DZIAŁ BIEZĄCY

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1929 R.7 Nr3

Czas czytania: ok. 3 min.

.izbach, a resztę UjąC jako mieszkania o 10 i więcej izbach; 3. ewtl. rozliczenie izb na pokoje, ogrzewalne, nieogrze,walne i kuchnie, 4) osobne wykazanie mieszkań z kuchnią i bez kuchni, z ustępem ('lub też na ile mieszkań przypada jeden llstęp, czy wówczas ustęp jest w budynku mieszkalnym), z łazienką; przy wykazie tym uwzględnić wielkość mieszkań; 4. wykaz wyposażenia technicznego, uwzględniając wielkość mieszkania i istniejące instalacje, techniczne wyżej n,aprowadzon. Wszystkie te wykazy winny być w miarę możności specyfikowane według dzielnic miasta. przy wszystkich klasyfikacjach używających zaok'rągleń wzg1. skróceń baczy statystyk na to, aby ogólna liczba była znana, tak np. podaje w uzupełnieniu do tablicy ilustrującej wielkość mieszkań ilość ogólną izb w miesz,kamiach ,10 - i więcej -- pokojowych, aby umożliwić wyliczanie rozlicznych relacyj, wchodzących w rachubę. Dodatkowo wypada zaznaczyć, że praktykowane są jeszcze r o z l i c z e n i a następujące: 1. położenie mieszkań według kondygnacyj w kombinacji z ilośc,ią izb, ewtl. także - chociaż to zbyt obszerno - z wyposażeniem technicznem; 2. kwest ja, ile mieszkań przylqa do ogrodów; 3. kwes.tja własności (mieszkania własne. mieszkania czynszowe, mieszkania służbowe wzgl. darmowe); lCóżniczkowa:n.ie to ma znaczenie dla! statystyki komornianej; 4. wyka'z pomieszczeń zarobkowych złączonych z mieszkaniami; wykazy te.g.:> rodzaju wprowadziła polska statystyka centralna w formie bardzo obszernej. Dane o UJr:ządzeniach technicznych rozsze'rzono niekiedy 'O tyle, że badano dodatkowo ilość okien i piecÓw (np. w Warszawie 1919 r.); badanie takie wskazane jest ,tylko tam, gdzie specjalne ku temu istnieją przyczyny. ,Poza kompleksem mies:zkań ro,dzinnych pozostają mieszkania dla g o s p o d a r s t w z a kła d o w y C h, które rozlicza się w najogólniejszych danych co do wielkości i wyposażenia technicznego. Lokale niemieszkalne. nie wchodzą tutaj w grę, załatwiono je przy budynkach. Mieszkania niezajęte stanowią przedmiot osobnej statystyki. Stal ty styka mieszkańców czyli warunków m i e s z k a n i o w y c h. Rozpatrywaliśmy codopieTo zagadnienia statystyki mieszkaniowej bez względu na zaludnienie mieszkań, na człowieka6

KRONIKA :MIASTA POZNANIA

mieszkańca. S t a .t: y s t y' k a war u n k ó w m i c s z k a. n i 0.W Y c h ustala stasunki. jakie istnieją między mieszkaniami a mieszk,ańcami. Statystyka mieszkańców uwzględnia raz czławieka tylko jaka cyf.rę a drugi raz semreguje ludzi według pewnych grup; nazwijmy pierwszą ewentualnaść statystyką asób, a drugą statystyką gaspoda1rstw damawych. Da zakresu pierwszej należy liczbawe pr;z.eciwstawienie mieszkańc6w i mi(lS'Z1kań itd.. araz akreślenie gęstaści zaludnienia, da zakresu drugiej z,aliczamy padział mieszkańców na grupy radzinne i nierodzinne oraz na inne gramady czy z'e'społy spałeczne, jakie w statystyce miesz.kaniawej uwoz,ględniać mażna. Jednastką podstawawą statystyki wa'runkÓtw micszkaniawych jest m j e s z k a n i e c stały, t. ZD. że spis mieszkaniawy pamija osoby chwilawa tylkO' abe'cne adałącza oS'Jby chwilawo nieobe'cne. Często musi statystyka rezygnaw,ać z tej ścisłości r aperuje mieszkańcami abecnymi w dniu spisu ludn'Jścij rzecz to zresztą drabnej wagi. PICzedstawiwszy paprzednio s'zczegóły sta:f.ystyki miEiSzkań, zaznaczyć możemy tutaj krótka o zakresie r a z l i c z an i a d.at, że liczby micszkańców ustasuDlkawać należy da wszystkich jednostek s'!atystyki mieszkaniawe,j tudzież terenowej (tut,aj w agólnych tylkO' relacjach), a w szczególnaści da danych o mieszkaniach i budynkach jaknajabszerniej, czyli że statystyka budynków i miesmań pawtarza się tutaj na całej linji w kambinacji z zaludnieniem mieszkań. Najważniejszą zaś rzeczą jest zestawienie mieszkań według wielkości (l, 2, '" 9, 10 i więcej izb) z mieszkańcami (1, 2, ... 9, 10 i więce.j asób) , i ta w dwu osabnych zestawieniach, w których wyka'zuje się raz lic.zby mie,szk.ańców zajmujących mieszkania różnej wielkaści a drugi raz liczbę mieszkań rróźD.€lj wielkości Iza,ję.tych przcz różną ilaść asób. Zesł:alwienia te służą jaka podstawa da wyliczenia gęs t Q ś c i 'Z a l u d n i e n i a mieszkań. Odróżniamy ś r e d n i e z a l u d n i e!I1. i a obszaru mi8ljskiega, zaludnienia abszaru zabudowanegO', zaludnienia nieruchamaści, zaludnienia budynku, za,ludnienia mieszkania i zaludnienia izby. Wszystikie lee średnje mają pierwsw,rzędne ' :znaczenie i pawinny być .dodatkowa usta. lane w dzielnicach miasta. Najważniejsza jest śred::1ia zaludnienia izby (coefficicnt de densite d'habita-Hon), wyliczana w te'l1

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1929 R.7 Nr3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry