OBSZAR MIASTA [ BUDYNKI W POZNANIU 65

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1929 R.7 Nr1

3-izbawe. Na 100 mieszkań jelSt w Paznaniu l-izbawych 10,9; 2-izbawych 25,6; 3-izbawych 27,7; 4 da 5-izbawych 27,9; 6-izbowych i większych 8,07f... W tej dziedzinie stasunki w innych miastach palskich są zupełnie odmienne, w wszystkich miastach polskich ponad 100,000 mieszkańców (a wśród l11ich Paznań palepszył liczby przeciętne!) była mieszkań l-izbawych 40,2%; 2-izbawych 25,2{,; 3-izbawych 16,6%; 4 da 5-izbawych 13,1%; 6 i więcej-izbawych 4,2%. A więc prawie połowa: mieszkań jednaizbawych, których w Paznaniu jest tylko. 10%, większaść znaczną stanawią mieszkania 1 i 2 izbawe (razem 65,417oJ, gdy w Poznaniu mieszkania a 3 i więcej pakojach składają się na taką samą większaść (64,5%). W r. 1921 panowały w Paznaniu stasunki mieszkaniawe mniejwięcej narmalne, Q tyle że nie więcej jak 1241 mieszkań, tj. 3 pracent, zajętych była przez więcej niż jedna gaspadarstwa radzinne a równocześnie zajętych była 1988 mieszkań przez jedna gaspadarstwa asób samatnych. Z mieszkań l-izbawych zajętych była przez dwa gospadarstwa radzinne tylko. 23. W 2357 mieszkaniach przypadała na izbę 0,5 lub mniej mieszkańca, w 13568 mieszkaniach najwyżej jedna asaba na izbę, a w 14,444 mieszkaniach więcej niż 2 asaby na izbę; z tych mieszkań była 8.34-6 jednaizbowych. Zaludnienie średnie jednej izby była 1,4 mieszkańca, co. aznacza liczbę na palskie stasunki bardzo. karzystną, zaludnienie średnie mieszkania 4,58 mieszkańców. Od raku 1921 zaludnienie ta wzmacniała się z każdym rakiem i wynosiła w paczątku r. 1928 już 5,6 osób na mieszkanie. Ruch budawlany leżał adłogiem da r. 1921, poczem z każdym rakiem przybierał. W latach 1919 da 1926 udzielana agółem koncesyj budawlanych 4259, ukańczana budynków nowych 424, w czem mieszkalnych 154, zbudowana nowych mieszkań 1204, zniesiona starych 322, przybyła więc 882 mieszkań. Od r. 1923 do 1926 przybyło 626 lakali handlawa-przemysławych. W r. 1927 udzielano kancesyj 918, ukańczano budynków nowych 99, w czem mieszkalnych 56, stawiana mieszkań 475, zniesiano 51, przybyło 424 mieszkań a nadto. 88 lakali handlawa-przemysławych. Od r. 1921 da 1927 przybyła efektywnie mieszkań 1292. Mieszkań l-izbawych przybyła 153, 2-izbawych 506, 3izbawych 278, 4-izbowych 187, 5-izbawych 56, 6 i więcej-izbowych 112. Uprzywilejawane pad względem razbudowy były 6

KRONIKA MIASTA POZ.T'AIAdzielnice Górczyn i Wilda, dzięki budowlom miejskim na ich terenach. Na Górczynie i św. Łazarzu przybyło w tym czasie 426 mieszkań, na Wildzie 240, w Jeżycach i Sołaczu 147, w Starem Mieście lewobrzeżnem 304, w Starem Mieście prawobrzeżnem 17, na nowych przedmieściach - od 1925 r. - 158. W najnowlSzem budownictwie mieszkaniowem przesunął się punkt ciężkości na mieszkania 2-izbowe z zachowaniem udziału 3-izbowych i to kosztem mieszkań l-izbowych, których prawie się nie buduje, oraz mieszkań 4 do S-izbowych; mieszkania wielkie utrzymują się przy znacznym udziale w liczbie ogólnej.

Nikodem Tyrakowski.

RADA .MIEJSKA W POZNANIU 1919-1928.

Z chwilą przejęcia administracji miejskiej w ręce polskie rozwiązał Komisarjat Naczeln£j Rady Ludowej w Poznaniu de. kretem z dnia 14. stycznia 1919 urzędującą do tego czasu radę miejską i rozporządzeniem z dnia lli18. lutego 1919 zarządził nowe wybory. Rozporządzenie to w miejsce dotychczasowego upośledzającego Polaków systemu klasowego wprowadziło wybory równe, tajne, bezpośrednie, powszechne i proporcjonalne. Wybory odbyły się dnia 23. marca 1919 r. a pierwsze posiedzenie nowo obranej rady miejskiej dnia 8. kwietnia 1919. Posiedzenie to, poprzedzone nabożeństwem w kościele Bożego Ciała, zagaił w sali Rady Miejskiej w ratuszu o godz.

12 w południe pierwszy polski prezydent miasta Poznania ś. p.

Jarogniew Drwęski, dokonując zarazem zobowiązania i wprowadzenia w urząd nowo obranych radnych miasta. Przewodniczącym Rady Miejskiej wybrano radnego miasta Dr. Władysława Mieczkowskiego. 'Posiedzenie zaszczycili swą obecnością ówcześni przedstawiciele władz mianowicie: Ksiądz Prymas Kardynał ś. p. Dr. Edmund Dalbar, głównodowodzący wojsk polskich b. zaboru pruskiego generał Józef Dowbór-Muśnicki, rektor uniwersytetu poznańskiego ś. p. profesor Dr. Heljodor Święcicki, prezes Naczelnej Rady Ludowej Dr. Krysiewicz, ksiądz kanonik Adamski i redaktor Poszwiński komisarze Naczelnej Rady Ludowej, wojewoda poznański Dr.