DZIEJE FUNDACJI KS. LUDWIKI RADZIWIŁŁOWEJprzez lat 52, przeżyła upadek narodu i państwa, czasy zaboru pruskiego, czasy Napoleona i W. Ks. Warszawskiego, wreszcie ostatni okres nowych rządów pruskich. Widziała, jak zwolna pustoszał klasztor, jak umierały zakonnice i panie świeckie, mieszkające przy klasztorze, a nowych zakonnic rząd pruski przyjmować nie dozwolił. Ksieni Sobocka umarła w r. 1828, przeżywszy lat 84. Pochował ją administrator archidyecezji X. Teofil Wolicki dnia 21. maja w sklepie klasztornym l18 ).

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1930 R.8 Nr1

Wraz z śmiercią ostatniej ksieni rozpoczął się w dziejach klasztoru okres ostatecznej jego kasaty. Dzieje kasaty tej wiążą się już bezpośrednio z dziejami Szkoły Ludwiki w Poznaniu.

2, Przejęcie klasztoru Benedyktynek przez Szkołę Ludwiki.

Rząd pruski, przejąwszy po kongresie wiedeńskim poraź wtóry zachodnie przestrzenie byłej Wielkopolski, z pewną rezerwą podejmował akcję sekularyzowania istniejących tu klasztorów, mimo precedensu sekularyzacji dóbr duchownych na ziemiach pruskich. Edykt pruski z 30. X. 1810 r. wyraźnie orzekał, że wszystkie dobra biskupie, arcybiskupie i klasztorne, wszelkie fundacje duchowne, zarówno katolickie, jak i protestanckie stają się własnością państwa i że państwo zwolna wcielać będzie dobra, zapewniając dawniejszym właścicielom odszkodowanie. Edyktu tego nie rozciągnięto w dosłownem brzmieniu na ziemie W. Ks. Poznańskiego. Ukaz ministerstwa spraw wewnętrznych z d. 3. XII. 1816 r, przewidywał jedynie powolną kasatę zakonów przez zakaz przyjmowania nowych członków. W miarę zmniejszania się stanu liczebnego poszczególnych zakonów miało następować przenoszenie zakonników i zakonnic z różnych klasztorów do jednego wspólnego klasztoru tej samej wzgl. pokrewnej reguły, a pozostałe klasztory miały ulegać sekularyzacji. W każdym poszczególnym wypadku sekularyzacji,

13S) A. A. Księga zmarłych Panien Benedyktynek.