IX SESJA MIEJSKIEJ RADY NARODOWEJ

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1990.04/06 R.58 Nr2

W dniu 29 wrzesnla 1989 r. obradowała w sali przy pi. Kolegiackim IX Sesja Miejskiej Rady Narodowej. Wzięło w niej udział 79 radnych. Przybyli także: wicewojewoda poznański Bogdan Zastawny, prezydent Poznania Andrzej Wituski, wiceprezydenci Mirosław Kopiński i Bogdan Pucek, sekretarz Miejskiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego Kazimierz Kwiatkowski, wiceprzewodnicząca Wojewódzkiego Porozumienia Związków Zawodowych Danuta Ślusarek, pełnomocnik wojewody do spraw ludzi starszych, inwalidów i osób niepełnosprawnych Ryszard Chwiłkowski, dyrektorzy przedsiębiorstw, przewodniczący dzielnicowych rad narodowych i naczelnicy dzielnic, kierownicy wydziałów. Otwarcia sesji dokonał oraz przewodniczył jej obradom radny Stanisław Antczak. Przed przystąpieniem do ustE«łenia porządku obrad, Rada chwilą milczenia uczciła pamięć radnego Ryszarda Błaszkiewicza, zmarłego w dniu 7 lipca 1989 r.

Rada ustaliła porządek obrad, obejmujący m. in.: II. Program działań na rzecz poprawy warunków życia osób niepełnosprawnych; 2. Informację o realizacji Uchwały Nr XXlj149j87 w sprawie stanu i rozwoju drogownictwa w Poznaniu oraz oceny funkcjonowania komunikacji miejskiej; 3. Informację o realizacji Uchwały Nr Xllj89j86 w sprawie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych; 4. Informację o realizacji Uchwały Nr

10«

Radny Ryszard Błaszkiewicz

Xj70'j85 w sprawie kierunków działania na rzecz cchrony środowiska naturalnego w latach 1986-'1990; 5. Informację o stanie i prognozach rozwoju zieleni w Poznaniu oraz o realizacji Uchwały Nr VITj46j85 w sprawie stanu i rekonstrukcji zieleni na obszarze Poznania w 1990 r.; 6. Projekty uchwał w kilku sprawach, m. in. zmian nazw ulic. Rada jednogłośnie podjęła Uchwałę Nr IXj53j89 w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego, obsadzonego w Okręgu Wyborczym Nr XIX przez Ryszarda Błaszkiewicza i skreślenia go z listy radnych oraz wykazu członków Komisji Wychowania, Oświaty i Kultury.

W głównym punkcie porządku dziennego rozpatrywano problemy związane z poprawą warunków życia osób nie

Sprawozdaniapełnosprawnych. Materiały w tej sprawie dostarczono radnym przed sesją. Przed przystąpieniem do dyskusji, Rada powołała Komisję Projektu Uchwały. Funkcje, przewodniczącego tej Komisji powierzono radnemu Maciejowi Mockowi. Wprowadzenia do tematu dokonał lekarz miejski dr Henryk WTilla. Radny Maciej Mocek, przewodniczący Komisji Zdrowia, Kul tury Fizycznej i Spraw Socjalnych, przedstawił opinię Komisji, w której stwierdził m. in.: 1. Co pięć lat należałoby sporządzać zestawienia liczby osób niepełnosprawnych w województwie poznańskim, począwszy od 1990 r., z uwzględnieniem miasta Poznania. W związku z tym należy dążyć do tego, aby jak najszybciej rozpocząć rejestrację za pomocą mikrokomputera. 2. Należałoby rozdzielić orzecznictwo o utracie zdrowia od orzecznictwa związanego z określeniem przydatności człowieka do pracy. 3. Należy dążyć do utworzenia w jak najkrótszym czasie w zespołach opieki zdrowotnej wyjazdowych ekip rehabili - tacyjnych. 4. Pilna staje się potrzeba utworzenia na terenie Poznania przychodni rehabilitacyjnej dla dzieci niepełnosprawnych. 5. Osobną sprawą jest pomoc z znalezieniu zatrudnienia osobom niepełnosprawnym, a także tworzenia większej ilości stanowisk pracy w spółdzielniach inwalidów i niewidomych. Wkraczająca reforma, polegająca na samofinansowaniu, jest czynnikiem hamującym zatrudnienie osób ciężej poszkodowanych. W związku z tym należałoby dążyć do egzekwowania Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 maja 1967 r. w sprawie planowanego zatrudnienia inwalidów we wszystkich zakładach pracy. 6. Należy w większym stopniu budować mieszkania i obiekty użyteczności publicznej przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. "W załączonym do projektu uchwały programie działań na rzecz poprawy życia osób niepełnosprawnych w latach 1990-1995 - mówił radny Mocek - w punkcie 3 należy zapis: "zabezpieczenie wolnych lokali dla potrzeb spółdzielczości inwalidów" zmienić na - "przekazywać w pierwszej kolejności uzyskane wolne lokale dla potrzeb spółdzielczości inwalidów". Radny Mocek poinformował, iż Komisja uważa za celowe powołanie pełnomocnika do spraw ludzi niepełnosprawnych przy prezydencie Poznania, uzasadniając to potrzebą koordynacji działań na rzecz ludzi niepełnosprawnych i w wieku poprodukcyjnym, a także lepszą współpracą pomiędzy organizacjami inwalidzkimi a organami administracji państwowej. Radny Stanisław Kędzierski, występując z upoważnienia Klubu Radnych Polskiego S tronnictwa Ludowego, stwierdził m.in., iż dobrze się stało, że problematyka warunków życia osób niepełnosprawnych trafiła pod obrady sesji, bowiem z jednej strony jest to zasygnalizowanie radnym, a przez nich społeczeństwu, spraw, które czekają na rozwiązanie, z drugiej zaś jest to określenie potrzeb, ustalenie programu, określenie wielkości środków finansowych na te cele. Radny Kędzierski omówił trudności towarzyszące codziennym dojazdom ludzi niepełnosprawnych do pracy, a także problemy nieterminowej realizacji zamówień na samochody i wózki inwalidzkie (pokrycie potrzeb w kraju na wózki motorowe w ostatnich czterech lata wynosiło 9% a w przypadku samochodów osobowych - 15%, oraz kiepskiego zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne (długie okresy wyczekiwania na protezy, obuwie ortopedyczne itp., zastrzeżenie budzi również jakość wykonywanych protez). Radny Piotr Borowicz wyraził obawy, czy przedstawionego programu nie spotka ten sam los co wielu innych, które są tylko na papierze. Aby do tego nie dopuścić, nie można przyjąć go w proponowanej formie. Przedstawiony program jest nakreślony na lata 1990 - 1995, a powinien być rozpisany bardziej szczegółowo. Każde zadanie ujęte w nim winno mieć określony termin i osobę odpowiedzialną za realizację. Danuta Ślusarek, występująca w imieniu Wojewódzkiego Porozumienia Związków Zawodowych, stwierdziła m.in., iż z przedstawionego materiału wynika, że władze miasta zdają sobie sprawę, jak wiele jest jeszcze do zrobienia, aby życie osób niepełnosprawnych i ich rodzin było znośne. Wzrasta liczba inwalidów wśród ludzi młodych, których można by dzięki właściwej, szybkiej i kompleksowej rehabilitacji przywrócić do normalnego życia i pracy. W Poznaniu brak jest jednak kompleksowej rehabilitacji. Nawet na Starym Mieście, po przeniesieniu poradni lecznictwa usprawniania zawodowego z ul. Ratajczaka na Winogrady, centrum miasta - a więc dzielnica ludzi starych - nie posiada sali gimnastycznej i właściwego zaplecza fizykoterapeutycznego. W istniejących placówkach rehabilitacyjnych brak jest specjalistycznego sprzętu i aparatury elektromedycznej. W rehabilitacji brak chętnych do ciężkiej pracy w tzw. terenie. Dudzie m łodzi, kończący studia rehabilitacyjne w ogóle nie wchodzą do swego zawodu, nie podejmują pracy w placówkach służby zdrowia. Przyczyną braku lekarzy-rehabilitantów, pracowników socjalnych, masażystów są iniskie płace. Honorata Wójcicka, przedstawicielka Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, zwróciła szczególną uwagę na sprawy dzieci upośledzonych umysłowo, dla których nie robi się prawie nic, do tej pory nie ma bowiem w mieście żadnego ośrodka rehabilitacyjnego dla dzieci. Dzięki staraniom Wydziału Oświaty i Wychowania Urzędu Miejskiego, po dwudziestu latach walki, w 1988 r. powstały dwa oddziały specjalne w przedszkolach na N owym Mieście. Zapewniano, że powstanie ich więcej, lecz odstąpiono od tego z powodu braku miejsc w przedszkolach dla dzieci zdrowych.

W całym mleSCle jest jedna szkoła przy ul. Bułgarskiej i kilka oddziałów w szkole na Sródce. Od dwudziestu lat istnieje jeden zakład pracy chronionej dla młodzieży upośledzonej umysłowo, lecz w wyniku tzw. reformy gospodarczej przystąpiono do zwalniania młodzieży głęboko upośledzonej na rzecz lekko upośledzonej. Po śmierci rodziców sytuacja tej młodzieży jest tragiczna, bowiem odsyłana jest ona do domów pomocy społecznej. Ryszard Chwiłkowski, pełnomocnik wojewody do spraw ludzi starszych, inwalidów i osób niepełnosprawnych, poparł projekt powołania podobnego stanowiska przy prezydencie Poznania. Stanowisko to nie może być utworzone przy żadnym wydziale, musi być podporządkowane bezpośrednio prezydentowi. Ponadto R. Chwiłkowski omówił sprawy jednolitego systemu zatrudnienia, który rozwiąże sprawę rehabilitacji zawodowej inwalidów; poradnictwa i zatrudnienia; penetracji zakładów pracy w poszukiwaniu stanowisk pracy dla inwalidów; tworzenia dalszych oddziałów ,specjalnych przy przedszkolach dla dzieci upośledzonych umysłowo. Radny Michał Downarowicz poparł wniosek radnego Borowicza o przepracowanie projektu uchwały i przedłożenie go na następnej sesji oraz zgłosił wniosek o zamknięcie dyskusji nad głównym punktem porządku dziennego. Wniosek o zamknięcie dyskusji, poddany przez radnego Antczaka pod głosowanie, zyskał 57 głosów, zaś wniosek pierwszy uchwalony został większością głosów, przy 2 głosach przeciwnych i 3 wstrzymujących się. Radni otrzymali przed sesją Informację o realizacji U chwały Nr XX/149/87 z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie stanu i rozwoju drogownictwa oraz oceny funkcjonowania komunikacji miejskiej. Opinię Komisji Gospodarki Komunalnej, Komunikacji i Łączności w tej kwestii przedstawił radny Bogumił Chełkowski. "Komisja - powiedział B. Chełkow-"

Sprawozdania

ski - zapoznała się z Informacją i wnosi do niej następujące uwagi: ,,1. Budowa ciągów obwodowych usprawniających przejazd przez miasto i łączących ze sobą poszczególne dzielnice. W ramach tego kierunku - w latach 1988 -1989 prowadzono na obszarze miasta roboty drogowe na Trasie Średnicowej (ul. U rbanowska - Serbska) i na ul. Ściegiennego (ul. Arciszewskiego - ul. Promienista). Wykonanie tych robót przebiegało zgodnie z zamierzeniami. Natomiast przebudowa al. Polskiej i ul. Bułgarskiej (od ul. Ptasiej do ul. Dąbrowskiego), planowana na lata 1989 -1990, nie została rozpoczęta z uwagi na brak środków finansowych. Na ul. Majakowskiego (od ul. Zamenhofa do ul. Jedności Słowiańskiej) w sierpniu br. rozpoczęto przebudowę z półrocznym wyprzedzeniem, co zostało podyktowane terminem Wioślarskich Mistrzostw Świata w 1990 r.

,,2. Modernizacja układu drogowego miasta w rejonie śródmieścia. W ramach modernizacji układu drogowego miasta w śródmieściu w latach 1988-1989 dokonano przebudowy ul. Grunwaldzkiej (od ul. Matejki do ul. Przybyszewskiego). Przebudowa została wykonana przed otwarciem Międzynarodowych Targów Poznańskich, a jej zakres poszerzony został o przebudowę skrzyżowania ul. Grunwaldzkiej z ul. Przybyszewskiego wraz z modernizacją ul. Przybyszewskiego (od ul. Świerczewskiego do ul. Grunwaldzkiej) oraz ul. Reymonta (od ul. Grunwaldzkiej do ul. Wyspiańskiego) [...] ,,3. W latach 1988 - 1989 wykonano planowane roboty modernizacyjne na ulicach o nawierzchni nieulepszonej : Boranta. Mirskiej oraz we Franowie. Przebudowa ul. Rawickiej, z uwagi na brak środków finansowych, przesunięta została na 1990 r. Poza tym wykonano w 1988 r. modernizację nawierzchni szeregu ulic, o łącznej długości 4000 m. ,,4. Rozpoczęta na przełomie lat 1979/ /1980 budowa wiaduktu dworcowego b długości 203 m i powierzchni 4218 m 2zgodnie z harmonogramem winna być zakończona w 1992 r. Zaawansowanie robót oceniamy na 20%. Inwestor zamierza zmienić projekt, zwłaszcza w CZęSCl dotyczącej przyczółka (od ul.

Roosevelta i ul. Głogowskiej) oraz konstrukcji nitki południowej. Brak ostatecznej koncepcji rozwiązainia konstrukcji wiaduktu stanowi poważne zagrożenie dla terminowej realizacji obiektu. Na budowie panuje zastój. Mając na uwadze wysokie koszty związane z budową wiaduktu, nie mamy innej alternatywy, jak przynaglać wykonawców budowy. "Realizacja przebudowy wiaduktu Dolna Wilda przebiega zgodnie z harmono - gramem i rokuje zakończenie prac w końcu 1990 r. Remont Mostu Chrobrego rozpoczęto w pierwszym kwartale br., a termin zakończenia robót w październiku br. będzie dotrzymany. Remont Mostu Mieszka I został przesunięty o kilka lat. ,,5. Modernizacja miejskiego odcinka drogi Warszawa Słubice w ciągu ulic: Bałtyckiej, Lechickiej i Lutyckiej jest finansowana przez Dyrekcję Okręgową Dróg Publicznych. Roboty, wraz z remontem Mostu Lecha przez Wartę, przebiegają zgodnie z planem. ,,6. Realizacja układu drogowego łączącego Północne Pasmo Rozwojowe z podstawowym układem ulic obsługi śródmieścia oraz wewnętrznych układów obsługujących w szczególności Piątkowo i N aramowice była w latach 1988 - 1989 kontynuowana na obiektach: Trasy Średnicowej (od ul. Serbskiej do Kurpińskiego ), ul. U rbanowskiej i Przepadek, ul. Kurpińskiego (od ul. Umultowskiej do Łużyckiej), ul. Szymanowskiego, ul. Umultowskiej. Nie wykonano budowy ul.

Kurpińskiego (od ul. Łużyckiej do N aramowickiej), zaś realizację drugiej nitki ul. Kurpińskiego przesunięto na 1990 r. "Oceniając wykonanie Uchwały w sprawie rozwoju drogownictwa należy stwierdzić, że w ostatnich latach nastąpiła wyraźna poprawa w stanie nawierzchni ulic miasta. Większość zadań przewidzia

nych na lata 1988 -1989 została wykonana. Zakres rzeczowy robót drogowych mógł być jeszcze wyższy, gdyż pozwalają na to moce przerobowe przedsiębiorstw robót drogowych, jednak na przeszkodzie stanęła postępująca inflacja". Przechodząc do omówienia funkcjonowania komunikacji miejskiej, radny B. Chełkowski powiedział: "W latach 1989 -1991 miała być zbudowana trasa tramwajowa w ul. Nowe Piekary (od ul. Czerwonej Armii do Marchlewskiego). Aktualnie jest w opracowaniu projekt techniczny budowy trasy, który ma być dostarczony inwestorowi w połowie 1990 r. Nie określono nowego terminu rozpoczęcia budowy. Podobnie został przesunięty termin rozpoczęcia budowy trasy tramwajowej w ciągu ul. Dąbrowskiego (od ul. Szpitalnej do al. Polskiej) nakreślony na lata 1989 -1990. Opóźnia się także rozpoczęcie budowy zajezdni autobusowej przy ul. Bolka - Rubież, przewidziany na lata 1989 - 1993. Aktualnie opracowuje się dopiero dokumentację projektową. N atomiast rozbudowa i modernizacja zajezdni przy ul. Warszawskiej przebiega zgodnie z zamierzeniami, zaś modernizacja zajezdni przy ul. Głogowskiej planowana na lata 1989-'1993 jest w trakcie realizacji. "Planowane w latach 1989 -1990 zmodernizowanie przystanku zbiorowego na Górczynie, ze względu na zmianę organizacji ruchu przy stacji Centrali Produktów Naftowych, nie będzie wykonane, zaszła bowiem konieczność opracowania nowego projektu technicznego. "Dyrekcji Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego [...1 nie udało się osiągnąć widocznej poprawy funkcjonowania komunikacji. Narzekaniom ze strony społeczeństwa nie ma końca. Nagminnie obserwuje się tolerowane przez nadzór ruchu przedłużające się postoje wozów tramwajowych i autobusowych na pętlach. Tabor kursuje nieregularnie. Trudno coś powiedzieć o punktualności kursów, ponieważ rozkłady jazdy infor

mują tylko o odstępach minutowych pomiędzy kolejnymi kursami. Wiele do życzenia pozostawia czystość taboru oraz kultura obsługi pasażerów. Trudny problem poprawy funkcjonowania komunikacji zbiorowej musimy próbować jakoś skutecznie rozwiązać. "Budowa Poznańskiego Szybkiego Tramwaju jest realizowana na pierwszym jego odcinku od Mostu Teatralnego do Piątkowa (obwodnica kolejowa). Planowany termin zakończenia budowy w 1992 r. wydaje się mało realny, podobnie jak planowany termin budowy w latach 1989-1994 zajezdni przy ul. Trójpole" .

Podsumowując uwagi Komisji, mówca stwierdził: "W ostatnich latach nastąpiła wyraźna poprawa stanu technicznego torowiska t ramwajowego. Poprawie stanu technicznego przebudowanych odcinków tras torowiska tramwajowego sprzyja nowa technologia układania szyn. Niepokojące są opóźnienia budowy nowych tras tramwajowych; opóźnia się również budowa nowej zajezdni autobusowej

Radny Bogumił Chełkowski: Głównej przYczyny niewłaści - wego funkcjonowania komunikacji zbiorowej należy się doszukiwać w niedoborze zatrudnienia

Sprawozdania

przy ul. Bolka - Rubież. Działania pozainwestycyjne Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w zakresie poprawy funkcjonowania komunikacji zbiorowej nie przynoszą oczekiwanych wyników. Tempo prac przy budowie Poznańskiego Szybkiego Tramwaju nie gwarantuje zakończenia pierwszego etapu budowy w planowanym terminie do końca 1922 r. "Głównej przyczyny niewłaściwego funkcjonowania komunikacji zbiorowej należy się doszukiwać w niedoborie zatrudnienia oraz w brakach środków finansowych. Wpływy ze .sprzedaży biletów nie pokrywają wydatków na płace personelu. Pozostałe wydatki Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego muszą być pokrywane z kasy Urzędu Miejskiego" . Przewodniczący obrad, radny Stanisław Antczak zaproponował przyjęcie do wiadomości przedstawionej Informacji i opinii Komisji, z zobowiązaniem prezydenta miasta do rozpatrzenia zgłoszonych przez Komisję uwag. Zabierając głos radny Andrzej Baraniecki powiedział m.in.: " U siłowałem się rozliczyć przed swoim elektoratem ze spraw komunikacji. Ponieważ bezskutecznie na posiedzeniach Prezydium Rady, Komisji i sesjach zabierałem głos w tej sprawie, napijałem do Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego list otwarty, zaś kopię przekazałem środkom masowego przekazu. Otrzymałem na ten list odpowiedź na zasadzie: <<ja o krupie a Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne o kaszy». "Publicznie zobowiązuję się, że będę głosował w każdym przypadku przeciwko dotacjom dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego. Mimo apelu skierowanego do dyrektora Przedsiębiorstwa w czerwcu br. o wyłączenie ogrzewania w tramwajach, były one ogrzewane do połowy września br." Radny M. Downarowicz zaproponował, aby nie przedłużać dyskusji na temat Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego, ponieważ Przedsiębiorstwo zaprosiło Prezydium Rady do siebie na konferencję, na której zapewne zostaną wyjaśnione wszelkie kwestie. N astępnie Prezydium złoży sprawozdanie Radzie. Radny Piotr Borowicz zaproponował, by przedłożona Radzie Informacja kończyła się sformułowaniem, iż "rezultaty podejmowanych dotychczas ; taran o poprawę funkcjonowania komunikacji nie spełniają oczekiwań społecznych" . Uzupełnienie Informacji po myśli radnego Borowicza poparł wiceprezydent Poznania Bogdan Pucek.

Radny Stanisław Polcyn stwierdził, iż materiały przedstawione na sesji są tak obszerne, że wystarczyłoby ich na dwie sesje a radnych stawiają przed dylematem: czy zabierać głos w dyskusji, czy nie? Dlatego zgłosił wniosek, by tematy przewidziane w punktach 6 i 7 zostały omówione na następnej sesji. W przeprowadzonym głosowaniu, większością głosów (przy 6 wstrzymujących się). Rada ustaliła odbycie dodatkowej sesji w październiku br., na której zostaną omówione sprawy ujęte w punkcie 6 (Informacja o realizacji Uchwały Nr X/70/85 w sprawie kierunków działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego 1986-1990) i punkcie 7 (Informacja o stanie i prognozach rozwoju zieleni w mieście oraz o stanie realizacji U chwały Nr VII/46/83 z dnia 26 II 1985 r. w sprawie stanu i rekonstrukcji zieleni na terenie Poznania do 1990 r.). Rada przyjęła do wiadomości Informację o realizacji U chwały Nr XXI/149/ /87 w sprawie stanu i rozwoju drogownictwa oraz oceny funkcjonowania komunikacji miejskiej, uzupełnioną o zakończenie zaproponowane przez radnego Borowicza. Rada przyjęła także do zatwierdzającej wiadomości Informacją o realizacji U chwały Nr XII/89/86 w sprawie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych na obszarze Poznania. Rada jednogłośnie podjęła Uchwały: Nr IX/54/89 w sprawie oceny aktualności miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego "Stare

Miasto 4", obejmującego obszar między ulicami: N aramowicką, Czarną Rolą, Skotarską, Włodarską; Nr IX/55/89 w sprawie oceny aktualności miejscowego szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego zespołu oJ edli Ławica, a przy 2 głosach wstrzymujących się Uchwałę Nr IX/56/89 w sprawie zwiększenia kredytów w ramach ponadplanowych dochodów w budżecie miasta na 1989 r.

Przed rozpatrzeniem projektu zmian nazw ulic, przewodniczący obrad, radny Stanisław Antczak poinformował, iż projekt uchwały był przedmiotem obrad Komisji Rozwoju Gospodarczego i Zagospodarowania Przestrzennego oraz Prezydium Rady. Prezydium zaopiniowało projekt uchwały przychylnie, wprowadzając zmianę polegającą na przedłużeniu proponowanej nazwy al. Niepodległości do pomnika Powstańców Wielkopolskich 1918/19119, i zobowiązało prezydenta do przekonsultowania proponowanej zmiany z Komisją do spraw Nazewnictwa. Radny Andrzej Baraniecki zgłosił wniosek, by nad zmianą nazwy al. S talingradzkiej przeprowadzić oddzielne głosowanie m.in. dlatego, że pod Stalingradem poległo wielu Polaków. "Dla upamiętnienia tej przelanej krwi i tych bezimiennych Polaków, wymaz a - nie całkowite tej nazwy z mapy miasta uważam za niewskazane - podkreślił mówca. - Należałoby tę nazwę pozostawić na odcinku, gdzie znajduje się Urząd Wojewódzki tj. pomiędzy ulicami Libelta i Fredry, a nadto przypominałabyona, że w tej bitwie położono kres ideom imperialistycznym Rzeszy Niemieckiej" .

Radny Stanisław Polcyn podtrzymał swój wcześniejszy wniosek w sprawie zmiany nazwy al. Stalingradzkiej i wniósł o zmianę ul. Juliana Marchlew - skiego (łącznie z mostem) na ul. Królowej Jadwigi. Radny Mirosław Czechowski zgłosił wniosek o przemianowanie al. Stalin

gradzkiej na al. Zwycięstwa uzasadniając, iż al. Zwycięstwa koresponduje doskonale z ulicami, które graniczą z obecną al. Stalingradzką a mianowicie: Kutrzeby, Pułaskiego, Taczaka, Czerwonej Armii. Zwrócił też uwagę, że istnieje dotychczas nie wykreślony z rejestru pi. Niepodległości.

Radny Florian Kycler przedstawił stanowisko Klubu Radnych Stronnictwa Demokratycznego w sprawie zmiany nazwy al. Stalingradzkiej na al. Niepodległości.. Przypomniał, że Klub wystąpił również o zmianę nazwy ulicy i Mostu Marchlewskiego. Radni, członkowie Klubu spodziewają się, że na następnej sesji, zostanie przedstawiony projekt uchwały w tej sprawie a ponadto podtrzymują wniosek o nadanie nazwy al. Niepodległości ulicom na odcinku od pomnika Armii "Poznań" do pomnika Powstańców Wielkopolskich 1918/1919.

Przewodniczący obrad, radny Stanisław Antczak zreasumował trzy wnioski: o zmianę nazwy al. Stalingradzkiej na al. Niepodległości na odcinku od pomnika Armii "Poznań" do pomnika Powstańców Wielkopolskich 1918/1919; o> zmianę nazwy al. Stalingradzkiej na al.. Zwycięstwa oraz o zachowanie nazwy al. Stalingradzkiej na odcinku od ul. Libelta do ul. Fredry.

"N ależałoby rozstrzygnąć - powiedział radny Antczak - czy projekt uchwały Rada skieruje ponownie do Komisji do spraw Nazewnictwa (byłoby to jednak niepoważne traktowanie tej Komisji, która mimo wysłuchania argumentacji zgłoszonej przez radnego Czechowskiego utrzymała propozycję nazwy al. Niepodległości) oraz czy w dniu dziesiejszym Rada będzie głosowała za zmianą nazwy al. Stalingradzkiej na al. Niepodległości" . W związku z informacją prezydenta; Poznania, iż projekt zmiany nazwy ul.

Juliana Marchlewskiego na ul. Królowej Jadwigi zostanie przedstawiony na następnej sesji, radny Antczak zaproponował, by sprawę ul. Marchlewskiego! wyłączyć z dyskusji.

Sprawozdania

Rada postanowiła głosować nad projektem uchwały, uwzględniając zmianę nazwy al. Stalingradzkiej na al. Niepodległości na odcinku od pomnika Armii "Poznań" do pomnika Powstańców Wielkopolskich 1918/1919. W wyniku przeprowadzonego głosowania, Rada przy 4 głosach przeciwnych podjęła większością głosów U chwałę Nr IX/57/89 w sprawie nazw ulic (zob. Aneks). Przed interpelacjami radny Antczak udzielił głosu Janowi Szklorzowi, dyrektorowi Przedsiębiorstwa Produkcji Betonów, który odpowiadał na wcześniejszą interpelację radnego M. Downarowicza na temat wykorzystania w budownictwie mieszkaniowym pyłów i żużla z Elektrociepłowni Karolin oraz szkodliwości tych materiałów dla zdrowia ludzkiego. Interpelacje i wnioski zgłosili: Radny Michał Downarowicz - zaproponował, aby w związku z niską frekwencją radnych na sesjach i posiedzeniach komisji, prześledzić listy obecności i przy stwierdzeniu trzech nieobecności bez usprawiedliwienia skreślać z listy radnych. Poinformował także, iż na tej zasadzie skreśla z listy swojego zastępcę, który już czterokrotnie bez usprawiedliwienia był nieobecny na posiedzeniu!

Radny zapytał, jaka była przyczyna wyłączania prądu na Dębcu przez trzy kolejne dni w tym tygodniu? N awiązując do sprawy Szpitala Onkologicznego przypomniał, iż wojewoda poznański zobowiązał się do zorganizowania, najpóźniej we wrześniu, spotkania wszystkich wojewodów makroregionu, ktćry jest obsługiwany przez Szpital Onkologiczny, w celu ustalenia zakresu partycypacji w kosztach. Do tej pory sprawa środków dla Szpitala Onkologicznego odbijana jest jak piłeczka między Urzędem Miejskim a Urzędem Wojewódzkim. Jedynie Wydział Ochrony środowiska i Gospodarki Wodnej Urzędu Miejskiego rozwiązał kwestię zapłaty za ekspertyzę wykonaną na zlecenie 'Szpitala przez Politechnikę Poznańską.

Odwołując się do artykułu zamieszczonego w "Gazecie Wyborczej" (22 IX 1989) w sprawie przekazania ośrodka szkoleniowego na Winogradach spółce złożoonef z wojewody i rektora Akademii Rolniczej, radny Downarowicz wyraził zaniepokojenie, czy rzeczywiście jest to interes społeczny, żeby "to wielkie gmaszysko zostało przekazane na Instytut Biotechnologii i Genetyki" i czy uda się zgromadzić kadrę, która by zapełniła te pomieszczenia. Radny Stanisław Laskowski - nawiązując do sytuacji (Osób niepełnospraw - nych stwierdził, iż niepodjęcie U chwały w tej sprawie, opóźni realizację nakreślonych w programie celów. Mówca zaapelował do prezydenta Poznania, aby wspierał program nie czekając do następnej sesji. Projekt uchwały był dyskutowany nie tylko na posiedzeniu Komisji Zdrowia, Kultury Fizycznej i Spraw Socjalnych. Na posiedzeniu Komisji Rozwoju Gospodarczego i Zagospodarowania Przestrzennego wyrażono w sumie pochlebną opinię o nim, natomiast na sesj i. . . radni uznali za stosowne głosować przeciwko temu projektowi! "A przecież pewne ustalenia podjęte na posiedzeniach Komisji winny być wiążące" - powiedział radny Laskowski.

Przychylając się do uwag radnego Downarowicza w sprawie niskiej frekwencji na posiedzeniach, przypomniał, iż Rada nie ma prawa skreślania radnych, bowiem są oni mandatariuszami swoich wyborców. Niska frekwencja na posiedzeniach wynika z tego, że pojawiły się głosy, iż wybory do następnej Rady odbędą się przed upływem kadencji oraz że dotychczasowi radni zostali wybrani niedemokratycznie. "Problem ten zasygnalizowałem na posiedzeniu Prezydium - powiedział radny Laskowski - uznając, że przewodniczący Rady powinien terna t ten zaadresować do prezydenta państwa, bowiem energia, siła społeczna tycbf tysięcy radnych będzie - i jest już w dużym stopniu zmarnowana". Radny Andrzej Baraniecki - przedstawił wniosek o wyciągnięcie konsekwencji kadrowych wobec tych, którzy przekazali wybudowany na jednym z poznańskich osiedli mieszkaniowych parking betonowy, z odwodnieniem i oświetleniem, grupie przedsiębiorczych osób pod budowę... własnych garaży. Radny zapytał też, kto wydał decyzję zezwalającą na wznoszenie wysokich murów z litej cegły, ogradzających działki na Sołaczu.

Radna Grażyna Kaysiewicz - przedstawiła wnioski mieszkańców Osiedla Bolesława Śmiałego.

Radna Barbara Begier - domagała się, by informacje z wykonania wcześniej podjętych uchwał Miejskiej Rady Narodowej były opracowywane w sposób, zapewniający sprawny przebieg sesji. Radny Piotr Borowicz - polemizował z wystąpieniem radnego Laskowskiego: "Idąc tym tokiem rozumowania - na sesji nie byłoby żadnej dyskusji a rola Rady sprowadzałaby się do zatwierdzania materiałów. Posiedzenie Rady jest tym forum, na którym należy zgłaszać wątpliwości i postulaty, bo nie zawsze projekty uchwał uwzględniają wszystkie wnioski zgłoszone na posiedzeniach komisji". Odpowiadając radnemu Baranieckiemu wyjaśnił, że za nieumieszczeniem jego listu otwartego w prasie nie kryją się żadne "tajemnicze moce". Redakcje 'dostają wiele listów otwartych i nie wszystkie są publikowane. N awiązując do wcześniej zgłoszonego wniosku na temat ratowania portu rzecznego na Warcie i otrzymanej odpowiedzi w tej sprawie z Urzędu Miejskiego ii Żeglugi Bydgoskiej, radny Borowicz stwierdził, że udzielenie w takiej formie odpowiedzi pisemnej jest "odfajkowaniem" sprawy i zniechęca do zgłaszania dalszych wniosków. Wnioski, które nie mogą być zrealizowane w ramach posiadanych kompetencji przez władze miejskie, winny być inspiracją do podjęcia tematu przez odpowiednie komórki administracyjne. Radny Borowicz zgłosił wniosek w sprawie przedstawienia bilansu zysków

i strat Przedsiębiorstwa Handlowo-Gastronomicznego "Posnania" , bowiem z obserwacji wynika, że kioski jugosłowiańskie nie spełniają oczekiwanej funkcji. Radny Mieczysław Duszyński - przedstawił postulat o uporządkowanie nadbrzeża betonowego i brzegu Warty na odcinku od Mostu Rocha do ujścia Cybiny. Prezydent Poznania Andrzej Wituski zajął stanowisko wobec niektórych wniosków i interpelacji: Dębieć pozbawiony był prądu w związku z awarią kablową na ul. Makowej. Awaria zdarzyła się powtórnie po 48 godzinach.

W sprawie Szpitala Onkologicznego: miasto winno być pomocne organizacyjnie we wszystkim, natomiast środki na ten Szpital winna zapewnić Wojewódzka Rada Narodowa.

Zostanie zorganizowana wizja lokalna w celu ustalenia możliwości wprowadzenia zmian w układzie komunikacyjnym na Osiedlu Bolesława Śmiałego. Wiceprezydent B. Pucek i kierownik Wydziału Komunikacji zostali zobowiązani do przeprowadzenia kontroli funkcjonowania koimuinikacji w czasie od godz. 4.00 do późnych godzin wieczornych. Miasto zakupiło 11 autobusów i jeżeli dyrekcja Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego przedstawi program racjonalnego ich wykorzystania to otrzyma te autobusy. Kioski jugosłowiańskie nie spełniają oczekiwanej funkcji. Przewodniczący Rady Nadzorczej spółki "Posnania" radny Edward Grabowski poinformował, iż na ten temat odbyło się posiedzenie Rady Nadzorczej. Dotychczas strat nie ma, ale zyski są dalekie od oczekiwanych. Szczegółowa informacja na ten temat zostano przekazana na piśmie. Zorganizowane zostanie spotkanie z szefem Żeglugi Bydgoskiej, na którym omówione będą kroki, jakie należy podjąć w celu przywrócenia blasku portowi rzecznemu na Warcie.

Sprawozdania

Uporządkowanie nadbrzeża Warty zostanie zlecone jednemu z przedsiębiorstw komunalnych. O problemach komunikacyjnych Piątkowa i próbach ich rozwiązania mówił dyrektor Wojewódzkiego Zarządu Dróg Miejskich Zefiryn Grabski.

Przewodniczący obrad, radny Stani:ław

Antczak przypomniał, iż z zawiadomieniem o sesji radni otrzymali projekt uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w sprawie podziału kompetencji między Wojewódzką, Miejską i dzielnicowymi radami narodowymi o następującym brzmieniu: Dzielnicowe rady narodowe w Poznaniu są właściwe we wszystkich sprawach należących do kompetencji rad narodowych stopnia podstawowego, z wyjątkiem spraw ustalonych dla Miejskiej Rady Narodowej. Do właściwości Miejskiej Rady Narodowej należą następujące sprawy: 1. Wymienione w artykule 25 ustęp 1 Ustawy z dnia 25 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego. 2. Wynikające z ustalonego poniżej podziału kompetencji między Radą a dzielnicowymi radami narodowymi: Planowanie i finanse: a. opracowywanie i uchwalanie rocznych i wieloletnich planów społeczno-gospodarczych i budżetów oraz zatwierdzanie sprawozdań z ich realizacji w sprawach będących w kompetencji Miejskiej Rady Narodowej, b. rozwój budownictwa mieszkaniowego oraz infrastruktury społecznej 1 technicznej, c. ustalanie kierunków przestrzennego rozwoju miasta, d. wydawanie opinii w sprawach lokalizacji inwestycji (łącznie z budownictwem mieszkaniowym, infrastrukturą społeczną i zadaniami związanymi z uzbrojeniem terenów) na obszarze Poznania, na które decyzje lokalizacyjne wydaje wojewoda poznański. Prezydium Miejskiej Rady Narodowej zasięga w przedmiocie lokalizacji opinii prezydium właściwej dzielnicowej rady narodowej. Geodezja i gospodarka gruntami: całość zakresu działania. Komunikacja: całość zakresu działania. Kultura fizyczna, sport i turystyka: całość spraw z wyjątkiem rekreacji fizycznej, turystyki 1 sportu o charakterze masowym. Ochrona środowiska i gospodarka wodna: całość zakresu działania. Rolnictwo, gospodarka żywnościowa i leśnictwo: całość zakresu działania Oświata i wychowanie: a. nadzór nad szkolnictwem średnim ogólnokształcącym, szkołami podstawowymi specjalnymi, Szkołą Podstawową dla Pracujących, ośrodkami szkolno-wychowawczymi;

b. remonty i utrzymanie liceów ogólnokształcących, szkół podstawowych specjalnych, Szkoły Podstawowej dla Pracujących, ośrodków szkolno-wychowawczych, szkół zawodowych oraz Państwowego Domu Dziecka. Zatrudnienie i sprawy socjalne: całość zakresu działania. W zakresie działania służby zdrowia i opieki społecznej nadzorowanie: izby wytrzeźwień, przemysłowych zespołów opieki zdrowotnej N owe Miasto oraz przy Zakładach Przemysłu Metalowego "H. Cegielski", Zespołu Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych, szpitali miejskich, które winny uzyskać status samodzielnych jednostek poprzez wydzielenie ich w oparciu o Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 maja 1989 r. N adzorowanie instytucji, placówek kulturalnych i przedsiębiorstw: a. instytucje i placówki kulturalne: Teatr Wielki Teatr Nowy Teatr Muzyczny Polski Teatr Tańca - Balet Poznański Państwowy Teatr Lalki i Aktora Państwowa Filharmonia Miejska Biblioteka Publiczna Pałac Kultury Biuro Wystaw Artystycznych Biuro Badań i Dokumentacji Zabytków Muzeum Archeologiczne Muzeum Historii Ruchu Robotniczego podstawowe i średnie szkoły artystyczne, b. przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej: Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Komunalne Przedsiębiorstwo Techniki Sanitarnej Miejskie Przedsiębiorstwo Taksówkowe Przedsiębiorstwo Robót Oświetleniowych "Reklama" Wielkopolski Park Zoologiczny Poznańskie Przedsiębiorstwo Geodezyjno - Kartograficzne ,. Geopaz" Komunalne Przedsiębiorstwo Robót Drogowych Miejski Zakład Weterynarii Zarząd Poznańskiego Szybkiego Tramwaju w budowie, c. inne instytucje: Poznański Ośrodek Sportu i Rekreacji.

Miejska Rada Narodowa '1. w ramach określonych nakładów inwestycyjnych samodzielnie opracowuje miej skie plany inwestycyjne, 2. zawiera umowy ze spółdzielczością mieszkaniową w sprawie kredytowania nowo rozpoczynanych inwestycji z zakresu infrastruktury społecznej i technicznej, towarzyszących budownictwu mieszkaniowemu wraz z określeniem warunków ich spłaty.

Sprawozdania

/ 4 W celu utworzenia wielobranżowych przedsiębiorstw gospodarki komunalnej i mieszkaniowej w dzielnicach, zaleca się Miejskiej Radzie Narodowej przekazanie dzielnicowym radom narodowym następujących przedsiębiorstw: Poznańskie Przedsiębiorstwo Zieleni Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej (w tym Biuro Zamiany Mieszkań) Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych Przedsiębiorstwo Sprzętowo- Transportowe Budownictwa Komunalnego Państwowe Przedsiębiorstwo "Targowiska".

Wojewoda poznański ustali podział zadań w zakresie administracji państwowej między Urzędem Miejskim a urzędami dzielnicowymi. W celu zapewnienia finansowania zadań przejętych z budżetu wojewódzkiego lub podstawowego upoważnia się wojewodę poznańskiego do dokonania stosownych zmian w dochodach zasilających te budżety. Zobowiązuje się wojewodę poznańskiego do zapewnienia organizacyjno-technicznych warunków realizacji uchwały. Wykonanie uchwały powierza się Miejskiej Radzie Narodowej w Poznaniu.

dzielnicowym radom narodowym oraz wojewodzie poznańskiemu. Traci moc Uchwała Nr 111/9/84 Wojewódzkiej Rady Narodowej z dnia 27 lipca 1984 r. w sprawie przekazania Miejskiej Radzie Narodowej niektórych spraw należących do właściwości Wojewódzkiej Rady Narodowej oraz rozgraniczenia zadań między Miejską Radą Narodową a dzielnicowymi radami narodowymi, zmieniona U chwałą Nr V /29/85 z dnia 22 stycznia 1985 r.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia 1 podlega opublikowaniu w "Dzienniku Urzędowym Województwa Poznańskiego".

Rada została zobowiązana do przedstawienia opinii do projektu U chwały Wojewódzkiej Rady Narodowej do dnia 30 września 1989 r. Projekt takiej opinii przedstawił radny Jan Moszyński. "Z inicjatywy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej - powiedział radny J. Moszyński - w czerwcu 1989 r. podjęta została kolejna próba dokonania nowego rozdziału zadań między Wojewódzką, Miejską i dzielnicowymi radami narodowymi. Zadanie opracowania projektu uchwały Wojewódzkiej Rady

N arodowej powierzono zespołowi złożonemu z przedstawicieli poszczególnych rad narodowych oraz urzędów wszystkich szczebli. Idea wprowadzenia zmian do obowiązującego podziału kompetencji pochodzi przede wszystkim od organów szczebla dzielnicowego, domagających się powierzenia im bezpośredniego nadzoru nad niektórymi przedsiębiorstwami komunalnymi, podporządkowanymi dotychczas Miejskiej Radzie Narodowej. "Dla miasta w aktualnych warunkach prawnych istotnym problemem pozostaje

159*uzyskanie samodzielności inwestyó9jlft4j oraz nadania budżetowi miejskiemu cha= rakteru budżetu zbiorczego. W WyI1lliku rozważenia propozycji zgłoszonych przez Miejską i dzielnicowe rady powstał pro

jekt uchwały Wojewódzkiej Rady N arodowej. W stosunku do obowiązującej Uchwały Nr 111/9/84 z dnia 27 lipca 1984 r. projekt zawiera następujące* zmiany:

1. Wprowadza domniemanie, że organami właściwymi dla wszystkich spraw me zastrzeżonych wyraźnie dla Miejskiej Rady Narodowej są dzielnicowe rady narodowe. Dotychczas obowiązuje zasada odwrotna: w sprawach nie zastrzeżonych dla dzielnic - właściwa jest Miejska Rada Narodowa; 2. Przekazuje Miejskiej Radzie Narodowej kompetencje w zakresie planowania i finansowania budownictwa mieszkaniowego oraz infrastruktury społecznej; 3. Rozszerza zakres należących do Miejskiej Rady Narodowej remontów w dziedzinie oświaty - o remonty liceów ogólnokształcących, szkół specjalnych podstawowych oraz ośrodków szkolno-wychowawczych; 4. Przekazuje nadzór nad zespołami opieki zdrowotnej w gestię dzielnicowych rad narodowych. Dla Miejskiej Rady Narodowej pozostaje nadzór nad przemysłowymi zespołami opieki zdrowotnej, Zespołem Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych oraz szpitalami miejskimi (po ich wyłączeniu ze struktury zespołów opieki zdrowotnej); 5. Zaleca Miejskiej Radzie Narodowej przekazanie dzielnicowym radom narodowym: Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej Poznańskiego Przedsiębiorstwa Zieleni Przedsiębiorstwa Usług Komunalnych Przedsiębiorstwa Sprzętowo-Transportowego Budownictwa Komunalnego Przedsiębiorstwa "Targowiska".

Radny Jan Moszyński: Spośród proponowanych zmian, zastrzeżenia budzi problem reorganizacji przedsiębiorstw komunalnych

"Spośród proponowanych zmian zastrzeżenie budzi problem reorganizacji przedsiębiorstw komunalnych. W myśl założeń, przedsiębiorstwa te, po przekazaniu ich na szczebel dzielnicowy, mają ulec przekształceniu w dzielnicowe przedsiębiorstwa wielobranżowe, zajmujące się eksploatacją i remontami budynków mieszkalnych, utrzymaniem zieleni, organizacją targowisk. Niezależnie od skomplikowanej sytuacji prawnej związanej z tworzeniem nowych przedsiębiorstw nasuwa się pytanie, czy uzyskany efekt może rekompensować znaczne koszty tego rodzaju przedsięwzięć? Pytanie nabiera szczególnego znaczenia w świetle oczekujących nas zmian systemowych, dotyczących pozycji prawnej i zasad funkcjonowania organów samorządu terytorialnego. "Pierwsze pozycje nowych uregulowań.

Sprawozdania

np. projekt U stawy o samorządzie gminnym opublikowany w tygodniku "Rada N arodowa" (r. 1989, nr 37), całkowicie odmiennie określają pozycję dzielnic jako organów wyłącznie o charakterze pomocniczym. Bez względu na to, jaki będzie ostateczny kształt samorządu terytorialnego oraz jakim organom przypisana zostanie własność mienia komunalnego, podejmowanie dzisiaj decyzji je=t znacznie spóźnione i jednocześnie przedwczesne. Spóźnione - w stosunku do kilkuletniego okresu funkcjonowania dzielnic w aktualnych warunkach prawnych, a przedwczesne - w stosunku do projektowanych i zupełnie nie odległych rozwiązań. Z tego też względu, uzasadnione wydaje się skierowanie pod adresem Prezydium Wojewódzkiej Rady N arodowej wniosku o odstąpienie od zamiaru dokonywania w obecnej chwili zmian w podziale zadań między miastem a dzielnicami. Gdyby jednak Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej nie podzieliło poglądu o potrzebie przesunięcia terminu podjęcia U chwały, wówczas jako niezbędne uznać należy zgłoszenie przez Miejską Radę Narodową zastrzeżeń co do niektórych proponowanych rozwiązań, a także ostatecznej redakcji Uchwały.

"Stosownie do zakresu zadań dzielnicowych rad narodowych za uzasadnione uznać należy przekazanie w ich gestię Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej, ewentualnie Poznańskiego Przedsiębiorstwa Zieleni. Dla obu przedsiębiorstw mogłaby to być Dzielnicowa Rada Narodowa Stare Miasto. Z kolei profil działania Przedsiębiorstw U sług Komunalnych, obejmujący przede wszystkim dystrybucję gazu płynnego, a także usługi łaziennicze oraz administrowanie ośrodkiem wczasowym pracowników przedsiębiorstw gospodarki komunalnej, nie jest zupełnie związany z zadaniami dzielnicowych rad narodowych. "Podobne zastrzeżenia budzi sprawa Przedsiębiorstwa «Targowiska». Powstało ono w 1986 r. dla prowadzenia działalnoscl usługowej na rzecz sprzedawców i kupujących, głównie poprzez organizowanie handlu na targowiskach. Do chwili obecnej przedsiębiorstwo jest jednostką w pełni samodzielną finansowo," zaś rozdzielanie jego zadań między wielobranżowe przedsiębiorstwa komunalne spowoduje ogromne zróżnicowanie dochodów uzyskiwanych w poszczególnych dzielnicach. Przeważająca część dochodów przedsiębiorstwa pochodzi z targowiska hurtowego przy ul. Eema. Doc.iodowe są również targowiska detaliczne ną Rynkach Łazarskim i Jeżyckim. Największe natomiast potrzeby w dziedzinie uruchomienia nowych targowisk występują na terenie nowych osiedli mieszkaniowych w dzielnicach N owe i Stare Miasto. Sytuacja taka wskazuje na celowość utrzymania jednej, ogólnomiejskiej jednostki zaspokajającej potrzeby wszystkich rejonów Poznania, ewentualnie w imieniu wszystkich dzielnic może otrzymać je w gestię Dzielnicowa Rada Narodowa Nowe Miasto.

,.W celu zapewnienia realizacji ogólnomiejskiej polityki w zakresie rozbudowy zieleni oraz egzekwowania prawidłowego spełniania zadań w tej dziedzinie, celowe wydaje się powołanie nowej jednostki budżetowej - Zarządu Zieleni Miejskiej - podległej Miejskiej Radzie Narodowej.

"Sprawdzona przed laty forma organizacyjna, która pozwalała na oddzielenie funkcji inwestora od zadań jedno:tki wykonawczej, zasługuje na jej reaktywowanie przy okazji ustalania zakresu kompetencji Miejskiej Rady Narodowej. "Otwarty pozostaje problem przekazania pod nadzór Miejskiej Rady N arodowej przedsiębiorstw podporządkowanych dotąd Wojewódzkiej Radzie Narodowej. Od 1984 r., mimo odpowiedniego zapisu w Uchwale Wojewódzkiej Rady Narodowej, nie przekazano miastu Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji oraz Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej.

Celowe wydaje się także przejęcie przez Miejską Radę Narodową innych jednostek, których działalność ściśle związanajest z obszarem miasta. Wymienić tu należy chociażby Poznańską Wytwórnię Produktów Spożywczych «Pegaz» oraz Przedsiębiorstwo Produkcji Drzewnej 1 Stolarskiej «Stolwnętrz».

,-Problemem odrębnym jest kwestia zaproponowania pewnych zmian redakcyjnych w projekcie Uchwały. Prawdopodobnie w wyniku pomyłki w wykazie jednostek nadzorowanych pominięto Teatr Polski, a w sferze oświaty - Zespół Szkół Mistrzostwa Sportowego. Z kolei w wykazie przedsiębiorstw ujęto Miejski Zakład Weterynarii, który nie jest przedsiębiorstwem, a zakładem budżetowym. Pewnych zmian redakcyjnych wymagałby także przepis określający zadania Miejskiej Rady Narodowej w sferze planowania i finansów. Stosowne

propozycje, polegające na uściśleniu niektórych pojęć, złożyła Miejska Komisja Planowania.

"Zwracając uwagę Wysokiej Rady na ważkość decyzji, które w wyniku ewentualnego podjęcia uchwały przez Wojewódzką Radę Narodową wywierać będą wpływ na działalność Miejskiej i dzielnicowych rad narodowych, wnoszę o wnikliwe rozważenie projektu". Rada jednogłośnie przyjęła przedstawioną opinię, zobowiązując przewodniczącego Rady do jej przekazania Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Wobec wyczerpania porządku dziennego, przewodniczący obrad radny Stanisław Antczak o godz. 14.10 posiedzenie zamknął.

Marian Genowefiak

ANEKS

WYKAZ ULIC, PLACÓW I OSIEDLI PRZEMIANOWANYCH, NOWO NAZWANYCH I ZLIKWIDOWANYCH

1. Przemianowania

Dotychczasowe Nr Lp. N owa nazwa oznaczenie Położenie szkicu l Dzielnica Stare Miasto al. Niepodległości al. Stalingradzka od al. Armii "Pozi część ul. J. Mar- nań" do ul. Towarochlewskiego wej l 2 pi. Cyryla Ratajskiego pi. Młodej Gwardii w rejonie ul. 23 Lutego i 3 Maja 2 3 ul. Działyńskich ul. Inżynierska od ul. K. Libelta do ul. F. Nowowiejskiego 2

11 Kronika ffi. Poznania 2;9)

Lp.

Sprawozdania

2. N owe nazwy

N owa nazwa Dzielnica Stare Miasto ul. Franciszka Kleeberga

na projektowanym osiedlu w rejonie ul. Sarmackiej i ul. Lechickiej

Położenie

N r szkicu 3 4 5 6 7ul. Franciszka Włada ul. Władysława Bortnowskiego ul. Edmunda Knolla-Kownackiego ul. Romana Abrahama ul. Franciszka Altera ul. Stanisława Grzmota-Skotnickiego Osiedle Władysława Jagiełły Osiedle Zygmunta Starego ul. Berylowa

- - "

'lIJ!<:e»

-,,

- - " 9 10w rejonie os. Bolesława Chrobrego

od ul. Diamentowej do projektowanej ul. Granatowej od ul. Dolnej na północ i zachód poza ul. Ametystową od projektowanej ul. Granatowej do projektowanej ul. Berylowej w rejonie ul. Rumiankowejul. Granatowa

Ul. Jaspisowaul. Słonecznikowa Dzielnica Wilda ul. Brzozowa

przedłużenie ul. Brzozowej na południe w kierunku ul. Opolskiej 16

Dzielnica Grunwald ul. Hanny Januszewskiej ul. Stanisława Jachowiczaos. Bajkowe

3. Skreślenia

Lp. Dotychczasowe oznaczenie Lokalizacja Nr szk icu Dzielnica Stare Miasto l ul. Emila Zegadłowicza os. B. Chrobrego 4 2 ul. Stefana Poradowskiego - - t' Dzielnica Wilda 3 ul. Bojowa od ul. 28 Czerwca 1956 do ul. Łanowej 9 Dzielnica Grunwald 4 ul. Zwarta od ul. J. Łukaszewicza do ul. Kolejowej 10 5 ul. Świeża os. Hetmańskie 11

Szkic nr l. Przemianowanie al. Stalingradzkiej i części ul. Juliana Marchlewskiego (do Towarowej) na al. Niepodległości

Szkic nr 3. N owo nazwane ulice na projektowanym osiedlu w widłach ulic Sarmackiej i Lechickiej na Winiarach

Szkic nr 2. Przemianowanie pi. Młodej Gwardii na pi. Cyryla Ratajskiego oraz ul. Inżynierskiej na ul. Działyńskich

Szkic nr 4. Nowo nazwane osiedla mieszkaniowe Władysława Jagiełły i Zygmunta Starego na Piątkowie, co zostało połączone z likwidacją ulic Stefana Poradówskiego i Emila Zegadłowiczal1c3ZII1.¥ uljc do likwidacji

Sprawozdania

Bervlowa

J aS Disowa

-1 I

Szkic nr 5. Nowo nazwane ulice w ramionach ulic Dolna-Diamentowa-Szmaragdowa w obrębie Umultowa

Szkic nr 7. Przedłużenie ul. Brzozowej na Dębcu

Szkic nr 10. Zlikwidowana ul. Zwarta na Łazarzu

Szkic nr 6. Nowo nazwana ul. Słonecznikowa w sąsiedztwie ul. Rumiankowej w obrębie U multowa

Szkic nr 8. Nowo nazwana ul. Hanny Januszewskiej i przedłużenie ul. Stanisława Jachowicza na Osiedlu Bajkowym J1j9 Qt"' lIT

Szkic nr 9. Zlikwidowana ul. Bojowa na Wildzie Szkic nr 11. Zlikwidowana ul. Świeża na Osiedlu Hetmańskim