DZIEJE FUNDACJI KS. LUDWIKI RADZIWIŁŁOWEJ

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr1

kich klasztorów, aczkolwiek i teraz nasuwają mu się wątpliwości natury prawno-historycznej. Minister skarbu Motz, w piśmie z d. 27. IV. 1828, prosi naczelnego preseza Baumanna o szczegółowe dane w kwestji, czy za czasów Księstwa Warszawskiego wyszedł dekret o skasowaniu klasztorów i czy w dekrecie tym ogłoszono majątek klasztorny własnością państwa, i wogóle, w jaki sposób dysponowano majątkiem. Baumann odpowiada d. 6. V. 1828 r., że za czasów Ks.

Warszawskiego klasztorów nie kasowano, że nic o tem nie wie i że przeciwnie klasztory cieszyły się poparciem rządu 142). Niemniej prądy zaborcze w odniesieniu do klasztorów sprawiły, że w r. 1828 klasztor Benedyktynek poznańskich miał ulec kasaCIe, tem więcej, że klasztor macierzysty, Benedyktynek w Chełmnie, uległ już był sekularyzacji w r. 1824. Budynki klasztorne Benedyktynek poznańskich przeznaczono na alumnat dla gimnazjum Marji Magdaleny. Ponieważ jednak konieczną tu była decyzja arcybiskupa, a stolica arcybiskupia była podówczas "sede vacante", przeto sprawa ta przewlokła się. Z tych to czasów pochodzą spisy majątku i nieruchomości klasztoru Benedyktynek. Dochody z kapitałów i nieruchomości oszacowano w listopadzie r. 1828 na około 2581 tal. 143).

Niejasny jest wykaz budynków i gruntów, należących do klasztoru Benedyktynek. W statystyce z r. 1820 figurują 4 budynki mieszkalne różnej wielkości, w r. 1831 wymienione są wśród budynków i gruntów: kościół z klasztorem, remizą i stajnią, dom masywny sub 215 114), dom masywny sub 191, dom na św. Wojciechu sub 101 i na Św. Marcinie, wreszcie łąka i ogród. Dochód z gruntów i kamienic oszacowano na 502 tal. "').

142) Tu Baumann powołuje się na raport z r. 1816. W r. 1810 rozeszły się w W. Ks. Warsz. pogłoski o kasacie klasztorów, ale rząd uroczyście temu zaprzeczył d. 23. III. 1811 r. A. P. P. Nacz. Prez. XXN. E a 23 vol. 8 .

141i) Później oszacowano je na 2 467 ta]., a w r. 1831 powraca w statystyce suma 2 581 tal. (ib). 144) numery oznaczają tu zarazem numery hipoteczne.

*») ib. vol. 9.