TYMCZ. PREZYDENT MIASTA PUŁK. DYPL. ERWIN WIĘCKOWSKI

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania: Antologia 1990 R.58 [Nr3/4]

Czas czytania: ok. 4 min.

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych odmówiło w ciągu roku 1934 zatwierdzenia wybranych przez Radę Miejską z woli jej większości na prezydenta miasta p. Władysława Mieczkowskiego i dotychczasowego prezydenta p. Cyryla Ratajskiego. Odmawiając zatwierdzenia drugiego wyboru, Ministerstwo na podstawie przepisów ustawy samorządowej mianowało tymczasowym prezYr dentem miasta pułk. dypl. p. Erwina Więckowskiego. N owy prezydent miasta wprowadzony został w urząd przez p. o. wojewodę p. Kauckiego dnia 2 października 1934 r. o godzinie 12, 30 na posiedzeniu Magistratu P. wojewoda Kaucki odczytał dekret nominacyjny i odebrał przysięgę od prezydenta p. Więckowskiego, poczem przemówili kolejno p. wojewoda, p. Więckowski i radca miejski p. Dr. Szulc (powitanie imieniem Magistratu) . Nowomianowany tymcz. prezydent miasta pułk. dypl. Erwin Więckowski urodził się w r. 1894 w Wiedniu. W r. 1912 ukończył gimnazjum w Jarosławiu, w latach 1912-1914 był studentem prawa we Lwowie. Tak w gimnazjum jak podczas studjów czynny był w tajnych organizacjach niepodległościowych. Z wybuchem wojny wstąpił do Legjonów. Wcielony do 2 p. p., przeszedł w r. 1915 do 4 p. p., w tymże roku został podporucznikiem, w r. 1916 porucznikiem, w r. 1917 więziony za odmowę przysięgi austrjackiej przez 3 miesiące w Przemyślu, poczem wcielony do armji austrjackiej w randze podchorążego. Przebył kampanję legjonową, a w armji austrjackiej walczył na froncie włoskim. W listopadzie 1918 ruszył w grupie gen. Roji na odsiecz Lwowa, w styczniu 1919 r. został szefem sztabu w inspektoracie piechoty Legjonów, był następnie dowódcą 4 p. p. leg., szefem sztabu 12 d yw. piech., zast. szefa I o ddz. N acz. Dow., dowódcą odcinka operac, w roku 1921 ukończył szkołę Sztabu Gen., 1922-1924 był szefem sztabu 25 dyw. piech., 1925 w Inspektoracie Armji w Toruniu, 19251927 szefem sztabu D. O. K. I w Warszawie (wypadki majowe), 1927-1929 dowódcą 36 p. p. legji akademickiej, 1929-1930 w M. S. Wojsk. , od 1 lipca 1930 roku zastępcą dowódcy O. K. VII w Poznaniu. Pułkownikiem mianowany w r. 1924, odznaczony orderem Virtuti Militarii V ki., Krzyżem Niepodległości, 4-krotnym Krzyżem Walecznych i w. i. W latach powojennych ukończył studja prawnicze.

Program prezydenta miasta pułk. Więckowskiego zawarty jest w przemówieniu, wygłoszonem na posiedzeniu Magistratu dnia 2. X. 1934 oraz w przemówieniu inauguracyj nem, wygłoszonem na posiedzeniu Rady Miejskiej dnia 24. X. 1934 r., które tutaj drukujemy, dodając tekst okólnika do urzędników miejskich z dnia 3. X. 1934 roku.

Przemówienie tymcz. prezydenta miasta pułk. dypl. Więckowskiego na posiedzeniu Magistratu z dnia 2. X. 1934 r.

Panie Wojewodo - Panowie! Zaszczycony zaufaniem Pana Ministra Spraw Wewnętrznych, obejmuję urząd tymczasowego Prezydenta Miasta Poznania i proszę Pana Wojewodę, by raczył przekazać Panu Ministrowi moje zapewnienie, że tak jak dotąd honorem i pracą przeszedłem przez życie, tak i na obecnie mi wyznaczonym posterunku dołożę wszelkich starań dla godnego spełnienia obowiązków, które mnie czekają. Przychodzę tu wprost z naszej dumnej i wspaniałej Armji, przejęty jej żarliwością w służbie Ojczyzny.

Nie metody wojskowe będę na mojem nowem stanowisku stosował, lecz wpatrzony w spiżową i świetlaną postać mego Naczelnego Wodza i wychowawcy, Marszałka Józefa Piłsudskiego, chcę wnieść tu ducha, którym natchnął On Armję i chcę pracować, dostosowując się do tych wysokich i moralnych wymagań, które Pan Marszałek stawia każdemu w służbie publicznej. I sądzę, że zapewnienie to będzie przez społeczeństwo poznańskie bez różnicy przekonań przyjęte z zadowoleniem do wiadomości, ponieważ wszyscy łączymy się w czci dla Wielkiego Twórcy Państwa Polskiego i ponieważ Wielki Wzór nakłada na mnie obowiązek największego wysiłku, który chcę oddać pracy dla dobra miasta i jego mieszkańców. Przystępuję do niej z pełną dobrą wolą uczciwej i lojalnej współpracy z wszystkimi czynnikami, powołanymi do stanowienia o losach naszego miasta i takiej samej od wszystkich oczekuję. Samorząd gminny jest nastawiony na cele gospodarcze i społeczne, a na tej platformie, która winna być wolna od antagonizmów politycznych nie ma żadnych zasadniczych przeszkód w zgodnem działaniu dla wspólnego celu. Jest jednak zasadniczy i podstawowy wymóg rzeczowego i uczciwego ustosunkowania się do spraw publicznych. Przejmując mój urząd bezpośrednio po długoletnim prezydencie miasta p. Ratajskim, uważam za obowiązek dać wyraz swemu zapatrywaniu, że jakkolwiek władza państwowa uznała za potrzebną zmianę na stanowisku prezydenta miasta, to jednak w oczach nas wszystkich nie neguje to bynajmniej wielkich zasług, które prezydent Ratajski położył dla miasta. Wstępując w Panów grono, wyrażam nadzieję, że nasz wzajemny stosunek będzie oparty na zaufaniu, lojalności, i wspólnej trosce o dobro naszego miasta. Panu Wojewodzie składam serdeczne podziękowanie za słowa do mnie zwrócone i proszę tak Jego jak i władzę nadzorczą, przez niego reprezentowaną, o dalsze życzliwe ustosunkowanie do spraw miasta. Przemówienie na posiedzeniu Rady Miejskiej z dn. 24. X. 1934 r.

Wysoka Rado Miejska! Od chwili objęcia przeze mnie stanowiska Tymczasowego Prezydenta miasta stołecznego Poznania było mojem szczerem pragnieniem wejście w współpracę z Radą Miejską. Korzystam zatem z pierwszej sposobności, by, inaugurując okres naszych wspólnych - da Bóg - pożytecznych dla miasta wysiłków, bezpośredniem i otwartem wypowiedzeniem się w stosunku do Rady Miejskiej stworzyć podstawy do pracy, która nas czeka. Wstępuję w nią w charakterze tymczasowego prezydenta, lecz niezależnie od faktu nominacji pragnę odnieść się do Wysokiej Rady i oprzeć mój stosunek do niej na takich formach postępowania

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania: Antologia 1990 R.58 [Nr3/4] dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry