ROZSZERZENIE GRANIC POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania: Antologia 1990 R.58 [Nr3/4]

Czas czytania: ok. 3 min.

Obejmując władzę samorządową w Waszych gminach, a nowych dzielnicach naszego miasta, zapewniamy, że z równą troskliwościąjak o dotychczasowe dzielnice Poznania, będziemy się troszczyli i o rozwój Waszych dzielnic, że będziemy się starali złączyć Was ściśle ze śródmieściem, jak złączono niegdyś także samoistne gminy Łazarz, Jeżyce, Wildę, Górczyn, że w miarę środków finansowych będziemy się starali o udoskonalenie komunikacji, podniesienie szkolnictwa, o zaspokojenie potrzeb ubogich, a dobrobyt Wasz materjalny i kuturalny zawsze będzie nam leżał na sercu. Zaznaczamy, że w myśl art. 4. ust. 3 i art. 6. ust. 5. ustawy z dnia 11. sierpnia 1923 (Dz. Ust. nr. 94, poz. 747) o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych, grunty Wasze przez lat 10 nie mogą być obciążone samoistnymi podatkami gruntownymi, a przez lat pięć wolno je obciążać podatkiem budynkowym tylko do tej wysokości, do której mogłyby być obciążone, gdyby przyłączenie nie nastąpiło. Witając Was jako naszych nowych współobywateli mamy nadzieję, że wraz z nami i całem obywatelstwem naszego miasta będziecie pracowali dla dobra i chwały miasta Poznania. Poznań, 1 stycznia 1925.

Wiceprezydent miasta. (-) Dr. Kiedacz." Dnia 2 .1. 1925 nastąpiło formalne przejęcie agend i majątku gmin podmiej - skich. Sołtysów dotychczasowych mianowano komisarzami miejskimi aż do czasu ewtl. innej regulacji. Projektuje się nadto ustanowić przy komisarzach pewnego rodzaju deputacje miejscowe, złożone głównie z członków dawnych rad gminnych. Ponieważ w roku bieżącym spodziewać się należy nowych wyborów do Rady Miejskiej, nie rozwiązano, przy sposobności rozszerzenia granic, rady obecnie urzędującej. Gminy przyłączone już w najbliższym czasie korzystać będą z licznych świadczeń i dobrodziejstw miasta. Sama dopłata miast a na cele gmin podmiejskich, przewidziana w budżecie na rok 1925, przekracza kilkakrotnie fundusze łożone na te cele przez gminy w czasie ich niezależności. Przewidziane jest rozbudowanie w nie dalekim czasie instalacyj gazowych, elektrycznych i wodociągowych na gminy przyłączone, wprowadzenie należytego oświetlenia ulic, w r. 1925 już założy się strażnicę pożarną w Głównej i posterunek pożarny w Starołęce, przy szkole w Winiarach przewiduje się nadbudowę piętra, dawno we Winiarach upragnioną, w dziale opieki społecznej rozszerzy się działalność komisyj ubogich i sióstr gminnych, a w Głównej powoła się nową komisję i ustanowi siostrę, w szkołach wprowadzi się nadzór lekarski; niektóre prace scentralizuje się odrazu w Magistracie. O komunikację dogodną starać się będzie jak najusilniej zarząd miasta. Z przedsięwzięć wstępnych wynika jasno, że gminy wcielone już obecnie znaczne osiągną korzyści. . Nakoniec należy sobie po krotce uświadomić na podstawie niektórych liczb, jak wygląda całość powiększonego miasta. Ludność cywilna wyrażała się w dniu spisu ludności (30.IX.1921) w następujących liczbach: wtem wyznania Mieszkańców rz. - kato. ewang. innego mojż. innego niewiachrzęść dojpn. Poznań 169 793 158 534 8 353 575 2131 26 174 Główna 6 200 5 978 152 9 61 Komandorja 232 223 9 Rataje 1426 1411 10 5 Starołęka Mała 1997 1791 194 3 8 1 Winiary 3 965 3 866 87 5 6 1 Naramowice 273 270 3 Dębieć 1386 1329 56 1 Razem 185 272 173 402 8 864 592 2137 35 242

Wedle narodowości zaś:

Polaków 159 128 6 067 223 1418 1825 3 910 273 1322 61 3 174 166 9 71 7 573 816 Budynków mieszkalnych było w przyłączonych gminach 721, nadto innych zamieszkałych 21. W granicach obecnych miasto Poznań jest czwartem według wielkości miastem w Polsce, następując po Warszawie, Łodzi i Lwowie, prześcignęło zatem Kraków. - Liczby podane rozumieją się bez wojska, które w Poznaniu ścisłym i Winiarach poważniejszą liczebnie odgrywa rolę. Liczby podane dla Poznania są tymczasowe, liczby przy gminach wcielonych definitywne, wedle obliczeń Głównego U rzędu Statystycznego.

W chwili wcielenia, t.j. w początku stycznia 1925, dane te z przed trzech przeszło lat nie są zupełne. Dla Poznania prowadziło się statystykę bieżącą, której w gminach podmiejskich nie było. Zmiany dotychczasowe wykaże może spis przeprowadzony obecnie dla celów podatkowych. Na razie posiłkujemy się materjałem podanym przez urzędy powiatowe w końcu roku 1922 i przyjmujemy liczby ówczesne jako miarodajne do czasu wcielenia.

Niemców

Poznan Główna Komandorja Rataje Starołęka Mała Winiary Naramowice 95 8 8 158 52

Innych 552 6 1

Nieznanych 778 32 3

Dębieć

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania: Antologia 1990 R.58 [Nr3/4] dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry