JI*\277 w Czwartekdnia 25. Listopada 1852
Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.11.25 Nr277
Czas czytania: ok. 25 min.Drukiem i nakładem Drukarni N adwornej W. Deckera i Spółki w Poznaniu. - Redaktor odpowiedzialny: N. Kamieóski w Poznaniu.
Telegraficzne wiadomości.
T u ry n, 19. LisIopada. - Prezes ministerstwa hr. Cavour, wyszedł z niebezpieczeństwa, wraca do zdrowia. Paryż, 22. Listopada. - Głosowanie odbywa się spokojnie. Wiadomości 2 departamentów głoszą, że tam panuje uniesienie Gminiy idą z chorągwiami na miejsca przeznaczone do głosowania i niosą popiersia księcia Paryż, d. 23. Listopada. - W departamencie Sekwany głosowało za cesarstwem 208,600, przeciw 53,660. Dotąd wiadome jest głosowanie warmii: za cesarstwem 80,000, przeciw 3000.
Berlin, 24. Listopada.- N. Pan raczył nadać: elekt. besk. szambelanowi i posłowi przy swym dworze najdost. bar. D6rnberg, order orła czerwonego 2, klasy. ces. ros. podpułk. Neudaczynowi w Radomin w kr. polskiem order orła czerwonego 3. klasy, radzcy ziem Lautz w Kolouii, nadkomisarzowi Schumacherowi i komis, policyi HunteIn w Bremie, order orła czzerwonego 4. ki., a kupczykowi Rosorius w Miihlheim medal na wstnice za ocalenie życia.
Berlin, 23. LisIopada. - W ostatnich dniach upowszechniły się na giełdzie naszej pogłoski, że wkrótce Austrya z Prusami porozumieją się w sprawie celnej i że z tego powodu kursą papierów idą w górę. Biuro korespondencyjne pisze z tego powodu, ze slosiinki lak dalece jeszcze się nie polepszyły, aby ztąd wnosić można było, » stanowczej rat yfikacyi układu, jakkolwiek zgadza się z prawdą, że państwa należące do koalicyi dały pełnomocnictwo Austryi do dalszych układów i że ostatnia okazała się w ostatnich konfereneyach łagodniejszą i przychylniejszą do zgody. W Wiedniu porozumiewają się nadto względem wielu przedmiotów szczegółowych, które przy głównym układzie mają być uwzględnione. Skoro więc porozumienie dojdzie do stopnia dojrzałości, nie omieszka rząd o lem donieść ku pociesze stanu przemysłowego i handlowego. (Kor. Cz.) - "W tej chwili zupełna tu cisza w polityce, równic i o sprawie handlowocelnej nic nie słychać. Cała uwaga zwraca się na Francyq i Anglią, gdzie się czynności parlamentu rozpoczęły. Tutaj dopiero z otwarciem sejmu można się większego ruchu w życiu publicznem spodziewać. Nawet wyższe życie towarzyskie uie objawia się dotąd w żadnym kierunku, hotele pierwszego rzędu stoją pusto, cudzoziemców jeszcze bardzo mało. Dwór dopiero za kilka dni sprowadza się z Potsdamu do Charlottenburga, a w koueu Grudnia do Berlina. Tetr i muzyka, to główne zabawy publiczuości. Nigdy nie było tu tyle stałych koncertów, jak obecnie koncertów zapowiedzianych na całą zimę, i to wszelkiego rodzaju muzyki. N a e z e I e s l oj a koncerta dwutygodniowe, w których wykonywa,ą się tylko svnfonie Bethowena, Mozarta, Hajdena i inne. Osobne są koncerta dla kwartetów, osobne dla trio, osobne dla muzyki kościelnej, osobne dla muzyki salonowej, osobne dla wielkich oratorvow, osobne do muzyki wokalnej, osobne dla instrumentalnej. Sa to wszystko koncerta wyższego rzędu, do których się artyści wprawiają. Taka specyalimść posuwa precyzyą wykonania do wysokiego, niekiedy do najwyższego stopnia, jak np. w synfoniacl,. Nie masz znakomitego utworu muzycznego, któryby nie przyszedł z kolei do wykonania. Na koncerta uczęszcza najwyższa publiczność. Na niektórych nie można dla zachowania dobrego tonu nie bywać. iSie fi ° w i o koncertach, w których grywają tance, a jakich jest bez liku. Nie masz dnia, w którymby jakotako mający się Berlinczyk nie przepędził przynajmniej jednej godziny na słuchaniu muzyki. Nawet niechcącemu niepodobna jej uniknąć, bo na każdy wieczór, na który cię zaproszą, crc 8 :Q,ITI ej e "aprzód klawicymbałem. Jeżeli nie masz jakiego poproszonego artysty to cię gospodyni dotnu lub córka, choćbyś głuchym był, zmuszą do słuchania. Broń Boże, ażebyś rozmową przerywał powszechne milczenie, albo raczej zagapienie s i?; policzotioby cię do barbarzyńców. Jest to mania, która tu juz raz panowała w Berlinie, kiedy Liszt wirtuozostwo wyniósł do rzemiosła nieodzownego w europejskiej cywilizacyi. O niczem wtenczas nie myślano, jak o muzyce. Zdaje się, jakoby czas ten wracał znów do Berlina. Krytyką teatrów i koncertów trudni się i żyje z niej mnóstwo literatów. Osobne dzienniki tym tylko przedmiotom są poświęcone. Prócz tego żaden dziennik ostać się bez podobnych sprawozdań nie może.
Rzecz traktuje się tak poważnie, jakby o zbawienie ludzkości chodziło.
,>r*ypOfii»am sobie, że ktoś skarżył się w Czasie, że na pamięć nauczył się świstać uwertur EIsnera czy czyjeś inne, które nieustannie w teatrze krakowskim powtarzano. Tu pierwszy lepszj, którego spotkasz na ulicy, wyśwista ci całą synfonią Bethowena, ale dziś, jutro i pojutrze pójdzie ją słyszeć znów w koncercie. Dziwny lud, czemuż wszystkiego z równą pasyą i wytrwałością nie traktuje? Króles1w« * ptolsttie.
Warszawa, d. 21. Kistopada. -Zarząd warszawskiego ober-policmajstra, wezwał Wincentego Dobrzańskiego, syna właściciela domu Nr. 500, w 1849. r. za granicę zbiegłego, i obecnie w m. Paryżu przebywającego, ażeby w ciągu 6ciu tygodni od daty obecnego ogłoszenia, zgłosił się do najbliższego urzędu policyjuego, i bytność swą zameldował, a to pod rygorem art. 340 i 341 kodeksu kar głównych i poprawczych. War s z a w a, d. 22. Listopada. - Dyrekcya mennicy. Przy zbliżającym się terminie, przypomina pp. jubilerom i złotnikom, handlującym drogie mi kruszcami, i innym osobom wszelkim, trudniącym się wyrobami ze złota i srebra, a wyszczególnionym w ogłoszonym poprzednio reskrypcie komisyi rządowej przychodów i skarbu z daty 26. Grudnia (7. Stycznia) r. b., że zapis do księgi probierskiej w głównej probierni przy dvrekcyi mennicy warszawskiej, rozpoczyna się z d. 1. 'Grudnia r. b., i trwać będzie do dnia I. Stycznia 1853. r. Zgłaszający się osobiście Inb na piśmie do zapisu, wiuni okazać posiadane przez nich kousensa i wnieść przepisaną opłatę w myśl art. 6, 7, 10, 19, 36 lit. b i c, 39, 40 lit g, a to pod rygorem art. 42 najwyżej zatwierdzonej ustawy o probierniach w królestwie. Prócz tego dyrekcya menuicy przypomina takie, że w myśl art. 6 tejże ustawy, nikt nie może trudnić się wyrobami ze złota i srebra, bez otrzymania na to konsensu od władzy miejscowej policyjne'j, na papierze 15 kopiejkowym, tudzież bez zapisauia się na zasadzie tegoż konsensu do księgi w głównej probierni przy dyrekcyi mennicy; niemniej, że w myśl art 36 lit. b i c, «kupcy pierwszych dwóch gild, otrzymujący z zagranicy złoto i srebro w sztabach, na wyroby jeszcze nie przekształconych, jeśli nie zechcą oddawać do mennicy warszawskiej dla zamiany na monetę, mogą przesyłać je do probierni dla doprowadzenia do przepisane'j próby, bez czego sprzedawanemi być nie mogą. Osoby należące do klass handlujących, a trudniące się sprzedażą złotych lub srebrnych wyrobów, sztabek i przedmiotów w rolnych innych przepisami dozwolouych kształtach, obowiązane są zachowywać przepisy dotyczące stęplowania drogich kruszców, uieinniej zapisywać się w właściwej księdze probierskiej, tak jak złotnicy lub fabrykanci, chociażby zarazem prowadzili handel innemi towarami." U chybiający powyższym przepisom dobrowolnie, narażą się na skutki art. 42, 43, 44, 45, 48 i 56 ustawy probierskiej najw. zatwierdzonej. - P. o. dyrektora mennicy, radzca Kołakowski. - P. o. naczelnego kontrolera głównej probierni, W ołowski. - W tych czasach bawił w Żytomierzu, zkąd udaje się do Petersburga i Warszawy, przybyły z Kairu (w Egipcie) ksiądz Józef Salomou, wschodni kapłan katolicki naiodu chaldejskiego. Ksiądz Józef Salomon zbiera ofiary na wybudowauie kościoła katolickiego w Kairze. W Żytomierzu przyjęty uprzejmie przez dostojnego pasterza i 'duchowieństwo, celebrował kilkakrotnie nabożeństwa w katedrze i kościołach miejscowych. Mszę śtą odprawia w języku chaldejskim, obrządkiem właściwym narodowi chaldejskiemu. (Chrześcianie chaldejscy mają swego patryarchę, z tytułem babilońskiego Ksiądz Józef Audo patryareba chaldejski, rezyduje w Mossulu.) - Znajdujący się obecnie w Petersburgu, pan Apoliuary Kątski, skrzypek solista dworu J. C. Mości, zamierza dać w tych czasach cztery poranki muzykalne, w których sam przy współudziale znanych artystów muzyki, wykona obok romantycznych kompozycyi własnych, Beriota i innych, klassyczne dzieła Bethowena, Mozarta, Wendclsohna Bartholtly i Haydena. W porankach muzykaluych Kąlskiego przyjmą udział: skrzypek Ludw. Bem, wiolonczelista Schubert, kontrabas Ferrero, waltornista Mendorff, klarnecista Nidman, fagocista Schindler, fortepianiści Gercke, Levy, Flackman i Leszetycki. (Kur. warsz.) . JRostsya. , Od dnia 13. Października do 11. b. m., zachorowało na cholerę w Petersburgu, w ogóle osób 355, 2 tych wyzdrowiało 41, umarło 138, pozostało w kuracyi 178.
Frattcya.
Paryż, d. 19. Listopada. - Kolońska gazeta pisze: pan Kiselew poseł rosyjski przy dworze prezydenta rzplitej, przybędzie tu w końcu tego miesiąca z Petersburga. Potajemnie starano się u dworu rosyjskiego, aby niewracal, ale uapróżno, umieją bowiem zasługi Kiselewa cenić
TT Petersburgu. Tu go przecie niełubią, z powodu jcge nieprzychylności cesarstwu. J emu to jedynie przypisują trudności czynione w Pe tcrsburgu z powodu cesarskiego III. Inaczej rzecz się ma z posłem auslryacktm Hubnerem. Zapytany o półurzędowy artykuł w austryackiej korespondencyi, odpowiedział z wyrazem smutnym na twarzy: mój Boże, ja temu nicwinienem. Kiselew wywiera nawet wielki wpływ na posła austryackiego Podczas jego nieobecności działał Hiilner niezawiśle, ale otrzymał rozkaz z Wiednia, aby nic nic robił, bez znoszenia się z nim, a raczej z jego zastępcą. W Constitutionelu i Debatach zaprzeczają, ażeby prezydent rzplitej miał spaść z konia. Tymczasem wiadomość 5 ta jest prawdziwą. Ludwik N apoleon wyjechał konno na przejazdkę do lasku bulonskiego.
Fould i ofirer służbowy towarzyszyli jemu. Fould wiadomo lichy jeździec, miał jednak dzikiego konia, a tak niezręcznie nim wodził, źe koń jego uderzył w konia prezydenloskiego, a ten zestrachał się i zrzucił z siebie prezydenta. Ostatni zranił sobie nos. Z pana Foulda śmieją się przyjaciele elizejscy. Odtąd prezydent postanowił nigdy mętnieć za ministra etanu złego jezdzcę. Z tego usposobienia prezydenta korzysta wiciu, aby miotać żarty na Foulda, które się udają, bo jest ochrzennym żydem. I'a ryż, d. 20. Listopada. - Rząd nieco jest teraz niepokojonym.
Wspiera się bowiem, jak wiadomo nn wojsku i giełdzie, a teraz w tej sferze pokazuje się nagle reakeya. W'iele z lego powodu zaszło zmian w wojsku. Pułki niektóre przeniesiono i aresztowano wielu wojskowych. Mówią, że niezadowolenie w szeregach wojska rośnie i że wielu oficerów niechce przysięgać cesarzowi przyszłemu na wierność. Wciąż dla lego każe rząd odbywać pułkom marsze, raz aby żołnierza zatrudnić i nużyć, drugi raz, aby ludności imponować. W Paryżu dziś podwojono straże, ratusz obsadzono artylerią. Giełda ściąga na siebie wszystkich oczy. Od d. 2. Grudnia trzymała się wciąż rządu, od wczora zaczyna brdysac'. Baron Chapuys de Mautlaville prefekt wyższej Garonny, odznacza się przed wszyslkiemi gorliwością na wybór cesarski. W odezwie wzywa pomocy Bożej i rozporządza, aby dwojakiego rodzaju były tablice. bronzowe i marmurowe, na których mają być zapisywane głosy departamentu wyższej Garonny. Z bronzu postawią w Toulouzie i pokazy wać będzie, wiele dał głosów cały departament wyższej Garonny na cesarstwo, marmurowe zaś po głównych miastach kantonaliiych, ile kantony i mniejsze gminy tych głosów doslarczyły. P ary ż, dn. 21. Listopada. - Pierwszy dzień wyborczy przeszedł spokojnie. Natłoku nie było w Paryżu, natomiast w okolicy do miasta należącej widać było więcej krzątania się. Wsie głosują masami, mając na czele duchownych. - Z legitymistyczuych członków ciała prawodawczego tylko Kerdrel i Caloiere wychodzą - Wszystkie korespondeneye paryzkie w I n d e p e n d a n c e wystawiają usposobienie umysłów we Francyi, szczególniej zaś stolicy, jako zimniejsze i obojętniejsze niż kiedykolwiek, co w obec bliskiego głosowania na cesarstwo, nienajlepszą jest wróżbą. - Książka p. Monfaiemberła ciągle jeszcze opinią publiczną zajmuje i chciwie jest czytaną. Pan de Girardin uderza na nią z właściwego sobie stanowiska bezwzględnej, nieograniczonej wolności. Pau Louis Veuillot, redakłor Universa, poświęciwszy już jeden dłuższy artykuł jej rozbiorowi, wraca do niej raz jeszcze i tak się wyraża: »Obstajemy przy nasze'ui pierwsze'm zdaniu o książce p. de Montalembert; z jednej strony jest to myśl, która zabłąkuje się aż do urojenia, z drugiej, jestto namiętność posuwająca się aż do niesprawiedliwości. »Odczytaliśmy książkę tę poraź drugi. Przeczymy stanowczo, aby ktokołwiekbądż mógł z niej wydobyć parlamentarną formę rządu, któraby praktyczną była dla Francyi. Sam autor, jakkolwiek twierdzi, że rząd ten jedynym będzie możebnym rządem w przyszłości, niewidzi jego żywiołów organicznych, nic/na jego formy ani zasad, i nieuznajc go za możebny dzisiaj. Odracza go do dziesięciu, do dwudziestu lat, słowem, niema wiary parlamenlarskiej! Gzy rząd jego ma być monarchiczny i dziedziczny, czy prezydencyonalny i wyborczy? Nic o tern nie mówi. Widoczną jest, że zgromadzenie jedyne przeraża go: jakże stworzyć dwa zgromadzenia? I (ego niewie. Głosowanie powszechne przeraża go: lecz jakże się bez niego obejść? Toż samo milczenie. J eżli potrzeba króla, któż go ma slworzyć, zkąd go wziąść? Niezmienne milczenie. Aby w książce lej znaleść jasne wyobrażenia, trzeba prawdziwie dobrej woli. Z książką tą w ręku powtarzamy: pan Montalemberi niema wiary parlamentarnej. « - Nadzwyczajną czynność, jaką rozwijają wszystkie organa rządowe, dla pozyskania przy głosowaniu na cesarski plebiscyt, większości głosów równie świetnej, jak w Grudniu roku zeszłego, każe się domyślać, że otrzymanie lak pomyślnego rezultatu liczne napotyka trudności. Trudności te różnego mogą być rodzaju, ale najgłówniejszą jest bezwątpienia lenistwo i obojętność wyborców, którzy uważają za rzecz zbyteczną, aby dla sprawy już rozstrzygniętej, trudzić się drogą do merostwa, raz dla powzięcia karty wyborczej, i drugi raz dla złożenia volum. Cesarstwo jesl gotowe, mówi wieśniak, cóż więc może zależeć na jednym glosie mniej lub więcej? a prefekci nie mogą nastarczyć perswazyi prze ciwko tej solistycznej obojętności pojedynczych. Mniejszej już wagi jest agilacya aniieesarskich sironnictw, chociaż te nie wielkiemi rozporządzają środkami, a tćm samem niewielki przynieść mogą uszczerbek. Wszelako powiedzieć nic można, aby stronnictwa te zakładały ręce, jakkolwiek trudno im się ruszać. Czy prawda, co twierdzą rządowe organa, że w podstępny sposób lenistwo wyborców utrzymują, utwierdzając ich w opinii o bezowocności głosowania, rozsiewając fałszywe pogłoski, nienawistne pot warze i t. p, lego dowieść trudno; ale faktem jest niewątpliwym, że czerwoni demokraci, ryczałtowem rozrzucaniem manifestów lud od udziału w głosowaniu odwieść usiłują, i źe również legilymiści i orleaniści wszędzie taktykę abslencyi popierają. Stronnictwo republikańskie przeciwnie postanowiło nieodsuwać się od głosowania, jak o tern świadczy następujący artykuł Siec I e, głównego dzisiaj umiarkowanych republikanów organu: »Pod prawem 31. Maja (ograniczającym powszechne głosowanie),jak 1 po jego zniesieniu, S i e c l e zawsze przeciwnym był systemalowi bieme'j opozycyi. Koniecznością jesl w rządach wyborczych, aby mniejszości, w jakichkolwiek istnieją warunkach, umiały praw swoich używać i obowiązków dopełniać. Bez wahania zatem wzywamy wszystkich wyborców, a przyjaciół naszych w szczególności, aby w dniach 21. i 22. Listopada, złożyli sumienne wota swoje do urny wyborczej. I wzywamy ich z tein większćm zaufaniem, iż ludzie polityczni z klóremi zawsze szczęśliwi będziemy iść ręka w rękę, oświadczyli się przeciwko systemowi bierności i głosować na plebiscyt postanowili. Niechże więc obywatele, których nazwiska nie znajdują się na listach wyborczych, wpisują się, a niech wszyscy wpisani zgłaszają się o karty wyborcze i dopełnią swojego obowiązku, biorąc udział w głosowaniu mającem o formie rządu rozslrzygnąć.« Odezwa ta, skłoni zapewne niejednego do głosowania, wszakże spuszczać z uwagi niernożna, że niemało już umiarkowanych republikanów przeszło do cesarskiego obozu, ze wględu, że cesarstwo, w braku politycznych swobód, przynajmniej w materyalnym względzie wymaganiom demokracyi odpowiada. Anglia.
Londyn, 20. Listopada. -Zwłoki księcia Wellingtona złożono w największym kościele katedralnym Anglii o bok najznakomitszego angielskiego bohatera na morzu. Prasa angielska wspomina nie bardzo przyjaźnie o nieobecuośti posła austryackiego na obrzędzie pogrzebowym. T i m e s ubolewa, że cesarz auslryacki mógł uważać za rzecz dającą się pogodzić z godnością i stanowiskiem jego, iż jest jedynym związkowym, który na uroczystości owej niebył reprezentowanym. Brzmi to prawie niedouwierzenia, iż za niedelikatność woźniców dla osoby oficera austryackiego odpowiadać ma mąż, który z tym haniebnym i pożałowania godnym przypadkiem w styczności żadnej niczostawal, i z biedą jest to łonem przyzwoitym, aby powód takowy brać za wyraz drzaźiiwości narodowej. Jednak Times przebacza tę niegrzeczność, biorąc na uwagę uroczystość żałobną po wszystkich miastach garnizonowych odprawioną. Dzienniki inne powtarzają dosłownie zdania S u n d a y T imesa, Observera i kilku tygodników radykalnych, które Austryi prelensyą śmieszną zarzucają; księciu samemu, kiedy go pospólstwo londyńskie błotem i kamieniami utraktowało, niezaprojaklowała Anglia innego zadosyćuczynienia, jak jenerałowi Hayuau, pozostawiła mu dowolne odwołanie się do sądów. Rząd kraju wolnego uiemożc więcej uczynić, (idyby też jenerał Haynau był ozdobą armii austryackiej - czego nawet w Londynie nikt przypuszczać niemyśli - nienależałoby dla niego zwyczaju uprawionego z oka spuszczać, na nadwerężenie którego nawet mąż laki, jak Wellington, doznawszy najdotkliwszej obrazy cielesnej, pozwolić niechciał . Drzaźliwość drobnostkowa gabinetu austryackiego dowodzi jedynie niezdolności pojmowania i poważania innych jak auslryackich stosunków. H e r a l d ministeryalny przyjmuje dosłownie obawy dworu wiedeńskiego o bezpieczeńsl «o oficerów cesarskich W Londynie, i dziwi się, że w Austryi ducha ludu angielskiego lepiej nieznają - Heraljd i Post, obydwa organa torysoskie, i giermkowie lorda Derby czubią się od kilku dni z powodu (ej okoliczności i bawią publiczność tytułując się nazwzajem przydomkiem honorowym: baby. Pani gazeta Post, krzyczy H e r a l d, chce niegrzeczność Auslryi zwalić na przezacnego lorda Malmesbury. Zapomniała pewnie, wziąść okularów, inaczej powinnaby widzieć, jak rzeczy w świecie stoją. Obrazy największe jakie nam Austrya wyrządziła, datują się w lalach 1851 i 1852, a wtedy rządził jej pólboźek Palmerston. Pani Herald, odpowiada gazeta Post, zapewne przez zapomnienie trąbkę od tępego słuchu w domu pozostawiła, inaczej byłaby ta stara głucha lepiej nas zrozumiała. Niepowiadamy , że lord Mulmesbury winien jest, że wschodnio europejskie mocarstwo pierwszego rzędu tak nieprzyzwoicie się sprawuje. Przeciwnie. W grubiaństwie Austryi widzimy jedynie, że to odległe mocarstwo ma chrapkę zacięła na Anglią i wolność angielską, nietyłko na wielce szanowną osobę lorda Palmerstona. Pizecież len przed dziewięcioma miesiącami z Dawning Street się wyprowadził, i lord Malmesbury raz po raz szarga nogami kłaniając się przed panami wiedeńskiemi i przesyła im wielkie tyty karmelków dyplomatycznych - nota bene na swoją własną odpowiedzialność - a jednak branie się Austryi względem nas ani na włos się niepolepszyło.
- Poseł auslryacki, hr. Colloredo Wałsce, miał wczoraj konferencyą z lordem Derby. Doniesienie dzienników, ze Austrya przy obchodzie pogrzebowym księcia Wellingtona niebyła reprezentowaną, jest o tyle niezupełnie prawdziwem, że hr. Colloredo i urzędnicy konsulatu austryackiego ua trybunie ciała dyplomatycznego w kościele S. Pawła się znajdowali.
Wiochy.
T u r y n, d. 16. Listopada. - Nie bez pewnej obawy zaczynają teraz, spostrzegać tajemniczość wielką nowego minislerslwa. Zapewne prezes gabinetu na pierwszem posiedzeniu izby deputowanych (pojutrze) ciekawość publiczną zaspokoi. Jako pierwsze ważue następstwo zmiany gabinet" ("ryńskiego w duchu liberalnym uważać należy odjazd hrabiego Sambiiy z Rzymu, k(óry tam dotąd urząd posła sardyńskiego sprawował. Z strony wiarygodnej zaręczają, że nie rząd sardyński go odwołał, ale kurya rzymska z własnego postanowienia paszport jego mu nadesłała. Dodać tu jeszcze trzeba, że hr. Sambuy, jeden z przywódzców ostatecznej prawej w izbie deputowanych, osobiście przez kuryą rzymską był nader lubionym, i aż do chwili ostatniej cieszył się sympatyami wcale niedwuznacznemi jego świątobliwości. - W niedzielę uplynioną odczytano 2 kazalnic kościołów turynskich ogłoszenie exkomunikacyjne biskufiów prowincyi turynskiej, kasalskiej i innych przeciw wielu dziennikom iberalnym i innym czasopismom. Lękauo się zbiegowisk i demonstracyi cbalaśliwych przeciw klerowi; jednakże dzień-Icn przeszedł bez zakłócenia spokojności publicznej, lubo zewnętrznie widać niebyło , aby policya przygotowania szczególne jakie poczyniła - Poseł francuski, hr. His de Butenyal. K lory przed miesiącem do ministra d'Azeglio napisał, że w Piemoncie dzisiaj jeszcze tak są czerwoni, jak w roku rewolucyjnym 1848., zamierza się pod Casale (niedaleko Turynu) okupić. - · Według O p i n i o n e z 16. Listopada prezes ministerstwa, hrabin puszczono. Z rana dnia tego jednak znacznie się mu polepszyło. - Rada prowincyonalna w Sassari (na wyspie Sardynii) ułożyła d.
30. Października adres do rządu sardynskigo, z proźbą iżby upoważniono niejakiego Bruschetti, inżyniera i członka izby gospodarczej w Sassari, do odprawienia podróży do Londynu kosztem prowincyi, któryby tam starał się, kompanią wschodnio-indyjską skłonić, ażeby indyjskim okrę tom pocztowym kazano odbyć przejażdżkę na próbę z dotknięciem wyspy Sardynii i Genuy. Stosownie do planu owego okręty pocztowe zarzucałyby kotwicę pod Kagliarii, Odstano i Porto Tones, a ztarotąd płynęłyby dalej do Genuy. - Risorgiuiento turyńskie prostuje doniesienie dawniejsze w ten sposób, że hr. Sainbuy, poseł sardyński przy stolicy apostolskiej, nie podał się do dymisyi, tylko przez rząd swój na odstawkę przeznaczony został. - Z Plorencyi piszą pod dniem 16. Listopada, że dekret wydalający wychodźców z Toskanii niezostał do wszystkich zastosowanym, i ze zrobiono niektóre wyjątki. Powód do rozporządzenia owego dać podobno miały nalegania ciągłe Rzymu, Austryi i Modeny, które to mocarstwa opierając się na doniesieniach policyjnych, twierdziły, że ajenci mazzynistoscy proklamacje rewolucyjne, listy i t. p. wszędzie rozpowszechniają. Austrya.
W i e d e ń, 18. Listopada. - Projekt małżeństwa Ludwika Napoleo na z księżniczką Waza zbliża się do rzeczywistości. W łych dniach przejechał tędy kuryer z listami księcia prezydenta, do matki i do narzeczonej. Osoby god1)e wiary twierdzą, że tenże kuryer wziął z sobą odpowiedź pomyślną. Slub ma się odbyć w miesiącu Styczniu w Paryżu. - Krresp austryacka ocenia każdy ważniejsza w Europie wypadek, a stanowisko tego pisma ocenieniu temu szczególne) dodaje wagi. Zdanie jej o mowie trouowej angielskiej jest następujące: Oslauia mowa tronowa ułożoną jest w nader umiarkowanym tonie i małozuaczne rzuca światło na istniejące już stosunki i przypadłości dające się z niejakieui prawdopodobieństwem przewidzieć. Jak slan spraw zagranicznych pobieżnie, a możnaby nawet powiedzieć powierzchownie dotkniętym został, tak znów każdemu wolno wynaleźć prawdziwe znaczenie i donośność (ego ustępu, który tyczy się wprowadzenia w wykonanie bilu o milicyi i okazanej przyte'm gorliwości młodzieży kraju. Jawniej, wyraźuićj, a zarazem bez uprzedzenia lub obrazy którejkolwiek strony, przedstawiono główną kwestyę parlamentarną", to jest sprawę protekcyouizmu. Od sposobu jego pojęcia i rozstrzygnienia, zawisła w każdym razie przyszłość obecnego położenia, zawisła w każdym razie przyszłość obecnego gabinetu, a prócz tego w znacznej części najbliższe losy królestwa. Wszakże wypadek obecnej konlrowersyi stronnictw nie małej jest również ważności i dla Europy, nie tyle ze względu na sam przedmiot, ile raczej dla tego, że gabinet torysów umiarkowaniem swojego poglądu i prawem postępowaniem swojćm w obec rządów zagranicznych, powszechnego doznaje zaufania, na jakieby następcy jego zarabiać sobie musieli, nie mogąc się od razu wykazać z wymaganych w 1\ m względzie zasług, aby zaufanie to natychmiast pozyskać. Szczerze zatem praguiemy, aby żywotna owa kweslya postawiona przez gabinet w sposób tak ugodny i odwołujący się do uczucia słuszności w narodzie, mogła być załatwioną godnie z uczriwemi zamiarami ministerstwa. Wszakże jak na teraz, idzie tu o swobodną i wolną,od namiętności dyskusyę. Gabinet nic więcej nie pragnie i nie żąda. Ze ważne w każdym państwie interesa rolnictwa, wymagają w Anglii opieki, jest to faktem nie ulegającym tak dobrze wątpliwości jak i owa prawda, że interesa te zasługują na opiekę. Idzie tu o to obecnie, aby się przekonać, czy owa sławna elastyczność parlamentarnych rządów w Anglii jest tak mocną, aby dwom spornym interesom równe i sprawiedliwe zjednać ocenienie i uwzględnienie, lub też czy stronnictwo rolnicze dozna losu jaki zwykle dostaje się mniejszościom i ma być uciśnione, dla tego że nie było inożc w stanie wystawić kilka tuzinów głosów więcej niż przeciwnicy. - Wysłaniec księcia Daniela Czarnogórskiego do Serbii, przybył do Belgradu, jak mówią dla szukania narzeczonej dla uowego księcia. - Rząd serbski zamierza powiększyć swoją siłę zbrojną, jak mówią o 4000 ludzi. - Dzisiejsza Gaz. -wiedeńska zamieszcza sprawozdanie o ilości papierów publicznych w obiegu będących Z końcem z. m. Najwyższa ilość nie mogąca być przekroczoną wedle rozporządzenia z duo 15.*Maja r. b jest 175 mil. złr. W skutku pożyczki z dnia 4. Września r. b. umorzono 21 mil. Obecnie ilość nie może przenosić sumy 1724 niii. złr. Ilość znajdująca się w obiegu i kasach państwa, wynosiła w końcu Września 162,197,305 złr. w końcu zaś Października . \ 373, S 2 3 7,r z a, A l n W e i i I" U fi i e s i A e a " b ł ., 1 823 482 ł VI r - - y O paplerow na , , z r.
W iombardzko weneckich biletach skarbowych było w końcu Paździer nika 1,513,250 lirów. W dniu '20. LisIopada spaloneui będzie następnie za I mil. złr. papierków zdawkowych. Z doliczeniem umorzonej dawniej monety papierowej zdawkowej w ilości 6,600,000 złr. i papierów państwa 2 kursem przymusowym w ilości 25 mil. złr. całkowita suma dotychczas umorzonych papierów wynosi 32,100,000 złr. co po części uskutecznić się dało użyciem części pożyczki z roku 1851. Na podstawie . 2. rozporządzenia o pożyczce 2 dnia 4. Września r. b nmorzonem będzie w dniu 25. LisIopada r. b. 2 mil. złr. w papierach tak w biletach skarbowych jako i asvgnacyach węgierskich, które 2 doliczenie", dawniej umorzonych już 2£ mil zlr. uczynią 4 i mil złr. , ktorc pokryte zostały częścią pożyczki z roku 1852. * i - Spodziewają się przybycia do Wiednia księżnej Karoli Wazy wraz 2 jej matką, celem poczynienia przygotowań do zamęścia z przy «złym cesarzem, które ma w Styczniu nastąpić.
Galicy a.
Z pod Mielca, 15. Listopada. - Czy tu ślepy traf, czy też złość fodzka, ale dawno już nie było w naszej okolicy tak częstych pożarów. Większa część moich sąsiadów i ja także przeszedłem nic lada próbę 0
guiową, kosztującą najmniej parę tysięcy reńskich; nie wiedzieć jak sobie tu radzić. Wszystko asekurować niepodobna, bo koszta wyniosłyby tyle co dobry pożar,. a przeeież ten nie co rok się przytrafia. Podatek ogniowy przez ogól właścicieli domów.i budynków opłacauy, mógłby jedynie złemu stanowczo zapobiedz. Nie tylko zyskałaby na tern strona materyalna, ale i moralna, bo podpalacze widząc, iż stali się nieszkodliwemi, zaniechaliby tego rodzaju zemsty, Ze zaś ognie przypadkowe dosyć są rzadkie, z podatku takowego wkrótce urosłyby znaczne fundusze, na zaprowadzenie tak po miastach jako i po wsiach policyi ogniowej. Tyle atoli o tern rozprawiano już w Czasie i nie w Czasie, ze dłużej rozwodzić się byłoby zbytecznem - wolę wspomnieć wam rzecz wcale weselszą, niemniej" w tern roku często gęsto u nas grasującą. Są to ustawiczne śluby: nie wiem, czy kiedy tyle par uszczęśliwionych w jednym roku i w jednym cyrkule stawało przed ołtarzem. Ciągle słychać ekwipunki, wesela, \yizyty poślubne i tympodobne najszczęśliwsze nieszczęścia. Kawaler, to u nas rzecz rzadka! jeżeli przechował się gdzie jaki, niby oslatni z Mohikanów, to i ten juz motyle swe skrzydła goluje do lotu. Oziminy daleko mniej prosperują, ziarno zatrzymane długą posuchą, w połowie zjedzonego przez myszy dopiero po teraźuiejszych deszczach wschodzi. O ile więc w zeszłym roku szkodziło mokro, o tyle dzisiaj susza i niebyćże tu zmiennikiem! Zboże trzyma się w cenie, żyto 16, pszenica 20, jęczmień 14, owies 7, ziemniaki do gorzelni po 5 zlr. w. w. Okowita w mniejszej sprzedaży do 3 i pół złr. w w. byłaby zapewnie droższa, bo wstrzemięźliwość przcszłoroczna wychodzi z mody, gdyby nie wieczna lekkomyślność, z jaką niektórzy naprzód sprzedają, nie oglądając się na koszta reprodukcyi - tak, że spekulantów mniej wódka kosztuje, jak posiadaczy gorzelni, i taniej ją też sprzedawać mogą. Cz. Czytamy w L lo y d z i e następujący list ze wschodniej Galicyi z dn.
10. Listopada: W ostatnich czasach dzienniki niemieckie dużo pisały o procesach lichwiarskich, które wielkie uczyniły wrażenie iwykazuja wysoki stopień moralnego zepsucia, tudzież zupełną nieznajomość wartości kapitału w porównaniu z pracą i przemysłem. Lichwa niestety liczy się i u nas do szczególnych plag społeczeństwa, jak to wszędzie* bywa, gdzie handel i rękodzieła nie spoczywają na silnej podstawie, a zwyczajne ich kroki podpadają zbyt często samowolności lub uader ryzykownym przypuszczeniom. Lichwa, mianowicie w stolicy galicyjskiej, ba jecznie się rozpowszechniła pomiędzy wszystkie mi klasami społeczeństwa a niezmiernie często spokój rodziny, szczęście i pomyślność wielu osób pada jej ofiarą, . . . . . .. Choćby prawa były najbardziej surowe i najściślej przestrzegane, to lichwiarzowi otwarła zawsze droga mimo największej baczności prawodawcy, do ominięcia prawa i uchylenia się z pod niego bądź przez fałszywy kompromis, bądź przez wystawienie fałszywie zyrowanych wexli itp. wykręty. W rzeczy samej niemasi innego środka położenia tamy lichwie coiaz bardziej szerzącej się w Galicyi, nad własne jej źródło, to jest zapobieżenie brakowi pieniędzy, a w skutku tego, ich drożyznie. Do tego wszakże zwolna tylko przychodzić można, za pomocą rozwinięcia się handlu, a mianowicie wewnętrznego przemysłu, znpomocą stosownego użycia i cxploatacyi bogatych źródeł zarobkowych kraju. Zanim ten cel w dalekiej przyszłości leżący da się osiągnąć, potrzeba niezbędnie podwyższyć prawny procent od kapitałów. W innych prowineyach monarchii, gdzie handel i przemysł kwilną, gdzie zatem stosunkowo znaczniejszy jest ruch gotówki aniżeli w Galicyi, procent po 5 lub 6 prCt. może być właściwym. W Galicyi wszakże, w tym ubogim kraju niezdolnym należycie spieniężyć bogatych swoich płodów, a zniewolonym do wydawania corocnie znacznych summ pieniężnych za wyroby zagraniczne i towary kolonialne, należałoby podwyższyć stopę procentową. Tym sposobem znaczna ilość kapitałów lokowanych zagranica na 4 i SprGt. rocznie, wpłynęłaby do kraju, a tym sposobem osoby opłacające w bezpiecznych przedsiębiorstwach 2 lub 3 prCł. miesięcznie zostałyby postawione w możności wydobycia się z pazurów lichwiarzy i utrzymania się przy zyskownym zawodzie przemysłowym. Prawne podwyższenie stopy procentowej dla Galicy i byłoby ważną epoką, a prócz zapobieżenia lichwie, łatwe otrzymanie kapitałów mogłoby podzwignąć handel i przemysł z dzisiejszego odtrętwienia. Turcy a.
Conslilutionncl i Debaty mają wiadomości z Konstantynopola dochodzące do 6go Listopada. Parowiec francuski w tym dniu dopiero miasto owo opuścił, zamiast dnia 5go, gdyż poseł francuski chciał jeszcze donieść do Praucyi o wypadku konfereucyi swoich z dywanem we względzie internowania Abdel Kadera w Brussie. Rząd turecki bowiem chce poprzednio wszelkie warunki ustanowić, pod jakiemi na pobyt emira w państwach swoicłi chce pozwolić. - Kweslya pożyczki wciąż jeszcze niezalatwiona. De la Vallellc, poseł francuski, odebrał od rządu swego instrukcyc nowe: stosownie do tych raz jeszcze dołożyć miał staiania, aby ratyfikacyą pożyczki uzyskać. Reprezentant angielski, pułkownik Rose, który początkowo przeciw pożyczce zupełnie wyraźnie wystąpił, działa teraz zgodnie z posłem francuskim, będąc do tego przez rząd angielski wezwanym. - Korespondencya jedna C o n s t i t u t i o u e 11 a jest Zupełnie przeciwną doniesieniu Debalów z Aleksandryi, utrzymuje bowiem, że wice-króLEgiptu złożył rządowi tureckiemu zaliczkę w kwocie 300,000 funt. szter. i wysłańcowi porty przyobiecał, iż wkrótce pienią dze nowe na haracz roczny zaliczy. Według Debatów sumę powyższą dom jeden angielski w Aleksandryi rządowi tureckiemu wypłacił. Ameryka. '-T' 'L Ameryki północnej, I. Listopada. - vV roku tym uie widać tyle ruchu powszechnego w całej unii po gazetach, zgromadzeniach publicznych, mowach i pismach, jaki innemi czasy każdy wybór prezydenta zwykł poprzedać. Niektórzy tłumaczą to główuie miernością kandydatów obydwóch, z których żaden ani miłości ludu w stopniu wysokim nieposiada ani uniesienia powszechnego niewzbudza. Jenerał Skott, którego wigowie w większej części jedynie popierają, aby dążności konserwatywnej stronnictwa swego i imieniowi wigów zwycięstwo zjednać, ma · ic wreszcie prawemu zawsze słudze państwa i w"ojowniko%yi zwycięzkieinu przebaczają, ale kandydat na godność najwyższą państwa mied ich nicpowinien. Współzawodnik jego, jenerał Pierce, szanowany jest powszechnie jako roztropny i przezorny, ale jego przynajmniej wątpliwe branie się w wojnie meksykańskiej, jego niezaprzeczona lubo od kilku lat przytłumiona skłonność do hulatyki i gry hazardowej i pewna skrytość stoją mu na przeszkodzie. Daniel Webster , trzeci kandydat zarazem ostatni dyplomata nnii, został na inny świat powołany. Jenerał Pierce czeka Zgodnością spokojną na rozstrzygnienie, kiedy jenerał Skott po prowiucyach zachodnich podróżuje, Niemcom i Irlandczykom pochlebia, i niemal wyrażeniami nieslósownemi i krokami nieośtrożnerai więcej sobie szkodzi, aniżeli się nawet przeciwnicy spodziewają. N o w y - Jor k, d. 13. Listopada. - Wczoraj odbyły się wybory prezydenta i wiceprezydenta. Według doniesień, jakie doląd nadeszły, niema już wąlpliwości najmniejszej, że Pierce i King, kandydaci demokratyczni, niezmierną większością wybrani zostali N e w jor k C o u r i e r an d l u q u i r c r , dziennik wigoski, utrzymuje z pewnością, że Pierce 254 głodów otrzymał, Scott zaś tylko -12, N e w jor k H e r a l d donosi z Halifax (w N owej Szkocyi) o zdarzeniu dziwnem, jak następuje. Dowódzra parowca jej król. mości Devastation, nazwiskiem Campell, położył areszt na nowo szkockie statki rybackie, klóre w liczbie około 100 burza do lądu napędziła, i takowe w Port Hood zatrzymał, podając za powód, że ma je za statki amerykańskie, które z papierami angielskiemi po morzu żeglują. Wprawdzie pomiędzy niemi znajdowało się kilka amerykańskich, ale te puścił on na wolność, z wyjątkiem jednego, któremu groził, źe go zatopić każe, skoroby tylko okazał ochotę do ucieczki. Lecz Jonatan wywiesił banderę amerykańską i wezwał Anglika, aby do niego strzelać kazał; a potem wypłynął bez przeszkody na morze, tylko bez papierów swoich.
ROZlnaite triadoln OŚ* 'i.
- Niejedna piękność wzdrygnie się, dowiedziawszy się, skąd pochodzą ulubione jej paclmidła, które niegdyś z drogocennych wschodnich kadzideł i południowych kwiatów wyciągano Ale nauka chemii postąpiła tak daleko, że też same zapachy wydobywa za pomocą składu i rozkładu ciał, znajobrzydliwszych surrogatów. Sprawozdanie biegłych na ostatniej wystawie londyńskiej zdarło wdzięczne i zapowiadające napisy zflaszek i słoików napełniających wonią salony. Zimni badacze nieprzewidywali okropnego odczarowania, jakiego doznają piękne czytelniczki, wyczytawszy co następuje: Wywar gorzelany, który prócz tego służy do fabrykaryi koniaku i whisky, przepędzony z kwasem siarkowym i octanem sody daje olej gruszkowy; zaś z kwasem siarkowym i podwójnym chromianem sody, olej jabfkowy. Olej ananasowy używany do pachnideł i likierów, wydobywany bywa ze zgniłego sera; olej migdałowy sztuczny z kwasu saletrowego i dziegciu węgla kamiennego Główna treść woni Eau de mille flcnra wydobywaną bywa b odpływów sta
SPRZEDAŻ KONIECZNA.
Sąd powiatowy w Wągrowcu.
Wydział 1.
Dobra szlacheckie Laskowo w pow. Wągrowieckim położone, które przez towarzystwo Ziemstwa kredytowego oszacowane na 48,158 Tal. 24sgr. 6 fen. wedle taxy, mogącej być przejrzanej wraz z wykazem hypolecznym i warunkami w Registrnturze, mają być dnia 30. Grud n i a 1852. przed południem o godzinie IOle'j w miejscu zwykłem posiedzeń sądowych sprzedane. Niewiadomi z nazwiska i pobylu sukcessorowie konsyliarza L u d w i k a L e s s i ng w Berlinie zapozywają się niiriejszem publicznie. Wągrowiec, dnia 24. Maja 1852.
OBWIESZCZENIE.
Przy publicznej sprzedaży fantów z tutajszego lombardu miejskiego w swoim czasie niewykupionych, okazała się w dniach 26. i 27. mieś. z. przewyżka dla niektórych zestawowych dłużników Właściciele rewersów na zastawy pod Nr. 7988. 79.90. 8 094 8 15 1. 8 156 . 8 159. 8 26 1 .
8318. 8380. 8390. 8477. 8508. 8620. 8657. 8810.
8815. 8830. 8844. 8852. 8939. 9038. 9012. 9296.
9304.9315. 9368. 9414. 9481. 9489. 9511. 9566.
9598.9636. 9641 9645. 9695. 9739.9771.9779.
9781. 9863. 9929. 9956. 9958. 9965. 10,003.
10,032. 10,081. 10,111. 10,163. 10179,10,194.
10,216 10,336. 10,366. 10,369. 10,381. 10,396.
10,436. 10,455. 10,469. 10,481. 10,494. 10,498.
10,503 10,541. 10,546. 10,557. 10.583. 10,591.
10,653. 10,683. 10691. 10,722. 10,754. 10,830 10,852. 10,907. 10,937. 10,993. 10,999. 8129.
wzywamy niniejszćm, aby w przeciągu 6 tygodni, najpóźniej zaś do 27. Grudnia r. b. zgłosili się do tutejszej miejskiej kassy lombardowej, i odebrali za oddaniem rewersu na zastawy i za kwitem przewyżkę pozostającą po potrąceniu otrzymanej pożyczki, pro wizy i aż do czasu eprzedaży fantu i kosztów, w przeciwnym razie wpłynie przewyżka ta stosownie do przepisów do miejskiej kassy ubogich, a rewers zastawy rrraz z prawem dłużnika zaslawowego upadnie. Poznań, dnia 10. Listopada 1852.
Magistrat.
jennych. Moglibyśmy tu wyliczyć dłuższy szereg tych zwodniczych esencyj »kwiatowych«, ale lękamy się przyprowadzić do bankructwa wielu kupców, których pułki zastawione są olajkami i pomadami sprzeda wanemi tak drogo, jakby surrogata ich z Indyi i Arabii pochodziły. - W roku 1852. sprzedano na 11 targowiskach wełny w królestwie prnskie'm, Ij. w Berlinie, Wrocławiu, Królewcu, Koblenz, Landsbergu nad Wartą, Magdeburgu, Muhlhausen, Paderbornic, Szczecinie, Stralzundzie i Poznaniu 192,946 cetn. wełny za summo 14,281,637 tal. W roku 1851. sprzedano lamże wełny 196,199 cent. za 13,904,542 tal.
Wiadomości MleracMe.
War s z a w a. - W tych duiach wyszła nakładem i drukiem S. Orgelbranda księgarza i typografa przy ulicy Miodowej Nr. 496, nowa po- / wieść w 4 tomach, ulubionego naszego pisarza J. 1. Kraszewskiego, pod tytułem: »Złote Jabłko.« Pan Kraszewski użył swego pobytu w Warszawie na zeszkicenie kilku typów tu miejscowych mieszkańców, których firzeniosłszy na poleską ziemię, gdzie inne zwyczaje, inne obyczaje, mauje najróźnorodniejsze charaktery, obrazy towarzystw i kraju w kształcie szczęśliwie bardzo prowadzonej powieści. Żywość dykcyi, trafność w obrazowaniu działaczy i sytuacyi, głęboka znajomość serca ludzkiego i prawda najrzeczywistsza, prawda jaką cała treść w ogóle i we wszy slkich szczegółach*jest nacechowana, stawiają to dzieło w rzędzie najlepszych tworów Kraszewskiego w tym rodzaju. Cena rs. 4. Dostać go można u wszystkich księgarzy w kraju, w cesarstwie i za granic a .
Przybyli do Poznania dnia 24. Listopada.
BAZAR: Jarnczcwski z Lipna; Zychliiiski z Brzostowni; Pfiegolowski z Wlościjewek. BUSCHA HOTEL BZYMSKI: Hohnsberg z Remscheid; Hiiirichs z Hamburga; Kubisch z Lipska; Zcrrenner i Jcrvnsch z Berlina; Goldschiuidt z Wrocławia; Richter z Berlina; ks. Twardowski z Gozdowa; bar. Kuorr z Gulowa ; Schmidt i,Xo». Tomyśla. HOTEL BAWABSKI: Zychliiiski z Bronowa; Broze z Landsberga; Fidler z Szczecina; Stehler i Lenhardt z Lesznśl. POD CZARNYM ORŁEM: Laskowski z Srody; Wągrowiecki z Szczytnik; Rajcwski z Paksz.vna; Zatorski z Jaraczewa; Honda z Goli; Luther z Łopiichowa: Wieli'jiiska z Unii. HOTEL DREZDENSKI: Tempelhotr z Dąbrówki; Ostrowska z Szamotuł; Wolf z Herlina; Achterberg z Piły.
HOTEL RZYMSKI: Parówicki z Dnbieszewka; Moszczeiiski z Jeziorek.
HOTEL PARYSKI: Radoiiski z Siekierek; Hake" z Nowca; Stefański z Nowej wsi; Skalewska z Bręczyna; Einsporn z Srodki; ks. Szymański z Kostrzyna; Wojcjechowski z Gniezna. HOTEL BERLINSKI: Mrozyński i Raczyński z Chwalkowa; Kretschmer z Srodj. . , _ ". ,. POD TRZEMA LILIAMI: Vorherr z Salzgitter; Kruger i Grossmann z Woli.
POD KORONA: Neiimann z Rawicza; Rosenbaum i Lippmann z Wronek.
EICEHENER BORN: Salonioński z Gostynia; Sprinz z Inowrocławia.
W mieszkań i u J?ry_wat nem: Koch z SzczecIna, ni. Berlińska Nr. 15; lli.t1miill.i- z 1 ulki-unali1t:, ul. Królewska Nr. 15; ks. Baczyński z Bogdanów a, ul. Długa Kr. 1.
WIELKA AUKCYA
Z polecenia Intejszego Król. Sądu powiatowego sprzedawać będę publicznie, więcej dającemu za gotową zapłatę w poniedziałek 29. Listopada i następujące dwa dni, przed po łudnicm od godziny pól do dziewiątej i po południu od poł do trzeciej pozostałość zmarłego Radcy Rejencyjnego Pana Ti esc ho wit z w lokalu przy ulicy Królewskiej Nr. 5. na pierwsze'm piętrze, "składającą się Z mebli mat/Dniowych, brzozowych i innych, jako to: stoły, krzesła, komody, zwierciadła, kanapy, sekretarz, biórko cylindrowe, szafy do bielizny i sukien, umywalnie, łóżka, materace, firanki, poduszki do okien, p o ś c i e l na s z e ś ć łóż e k, naczenia porcelanowe i szklane, bielizna i bielizna siołowa i do pościeli, suknie, między temi futro dobre nerlowe i takie niedźwiedzie, rzędy na konie, sprzęty kuchenne miedziane i inne metalowe, naczeina kuchenne i gospodar skie, ilość siana i 500 butelek wina czerwonego Reńskiego i Węgierskiego.
W poniedziałek 29. Listopada sprzedawane będą naczenia szkłane, porcelanowe i metalowe, i sprzęta kuchenne, jako też cokolwiek bielizny; we wtorek rozmaiła bielizna, pościel i suknie; w środę meble rzędy, siano i wino. W sobotę 27. Listopada po południu od godziny 2. mogą przez mających chęć nabye,a powyższe meble być przejrzane. Z o b e l , sądowy aukeyouaryusz.
w księgami i drukami SI. pteyznera w Poznaniu przy ulicy Wodnej , r o S li Garbar dostać można: Szemala do ślubów, chrztów i zmarłych po 2 zł. libra. Uczeń klassy 1. gimn. szuka zaraz miejsca jako Guwerner. Bliższa wiadomość na listy frankowane: B. P. Stenszewo poste restante. Świeże Strasbur)Jshie pasztety z truflaInI. N owe Alexandryjekie daktyle, Duże Goryckie marony, N owe Smyrneńskie figi w pudelkach, Rodzenki w gronach i migdały w łupinach,
Astrachański groch cukrowy, Astrachański kawiar, N ajprzedniejszą herbatę kwiatową Pecco, Najprzedniejszą c z e k o l a d ę korzenną i w kawałkach. Najprzedniejszy arak i rum z Jamaiki, Duże Messeńskie pomarańcze i cytryny, poleca t, Czalnthowi Handel łakociów pod Nr. 21. Wilhelm, ulicy w H o t e l u d e D r e s d e . ( Pstrzyyi świeże holsztyńskie nadeszły. S. Dartscb w Bazarze.
Kurs giełdy Berlińskiej.
Sto- lU j, kurant Dnia 23. Listopada 1852. p» pCt.
Pożyczka rządowa dobrowolna . . . . .
dito 2 roku 1850 . . . . . dito z roku 1852. . . . . . Obligi dhigu skarbowego. . . . . . . . . .
dito premiów handlu morskiego . . . dito Marchii Elektoralnej i Nowej .. dito miasta Berlina . . . . . . . . . . . . Listy zastawne Marchii Elekt, i Nowej dito Prus Wschodnich. . . dito Pomorskie. . . . . . . . . dito W.X. Poznańskiego. . dito W.X.Pozn., nowe.. dito Szląskie. . . . . . . . . . . dito Prn3 Zachodnich . . . . Bilety rentowe Poznańskie. . . . . . . . .
Louisdoty. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Akcie kolei żelaznej Starog. Pozna ńsk.
papi - « i/nu.
ramI. 1014.
103J I03f 94 91 Ę 100' 100
<7 U U, 4
Ir 5 ¥f a]
CEM TARGOWE 96 100 j nu · 4 92 J Dni124 Listopada.
I( 1852. r.
»1 I do tal. I t ar. I fuJ lal.I«' grl fuw mieście Poznaniu.
Pszenicy, szefel . . . .
Zyta, szefel . . . . .
Jęczmienia, szefrl . . . . .
Owsa, szefel . . . . . . . .
Tatarki, szefel . . . . . .
Grochu, szefel . . . . . . . .
Ziemniaków, szefel . . . . . .
Siana, centnar. . . . . . . . . . .
Słomy, kopa . . . . . . . . . .. Masła, garniec. . . . . . . .. · Spiritusu (beczki 120 kw.)80 JTral 1 25 6 2 - 1 16 8 1 21 1 5 6 I U 1 10 - 1 14 2 6 8 2 U 13 - - 15 25 - - 27 6 - - 7 . 2 5 - 2 10 18 - 18 15
Powyższy artykuł jest częścią publikacji Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.11.25 Nr277 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.