanych. W przecięciu wypada na każdy uniwersytet 609 uczniów. Wedle przedmiotów uczęszcza na wydziały U katolickiej teologii 1800 uczniów, na 19 teologii protestanckiej 1765, :o;a 26 wydziałach prawnych łach filozoficznych 2644 uczniów. Liczba uczniów w pojedynczych uniwersytetach jest następująca: Wiedeń 2630, Berlin 21 71, Miincheu Praga 1346, Bon 1012, Wrocław 864, Lipsk 812, Wurzburg 776, Tubinga 774, Heidelberg 732, G6ltinga 677, Halla 670, Jena 433, Giessen 411, Erlangen 400, Gradec 399, Królewiec 339, Freiburg 338, Marburg 315, Minister 302, Ołomuniec 286, Inzpruk 257, Greifswalde 204, Zurich 200, Bern 189, Kieł 141, Uostok 106, Bazylea 65. Profesoró i nauczycieli uniwersyteckich jest 1666. - W pamiętnikach Kaukazkiego oddziału, cesarskiego towarzystwa g e o g r a fi c z n e g o, zamieszczone są postrzeżenia nad przeszłorocznein zaćmieniem słońca wykonane za Kaukazem i w Gruzyi, przez pułkownika Józefa Chodźko. Zacny ten oficer były uczeń uniwersytetu Wileńskiego, jest synem Jana Chodźki, autora dzieła »Pan Jan ze Swisłoczy,« tudzież różnych prac dramatycznych. - Minister marynarki we Francyi w czasie pobytu swego w Bordeaux, kazał robić próby ze statkiem podwodnym wynalazku Dra Payerne. W statku takowym można nietylko długi czas na dnie morskicm przebywać, bo powietrze odnawia się tam cheinicznemi środkami, ale nadto można go poruszać za pomocą pary; żalem rozstrzygnięto wielkie zadanie podwodnej' podróży, gdy tymczasem próby kierowania się w powietrzu jeszcze zupełnie aeronautom nie udają się. Wynalazca zobowiązał się z któregokolwiek punktu Francyi dopłynąć ku brzegom angielskim. - Znane są liczne źródła ogniowe nad morzem Kaspiiskiem, gdzie uważane są jako ognie święte, a przy Baku, czczone od dawnych l'er sów. Podobne źródło ogniowe znajduje się w Galicyi niedaleko miasta J a s ł a, we wsi Turasowka. W małej studzience na 3 łokcie głębokiej, przewraca się niezmiernie woda, i zdnje się jakoby wrzała. Tymczasem woda ta jest zupełnie zimna, tylko nadzwyczajna obfitość bulek wznoszącego się gazu, sprawia to mniemane wrażenie. Zbliżywszy świecę nad powierzchnię wody, olej skalny lotny zapala się i wznosi do sześciu łokci nad powierzchnią ziemi, rozświecając okolice przez kilkanaście sekund.
MQaJ[OUl06hI HterucMe.
Seweryn Gołębiowski przygotował do druku bardzo ważne dzieło, z którego dwa ustępy ogłosił w numerze październikowym B i b l i o t e ki War s z a w s k i ej. Jest to piękny zbiór listów Hetmana Żółkiewskiego do różnych osób, z placu boju, z domu, z rady sejmowej. Te lisly rozświecą nam żywot znakomitego człowieka, którego imię należy do najgłośniejszych w dziejach rzplitej. Zbiór tych listów uporządkowany chronologicznie, sam w sobie byłby ciekawy li tylko dla historyków jako źródło, ale p. Gołębiowski wpadł na szczęśliwą myśl, którąby warto zastosować do wszelkich innych pobobnych wydań, to jest na osnowie listów tych sam utkał powieść o życiu hetmana i takim sposobem,związał w jedlic całość, te oderwane listki (kto wie czy wszystkie?) Żółkiewskiego. Powieść tę dopełnił dla znokrqglenin faktami z. innych źródeł wziętemi, tak żeby powieść dopełniała listów, a lisly służyły za dowody dla textu. Piękna myśl, powtarzamy. Przy tym wstępie pana Gołębiowskiego, książka jego podwójną przynieść może korzyść: nic tylko jako źródło dla historyi, zajmie ważne miejsce w szeregu historycznych publikacyi naszych, ale upopularyzuje się dla wszystkich. Gołębiowski ma dar szczególny powiedzieć wiele w małej objętości textu. Styl jego zwięzły, lakoniczny, nie lubuje się w obrazowaniu, ale za to żaden tam wyraz nie próżny, żaden peryod nie zbyleczny. Dla tego powieść swoją o życiu hetmana, Gołębiowski zawarł w pięciu tylko rozdziałach; z tych dwa drukowane w Bibliotece warszawskiej, a trzy jeszcze w rękopisie. To znaczy, że wstęp ten do listów, len żywot hetmański, nie przejdzie granic polrzebnycłi, i będzie służył za wyborną przedmowę do samych listów. Z niecierpliwością czekamy ogłoszenia tego pięknego zbioru, który nam wiele nowych rzeczy rozpowie o czasach Zygmunta III. Mamy już własną spowiedź hetmańską w Pamiętniku, klóry zostałAnie zbyt dawno wydany. Zbiór listów wydawany teraz, będzie drugą po Żółkiewskim pamiątką. Hetman klóry dzielnie walczył za rzplilą, dzielnie władał też i piórem. Mowy jego w senacie, których nam próbki dal pan Gołębiowski, to męzkie, szlachetne, rycerskie słowo. Takim zapewne po
SPRZEDAŻ KONIECZNA.
Sąd powiatowy w Międzychodzie.
Oddział pierwszy.
Młyn pod Nr. 15. w Mościcjewie położony, a F r y d e ryk o w i Kor d u an należący, oszacowany na 6273 Tal. 14 sgr. 2 fen. wedle taxy, mogącej być przejrzanej wraz z wykazem hypotecznym i warunkami w Registraturze, ma być dnia 10. Stycznia 1853. przed południem o godzinie lIstej w miejscu zwykłem posiedzeń sądowych sprzedany. Niewiadomi z pobytu wierzyciele G o t (hilf Ernst, Anna Eleonora Julianna Beata i Fryderyk Gustaw rodzeństwo Mathai, zapozywają się uiniejszem oa pomieniany termin publiczniekaże się nam Żółkiewski 1 w listach. Witamy go z radością w nowej roli pisarza.
Loteria.
W dalszym ciągnieniu 4. klasy 106. kr. klasowej na dniu 1. Listopada padła główna wygrana 30,000 tal. na num. 62,052., druga główna wygrana 10,000 tal. na nr. 70,451; 2 wygrane po 5000 tal. na nra 31,697 i 83,893; 6 wygranych po 2000 tal. na nra 213. 14,762. 14,770. 17,624. 68,970 i 84,708; 28 wygranych po 1000 tal. na nra 245. 2102. 2845. 5098. 6130. 7580. 17,659. "17,789. 18,502. 29,763. 39,363. 41,683. 45,483. 48,313.
53,124. 53,575. 56,460. 57.462. 58,426. 59,717. 60,265. 62,589. 68,692.
70,988. 71,109. 77,830. 77,924 i 81,342; 31 wygranych po 500 tal. na nra 264. 5909. 9451. 12,623 16,408. 17,190. 22,689. 28,580. 30,946. 33,144.
33,648 31,812. 36,743. 37,461. 41,151. 42,658. 48,334. 48,564. 49,700.
50,995. 51,488. 57,170. 62,288. 64,796 65,653. 66,399. 66,697. 71,721.
73,861. 77,551. i 84,803; 71 wygranych po 200 tal. na nra 4203. 4962.
6827. 8523. 10,169. 10,388. 11,013. 11,157. 11,460. 13,449. 15,819. 16198.
17,340. 20,577. 20,618. 21,437. 22,924. 25,223. 25,380. 25,628. 26,203.
26,680. 28,641. 29,291. 29,313. 32,233. 33,037. 33,277. 31,154. 35,217.
35,288. 36,523. 37,636. 37,711. 38,131. 39.760. 39,855. 40 388. 40,875.
42,49 >. 46,522. 46,686. 49,534. 50,999. 51,952. 52,658. 53,733 55,127.
57,080. 57,248. 59,390. 60,821. 62,188. 63,008. 63,612. 63,703. 64,508.
68,028. 68,238. 69,568. 72,133. 73,900. 74,473. 74,954. 80,607. 80.950.
81,258. 82,397. 83,335, 84430. 84991.
Przybyli do Poznania dnia 1. Listopada.
BAZAR: Koszutski z Jankowa.
BUSCHA HOTEL RZYMSKI: Bude, Webrnian i Burg z Berlina; L6visohn z Hamburga; Pulwcrmaclier z Bremen ; G6ppcrt z Jarocina; Wolfz Szczecina; lir Miilticlien z Polski; lir Kwilecki z Kobclnik. (I HOTEL BAWARSKI: Jarmuud z Miaskowa; K(;lrge z Pleszewa.
POD CZARNYM O,RŁEM: Bordiert z Sienna; Zeromski z Grodziszczka.
HOTEL DREZDENSKI: Tesko zWierzbna; Hildebrand zDaków; Raczyński i Micxyliski z Chwalkowa; hrabina Łącka z Posadowa; Madai z Kościana; Hóiiiger z Rybnika. , HOTEL RZYMSKI: Szerski z Zura<<ity.
H OTEL P AR YS KI: Seeliger z Kikowa; Kandelo w zLatalic ; Moszczciiski z Wydzierzcwic; Wolski z Wrześni; Zapalowski z Wągrowca; Wołyński z Bieżanowa; Sjpolaiiski z Zaniemyśla; Radnński z Bieżanowa. HOTEL BERLINSKI: Riinkel z Koblenc ; Nidrćc z Berlina; Szlusinski z Szrenm; Anders z Bukn; Antoniewiczona z Wrześni. POD TRZEMA LILIAMI: Seiler z Leszna; Balkowski z Dąbrówki; Bronisz z Pilewic ; Bronisz z Biegunowa. HOTEL EICIIKORNA: Schónborn z Swięciocbowy 5 Columbus z Spławia; Keyser z Miłosławia; Lewin z Starogrodn; Berg z Trzemeszna; Rohde z Głogowy. POD iłlAŁYM ORŁEM: Tomassclli z Trzebislawek; Muszkiewiczowa iFrickc z Kościana; LakoiTues z Lacliwitz. POD KORONĄ: Salomański, Kwilccki, Simon i Wolfsohn z Lwówka; Licbaw )K 'l'ricciiitrs-jiio; Łaliileck x \ v« [coiwca; Mao )K Szromu. EICHENER BORN: E«est Z Szczecina; Furchert z Ossowa; Tomkowiak z Karolina; Weinberg z Elbląga; Kanter z Szamotu! ; Neuman z Kiszkowa; Gratz .1. Hogoźna. W mieszkaniu prywatnem: Dittricb z Harlan ul. Magazynowa nr. 15.
Dnia 2. Listopada.
BAZAR: Tomicki z Berlina; Radoński z Rudnicza; Sypniewski z Chrapiewa; Małecki z Glupoń; Łaszczewska zJeżewa.
BUSCHA HOTEL RZYMSKI: Kaiser z Berlina; Kurzemiiller z Hanoweru; Schlcbdorn z Głogowy; Zastrow z Wielko Rybna POD CZARNYM ORŁEM: Slowińcki z Szorkowa; Łakomicki z Macbcina; Voldt z Puszczykowa.
HOTEL RZYMSKI: Szmiłt z Nowej wsi. , HOTEL PARYSKI: Dziadek i Stanowski z Srody; Gabrzelski 2 Łabiszyna; Pieczj liski z Wszemborza; Chclraicki z Kleparza; Porkierawicz i Górski z Kościana. , HOTEL BERLINSKI: Karczewski z Wylatkowa; Bronikawska z Siclca; Memelsdorf z Szamotuł; Meyer z Berlina; Hellman z Lohne; Kruffky i Pleszewa; Knschke z Janoszyna. HOTEL SASKI: Zaremba z Gniezna.
HOTEL EICHBORNA: P.pe z Wrocławia; Rohrman z Piolrkowa; Lands borg z Zaniemyśla; K6nigsberg z Rogoźna; Aronsohn 2 Wielenia; Michnclsohn i Ehrlich z Pleszewa. POD ŁABĘDZIEM: G6tz z Gniezna; Friedman z Pleszewa.
Praktycznie doświadczony w swoim zawodzie cukrownik, posiadający najlepsze świadectwa, i który przez lat 16 pracował w rafineryach i fabrykach cukru z buraków, życzy przyjąć odpowiednie swoim zdolnościom miejsce. Pan inżynier Wal t z vi zakładzie budowniczym maszyn A. I lor s i g a w M o a b i c i e p o d B e r l i n e m , udzieli chętnie potrzebną w tej mierze wiadomość.
Dla lubowników kwiatów.
Drugą n a d s y l kęp r a w d z i w y c h h o l e n - derskich cebulek kwiatoyyych, jako to : pełne tulipany, tacety, jaskry, anemony, d z won ki, mianowicie zaś piękne hy a c e n t y , colylko odebrał i poleca tanio Handel nasion Braci Auerbach.
Znaleziono: 1) nowo-śrebrny kociołek do herbaty z podstawkiem bez pokrywki, 2) imbryk cynowy do herbaty, z pokrywką, uszkiem i gałką na pokrywce, z czarnego drzewa, 3) lampę mosiężną do gazu.
"olłVvTEACAENIE7 Po śmierci nieodżałowanego ś. p. Sachcrta zawakowała przy tutejszej szkole k a t o l i c k i ej miejskiej posada drugiego nauczyciela, z którą i organistostwo będzie nadal połączone. Jako nauczyciel ma pensyi rocznej 110 Tal., a jako organista: wolne pomieszkanie, użytek z24mórg roli i ogródka, i akcydensa parafialne; przyle'm raz po raz świeży grosz z prywatnych godzin. Jarocin, dnia 31. Października 1852.
Ks. W. Lewandowski, Proboszcz i Inspektor szkoły katolickiej.
Kurs giełdy Berlińskiej.
Dnia 1. Listopada 1852.
Pożyczka rządowa dobrowolna . . . . . II 102 dito z roku 1850. . . . . 031 dito z roku 185 A . . . . . . 94 -Obligi długu skarbowego. . . . . . . . . . I{ dito premiów handlu morskiego, - · . 1454 dito Marchii Elektoralnej i Nowej .. I{ m dito miasta Berlina . . . . . .. · · . ł6 103J Listy zastawne Marchii JEU** _1 Nowej fi 991 dito Prus Wschodnich. . . 991 dito Pomorskie. . . . . . . . . 34 dito W. X. Poznańskiego.. 4 kmm dito W.X.Pozn., nowe.. 3Ą 97* dito Szląskie. . . . . . . . . . . 3i dito Prus Zachodnich 3* 964 99 Bilety rentowe Poznańskie. . . . . . . . . 4 V\OJ Louisdory. . · " · · '" W" , · ' " 11 » Akcie kolei żelaznej Starag. Pozuansk. 9 I I
Stra1zundskie karty do grania z fabryki Dik keim a n na 8cComp., znajdują się zawsze w zapasie w handlu żelaza S. J. Auerbach a.
Miary szeDowe, przez tutejszy Król. U rząd stępiawania cechowane, nabyć można każdego czasu w handlu żelaza S. J. A u e r b a c h a .
Powyższy artykuł jest częścią publikacji Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.11.03 Nr258 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.