)J( 307w Piątekdnia 31. Grudnia 1852

Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.12.31 Nr307

Czas czytania: ok. 25 min.

Drukiem i nakładem Drukarni Nadwornej W. Dcckera i Spółki w Poznaniu. - Redaktor odpowiedzialny: N. Kamieński w Poznaniu.

czytelnikóJV yaxety. Z kończącym SIe czwartym kwartałem przypominamy«" iz.prenumerata ćwierćroczna dla tutejszych czytelników wynosi 1 Tal. 20 sgr., dla zamiejscowych 2 Tal. - Z a m i e j s c o w i czytelnicy odbierać będą za tę cenę c o d z i e n n i e z wyjątkiem poniedziałków wychodzącą gazetę, na wszystkich Król. Urzędach Pocztowych w całej Monarchii. Prenumerata cxempl. na papierze kancellaryjnyni wynosi 15 sgr. c'wiertrocznie więcej od powyższej ceny. - Nie naszą będzie WIną, jeżeli dla późniejszego zamówienia wciągu bieżącego kwartału, poprzedzające nu mera nie będą mogły być przesłane. Dla wygody Szanownej Publiczności tutejszej będą także: Pan Cr. MlieleJettl kupiec/w starym rynku pod Nr. 87., Pan fioritz )K/«Mq?**#JI«l kupiec, plac V\ ilhelmowski Nr. 10., i Pan »fttlióh JIppeJI kupiec, przy ulicy Wilhelmowskićj Nr. 9., przyjmować prenume ratę na naszą gazetę i wydawać ją będą prenumeratorom wieczorem dnia poprzedzającego, o godzinie Ę. Poznań," dnia 31. Grudnia 1852. MUJl 'peAyeyu Gazet Telegraficzne wiadomości.

L o n d y n, 28. Grudnia. - Mówca izby niższej wzywa kolegia wyborcze, które reprezentują nowo zamianowani ministrowie, do wyboru nowych członków izby niższej.

Ho

Berlin, 3(1. Grudnia. - Naj. Pan raczył nadać: sekretarzowi Walkling przy jeneralnćj komisy) w Mouasterze ty tlił radzcy kancelaryi, i kalkulatorowi J agow przy jen. komisyi w Steiulalu tytuł radzcy obra

B c rlin, dn. 29. Grudnia. - Poseł pruski przy dworze rossyjskim, wracając z P e t e r s b u r g a, zasłabł na granicy pruskiej w Stołupianach, Wkrótce przecie przyszedłszy do siebie, w dalszą puścił się drogę i I u przybył. " _1 'jj różnych stron dochodzą nas wiadomości, że Rossya, Austrya i Prussy wkrótce uznają cesarstwo francuskie, żadnych przy tern nIe robiąc zastrzeżeń. Co się tyczy kwestyi celnej, tajny radzca Briick układa się ze strony austryackiej. z jeneralnym dyrektorem poborów p. Pommer Esche, który stawa ze strony Prus. Lubo pan Briick podał projekt, jadnak zgodzono się na projekt p. Pommer Esclia, który wzięto za podstawę układów. Według tego projektu ma traktat handlowy być zawarty od 1. Stycznia 1854. na lat 12, a w czasie tym mają toczyć się układy o dalsze zbliżanie taryf. Zdaje się, że znów'się zawiążą celne konfereneye z państwami południu w cmi nicmieckiemi. W t o c ł a w, dn. 27. Grudnia. - Komedia Klingemana pod tytułem: Marp;" Luter, miała b\ć odegraua iu na dniu 29. b. m., ale została zakazaną 'PlY.«,-" policją, ponieważ wyśmiewa missyi jezuickie i okazuje inłoleranryą wzplydem religii katolickiej. (Kor. Cz) Hamburg, d. 21. Grudnia.:- Dostrzegliście zapewne, że pail.v» ultra duńska w Kopenhadze obawia się, żeby Folksthing na trzeciej obradzie nie cofnął rezMucyi przyjętej w kwestyi celnej. Kiobenhnvnspost rzeczywiście życzy zmiany* ministeryum w myśl partyi wspomnionej . Ale zdaj e, że ani król arii exministrowie na taki experiment się nie/godzą. Nie zastanowiono się dotychczas przy rozprawach Folkelhingu nad stanowiskiem, które obce mocarstwa w sprawie celnej zajęły. Rosya zapatruje się na nią zupełnie z innego punktu widzenia aniżeli Bundestag Ona nic życzy sobie oddzielenia Holsztynu od Danii pod żadnym względem, ponieważ zląd mógłby .się wyrodzić powód do rozniecenia kwestyi niemiecko-unitarnych dążności. Rosya przeciwnie chce silnej cenlralizacyi całego duńskiego państwa, gdy tymczasem Prusy i Austrya ze stanowiska niemieckiego, innego są w \ć) kwestyi zdania. Opozycya więc Folksthingu w Petersburgu nie -j.najdzie pobłażania, a przeciwnie w Niemczech, osobliwie w Berlinie, cios wymierzony przeciw rządowi duńskiemu, nie bez pewnego zadowolenia przyjętym zostanie. Rząd duński opicia się najwięcej na Róeyi, zajmując pewne opozyryjne stanowisko naprzeciw Bundestagowi; ani rząd ani opozycya charakteru tego stanowiska nie uwzględniły. W dyskusJ nad budżetem doktor medycyny Kaiser dowodził ministrowi Bluhmc," że niepolrzeba w Paryżu jenera'lnego konsula, w Rzymie agenta duńskiego; w Hiszpanii, Portugalii jnko też w miastach hanzcalyckich i północnych państwach niemieckich niepolrzeba konsulów duńskich i że ich pensye można oszczędzić. Ministrowie będąc przeciwnego zdania daremnie się sprzeciwiali; moeya ze znaczną większością przeszła i utrzymano tylko agenta vv Hiszpanii. Ze Sztokolmu donoszą, że zdrowie króla ciągle się polepsza. Po wszechnie nakazane modły w kościołach państwa, rozkazem królewskim wstrzymane. Prośbę malarza Peterson o ułaskawienie (za wykroczeuie

Melier a

Spółki.

l

przeciw religii, fkazany na 6-miesięczne więzienie i wygnanie) odrzucono. Jest to trzeci dekret w podobnej sprawie w ciągu ostatnich 10 lat, pp. Nilson (katolicy) dawniej już za wykroczenia przeciw religii ukarani zostali. Z Hamburga nic ciekawego donieść wam nicmogę. Wszyscy zajęci wystawą na święta Bożego narodzenia: jestto jarmark podobny do dawnego w Mariwilu warszawskim. Na placu «Gansemarkt« wystawione budy z cackami, teatrami, kosmoramami, gabinetami i t. d. Sklepy we wszystkich ulicach gęsto oświetlone; najpiękniejsze twory w oknach po· ..;.-.;><>.. iiiihi.rzuość po troluararh tłocząca się, oto co bamburezvey nazywają »dom.« Powiadają ie milionami obracają podczas trwania kilku tygodniowego jarmarku. Są tu domy bankierskie, które do 40 albo 50,000 złp. kol cudy swoim urzędnikom i familii dają. Przed kilku dniami miał tu miejsce smutny wypadek dowodzący niesforności i braku uszanowania dla władzy do najwyższego stopnia posuuięty. Aktor Landvogt pokłuciwszy się przy table d'hole z kupcem francuskim o jakąś damę, która do aktora przyszła, a kupcowi bardzo blisko znaną była, powiedział temu ostatniemu słowa tak obelżywe, że ten dał mu 24 godzin do namysłu, żeby cofnął obelgę. N azajitrz przybył kupiec a kazawszy ze sali wywołać aktora zapytał go czy chce cofnąć co powiedział: »Nie, odpowiedział aktor« nie, niechcę cofuąć.« W tej samej chwili suty policzek spadł na twarz p. Landvogt, który wróciwszy do sali odpowiedział: że w twarz dostał. Parę dni później p. Landvogt z drugim aktorem p. Gogh idąc za kupcem na ulicy odgrażali się nietylko słowy, ale pierwszy dobył nawet parę razy szpady w kiju ukrytej, tak ie kupiec zmuszony udać się na policyą, opowiedział co się stało, a policmejsler p. Gossler kazał przyjść do siebie obu stronom i nakazał ażeby się spokojnie zachowali. Aktor zaręczył słowem, że zaczepiać nie będzie, ale ledwo wyszedłszy z pokoju p Gossler, aktorzy napadli na kupca zbili i skrwawili go. okropnie, tak, że znajdujący się świadkowie w sieni musieli się wdać i aresztować paniczów, którzy mimo rozkazu władzy policyjnej, targnęli się w domu samym policyi na bezbronnego, spokojnie odchodzącego kupca. Aresztowani wieczorem i w dnie następne w towarzystwie straży na scenie, role swe grać musieli. Pan Landvogt skazany został na 10 dni aresztu i 80 marków kary i jak powiadają będzie się z kobietą, o którą kłótnia poszła, żenił. To niegodne zajście, wiele bardzo oburzyło, a najbardziej to, że upatrywano w postępowaniu pA "a Landvogta urąganie się z rozkazu władzy i obelgę publiczną. HuiAorista Glasbrenner niecofnął się bynajmniej od polityki, którą się we Feyszycu zajmuje. Skrzydła mu trochę przycięto od czasu publikacyi k A u uszczypliwych artykułów przeciw Auslryi i powiadają, że tylko od dwóch do dwóch tygodni dostaje kartę wolnego pobytu w Hamburgu. MŁrótes[wo »oteHie. , ... Warszawa, d. 28. Grudnia.- Naj. Pan w sAnlek przedstawienia księcia namiestnika królestwa, najmiłościwiej dozwolić raczył Janowi Mocarskiemu i Fclixowi Sancewiczowi, za przestępstwo polityczne zesłanym: pierwszemu doSyberyi na osiedlenia drugiemu zaś na mieszkanie do gubernii Wialskiej, powrócić do królestwa. - Wyczytawszy w Nrze 330. Ku'icra warszawskiego wiadomość o kamieniu z wyciśniętą stopą, znajdującym się w Zarębach Kościelnych, przyjemnie mi jest donieść o podobnym temuż, znajdującym się we wsi Sobolewie w okręgu żelechowskim, własności W. Jana Łaskiego. Kamień ten dosyć duży, \ stopy nad powierzchnię łąki wystający, znajduje się na łączce pomiędzy ogrodami włościańskiemi a kaplicą dworską, o kilkanaście łokci od drogi publicznej prowadzącej do miasta Maciejowic; równie na nim znać jest odcisk stopy ludzkiej, do którego lud przywięzuje pobożną tradycyę, jakoby na nim miała się kiedyś objawić Najśw. Maria P., i zwykł ua teuie o'dcisk składać drobną monetę, lezących wi ziałem. Inny znowuż kamień, do którego przywiązana jest legenda, jakoby na nim spoczywał śty Wojciech, znajduje się blisko .wi Góra puławska w pcie radomskim, na wysokiej górze krzakami jałowcowcmi obrosłej, do wsi Klikawy należącej, pól wiorsty od Wisły, naprzeciwko N owej Alexandryi, nad drogą z góry puławskiej do Bronowie prowadzącą; na nim nic dopatrzyć się uiemogłeni, lecz za to obok niego znajduje się wielka ilość rażących w oczy szczątków choroby ludzkiej (knllunu); nadto dużo szmat, obuwia zdartego, i kijów podróżnych, jako świadków odległych pielgrzymek. (K. w.) War s z a w a, 24. Grudnia. - Już to rzadko, aby na jakiem polowaniu nie zdarzyło się mniej więcej coś zajmującego, ale z owych roz licznych wypadków najciekawszym był ten, jaki nastąpił w końcu 7. ni. w dobrach Komorowskich w pow. Hrubieszowskim. Było lo polowanie na z aj ąc a, ale jeden z psów gończych, gdy towarzysze jego ścigali kota, trafiwszy na trop dzika, zaczął naszczekiwać a następnie pogonił głosem. Niezadługo rozległy się strzały, oraz odgłos: pilnuj dzika! Myśliwi czemprędzej zmienili naboje, to jest w miejsce śrótu nabili loftkauii, a pierwszym ze strzelców, z którym się spotkał raniony poprzednio od szrótu dzik; był sam właściciel dóbr, u którego polowano. Dawny to myśliwiec i słynny z strzelania, pognał za nim na pierwszy odgłos o dziku i dał mu trafny i dokładny strzał: ale tylko do boku. Dzik, potężnej wielkości, bo ważył przeszło 875 funtów, więcej raniony aniżeli osłabiony rzuca się prosto na swego nieprzyjaciela, a len nie tracąc; wcale przytomności, przypuszcza go na dziesięć kroków od siebie i pali, godząc go iuftkami w oko i piersi. Ale i len strzał także mimo doskonałej trafności niebyt jeszcze śmiertelnym dla rozhukanego odyńca. (Pokazuje się, że tak zwane po myśliwsku pieńki ołowiane, są lepsze nad wszystkie loflki i kule. Strzał bowiem takim pieńkiem w oko i lo jeszcze na 10 kroków wprost wypalony, byłby najtęższego zwierza powalił o ziemię.) Każdy się domyśli w jak slrasznem położeniu znalazł się myśliwy, zostawiony sam na sam z ranionym, a tein samem jeszcze więcej rozwścieklonym dzikiem, który po tym drugim strzale z nową zawziętością rzuca się na niego. Szanowny myśliwiec nielraci wszakże i to prsylomności, a zasłoniwszy się kolbą dubeltówki, cofa się za olbrzymi, a o kilka kroków stojący buk za nim. Użyta za tarczę owa dubeltówka była zbyt słabą obroną, bo wnet zamki strzaskali*; zostały przez dzika, ale buk stał się zbawienną zaporą. Kilkanaście razy obszedłszy go dzik do koła, goniąc za cofającym się ciągle przed nim strzelcem i zadając nieustannie ale próżne ciosy swemi kłami w drzewo, postanowił zmienić kierunek i lak to nagle uczynił, że myśliwy o mało nie wpadł mu sam na kły. Zmieniwszy jednak nader szybko obrol, znów uniknął niebez pieczeńsiwa, a tymczasem nadbiegły psy i przybyli w pomoc myśliwi. Dzik zmuszony odcinać się psom, które chciały go osadzić, zapomniał o główniejszych nieprzyjaciołach, a ci korzystając z tego, dawszy 10 strzałów, powalili go trupem. - Dzik len odesłany zosIa) do Lublina i prawoziwą pod względem wielkości jest osobliwością. L samych bowiem kiszek, jeden z leśniczych wytopił najczystszej tluetości przeszło 60 f t. JFraMtcya.

P ary ż, 26 Grudnia. - M o n i t o r i inne dzienniki dziś nie wyszły, z wyj ą tki e m D e b a t ó w, C o 11 s t i t u I i o n 11 e. I a i S i e c i ą . - Cesarza spodziewają sję tu z powrotem z Compiegne pojutrze.

- Rozporządzeniem cesarskiem został wypuszczony na wolność były szeryf Bu Maza w Halli. Odtąd może zamieszkać w jakimkolwiek miejscu na stałym lądzie francuskim, ale Francyi opuszczać mu niewolno . - Ministrowie już powrócili z Compiegne, tylko Persigny pozostał przy cesarzu. - Na dniu 3. Stycznia będzie Panteon oddany katolickiemu duchowieństwu. W tym dniu poraź pierwszy odbędzie mszą w nim arcybiskup paryski. - Tytuły nadwornych przemysłowców niezmiernie się teraz upowszechniają. Tak cukiernik jeden poleca wynaleziony przez siebie wynaleziony placek pod nazwiskiem Matyldy i dodaje: Matylda, placek protegowany przez jej cesarską księżnę, połączą w sobie wszystkie doskonałości i może być używany do het baty i na dezer. - U roczyslość Bożego narodzenia była «c wszystkich kościołach paryskich z wielką okazałością obchodzona. We wielu kościołach była czytana msza o północy, lecz do kościoła dozwolonym był tylko przystęp osobom, które bilety olrzymały. - Jenerałowie Bouscarem i Yusuf zostali mianowani wielkimi oficerami i wielu innych wojskowych różnych stopni, którzy się odznaczy li w zdobyciu Laghoualy, zostało mianowanych oficerami lub kawalerami legii honorowej. - Po wielu departamentach pokazała się wścieklizna na psach. Wydane więc surowe w tej mierze rozporządzenia. - Dziś zawiadomił minister spraw zewnętrznych nuuciusza papieskiego prałata Garibaldego, że J. cesarska Mość przyjmować go będzie we wtorek w Tuileriach. W kolach urzędowych także twierdzą, że w środę a najdalej w czwartek, posłowie trzech pańsiw północnych, a po nich posłowie mniejszych wszystkich pańsiw swe pisma zawierzytełuiające złożą cesarzowi. - Zabawy na dworze w Compiegne nie bardzo są przyjemne. Panuje tam sztywność i hiszpańska etykieta. Cesarz mało mówi. Jeżeli ma gości przy obiedzie, to mało z nimi rozmawia. Goście też molo z sobą rozmawiają albo całkiem milczą. Siedzą daleko od siebie i dla tejco musieliby z sobą głośno rozmawiać, »a co przyslość nie pozwala. Obiad trwa krótko, najwięcej pól godziny. N a innych uroczystościach podobna panuje sztywność. Ludwik Napoleon przestrzega różne formy. Widać z całego jego postępowania, że nic tylko chce być cesarzem, ale za takiego być uważanym przez wszystkich. W orszaku już mu się udało wyjednać wielką powagę. Tyle jednak niema szczęścia z ludem. Lud jeszcze cesarza mianuje Ludwikiem Bonaparte, często go nazywa prezydentem, a wyrazu cesarz nie może przepuścić ustami, chociaż go ajenci obwołują cesarzem bluz. W ogóle cesarstwo nie wielu nawróciło do nowego cesarza. Odilon Barrot także twardy jak poganin. O cesarzunialo mOWI, ale żartuje sobie z orszaku cesarskiego i on przepowiada, że wojna wkrótce wybuchnie, bo słyszał od jenerała Gcmeau, że wszystko przygotował w Rzymie na przyjęcie tam większej armii francuskiej, Na cóżby więc były te przysposobienia. - W Tuileriach sposobią się na wielką uroczyslość. W dniu l.

Stycznia sam cesarz zasiądzie do stołu i sam zie obiad, nazywać się lo będzie gratid couvert Stół zastawionym będzie w wielkiej galeryi, a dobrzy obywatele paryscy będą wpuszczani do Tuileriów, aby się przypa trzy li, jak cesarz je obiad podczas nowego roku. - Banki gry hazardowej zniesione za L. Filipa, mają być na nowo otwarlc w Paryżu, a mianowicie w dawnym i sławnym lokalu w Palais Royal pod nr. 113, w jednym z hotelów na placu V end6mc, na bulwar;-ch des Italiens i na ulicy Faubourg S. Honore Otwarcie ich nastąpić ma 1, Stycznia, a skarb pobierać z nich kędzie 7 mil. fr, Anylia.

L o n d y n, 24. Grudnia. - T i m e s zapowiada dzisiaj ministerstwo nowe słowami następującemu »możemy teraz z pewnością donieść, że plan utworzenia rządu połączonego zupełnie się udał. Na pierwszy rzut oka zaraz widzieć można, że wszelkim możebnym trudnościom przedsię wzięcia w sposób taki zapobieżono, iż kraj usług żadnego znajmmilego dyplomaty nie Iraci, a przy lem żaden dyplomata i żadne stronnictwo (do rządu wstępujące) nic zgodności swojej ustąpić nie potrzebuje. Lord John Riissel obejmuje urząd zagraniczny z przywódzi wem w izbie gmin.

Wielka i wzrastająca ważność wydziału tego w ober, lerażniejszego położenia izeczy na stałym lądzie, jakoteż okoliczność, że w każdym innym europejskim rządzie minister spraw zagranicznych na czele stoi, zaspokoi zupełnie skrupuły podziw iarzy zazdrosnych i przyjaciół najdrzaźliwszycli lorda Johna Hussla. Posada la, jak wiadomo, przeznaczoną była dla hrabiego Clarendon, który bezwątpienia tak jak każdy inny mąż w Anglii zdalność jej odpowiednią posiada. Mniemamy jednak, że on właśnie był pierwszym pomiędzy tymi, którzy lorda Johna Russin do przyjęcia spraw zagranicznych spowodowali. Ggdyby leniu przywódzcy wigów owa praca (nowa) za nadto mozolną wydawać się miała, może on zawsze bez ubliżenia godności swojej, wyprosić sobie wydział mniej uciążliwy, w którym lo przypadku polecenie jego na wybór następny wpływ stanowczy by wywarło. Lord Palmerston obejmuje tekę miui stersiwa spraw wewnętrznych. Nie podobna za nadto wysoko cenić przystąpienia lego, które powodzenia najlepszego rządu nowego spodziewać się każe; mniej jeszcze zapoznawać można jeniusz uniwersalny lorda Palmerslona lub odmawiać mu laklu, jaki do szczęśliwego wypełniania powinności każdej względem państwa jest pierwszą potrzebą. Jako sekretarz spraw wewnętrznych będzie lord zacny miał w ręku także inilic.yą, przy której zaprowadzeniu rolę lak odznaczającą odgrywał. Imiona le obydwa 54 rękojmią wystarczającą, iż gabinet nowy cale stronnictwo wigów popierać będzie. Księciu N ewcastle przypadają kolonie. Rozdzielenie posad izby skarbowei. admiralicji i ko U <<iuui U antlloweto pomiędzy James (iraTiama, C Wuo da i G ladslone nic nastąpiło jeszcze stanowczo. « - M o r n i n g C h r o n i c i e (jako organ peelilów mający pewne wiadomości) toż samo donosi, co Times, i dalej jeszcze postępuje, albowiem utrzymuje, że urząd kanclerza skarbu przyjął G ladstone, admiralicyi James Graham, wydział handlu Wo o d, a sekrelaryat wojny Sidney Herbert. Wiadomość, że lord Palmerston do gabinetu nowego należeć będzie, wpływ nader pomyślny na giełdę wywarła i kurs konsulów nadzwyczajnie umocniła. - T i m e s oświadcza zadowolenie swoje z odwiedził) cesarza austryackiego w Berlinie, uważa bowiem w te'm rękojmią jedności niemieckiej, pokoju europejskiego i utrzymania teraźniejszego podziału terryloryalnego Europy. Nie zaniedbuje jednak dodać, że są też strony po* lityki pruskiej, gdzie postępowanie pospołu z Auslryą nie było by poźytecznem, owszem ściślejsze przyłączenie się do Anglii pożądańszem się wydaje. Korespondent jeden dziennika D u bli u E v c u i 11 g P o s t donosi wiadomość zajmującą, którą, jak powiada, ma z listu pisanego z Rzymu. Słowa jego są następujące: mimo wszelkich przeciwnych twierdzeń rzeczą jesi pewną, że papież w liście jednym do tutejszego kleru katolickiego surowo skarcił zabiegi podstępne pizy wyborach wielu naszych ultramonlanskich księży lala ostatniego; i mianowicie wyraża się w lym względzie, że zdania objawiane przfi* księży owych w czasie tej agilacyi za nadto wielkie podobieństwo mają (lo mniemań, z jakich rewolucya >v Rzymie i innych państwach stałego lądu powstała. Mam jak najlepsze doyvody na poparcie tego, cO powiadam, wyjątki z pewnego odpisu leżą przedemną, i zaręczyć i«ara mogę na słowo, jako chrześcianiu i jako gentleman, że papież w tytlI punkcie daleko dobitniej mówi, aniżeli kiedy w Anglii słyszano; be"z ogródki wypowiada, że postępowanie lakowie religią w Itlandyi podkopać, i kościół macierzysty do upadku przywieść musi. Wprawdzie j e s l rzeczą istotną, że Rzym nie chciał swemu skarceniu nadać formę urzędową; wzgląd na godność własną niepozwolil mu uczynić lak wielkifg O przyznania ministerstwu, którego nierozsądna nienawiść papizmu artykułem Eglingtona w słynnym akcie parlamenlowym uwiecznioną została (przeciw bezpośredniej komunikacyi dyplomatycjoej z Rzymem). Dosyć, że Rzym postępowanie polityczne ullramontanów zganił, i 10 w liście umyślnie w tym celu napisanym, klóry pewnemu nader szanownemu katolikowi, po dwukrotnej rozmowie z kardynałem Antonellim do Dublina powierzouo. Kardynał objawił przy lem życzę nie, aby zdanie owo Rzymu w tajemnicy zachowano. Hiszpania.

Czterdzieści lat istnienia systemu parlamentarnego w Hiszpanii nie wystarczyło jeszcze na jego utrwalenie. Pośród najzupeluiejszej ciszy politycznej w kraju, którego oczy zwrócone były ku Paryżowi, gdzie zmiana formy rządu właśnie się uzupełniała i ku zagrożonym koloniom zaallantyckim, rząd zapowiedział reformę konstylucyi rozwiązaniem kortezów i'ogloszeniem projektu nowej ustawy. Wypadków doniesionych przed parę tygodniami powtarzać tu nie będziem, zadać sobie musimy tylko pytanie, co mogło spowodować ministra Bravo-Murillo do poczy nowczej opozycyi, którą albo złamać, albo przed nią ustąpić był przymuszony? Pan Martinez de la Rosa jest jakoby reprezentantem systemu parlamentarnego, en po śmierci Ferdynanda VI!. wprowadził go niejako do Hiszpanii, on był autorem nowej konstylucyi za rządów królowej maiki, on wreszcie wybrany prezesem korlezów w dniu 1. Grudnia r. b. oznajmił, iż bronić i szanować będzie konstytucyę. Samo lo oświadczenie nie było próżnym dźwiękiem wyrazów: wiedziano już z cicha o zamiarze reformy uslawyj, a bezzwłoczne obwieszczenie jej projektu domysły te utrwaliło. Projekt był już gotowy, plan oddawna skreślony, użyto go przy pierwszej sposobności, czyby był wybór prezesa wyszedł z łona umiarkowanych, czy progressistów. Dwojakie zdaniem naszein powody kierowały krokami pana Bravo Murillo: jednym z nich były stosunki zagraniczne, drugim zamierzone reformy finansowe. Co do pierwszego, nie możemy brać dosłownie wyrażeń M o n i t o r a francuskiego, który zaprzecza wieściom, jakoby rząd francuski wpłynął na wypadki 2. Grudnia w Madrycie, bo wpływ taki przeciwny jest jego zasadom. Trudno wszakże przypuścić, aby po upadku parlamentarnego życia z tej strony I ireneów, rząd francuski obo jętnem miał patrzeć okiem na kwitnięcie jego w całej pełni po drugiej stronie gór. Reformy finansowe, o których wspomnieliśmy, nie łatwe również do przeprowadzenia z tak niepotulną izbą, a gabinet dzisiejszy uczynił je niejako zadaniem swojeni, i samo już połączenie leki finansów z prezydencyą w radzie ministrów, dowodzi, że około lego punktu skupiają się wszystkie inleiesa. Drugi rok bylu dzisiejszego gabinetu polepszył skarbowość i kredyt H i s z p a n i i, wstrząśnione długoletniemi wojnami domowemi i rewolucjami, a zarazem pizywrócil zaufanie, a to tak dalece wzmocniło moralnie gabinet, iż dziś nie lęka się on zerwać ze stronnictwem konstytucyjnćm i tylko najniebezpieczniejszego dla siebie człowieka jenerała N arvaez wysyła z kraju pod pierwszym lepszym pozorem, i do Wiednia jechać mu kaźc. Progressistów nie obawia się tyle, w obec obojętności ludu, który wysilony dlugiemi walkami, uie pyta dziś o parlamentarskie zwady, odkąd się przekonał, że progressiści są wyznawcami centralizacyi, tyle dla rozwiniętych tam swobód municypalnych szkodliwej, Z lej więc strony wolne ma Bravo-Murillo ręce, a nowe kortezy zwołane na Marzec uprawnią wszystkie kroki jego, powiększą atrybucye korony i uniepodobnią dojście do władzy progressi stów. Z takiem prawem wyborczem jak projektowane, nie przyjdzie między izbą a ministerstwem do sporów, aby zaś to prawo przyjęlem zostało, dziś juź przykłada gabinet wszelkiego starania, zakazawszy poprzędnych narad wyborczych. Przyszłość niedaleka pokaże, czyli zwycięstwo dzisiejszego ministra będzie 2 korzyścią dla kraju pod względem materyalnym. (Cz.) Portugalia.

Lizbona, 19. Grudnia. - Wybury. wypadły w ogó ę p.ąmyślnie dJa kapdydatów f ządo_wy-cb.. Natom ast nIe tyJko l1raproJJresIscI z..wXOIyZCUI zostalI, a e 1aKze IutranarIyscI, MMHY Xzanrfi f-nn' . . . . . ;, .b.. r).

mar stali. Nie można już ich teraz kabralislami nazywać, gdyż hrabia nadaremnie im radził, aby się wyborami nic trudnili, i sam w agilacyi owej niebrał udziału żadnego. Minister finansów Fontes został wybrany zarazem w Lizbonie, Oporto i kilku innych jeszcze miastach. Braci Kabralów wcale nie wybrano, podobno też Jose Passosa ani żadnego przywódzcy ultraprogresistoskiego. _L)wfa francuskie parowce wojenne stoją na Tagu, dwa inne odebrały rozkaz, aby pod Lizboną przezimowały. Słychać, że cala eskadra francuska pojawić się ma na Tagu. -- Ministerstwo zdecydowało się nareszcie w sposób nie dwuznaczny na zniżenie stanowcze taryfy celnej i uchwały dotyczące królowej przedAustrya.

Z nad morza Adry aly ck ie go w polowie (.rudnia. Pomiędzy Slawianami południowemi zaczyna się ogromnie warzyć, i to, co się w Czarnogórze dzieje, jest jedynie pierwszym wybuchem przesilenia, które tymiazem z wszelkich środków zaradczych szadzić i rozwiązania swepo "wymagać będzie. W Kroacyi jest rozczarowanie powszeebnetn, z obietnic wszystkich żadnej nicdolrzymano, i Ind widzi teraz, że tylko niewdzięcznością odpłacają się mu za pomoc, która w Październiku 1848. dynastyą samą uraiowala. Pod tym względem także stosuje się najzupełniej wyrażenie: »Tyrol slawiauski.« Gesarz podczas podróży ostatniej okazywał się wielce ni«jaskawym, i glosno niezadowolenie swoje wyrzekł we względzie zabiegów parlyk'ilarnych narodowości sła wiańskiej, które się mianowicie przez wysławianie w obec jogo barw panslawislycznyrh, niebieski, czerwony i biały objawiały. Ztąd też wyjaśnia się owo oszczędne rozdzielanie orderów i innych oznak łaski w kraju tym, który więcej, aniżeli każdy hnn na nie zasłużył. Nastą piły tez rozmaite oddalenia z posad i pensyoiiowaiiia urzędników wyższych, pomiędzy któremi mianowicie nadzupana w Fiume wrażenie wielkie sprawiło. Miejsca te samymi prawie Niemcami poobsadzano W chwili obecnej mówią o lem, że godność bana ma być zupełnie znie sioną, a Kroacyą jenerał jako gubernator cywilny j «oj skowy zarazem zaiządzać będzie. J ellaczyc wyniesiony być ma do stanu hrabiów i otrzymać miejsce w radzie państwa, owym domu dobroczynnym dla wielkości podupadłych. N a namiestnika wyznaczony hrabia Garoińni. S layyiańskie slowarzyszenin czytelnicze, dzienniki, teatry, literatura bywają w części zupełnie zakazane, częścią nader ograniczone i ściśle kontrolowane. Słanianiu południowy jest bez (ego już z przyrodzenia niedowierzający i skryty; system obecnie panujący przymioiy te do najwyższego stopnia wykształcił, a przy tern lud ów niepotrafi tak maski przywdziać, jak Węgier, który powierzchownie radość okazuje i clien wykrzykuje, a serce jego gniew i zemsta pożera. Ruch podnoszący się teraz na czarnych górach, udziela się aż nad Dunaj i Sawę, a tu jak tam magnes zwrócony jest ku północy. Panslawizm zaczyna się znów budzić, i tym razem nie jako teorya, jako mysi daleka, ale jako rzeczywistość pozytywna, obecna, z potęgą sił materyalnych. W nim spoczywa rana wiecznie niezagojona, która nigdy pozwolić niemoże, aby się związek Auslryi z Rosyą na tein polu wschodu w rzeczywistość zamienił.

Teraz już wyraznIe to widzieć można. Mimo nalegań usilnych z Petersburga ociąga się gabinet wiedeński z uznaniem niepodległości polityczne ') Czarnej góry, i kiedy niedawno jeszcze z powodu rozmaitych, doznanych ze strony Turcyi pokrzywdzeń, ultimatum kategoryczne postawić chciała, widzimy teraz jak z względnością wszelką uprzedza porlę i żądaniom jej, aby niemiłą nad Bosforem osobę Prokescha jako intemuncyusza nicprzysyłała, *ochoczo zadosyć czyni. Austryajwiebardzo dobrze, że, jeżeli w kweslyi wschodniej do katastrofy przyjdzie, nietylko jej przy podziale krajów przyglądanie wolne bez pożytku pozostanie, ale nawet że dosyć troski mieć będzie o utrzymanie swoich własnych eławiańskich prowincyi pogranicznych. W i e d e ń, d. 21. Grudnia. - Kor. a us tr. pisze: Przy układaniu nowo wyszłego prawa o stowarzyszeniach, potrzeba było zupełnie pominąć dotychczasowe prawo z dnia 17. Marca 1849. r. albowiem stowarzyszenia nie dając się pogodzić bądź z zasadami rządu przepisanemi patentem z dnia 31. Grudnia 1851. częścią zaś postanowieniami poprawnego kodeksu karnego nie mogły być przedmiotem prawodawstwa. A nawet pierwsze paragrafy tego prawa nie traktujące o politycznych stowarzyszeniach okazały się w praktyce niedostetecznemi. N atomiast prawo o (wiązkach wydane najw. postanowieniem z duo 19. Października 1845. odpowieduiem było rzeczywiście celowi, i wymagało tyłko stosownego obrobienia, aby zadość uczynić prawdziwym praktycznym potrzebom i zastosować ograniczenie do zmienionych poczęści okoliczności. N astępujące są pytania, klóre należało rozwiązać przy układzie pomienionego prawa, i stanowiska jakich się tu trzymać musiano. Należało oznaczyć jakie stowarzyszenia wymagają szczególnych pozwoleń rządu państwa i kto ma je udzielać; oznaczyć właściwość władz w sprawach stowarzyszenia i dokładnie opisać" jak mają być ułożone podana o założenie jakiego związku. Następnie szło o postawienie warunków pod jakieini dozwolonem być może urządzenie związku stale lub tymczasowo. W końcu potizeba było obok pewnych ogólnych postanowień rozporządzić co wypadnie pod względem rozwiązania stowarzyszeń. Z tych stanowisk wychodząc, prawo to podziclonem zoslało na sześć działów, w których oględnie i jasno wszystkie właściwości i warunki dozwolonego i pożytecznego zachowania się stowarzyszeń uwzględnionemi zostały w eposób wyczerpujący przedmiot. - Koresp. austryacka donosi z Konstantynopola d. 7. Grudnia: Rząd turecki ważny krok uczynił: zakazał obiegu monet zagranicznych w całem państwie, a na przypadek napływu ich do kas publicznych, nastąpi wymiana ich na monetę turecką, a la w swojej imiennej wartości wydawaną będzie. Rząd zamierzył jednym ciosem zapobiedz szkodliwości agia na monetach kruszcowych i zabezpieczyć zarazem bank konstantynopolitański przed nieunikniouemi w każdym innym razie slralaini i zupełną ruiną. Artykuł w półiirędowym J ournal de Constantinople umieszczony, stara się udowodnić, że rozporządzenie w tym względzie wydane jest skuteczne i słuszne. -_U.-»IIK DoiTiem otworzony zaslai vr mi arte utrzymania kursu wekslowego między Turcyą a Europą i umiarkowanego reguło wania onegoż; tak się rzecz dotąd miała pod warunkami, o ile można najskroumiejszemi, albowiem bank liczył wedle spisu funt szterl. na 110 piastrów, a frank na 172 parów. Brudna spekularya obracała sobie to na korzyść, aby bank bez żadnej oględności eksploatować. Najlepszą sposobność nastręczało tu agio, i takowe przeto pizyiłumionem być musi. W końcu dziennik ten przyznaj e, że zakaz monet zagranicznych sprzeciwia się umowom zawarty z nieklóremi państwami zachodu, ale sprzeczność tę stara się osłabić kilką argumentami czerpaneini z trudnych okoliczności. - Gaz. zagrzebska pisze od granic Bośnii: "Niespokojny to l ud, ci Bośniacy?« powiedzą zagranicą, słysząc nieustające skargi jego, ale to już u nas zwyczajem, że dziś len jutro ów rabuje i zdziera, a teraz właśnie kolej tego przyszła na biskupa Prokopa. Mało go lo kłopoce, czyli po dziennikach i petycynch na rządy jego piszą, bo on posiada w rękach swoich basznhk »chrześciański«, z klórego nikt go strząsnąć nie zdoła. Bezprzykładna la trzecz. co chrześcianic muszą mu płacić! Każda eparchia dłużna mu jest do 70,000 groszy, na które wysławiać musi obligi z lichwą, gdy tymczasem palryarszez władyką dobrze się wiedzie. Ten osiami każe sobie każdemu nowo kreowanemu popowi 1500 groszy płacić, i niedawno widziano młodszego mnicha z szablą u pasa, a za nim dwóch pandurów tureckich prowadziło dwa konie obładowane pieniędzmi. Był to syn Protofingiela (?) który zbierał między ludem daninę zwaną »Vladikai'ina». Zdziersiwa tego jeden stawiamy przykład. Na mocy urzędowego obrachowania pobierał pan Kalinik, który od roku 1817 był metropolitą Bośnii z każdej parafii liczącej 150 domów i 1500 dusz 305 groszy; p. Benjamin, który w roku 1817 przybył do Bośnii pobierał z takiej parafin 341 groszy; pan Ambrozic zamianowany metropolitą w r. 1836 podniósł ten podatek do 632 gro s 'j; p. Ignatjc przybyły w 1842 r. 3515 gr.; a teraźniejszy p Prokopjc *825 gr.

żadna władza turecka lak sobie nie postępuje. W i e d e ń, d. 22. Grudnia. - Za powrotem N. Pana do Policy złoży swoje listy uwierzylelniającc Dr. Foote poseł amerykansk'przy tutejszym dworze, w miejsce pana Curdy, który już sląd odjech*'- Mmisteryuin handlu uczyniło odezwę do wszystkich izb handlowych, dla powzięcia wiadomości, jak dalece! wykazuje się niedomiar w sztukach towarów płóciennych, bawełnintiyc*, jedwabnych i wełnianych, tudzież różnica między dobrocią i cieu*ością zewnątrz i wewnątrz szluki materyi; uwagi te mają posłużyć JO wygotowania stosownego prawa. - Pod względem doslawy rekru'o w na rok 1853. ministeryum nakazało, aby starostowie okręgowi, * po miastach burmistrze starali się o lo, iżby po odbytem losowaniu « każdej gminie wszyscy nie należący do gminy popisow'i otrzymali plecenie stawiania się przed władzą polityczną lub miejską z wykazaniem swoich książek wędrownych, a to w ciągu dni ośmiu. Każdy obowiązany do służby wojskowej odesłany ma być drogą przymusową do własnej gminy lub książka jego wędrowna tamże odesłaną w" ciągu 24 godzin z nadmienieniem, iż zadosyć uczynił obowiązkowi sławienia się, albo też listę stawiennictwa przesłać. Kto się wedle przepisów. Tttrcya.

K o n s t a n t y n o p o l, II. Grudnia. - Książe Kallimaki, urażony odwołaniem swojem z Paryża i zamianowaniem baszy Velj poslein tamie doniósł podobno porcie, ze nielylko zrzeka się księstwa kamienistego Samos, ale także z slosunków poddanego tureckiego wyslępoje i oddaje się pod opiekę pewnego mocarstwa europejskiego. Książe Kallimaki po siada znaczny niezawisły majątek, i odwołanie jego właśnie w chwili, gdzie cesarstwo do punktu najwyższego się zbliża, jest zapewne dla niego daleko boleśnicjszem aniżeli dla księcia Caradja odwołanie z Rei lina. Zresztą właśnie teraz barometr Fanariolów wcale się nie podnosi, owszem nader spadać poczyna, i niemal wszystkie posady zagraniczne dawniej Fanariatarni obsadzone, teraz Turkom rodowitym powierzone zostały. - Wiadomość podana niedawno przez dzienniki wiedeńskie, ze książę Daniel Petrowicz wniósł do rządu austryackiego o uznanie nie podległości jego, powoduje rząd turecki do wykazania prawa swego zwierzchniczego do Czarnogóry. Już od początku wieku 18 tworzy kraj ów część Turcj i; kilkukrotne kuszenia się Czarnogóreów, aby się z pod władzy porty wyłamać, udaremnione zostały, a w roku 1767 Czatnogórcy nawet sami wyprosili sobie prawo, aby do najwierniejszych poddanych porty liczeni byli. Ponieważ zaś w układach późniejszych przeciw posiadaniu Czarnogóry nieprotestowano, przeto Rosja i Auslrya niernogą chcieć władykę za księcia niepodlego uznać, ale owszem powinny porcie w środkach do przytłumienia buntu w Czarnogórze okazywać życzliwość i być pomoeuemi. Tymczasem porta rozwija w tym celu znaczne siły; wojska bośniackie, siedm batalionów piechoty, szwadron jazdy, 1500 wojska nie regularnego i 8 dział wyszły pod dowództwem Ibrahima baszy ku granicy Czarnogóry, a Ismail basza miał się z korpusem expedy« yjnym połączyć.

Kronika miejscowa.

Poznań, d. 30. Grudnia. - W dzienniku urzędowym z d.28. r. b.

czytamy instrukcją obszerną pana naczelnego prezesa wielkiego księstwa poznańskiego, względem polskich emigrantów, o której wspomnieliśmy, że wkrótce wyjdzie. Z tej instrukcji wyjmujemy główne ustępy: Niewoliło żadnemu cudzoziemcowi bawić w tutajszej prowincyi, bez okazania papierów legitymacyjnych. Mewylegilymowanych cudzoziemców mają władze policyjne natychmiast wydalać z prowincji albo do miejsca zamieszkania dawniejszego albo gdzieindziej za granicę. jeżeli im niewyznaczyły terminu, do którego oni obowiązali się dostarczyć papiery legitymacyjne. Kto w państwach rosyjskićm lub auslryackićm dopuścił się zbrodni stanu, obrazy majestatu, albo buntu zbrojnego albo należał do związku zagrażającego bezpieczeństwu Ironu i rządu, ma być naljch miast wydanym Dl zez nn.skie władze rządowi IPC» bMIIM «1« l1<>Jj>en należy, na mocy najwjższego patentu z 15go Marca 1834 Polacy mieszkający za granicą, bądź emigranci, bądź nie emigranci, jeżeli nie mają

OBWIESZCZENIE.

Ułożona na rok 1853. lista poborcza podatku komunalnego od dochodów leży do przejrzenia w lokalu kassy kamelaryjnej na Ratuszu przez 14 dni, zacząwszj od 31. m. b.

Podług przepisu . 33. Nr. 10. Ordjnacji gmin z dnia U. Marca 1850. r. podajemy to do publicznej wiadomości. Poznań, dnia 30. Grudnia 1852.

Magistrat.

SPRZEDAz KO M E CZ N A KrólI. Sąd powiatowy w Szremie.

Wydział pierwszy.

Dobra szlacheckie M s z c z y c z y n w lulejszym powiecie położone, z przyległośriami łącznie z borem na 4696 Tal. 26 sgr 1 fen. olaxowanym, oszacowane na 128,631 Tnl. 28 sgr. 5 fen. wetAc laxy, mogącej być przejrzanej wraz z wykazem hypotecznym i warunkami w Regi<lrat ur z e, mają być d n i a I I. M aj a 1 8 5 3. p rz e d południem o godzinie li tej w miejscu zwykłem posiedzeń sądowych sprzedane. SPRZEDAŻ KONI¥CZN AKról, Sąd powiatowy w Pile Nieruchomość m ł y ń s k a, należąca F r a n c is z kowi H e n ry k o w i Rudloff, i małżonce jego Fryderyce Emilii Ludwinie z domu V i r t e l, nazw;«,;, "H amin er - M uhle,« wraz z karczmą, sądo* Hje oszacowana na 24,483 Tal. 20 sgr. wedle taxy, mogącej być przejrzanej wraz z wykazem hypotecznym w Regislraturze, ma być dnia 6. Kwietnia 1853. przed południem o godzinie U. v» tntejsru posiedzeń zwykłych sądowych sprzedana "AWIESZCZENIEM N ad pozosiałością zmarłego pod dniem 28.

Lipca 1849. Franciszka Tadeusza Merk I a, Sekretarza Sądu powiatowego tu złąd, i żony jego w tym samym dniu zmarłej, Konstaiioyi 2 Ciwińskich, otworzono na wniosek opiekunów sukcessorów tychże małżonków M er k e l pod dniem 28. Czerwca 1851. r. process spadkowolikwidacyjny . Do zameldowania i uzasadnienia wszelkich pretensyj wyznaczony jest termin na dzień 9. Marca 1853. r.

na paszportach wizom król poselstwa pruskiego, lub wjraźnego pozwolenia wydanego przez ministra spraw wewnętrznjch, niernogą 1:y« wpuszczeni do w. ks. poznańskiego. Po zawarciu kartelu z Rosyą na dniu 20. Maja 1844., każdj i-bieg polski odtąd ma być bezwłocznie oddawany władzom rosyjskim bez obnoszenia się do naczelnego piezesa. Dla tego graniczni urzędnicy, szczególniej podczas branki do wojska rosyjskiego powinni czuwać na takich zbiegów, nic wpuszczać ich do kraju, albo schwytanych odsyłać niezwłocznie do najbliższej landratury. Kto w prowincyi przyjmie bez zameldowania polskiego wychodźcę, wystawi się na karę pieniężną, za powtórnem przekroczeniem, będzie ukarany więzieniem, a za Itrzeciml razem, dobra jego oddane zostaną pod dozór policyjny na koszt przekraczającego. Wszyscy cierpiani w prowincyi poznańskiej emigranci lub zbiedzy mają mieć karty legitymacyjne z oznaczeniem mieszkania, którego nie wolno im opuszczać. Pan naczelny prezes zastizega sobie co do członków z starszej emigtaeyi, wyjęcie niektórych od wyjednywania sobie podobnych kart legitymacyjnych, z powodu dobrego ich zachowania się, a w tym przypadku inaczej kontrole dozoru nad nimi przepisze. Ponieważ czas wyznaczony na wydawanie dla emigrantów kart legitymacyjnych upłynął, przeto nic wolno odtąd bez pozwolenia naczelnego prezesa żadnemu wychodźcy polskiemu udzielać takich kart legitymacyjnych. Na kartach legitymacyjnych są przepisy zamieszczone, których niedotrzymanie pociąga za sobą wydalenie wychodźcy polskiego Z proWInCJI. (Dokończenie nasiąpi.)

Przybyli do Poznania dnia 30. Grudnia.

HAZAK: Małecki z Wenecji; Kcnipolowski i Lalcwicz z Gnwarzewa; Łaszczcwslii zjeżewa; HeKoH ski z, :{(oszyc: Biegański z Cykowa; lir. lIJJ>ski z Kołaczkowa ; Mańkowski z Zrenicy. , HUSCHA HOTEL HZYMSKI: Fricdlandcr z Berlina; Caspar z Lipska; Zjchliński z Piasków; Tnrno z Obiezierza. HOTEL BA W ARS KI! Hr; MieliyiWkl z Baszkowa; Wrochcn z Wrocławia; bar. Kecke z Łekna: .Janiszewski z Baszkowa; Singer z l'uiajcwa; l'inner i Pniew; Simon z Berlina. POD CZAKNYM O,UŁEM: Klemke z Podolina: Nicolai z Golęczewa.

HOTEL DREZDENSKI: Gembowski z Powodowa; Tcsko z Wierzbna; Milkowski z Bnsocina; Si obłe H ski z Dnrnlirowy. Kndouski z Dominowa; Windratli z Rensdorf; Strubel z Magdeburga; Speichert z Gleiwilz HOTEL RZYMSKI: Koniirsniann z Rudnik: Leonbaidi z Wrocławia HOTEL PARYSKI: Eraigang z Podanowa : Kolski 2 Strzałkowa.

POD ZŁOTA G Ę IĄ: Blociszewski z Slnogorzewa; Hiickert z Landsbeiga.

HOTEL BERLINSKI: Szlock z Ceiadza; Siicharska z Gniezna; Maske z Skw ier /yny; Tlinmni z W clandn; Rudnicki z Leszna; Pluczyuski z Łagiewnik. POD BIAŁYM ORŁEM: Schreck z Gleiwitz; Pnisiniski z Sarbi.

HOTEL EICHBORNA: Miinchknu" z Liidersdorf: Steruberjc z Leszna; Klu· i" ani J] IIJICBAHM« a i JIU'AHIUICr z flPSZi:"«*; I3rI1u J] Dojmitmo.

ENER BORN: Loyenlhal z Ostrowa; Trier z Sprottau; Finkenstein laSA Vroolowia.

zrana o godzinie 8mćj w nsfszójlizbic sessjoiialnej przed Ur. (IrcAAWńiAJKadzcą Sądu powiatowego. Kto s\q"'wJ£tiiim\c tym nie zgłosi, zostanie za utrącającego prawo pierwszeństwa, jakieby miał, uznany, i z pretensją swoją li do tego odesłany, coby się po zaspokojeniu zgłoszonych wierzycieli pozostało. Gostyń, dnia 12 Sierpnia 1852.

Król. Deputacya Sądu powiatowego.

Ucznia do handlu mat ery a l ue go potrzeba Wiadomość u Juliana Affeltowicza na Chwałiszewie.

A F A I M a gospodarzy. A% A$ Nasiona koniczyny i trawy kupuje po cenach ile można najwyższych Handel nasion

Braci Auerbachów w Poznaniu.

Ę A III B 1 M B od dnia dzisiejszego kilka razy P A [.]l T C T »a dzień świeże,' po 3 i 5 grp.

· ........ sztuka, poleca cukiernia A. P f i t z n e r a . ulica W r o c ł . Nr. 14 .

II ł f A f / I / I dwa razy na dzień świeże poleca I 'IAjłABII f,Jkicrnia i fabryka karmelków v A. Szpinyiera A naprzeciw zegara pocztowego. Cukiernia Albina Gruszczyńskiego poleca od dziś codzień świeże I" Ą @ 5 E l £ ł » Hotel Hamburg.

@eeete«*eeee««@eeee«e#e««tB f N a dniu 2 7. Grudnia zginęła mi skóra wo 'J D łowa czarna na przestrzeni pomiędzy fori tecą a mojem pomieszkaniem pod Nr. 46. na S1. Wojciechem. Kto ją znalazł, odbierze f stosowną nagrodę. B'IIIp W A l f o j u n . ę JtlBASwieży Astrachański Uawiar w dużych ziarnkach, świeże wędzone i marynowane łososie i świej£jjbki Mii et er Sit r o t t e n zwane, odebrał i Z $jJ ttor MiHseh, Wilhelm, ulica Nr. 8. pod Złotą kotwicą.

Holsztyńskie deszły .

ostrzYyi cotylko naS. Dnrtsch w Bazarze.

Osoby mieszkające w Poznaniu, życzące sobie, aby im Gazela WieI Xiestwa. Poznańskiego na wieczór przed dniem daty do stancji odnoszoną była, zechcą takową zapisać u I g n a c e g o Pajewskicgo przy ulicy Jezuickiej Nr. 12.

Z kończącym się czwartym kwartałem donoszę Szanownym czytelnikom gazet, że niemniej w lym kwariale 1853. r. przyjmuję zamówienia na wszystkie tutejsze i zagraniczne dzienniki, i takowe do domu Szanownych abonentów odnoszę, a Posener Zeitung i Gazetę WieI. X Poznańskiego już poprzedniego WIeczora.

Szczególniej uwagę tę uczynić mi wypada, że jedynie tym panom gazetę do domu przynosić mogę, którzy u nmie zapisują. A. H e i s e, u 1 i c a M ł j ri s K a Nr. 16., w domu Rendanta Baudacha.

Kurs giełdy Berlińskiej.

Kura ul

Dnia 29. G'i-iidnia 1852.

Pożyczka rządowa dobrowolna . .

dito z roku 1850. . . . . . dito z roku Ahh/. . . . . . Oliligi długu skarbowego. . . . . . . . . .

(lito nremiów handlu morskiego . . .

dito Marchii Elektoralnej i N owej .. dito miasta Berlina . . . . . . . . . . . . l.isty zastawne Marchii Elekt, i Nowej dito Prus Wschodnich .. . dito Pomorskie. . . . . . . . . dito W X. Poznańskiego.. dito W.X.Pozn., nowe. . dito Szląskie. . . . . . . . . . . dito Pru3 Zachodnich Bili Iv rentowe Poznańskie. . . . . . . . .

L . d '" OUlS ory. . . . . . . . . . . . . . . . . ., Akcie kolei żelaznej Starog. Poinansk.

IOOf 104 97}

Ulf 921

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1852.12.31 Nr307 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry