KRONIKA BUDOWY ZESPOŁU OSIEDLI MIESZKANIOWYCH "WINOGRADY" Lata 1979 - 1980

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1987.04/06 R.55 Nr2

W końcowych latach pięciolecia 1976-1980 rozmiary budownictwa mieszkaniowego na Winogradach obniżyły się, co było głównie związane ze zbliżaniem się ku końcowi budowy tamtejszych osiedli. Przeważającym rodzajem wznoszonych w tym okresie budynków były wieżowce szesnastokondygnacyjne , budowane tradycyjnie w drugiej kolejności, po budynkach pięciokondygnacyjnych. Z końcem 1980 r. na osiedlach winogradzkich mieszkało już 55 086 mieszkańców (wg dokumentów zasiedleniowych Działu Członkowsko- Mieszkaniowego Spółdzielni). Winogrady przeżyły swoją pierwszą większą rocznicę, mianowicie 15 września 1979 r. minęło dziesięć lat od oddania do użytku pierwszego bloku mieszkaniowego (nr 1) na Osiedlu Wielkiego Października (po którym, 4 listopada, oddano do użytku pierwszą Szkołę - im. Jana Kochanowskiego).

Z tej okazji odbyło się w dniu 10 września 1979 r. jubileuszowe spotkanie kierownictwa Poznańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej z mieszkańcami, projektantami, budowniczymi Winograd oraz przedstawicielami administracji i organizacji społeczno-politycznych wszystkich osiedli winogradzkich. W spotkaniu, prowadzonym przez zastępcę przewodniczącego zarządu Spółdzielni Stanisława Witeckiego, uczestniczyli m. in.: Jerzy Buszkiewicz, Alfred Hofman, Jerzy Kowalski, Komuald Łożyński, Łucjan Majewski. W miłej atmosferze twórcy Winograd przypomnieli pracowite początki dzieła oraz wysłuchali pochlebnych opinii i ocen o pierwszym osiedlu winogradzkim.

SZCZEGÓŁOWA KRONIKA BUDOWY

I. Inwestycje miejskie

A. Sieć wodociągowa. Główną i jednocześnie ważną inwestycją wodociągową było oddanie do użytku w dniu 30 listopada 1979 r. odcinka magistrali wodociągowej o średnicy 1000 mm i długości 2,9 km za kwotę 64,1 min zł. Magistrala biegnie od granicy Osiedla Zwycięstwa do zbiornika wodnego na Górze Moraskiej i związana jest z tzw. drugą strefą zasilania Winograd w wodę, wykorzystującą dobowe okresy niskiego poboru wody dla jej przepompowywania do zbiorników zapasowych.

W 1980 r. jedyną inwestycją wodociągową było wybudowanie dwóch studzien wodnych awaryjnych. B. Kanalizacja. Nie budowano żadnych urządzeń kanalizacyjnych. C. Ulice miejskie. W dniu 18 grudnia 1979 r. oddano do użytku 495 m jezdni i 3200 m 2 chodnika ul. Serbskiej na odcinku między ulicami Murawą i Naramowicką. W ul. Murawa wykonano 913 m 2 chodnika, a przy ul. Słowiańskiej - zatoki autobusowe.

Czesław Nawrocki

II. Inwestycje Zakładów Energetycznych

Obejmowały wyposażanie licznych stacji transformatorowych i zakładanie podziemnych kabli energetycznych, łączących te stacje. W 1979 r. wyposażono w transformatory stacje MST -628, 689, 692

i 1028. Ułożono łącznie 2,3 km kabli podziemnych. W następnym roku ustawiono transformatory w stacjach MST -680, 690, 894, 909 i 1052, kosztem blisko 3 min zł.

III. Inwestycje Wielkopolskich Zakładów Nafty i Gazu

W latach 1979 -1980 nie prowadzono żadnych inwestycji gazowniczych. Wszystkie gazowe ciągi uliczne niezbędne

dla zasilania Winograd w gaz wybudowane zostały z odpowiednim wyprzedzeniem.

IV. Inwestycje Dyrekcji Okręgowej Poczty i Telekomunikacji

W grudniu 1979 r. oddano do użytku nową placówkę pocztową, którą jest

Urząd Pocztowy Nr 55 na Osiedlu Kraju Rad.

V. Inwestycje budownictwa mieszkaniowego

A. Dokumentacja techniczno-projektowa. Lata 1979 d 1980 nie przyniosły poważniejszych opracowań projektowych na rzecz Winograd. Do ciekawszych zaliczyć należy opracowanie terenów sportu i rekreacji przy ul. Serbskiej i Wyłom oraz koncepcji parku wraz z halą targową w wydłużonym północnym pasie terenów Osiedla Przyjaźni, wzdłuż ul. Serbskiej. Autorem obu opracowań jest mgr inż. arch. Marek Czuryło w pracowni "Inwestprojektu " TP-1, kierowanej przez inż. J erzego Grauscha. Poza koncepcją terenów rekreacji, tematem opracowań projektowych były adaptacje budynków szesnastokondygnacyjnych przewidzianych na Osiedlu Zwycięstwa.

B. Przebieg robót budowlanych mieszkaniowych. Jak to można odczytać z Tabela 2, w 1979 r. oddano do użytku 1174 mieszkania, a w 1980 r. tylko 579, bowiem w tym czasie Poznańska Spółdzielnia Mieszkaniowa zaczęła uzyskiwać główny przyrost mieszkań na osiedlach Piątkowo-Naramowice. Nowe mieszkania znajdowały się przede wszystkim w budynkach wysokich, których w ciągu dwóch lat wzniesiono łącznie aż dziewięć. Bloków niskich, pięciokondygnacyjnych oddano do użytku w tym czasie tylko cztery: po dwa na Osiedlach Przyjaźni i Kosmonautów, w ramach tzw. dogęszczenia osiedli, w których wznoszenie budynków mieszkalnych według podstawowych planów urbanistycznych zostało zakończone wcześniej.

VI. Inwestycje budownictwa towarzyszącego

Lata 1979-1980 nie były szczęśliwe dla Winograd pod względem liczby wybudowanych obiektów budownictwa towarzyszącego. Oddano do użytku dwa żłobki oraz zespół usługowy na Osiedlu

Kraju Rad, przy ul. Murawa, naprzeciw czynnego już wcześniej megasamu na Csied'u Kosmonautów. Zespół usługowy zawiera: aptekę, pocztę, kawiarnię oraz bar kawowy i bar szybkiej obsługi. Niewielka liczba oddanych do użytku obiektów towarzyszących była skutkiem ogólnego załamania się budownictwa w

VII. Zakład Budowlano- Remontowy

W maju 1979 r. zarząd Poznańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej powołał nową dyrekcję Zakładu Budowlano- Remontowego, w związku z awansem dotychczasowego dyrektora na stanowisko zastępcy dyrektora Spółdzielni. N owym dyrektorem Zakładu został mgr Jan Woś, a jego zastępcą do spraw te ch - nicznych - inż. Włodzimierz Wojciechowski. W tym czasie przedsiębiorstwo zaczęło urządzać swoje zaplecze w nowej bazie przy ul. Boranta. W 1979 r. otwarto tam podstawowe magazyny oraz uruchomiono produkcję stolarsko-ślu

kraju oraz niechęci wykonawców do budowania o biektów usługowych,sarską w nowej hali warsztatowej. N a ukończeniu była budowa dużej hali napraw samochodowych. W stale wzrastającej produkcji Zakładu przeważały, jak we wcześniejszych latach, roboty inwestycyjne. Sporą część tych robót stanowiła budowa domów jednorodzinnych w zespole osdedli mieszkaniowych w Piątkowie. W 1979 r. ukończono budowę dziewięciu domów, a w końcu 1980 r. w budowie było 36 dalszych domów jednorodzinnych. Wielkość i rodzaj produkcji Zakładu w latach 1979-1980 przedstawia Tabela 6.

VIII. Działalność społeczno-wychowawcza

Organizatorem życia społeczno- kulturalnego w osiedlach winogradzkich są służby społeczno-wychowawcze, podporządkowane działowi społeczno-wychowawczemu w zarządzie Poznańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej.

Od dnia 1 kwietnia 1980 r. funkcję kierownika działu objęła mgr Maria Szuszczyńska. Na koniec 1980 r. baza materialna składała się z dużej liczby

"Dni Winograd" (10-19 IX 1979). Spotkanie z pianistą Krystianem Zimmermanem w sali Domu Kultury "Pod Lipami" (13 IX 1979)

różnorodnych placówek, co odpowiadało szerokiemu wachlarzowi form działalności społecznej, kulturalnej, wychowawczej i opiekuńczej wśród mieszkańców Winograd. Podstawowe placówki

Finał imprezy pod nazwą "Niedziela z tatusiem" w Ośrodku Rekreacyjno - S portowym Ogniska Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej "Winogrady" (1980)

Czesław Nawrocki

Ośrodek Rozrywki "Słońce". Impreza z cyklu "Wszystko dla dzieci" (1980)

prowadziła i finansowała sama Spółdzielnia. Osiedlowe domy kultury od chwili powstania wyspecjalizowały się w swojej działalności. Osiedlowy Dom Kultury "Pod Lipami", prowadzony wspólnie z Miejską Biblioteką Publiczną im. Edwarda Raczyńskiego, wyspecjalizował się w upowszechnianiu czytelnictwa oraz organizowaniu spotkań z ludźmi pióra i kultury . Jest miejscem eksperymentalnej pracy wychowawczej mgr Ewy Pasiiciel wśród dzieci. Ośrodek Rozrywki "Słońce", powstały z przekształcenia uciążliwego dla mieszkańców Ośrodka Rozrywki "Tip-Top", prowadził działalność imprezowo-rozrywkową muzyczną, piosenkarską i »dramatyczną. Osiedlowy Dom Kultury "Orbita" wyspecjalizował się w pracy z amatorskimi grupami twórczymi oraz grupami miłośników różnych dziedzin sztuki. W upowszechnianiu sportów masowych główną rolę odgrywał Ośrodek Sportowo- Rekreacyjny przy ul. Obornickiej. Niezależnie od ciągłej działalności wszystkich placówek społeczno - kulturalnych, w latach 1979 -1980 organizowano tradycyjne już imprezy cykliczne, takie jak: akcje zimowe i letnie dla dzieci, "Dni Winograd" i in. Obchodzone w dniach 10 -19 września 1979 r. "Dni Winograd" przebiegały pod hasłem: "Wszystko z dziećmi i dla dzieci" . Zorganizowano też cykl specjalnych imprez z okazji Międzynarodowego Roku Dziecka (1979). Natomiast bogato zaprogramowane "Dni Winograd" 1980 r. nie odbyły się. N a całą działalność społeczno-wychowawczą Poznańska Spółdzielnia Mieszkaniowa wydała w latach 1979 i 1980 odpowiednio 7,8 i 6,9 min zł.

Czesław Nawrocki

Tabela l

WYKONANIE PLANÓW NAKŁADÓW INWESTYCYJNYCH W LATACH 1979 - 1980 (w tys. zł)

Procent Plan nakładów Wykonanie wykonania » » » Rok Zadanie inwestycyjne 7s.oSf o i o JO o a JO o fe 2 6 O .0 a g N 2 S O ' E , j3 *N · o E * 9 E £ -s 4 60 **2 ? * . E s 2 Z Z Z o * 5 B o 1979 Obiekty mieszkaniowe *M B ogółem 301 041 282 578 306 081 289 853 101,7 102,6 w tym Osiedla: Przyj aźni 68 400 64288 78 974 74 832 115,5 116,4 Kosmonautów 293 200 6 076 5 460 Kraju Rad 208 038 195 190 211341 201198 101,6 103,1 Zwycięstwa 24 310 22 900 9 690 8 363 Obiekty oświaty i służby zdrowia 18147 13 822 9 752 7 253 53,7 52,5 Obiekty handlu i usług 48 076 44 064 19192 18 594 39,9 42,2 Ogółem rok 1979 367 264 340464 335 025 315 700 91,2 92,7 1980 Obiekty mieszkaniowe ogółem 367 032 348 652 316 874 302 886 86,3 86,9 w tym Osiedla: Przyj aźni 4 220 4000 10 890 10 513 258, l 262,8 Kosmonautów 79 737 76 535 59 366 57122 74,5 74,6 Kraju Rad 206 124 195 100 204 123 194 285 99,0 99,6 Zwycięstwa 76 951 73 017 42 515 40 966 55,2 56,1 Obiekty oświaty i służby zdrowia 17 502 15 682 13 707 11381 78,3 72,6 Obiekty handlu i usług 45 663 43 428 11357 10485 25,2 24,1 Ogoleni rok 1980 429 663 407 762 341 958 324 752 79,6 79,6

Tabela 2

PRZYROST BUDYNKÓW MIESZKALNYCH W LATACH 1979 - 1980

Powierzchnia Liczba Data Osiedle i numer budynku użytkowania oddania do 2 mieszkań izb użytku wrn 1 2 3 5 4 1979 Osjpdle Kraju Rad nr 2 6 293 143 398 7 III nr 3 6 293 143 398 9IV nr 5 6 312 143 398 7 XII

Czesław Nawrockicd. tab. 2 nr 17 6 299 143 398 7 Viii nr 18 6 312 143 398 31X11 nr 19 6 312 143 398 8X Osiedle Przyjaźni nr 21 9 386 158 669 7IX nr 22 9 386 158 637 8 VI Ogółem 56 593 1174 3694 - 1980 Osiedle Kosmonautów nr 23 3 535 60 254 31 V nr 24 5 302 90 375 29X11 Osiedle Kraju Rad nr 20 6 312 143 398 31 V nr 21 6 312 143 398 30 VIII nr 31 6 312 143 398 31X11 Ogółem 27 773 579 1823 -

Tabela 3 STRUKTURA MIESZKAŃ W BUDYNKACH ODDANYCH DO UŻYTKU W LATACH 1979 - 1980

Osiedle Typ mieszkania Razem i numer budynku M-2 M-3 M-4 M-5 I M-6 1979 Osiedle Przyj aźni nr 21 - 1 77 80 - 158 nr 22 - 1 77 80 - 158 Osiedle Kraju Rad nr 2 47 80 16 - - 143 nr 3 47 80 16 - - 143 nr 5 47 80 16 - - 143 nr 17 47 80 16 - - 143 nr 18 47 80 16 - - 143 nr 19 47 80 16 - - 143 Razem 282 482 250 160 - 1174 U dział procentowy 24,0 41,1 21,1 13,6 - 100 1980 Osiedle Kosmonautów nr 23 - - 30 30 - 60 nr 24 - - 45 45 - 90 Osiedle Kraju Rad nr 20 47 80 16 - - 143 nr 21 47 80 16 - - 143 nr 31 47 80 16 - - 143 Razem 141 240 123 75 - 579 U dział procentowy 24,4 41,4 21,2 13,0 100

Tabela 4

RYTMIKA ODDAWANIA DO UŻYTKU MIESZKAŃ W LATACH 1979 - 1980

Liczba oddanych do Procent wyRok Kwartał użytku konania plamieszkań nu rocznego 1979 I 143 12,2 II 301 25,6 III 301 25,6 IV 429 36,6 Razem 1174 100,0 1980 I 0,0 II 203 35,1 III 143 24,7 IV 233 40,2 Razem 579 100,0

Tabela 5 PRZYROST OBIEKTÓW TOWARZYSZĄCYCH W LATACH 1979 - 1980

Wielkość Data Osiedle oddania charaktery - i nazwa obiektu do zująca użytku 1979 Osiedle Kraju Rad żłobek nr 114 75 miejsc 8VI pawilon nr 103-105 2820 m 2 p.u. 31 VIII 1980 Osiedle Kosmonautów żłobek nr 110 75 miejsc 31X11 Tabela 6

PRODUKCJA ZAKŁADU BUDOWLANO-REMONTOWEGO W LATACH 1979 - 1980 (w tys. zł)

Rok 1979 1980 Wyszczególnienie Wykona- WykonaPlan % Plan % nie nie Remonty i konserwacje 9 030 11 842 131,1 13 700 12 504 91,3 Roboty inwestycyjne 41370 48 513 117,3 52 800 52 728 99,9 w tym: - budowa dróg i zieleni 26 350 31707 120,3 28 800 32 702 113,5 - udział w budowie nowej bazy 5 020 7 147 142,4 6 000 5 567 92,8 - budowa domów 10 000 9 659 96,6 18 000 14 459 80,3 U sługi na rzecz mieszkańców 1600 1698 106,1 l 500 2 104 140,3 Usługi transportowe 17 000 19 422 114,2 22 000 24 779 112,6 Inne 500 722 144,4 2 000 l 258 62,9 Wartości produkcji ogółem 69 500 82 197 118,3 92 000 93 373 101,5

Czesław Nawrocki

ANEKS

PLACÓWKI DZIAŁU SPOŁECZNO-WYCHOWAWCZEGO POZNAŃSKIEJ SPÓŁDZIELNI MIESZKANIOWEJ (stan na 31 XII 1980 r.)

1. Osiedle Wielkiego Października Dom Kultury "Pod Lipami" Harcówka Kluo Seniora Pracownia fotograficzna "Krokus" Pracownia modelarstwa lotniczego "Astra" Pracownia radiowo-telewizyjna "Diora" Punki opieki nad dzieckiem "Brzdąc" 2. Osiedle Kosmonautów Dom Kultury" Orbita" Dom "Złotej Jesieni" Dziecięca pracownia rzeźby i ceramiki Harcówka Kuratorski ośrodek pracy z młodzieżą Ośrodek ćwiczeń rekreacyjno- koncentrujących "Y oga" Pracownia modelarstwa kołowego "Klakson" 3. Osiedle Kraju Rad Harcówka Klub Seniora Pracownia fotograficzna "Opta" Pracownia modelarstwa lotniczego "Lot" Pracownia modelarstwa szkutniczego " Wodnik" Ośrodek ćwiczeń rekreacyjno- koncentrujących "Y oga" 4. Osiedle Przyjaźni Dziecięca pracownia plastyczna "Paleta" Harcówka Ośrcdek Rozrywki "Słońce" Klub Seniora Klub Związku Bojowników o Wolność i Demokrację Pracownia modelarstwa lotniczego "Avia" Pracownia fotograficzna "PTF" Laboratorium języków obcych Sala Tradycji Przyjaźni Polsko- Radzieckiej 5. Osiedle Zwycięstwa Dziecięca pracownia plastyczna ,,9F" Gabinet odnowy biologicznej Klub Seniora Kuratorski ośrodek pracy z młodzieżą

SESJA MIEJSKIEJ RADY NARODOWEJ POŚWIĘCONA BUDOWNICTWU MIESZKANIOWEMU

W dniu 10 kwietnia 1986 r. w sali sesyjnej Wojewódzkiej Rady Narodowej przy ul. Stalingradzkiej 16/18 odbyła się XII Sesja Miejskiej Rady Narodowej, poświęcona w głównym punkcie porządku dziennego obrad ocenie realizacji programu budownictwa mieszkaniowego. W sesji, obok dziewięćdziesięciu dwóch radnych, udział wzięli: Andrzej Wituski - prezydent Poznania, wiceprezydenci: Zbigniew Habel, Łucjan Majewski i Bogdan Zastawny, Ryszard Witkowski członek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Rafał Szymański - sekretarz Miejskiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego, Mariusz Kołodziejski - dyrektor Wydziału Budownictwa Urzędu Wojewódzkiego, Tadeusz Skubiszyński - dyrektor Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Mieszkaniowych, Jerzy Kuraszyński - dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu Wojewódzkiego, Edward Pawłowski - dyrektor Kombinatu Budowlanego Poznań-Centrum, Aleksander Jankiewicz - dyrektor Kombinatu Budowlanego Poznań-Wschód, Ryszard Ćmielewski - dyrektor Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej, Andrzej Rejmoniak - dyrektor Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego, przewodniczący dzielnicowych rad narodowych, sekretarze dzielnicowych komitetów Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, naczelnicy dziejnic, przedstawiciele lokalnej prasy i radia, kierownicy wydziałów Urzędu Miejskiego.

Radny Antoni Pietrzykowski

Otwarcia sesji dokonał oraz przewodniczył jej obradom zastępca przewodniczącego Rady Antoni Pietrzykowski. Przed ustaleniem porządku obrad, radny Antoni Pietrzykowski poinformował, iż na posiedzeniu Zespołu Radnych Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Bezpartyjnych w dniu 28 lutego zaproponowano przełożyć na termin późniejszy dokonanie przez Radę oceny funkcjonowania komunikacji miejskiej i działalności Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego. W uzasadnieniu stwierdzono, iż problemy komunikacji miejskiej tak nękają mieszkańców, iż jedynie bardzo wnikliwe rozpatrzenie ich na różnych płaszczyznach oraz podjęcie wielu decyzji pomoże Przedsiębior

Sprawozdaniastwu w ich rozwiązaniu. Trzeba więc więcej czasu na przygotowanie materiałów na tę sesję. Zapoznał również radnych z prośbą Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Miejskiego o przesunięcie terminu przedłożenia informacji o działalności służby zdrowia i opieki społecznej w mieście, m. in. dlatego, że Wydział jest jeszcze w stadium organizacji i do chwili obecnej nie posiada pełnej obsady etatowej oraz uporządkowanej w pełni struktury organizacyjnej miejskiej służby zdrowia. Rada jednomyślnie przychyliła siię do wniosków i postanowiła sprawy komunikacji miejskiej oraz służby zdrowia rozpatrzyć w terminie późniejszym. W głosowaniu Rada przyjęła porządek obrad, obejmujący m. in.: - interpelacje i wnioski radnych; - ocenę realizacji programu budownictwa mieszkaniowego i towarzyszącego w rmieście; - informację Komisji Rozwoju Gospodarczego i Zagospodarowania Przestrzennego o realizacji U chwały Nr VIII/ /40/85 z dnia 26 czerwca 1985 r. w sprawie perspektyw zaspokajania potrzeb mieszkaniowych; - informację o przygotowaniach do realizacji wniosków i postulatów wyborców zgłoszonych w kampanii wyborczej do sejmu w 1985 r.; - projekty uchwał Miejskiej Rady N arodowej w kilku sprawach.

Interpelacje ii wnioski zgłosili: Radny Stanisław Uram w sprawach: czyszczenia autobusów i tramwajów; remontów szaletów publicznych oraz budowy nowych urządzeń sanitarnych; utrzymania wysokiego stanu sanitarnego ubikacji w miejscach publicznych; zapewnienia stałego funkcjonowania i obsługi szaletów, które są rzadko używane ale muszą istnieć, jak np. na Ostrowie Tumskim. Radny Tadeusz Pawłowski poinformował, iż Komisja Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na posiedzeniu w dniu 25 marca przekazała do Wydziału

Komunikacji wniosek, by wyeliminować parkowanie samochodów na chodniku na pi. Wolności od strony południowej, tj. od domu nr 1 do 8. Na odcinku tym parkuje ok. 60 samochodów osobowych o dużej rotacji; tak duża liczba pojazdów przy niskiej jakości benzyny powoduje zatrucie powietrza dla stałych mieszkańców oraz przechodniów. Zwrócono uwagę, że ustawianie samochodów na chodniku w dużym stopniu ogranicza ruch pieszych, a w sąsiedztwie pi. Wolności znajdują się m. in. trzy duże parkingi strzeżone, tj. przy ul. Piekary, Al. Marcinkowskiego i Teatrze Polskim. Radny Pawłowski zapytał, czy przedstawiony wniosek ma szanse realizacji, jeśli tak, to w jakim terminie?

Radny Wacław Borucki zapytał: jaki jest udział komitetów osiedlowych w opracowywaniu planów remontów budynków mieszkalnych w poszczególnych dzielnicach? Na jakim etapie znajduje się organizacja Straży Porządkowej i jakie istnieją bariery uniemożliwiające jej powołanie? Radny Seweryn Majchrzak zwrócił się z zapytaniem, dlaczego podjęto decyzję wstrzymującą wydawanie opału na sezon grzewczy 1986 r.? Radny Andrzej Baraniecki nawiązał do wypowiedzi przedmówców i podkreślił, iż na zebraniach partyjnych i zebraniach z mieszkańcami krytykowano organizację zaopatrzenia w opał na sezon grzewczy 1985/1986. Zwrócił też uwagę na: wadliwe funkcjonowanie szaletów publicznych na obszarze miasta, niechlujnie wyglądające środki komunikacji miejskiej, zanieczyszczenie trasy kolejki dziecięcej na Malcie, zbyt rzadkie opróżnianie koszy na śmieci na przystankach tramwajowych. Radny zapytał, czy istnieje możliwość stworzenia zasad prawnych, na podstawie których uzyskiwano by dodatkowe środki na budowę i rozwój sanitariatów publicznych. N astępnie radny Baraniecki przypomniał, iż na interpelację zgłoszoną 27

listopada 1984 r. w sprawie uporządkowania tunelu przy ul. Leonarda w końcowym fragmencie odpowiedzi zapewniono, że sprawa będzie załatwiona do końca 1984 r., lecz do tej pory to nie nastąpiło, natomiast w tym czasie tunel ... zamurowano. Na zgłoszony w tym samym dniu wniosek w sprawie chodnika na skrzyżowaniu ulic Witosa z Serbską nie udzielono odpowiedzi, traktując sprawę marginalnie. Do tej pory chodnika nie uporządkowano, co wskazuje na to, że nikt nie jest zainteresowany, aby proces dewastacji przerwać . Na wniosek z dnia 24 kwietnia 1985 r. w sprawie raportu o stanie kanalizacji w mieście nadeszła odpowiedź, że sprawę przekazano wojewodzie. Na wniosek zgłoszony w marcu 1985 r. w sprawie zagospodarowania ul. Witosa na wysokości Osiedla Bonin i wygłuszenia hałasu poprzez zieleń udzielono informacji, że sprawa będzie wykonana do jesieni 1985 r. Do dnia dzisiejszego nie zrobiono nic, nawet w zakresie zadrzewień. Na interpelację z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie zasięgania opinii samorządu mieszkańców przy lokalizacjach inwestycji nadeszło zapewnienie, że w przyszłości opinia samorządu znajdzie się każdorazowo w uzasadnieniu projektu uchwały o lokalizacji. Od tego czasu podj ęto kilkanaście uchwał lokalizacyjnych - łącznie z dzisiejszymi proj ektami - lecz w żadnym uzasadnieniu nie ma tej klauzuli. N a wniosek zgłoszony na ostatniej sesji w sprawie zasolonego piasku, składowanego przez Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne pod lipami w al. Wielkopolskiej, zapewniono w odpowiedzi, iż piasek nie był zasolony, gdy tymczasem z tego piasku wyciągnięto bryłę krystalicznej substancji.

Radny Baraniecki kończąc swe wystąpienie zaproponował, aby w związku ze złym stanem technicznym instalacji w budynkach mieszkalnych i na budowach zwrócić się do posłów, aby w sejmie podjęli starania na rzecz zwiększenia wymagań normatywnych i jakościowychdla instalacji, szczególnie metalowych, przeznaczonych dla budownictwa. Radny Bronisław Nowak, występując w imieniu mieszkańców Piątkowa, zgłosił następujące wnioski: rozpocząć możliwie szybko budowę ulic niezbędnych dla obsługi osiedli Piątkowskich - ul. Łużyckiej na całej długości umożliwiającej dojazd do Osiedla Władysława Łokietka oraz ul. Kurpińskiego na całej długości umożliwiającej dojazd do północnej części tego Osiedla oraz do Osiedla Bolesława Śmiałego; przystąpić do kilkakrotnie zapowiadanego przedłużenia ul. Połabskiej, wraz z instalacją sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniu ulic Umułtowskiej - Lechickiej - Połabskiej, ul. Średnicowej wraz z budową bezkolizyjnego skrzyżowania z ulicami Szymanowskiego - Kurpińskiego - Lechicką, a także ulic U mułtowskiej, Szymanowskiego, Naramowickiej i węzła o bornickiego . Radny Nowak podkreślił w uzasadnieniu trudną sytuację drogową w trzydziestotycięcznym osiedlu, a także nadciągający tam kryzys szkolnictwa podstawowego. Radny Bogdan Banasiak zapytał: czy kolektor Piaśnica jest kolektorem burzowym czy ogólnospławnym? Jakie względy ekonomiczne zadecydowały o sprzedaży gazowni Chińskiej Republice Ludowej i czy ta decyzja była konsultowana z Miejską Radą Narodową? Radny Wacław Łukaszewicz zapytał: kiedy ostatecznie zostanie uruchomiona sygnalizacja świetlna zainstalowana na skrzyżowaniu w Starołęce i na rondzie Rataje? Kiedy zostanie wybudowany szalet publiczny na dworcu autobusowym na Ratajach? Radny Kazimierz Z. Nowicki zapytał: jakie przedsięwzięcia podejmuje się w mieście, aby ułatwić inwestorom indywidualnym zaopatrzenie się w materiały budowlane oraz dlaczego zaniechano udzielania gwarancji dla materiałów w momencie wydawania zezwoleń na budowę? Co się robi w mieście, aby za

Sprawozdania

AT

Radny Andrzej Byrt

łatać wszystkie dziury i wyrwy w jezdniach oraz wiaduktach po okresie zimowym oraz dlaczego to łatanie postępuje tak opornie? Kadna Danuta Wojciechowska zgłosiła wniosek w sprawie wybudowania kanału burzowego w ulicach Gdyńskiej i Bałtyckiej, bowiem olbrzymie kałuże na skrzyżowaniu tych ulic stwarzają zagrożenie dla pojazdów i pieszych. Przed przystąpieniem do oceny realizacji programu budownictwa mieszkaniowego i towarzyszącego na obszarze Poznania, przewodniczący obrad, radny Antoni Pietrzykowski poinformował, iż przygotowane materiały były przedmiotem obrad Komisji Rozwoju Gospodarki Komunalnej, Komunikacji i Łączności oraz Prezydium Rady. Przed przystąpieniem do dyskusji Rada powołała Komisję Wniosków w następującym składzie: Prezydium Komisji Rozwoju Gospodarczego d Zagospodarowania Przestrzennego, Prezydium KomISJI Gospodarki Komunalnej, Komunikacji i Łączności, przewodniczący Komisji Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, przewodniczący Miejskiej Komisji Planowania. Funkcję przewodniczącego tej Komisji powierzono radnemu Andrzejowi Byrtowi.

Radny Andrzej Byrt przedstawił w imieniu Komisji Rozwoju Gospodarczego i Zagospodarowania Przestrzennego oraz Prezydium Rady opinię i wnioski do zaprezentowanych materiałów oraz informację o realizacji U chwały Nr VIII/ /40/85 w sprawie perspektyw zaspokajania potrzeb mieszkaniowych na obszarze miasta. "W latach 1983-1985 powiedział radny Byrt - wykonano 8,2 tys. mieszkań, co stanowiło o 1,1 tys. mieszkań mniej od założeń Wojewódzkiej Rady N arodowej na lata 1983-1985 (9,3 tys.

mieszkań) i o 2,7 tys. mieszkań mniej od założeń Miejskiej Rady Narodowej (10,9 tys. mieszkań). Wyrazem zewnętrznym nie zrealizowanych planów budownictwa wielorodzinnego w Poznaniu jest spadek jego udziału procentowego w ilości nowo wybudowanych mieszkań województwa z 74,4% w latach 1976-1980 do 65,2% w latach 1981-1985. "Przyczynami tego stanu rzeczy były: niedobory oraz nieterminowe dostawy materiałów budowlanych, trudności realizacyjne wykonawców (deficyt kwalifikowanej siły roboczej, brak sprzętu, dyscyplina pracy), opóźnienia w uzbrajaniu terenów budowlanych. Działania podjęte z inspiracji prezydenta Poznania przez wykonawców spowodowały, że ta niekorzystna tendencja po raz pierwszy w bieżącym roku ma szanse ulec zahamowaniu. "W latach 1983-1985 oddano do użytku 1137 mieszkań w ramach budownictwa jednorodzinnego ii udostępniono 1455 działek, głównie pod budownictwo zorganizowane; efekty tego budownictwa mogłyby być znacznie większe, gdyby wskazano więcej działek. Faktyczne zapotrzebowanie wyniosło wówczas ok. 4500 działek. Zmniejszenie liczby zbudowanych mieszkań w ramach tego budownictwa było następstwem wydłużenia cyklu budowy, z powodu braku środków i materiałów budowlanych, a ponadto indywidualnego, tradycyjnego sposobu budowy - zamiast nowoczes

nego budownictwa przemysłowego, które u nas nie występuj e" . Podejmując ocenę założeń budownictwa mieszkaniowego w latach 1986-1990, radny Byrt stwierdził: "Budownictwo wielorodzinne. Niedobór mieszkań według liczby samodzielnych gospodarstw domowych sięga w tym okresiie 46 tys. mieszkań (liczba natomiast członków spółdzielni mieszkaniowych na dzień 1 I 1986 r. oczekujących na mieszkania wynosi 26,6 tys. i wzrasta co roku). Miejska Rada N arodowa przyjęła pierwotnie (maj 1985) plan budownictwa wielorodzinnego przewidujący budowę 15,7 tys. mieszkań w latach 1986 -1990, zwiększony po uwzględnieniu potrzeb mieszkaniowych i zrewidowaniu możliwości realizacyjnych do 18,3 tys. mieszkań; nie pozwoli to jednak na pełne zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych w Poznaniu. Warunkami realizacji zwiększonych zadań planowych są: dotrzymanie zobowiązania prezydenta Poznania zawartego w Uchwale Rady Nr VIII/40/85 do zwiększenia nakładów inwestycyjnych planu podstawowego do wysokości 22 mld zł; terminowe uzbrojenie nowych terenów wskazanych pod budownictwo wielorodzinne; rozbudowa potencjału przedsiębiorstw budowlanych i specjalistycznych; konsekwentna kontynuacja wysiłków na rzecz rozbudowy infrastruktury komunalnej miasta (zarówno ciągów komunikacyjnych, jak i źródeł energii: wody, ciepła itd.) poprzez zabiegi o środki, w tym z puli centralnej. Zapewnić należy równoległe i terminowe inwestowanie w infrastrukturę usługową na nowo budowanych osiedlach (szkoły, żłobki, punkty handlowe, ośrodki zdrowia, miejsca rekreacji itp.).

"Budownictwo jednorodzinne. N a lata 1986 - 1990 zapotrzebowanie wynosi 6 tys.

działek na budownictwo zorganizowane oraz ponad 2 tys na indywidualne (łącznie 8 tys. działek), podczas gdy w ramach dzisiejszych granic miasta istnieje możliwość wskazania w ramach 18

8 Kronika ffi. Poznania 2/87

planów zagospodarowania przestrzennego 6787 działek. Z braku środków finansowych, istnieje zagrożenie dla uzbrojenia terenu Strzeszyna, gdzie przewidziano ok. 5 tys. działek. Rozwiązania zmierzające do zmniejszenia deficytu działek obejmują: budownictwo plombowe w obrębie centrum miasta (zorganizowane, zakładowe budownictwo indywidualne) oraz nowych osiedli mieszkaniowych (dogęszczenie); poszerzenie granic miasta Poznania lub umożliwienie wskazań działek poza granicami administracyjnymi miasta i udział zakładów pracy w finansowaniu zbrojenia terenów pod to budownictwo. "Rozwiązania zmierzające do skrócenia czasu budowy obejmują: wprowadzenie przemysłowych form budowy domów rodzinnych, stawianych w formie zorganizowanej lub indywidualnej; poparcie dla tworzenia i rozwoju lokalnych przedsiębiorstw drobnej wytwórczości, produkujących materiały budowlane i elementy domków metodą przemysłową, wykonujących prace budowlane, montażowe i instalacyjne". "Biorąc pod uwagę rozpiętość pomiędzy przewidywanymi potrzebami mieszkaniowymi Poznania a możliwościami realizacyjnymi - powiedział na zakończenie radny Byrt - postuluje się podjęcie przez prezydenta i jego służby wyprzedzających działań zmierzających do: uregulowania spraw terenowo-prawnych na przewidywanych terenach budowlanych w mieście i poza jego granicami; analizy możliwości zagęszczenia zabudowy centrum miasta i osiedli już istniejących; uzyskania dalszych środków z budżetu Wojewódzkiej Rady Narodowej i z funduszy centralnych na rozbudowę infrastruktury komunalnej i sieci komunikacyjnej według planów perspektywicznych przyjętych przez Radę; popierania loka "'ej produkcji materiałów budowlanych". Głos zabrał następnie wiceprezydent Poznania Bogdan Zastawny: "Nawiązując do przedstawionego w

Sprawozdania

-S"'SHMEB?

Wiceprezydent Poznania Bogdan Zastawny

dniu dzisiejszym pod obrady sesji kolejnego materiału w sprawie realizacji programu budownictwa mieszkaniowego na obszarze Poznania, oraz w nawiązaniu do wystąpienia radnego Andrzeja Byrta, pragnę podkreślić, że ograniczyliśmy się w dostarczonej informacji do: realizacji budownictwa mieszkaniowego i urządzeń komunalnych w 1985 r. wraz z elementami! oceny efektów w latach 1983 - 1985 oraz wstępnymi założeniami na lata 1986 -1990, które to kierunki zostały ujęte w planach rozwojowych województwa poznańskiego do 1990 r. Stanowi to więc uzupełnienie i ukonkretnienie materiałów dotyczących perspektyw zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, przedstawionych w roku ubiegłym na czerwcowej sesji Rady. Materiał zawiera również informacje o efektach podjętych przez Prezydium Rady i kierownictwo Urzędu przedsięwzięć na rzecz zwiększenia rozmiarów budownictwa mieszkaniowego i nakładów na realizację urządzeń towarzyszących. > Głównie sprowadzają się one do przekroczenia zadań w 1985 r. o ponad 100 mieszkań (...].

"Pragnę również poinformować, że w Wydziale Budownictwa Urzędu Woje

wódzkiego, przy współudziale zainteresowanych jednostek, wydziałów, inwestorów i wykonawców, trwają intensywne prace nad dalszym uszczegółowieniem materiałów na lata 1986 - 1990. Nawiązując do wystąpienia radnego Byrta, chciałbym poinformować, że aktualnie w aglomeracji poznańskiej na przydział mieszkania oczekuje ponad 50 tys. członków i kandydatów spółdzielni mieszkaniowych, członków pełnoletnich z pełnymi wkładami mieszkaniowymi. Innym ważnym miernikiem potrzeb jest aktualny niedobór mieszkań samodzielnych w stosunku do liczby gospodarstw domowych, który w Poznaniu wynosił na koniec ubiegłego roku ponad 44,5 tys. mieszkań. Obojętnie więc, jak będziemy na zagadnienie spoglądać, jak będziemy liczyli potrze by, to wynoszą one ok. 50 tys. mieszkań, przy wielkości planowanych efektów w budownictwie wielorodzinnym w bieżącym roku wynoszącej 3100 mieszkań.

"W celu uzyskania pełnego pokrycia potrzeb rzeczywistych członków spółdzielni mieszkaniowjrch, tj. przyjętych do spółdzielni przed 1979 r., za celowe należy uznać podtrzymanie stanowiska o niezbędnym dalszym przyroście zakresu budownictwa wielorodzinnego w latach 1986 - 1990 do poziomu sprzed kryzysu lat osiemdziesiątych, tj. do ok. 7 tys. mieszkań rocznie.

"Stawiając w taki sposób to zagadnienie, należy sobie odpowiedzieć na cztery pytania: 1. Czy mamy gdzie w Poznaniu budować? 2. Jak możemy i powinniśmy budować na obecnym etapie rozwoju i kto ma to realizować? 3. Jakie są uwarunkowania zwiększenia zakresu budownictwa mieszkaniowego ponad poziom aktualnie proponowany? 4. Co należy zmienić, poprawić, z jakimi inicjatywami wystąpić, by zlikwidować inne zasadnicze bariery w tym zakresie? "Pytanie pierwsze. Czy mamy gdzie w Poznaniu budować? W aktualnych granicach administracyjnych miasta można zbudować łącznie ok. 23 tys. mieszkańw tym również kilka tysięcy w ramach tzw. budownictwa plombowego. 'Więcej terenu w Poznaniu, bez burzenia układu przestrzennego aglomeracji miejskiej, nie ma. Nie wolno bowiem podejmować decyzji o zabudowaniu ok. 10 tys. ha gruntów użytkowanych rolniczo; nie wolno zabudowywać terenów, które w planach zagospodarowania przestrzennego mają umacniać krzyżowy układ kompleksu zielonego; nie wolno zabudowywać centrum miasta budownictwem mieszkaniowym, gdyż układ mieszkaniowy będzie funkcjonował za 100 lat i więcej, i S tary Rynek będzie Starym Rynkiem, a centrum handlowo-usługowe będzie te funkcje umacniało; nie wolno zabudowywać dolin rzek jako naturalnych czynników kształtowania klimatu miasta; nie wolno zabudowywać terenów, które w planie przeznaczone są pod kompleksy sportowe, centra usługowe itp. "Podobna sytuacja występuje w odniesieniu do możliwości lokalizacyjnych budownictwa jednorodzinnego. Alternatywą jest tu przeznaczenie dużego obszaru Strzeszyna ma ok. 5 tys. działek [...] Jakde więc wnioski? Ze względu na niezbędny okres (5-7 lat) potrzebny na przygotowanie nowych placów budów niezbędne są szybkie decyzje Wojewódzkiej Rady Narodowej w sprawie korekty granic miasta - dyskusja na ten temat trwa od drugiego półrocza 1984 r. - oraz dokonanie szybkiej analizy aktualności planów zagospodarowania przestrzennego poszczególnych rejonów miasta i przedstawienie Radzie wniosków w celu podjęcia stosownych w tym zakresie decyzji" . Odpowiadając na pytanie drugie, Bogdan Zastawny podkreślił, że realizacja budownictwa mieszkaniowego w Poznaniu będzie się odbywała według już dziś znanych uwarunkowań, a mianowicie poprzez "bazowanie" na istniejącym potencjale wytwórczym, systematycznie modernizowanym, co oznacza, że podstawową technologią będzie wielka płyta,

8»z wyeliminowaniem wszystkich wad już ujawnionych i tych, które jeszcze ewentualnie wystąpią. Będzie trzeba pracować nad zlikwidowaniem głębokiego deficytu ceramiki budowlanej i materiałów budowlanych w ogóle poprzez wybudowanie w Książu Zakładu Ceramiki Budowlanej, o wydajności 70 min jednostek ceramicznych rocznie. Efektów należy się spodziewać w latach 1990 - 1991. Aktualna" jest także sprawa wybudowania zakładu elementów budowlanych z pyłów w Karolinie. Trzecim uwarunkowaniem jest likwidacja deficytu siły roboczej nie poprzez wzrost zatrudnienia lecz wyposażenie techniczne. Odpowiadając na pytanie dotyczące warunków zwiększenia zakresu budownictwa mieszkaniowego, Bogdan Zastawny do najważniejszych zaliczył uwarunkowania finansowe d przerobowe w uzbrajaniu terenów oraz konieczność zmiany systemu kredytowania budownictwa mieszkaniowego. " U stawy o planowaniu przestrzennym i gospodarce gruntami - stwierdził w odpowiedzi na pytanie czwarte - w praktyce spowodowały wydłużenie formalnej drogi od zamiaru do możliwości rozpoczęcia realizacji budynku mieszkalnego i osied'd mieszkaniowych. Chęć i przychylność jednego czy drugiego urzędnika w tym zakresie niewiele daje. Sprawa wymaga pilnego podjęcia stosownych decyzji 1[...] Sprawa druga to niezbędność usprawnień w zakresie zamiany mieszkań. Przepisy prawa lokalowego i spółdzielczego gwarantują prawo do zamiany mieszkania, lecz nie nakładają jednocześnie obowiązku zamiany tegoż mieszkania, jeśli takie uwarunkowania występują [...] Rodzi się w tym miejscu pytanie - czy Miejska Rada Narodowa nie powinna w oparciu o generalne kryteria polityki państwa, ustalać szczegółowych przepisów dotyczących tego zagadnienia w obrębie granic administracyjnych miasta?" Dyrektor Wydziału Budownictwa Urzę

Sprawozdaniadu Wojewódzkiego Mariusz Kołodziejski stwierdził: "Problemem podstawowym związanym z wielkością budownictwa mieszkaniowego jest potencjał wykonawczy [...] W województwie poznańskim istnieją 233 jednostki, które zajmują się budownictwem. Ogółem przedsiębiorstwa te wykonują ponad 45 mld zł przerobu rocznego w produkcji budowlano-montażowej, z tego w województwie poznańskim 3i mld zł, w tym na budownictwo mieszkaniowe przypada 10 mld zł [...] W przedsiębiorstwach tych zatrudnionych jest 28 tys. pracowników, w tym 14 tys. robotników produkcji budowlano-montażowej. Z przeprowadzonej analizy możliwości realizacyjnych wynika, iż niezbilansowana jest wielkość prawie 5 tys. mieszkań. W związku z powyższym, podjęto następujące kroki: kombinaty podległe Wydziałowi Budownictwa winny wykonać 21 tys. mieszkań, czyli i tys. więcej; przedsiębiorstwa podległe Ministerstwu Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej winny wykonać o 900 mieszkań więcej w stosunku do założeń; 1200 mieszkań więcej winny wykonać przedsiębiorstwa budownictwa rolniczego; zakłady remontowo-budowlane spółdzielczości mieszkaniowej przewidują wybudowanie 2155 mieszkań, czyli o 800 więcej; spółdzielczość pracy winna wykonać zadania wielkości 1 tys. mieszkań; w pozostałych formach przewidywane jest wykonanie ok. 800 mieszkań.

"Kierunkiem do możliwości zwiększenia programu budownictwa mieszkaniowego jest potencjał ludzki, który przygotowywany jest do zawodu w Zespole Szkół Zawodowych przy ul. Grunwaldzkiej. W bieżącym roku 450 absolwentów tej szkoły zostanie wykorzystanych dla potrzeb przedsiębiorstw budowlanych. Ponadto w tym roku zostaną, utworzone dwie klasy: o kierunku instalacyjnym i wentylacyjnym. Łącznie w najbliższym pięcioleciu ok. 2 tys. osób powinno być dodatkowo zatrudnionych w kombinatach

realizujących budownictwo mieszkaniowe [...] Wytwórnia " Trójpole " została całkowicie zamortyzowana, podjęto więc decyzje o jej odbudowie. Nakłady na ten cel wyniosą ok. 350 min zł, a przewidywane pieiwsze efekty wystąpią na przełomie 1988/1989 r. Modernizacja ta będzie polegała na zmniejszeniu materiałochłonności, odstąpieniu od wielkiej, ciężkiej płyty i wprowadzeniu uszkieletowaniia we wnętrzu budynku. Ponadto wprowadzona zostanie nowa lekka płyta osłonowa. Natomiast wytwórnia na Ratajach, po zakończeniu budowy tamtejszych osiedli, zostanie zlikwidowana z uwagi na to, że jest ona jedną z naj· bardziej materiałochłonnych. W jej miejsce powstanie nowa wytwórnia, w rejonie Bolechowa. Nakłady inwestycyjne tutaj sięgają 3 - 4 mld zł. Chcemy stworzyć również małą wytwórnię w rejonie N aramowic, opartą na doświadczeniach Gniezna, o produkcji 350 - 500 mieszkań rocznie. Pociągnięcia w zakresie technologii pozwolą osiągnąć poziom programu budownictwa wielorodzinnego na obszarze Poznańskiego w wielkości 7600 mieszkań w latach 1991 -1993, natomiast w Poznaniu - ok. 6 tys. mieszkań.

Radna Danuta Żywiecka, występując w imieniu Zespołu Radnych Stronnictwa Demokratycznego, stwierdziła m. in. iż realizacja zadań w 1985 r. w zakresie budownictwa wielorodzinnego jest prawidłowa i odpowiada założeniom planu minimum zatwierdzonego przez Radę. Niepokój natomiast budzi realizacja planu trzyletniego, uchwalonego przez Wojewódzką Radę Narodową, bowiem 1 tys. mieszkań nie zostało oddanych do użytku. Także w stosunku do przyjętego informacyjnie przez Miejską Radę Narodową programu rozwoju budownictwa w 1983 r. efekty finalne, które obecnie osiągnięto, są niższe o 2,7 tys. mieszkań. Radna Żywiecka zapytała, na ile w poszczególnych spółdzielniach mieszkaniowych Poznania trudności w realizacji planowanego budownictwa wielorodzinnego wynikają: z opóźnień w zbrojeniu

Radna Danuta Żywieckaterenów pod budownictwo osiedlowe i dlaczego takie opóźnienia właśnie na danych obszarach występują; z niedoboru i nierytmiczności dostaw materiałów budowlanych? Z czyjej winy mówimy dzisiaj o takiej sytuacji - czy w tym punkcie chodzi tylko o nierzetelność ko0perantów poznańskiego budownictwa mieszkaniowego? Podkreślając wysokie wykonanie planu budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego, tj. w 121,5%, radna Żywiecka stwierdziła następnie, iż tym bardziej denerwują stałe trudności realizacyjne budowoictwa wielorodzinnego. Jakie więc mechanizmy, ze świadomym wyłączeniem finansowych, wpływają na proces szybszej realizacji domów jednorodzinnych, przy znanych powszechnie autentycznych kłopotach z uzyskaniem materiałów budowlanych? Na zakończenie radna Żywiecka, w imieniu Zespołu Radnych Stronnictwa Demokratycznego, zgłosiła wniosek o dokonanie rewizji wykorzystania zasobów mieszkaniowych starego budownictwa. Konieczne jest zwłaszcza przygotowanie nowych zasad prawnych, w oparciu o które można by umoż'iwić ludziom starszym, zajmującym ogromne mieszkania, dokonywanie zamian mieszkań bez obar

\ \7

Radny Stefan Ratajczak

czania ich wysokimi skutkami finansowymi tych transakcji. Radny Stefan Ratajczak, w imieniu Zespołu Radnych Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, zgłosił następujące wnioski: 1. Ponownie rozważyć możliwość realizacji budownictwa mieszkaniowego w aktua Aych granicach administracyjnych miasta. 2. Rozpatrzyć możliwość wprowadzenia budownictwa wysokiego wie'orodzinnego na teren Strzcszy.na. 3. Ponownie przepracować dokonany podział działek pod budownictwo indywidualne, bowiem niektóre działki są za duże, jak np. w Starołęce Małej, gdzie 70 działek obejmuje obszar 100 ha. Dyrektor Wojewódzkiego Związku Spółdzielczości Mieszkaniowej Tadeusz Skubiszyński poinformował m. in., iż spoldzie'ezosc mieszkaniowa zaspokaja potrzeby mieszkaniowe w Poznaniu w ponad 60%. Aktualnie jest 142 tys. członków i kandydatów w województwie poznańskim, w tym 107 tys. ma pełne wkłady i jest pełnoletnich. Czas oczekiwania na mieszkanie wynosi 14 lat, obecnie przydzielane są mieszkania osobom zarejestrowanym w latach 1972 -1973. Okres ten może się wydłużyć do 18 lat, bowiem jest on uzależniony od liczby oddawanych mieszkań. Założony pro

Sprawozdania

gram budowy 22 tys. mieszkań w obrębie Poznania nie jest do zrealizowania wcześniej jak do 2000 r., ponieważ "plomb" też się mie buduje natychmiast, np. wejście na teren "Gospody Targowej" wymaga uzbrojenia, co będzie trwało ok. 10 lat. Aktualnie prowadzona jest budowa na ośmiu plombach i dalsze są w przygotowaniu. "Wnioski spółdzielczości są następujące - powiedział Tadeusz Skubiszyńskii - sprawą pierwszorzędną jest podjęcie decyzji o rozszerzeniu granic Poznania. Urząd Wojewódzki podjął już decyzje koordynacyjne w sprawie "wychodzenia" z budownictwem mieszkaniowym poza Poznań; należałoby rozważyć szybko decyzję o możliwości rozbudowy Osiedla Swarzędz- Południe, bowiem teren ten w zasadzie jest uzbrojony; bardzo pilna jest potrzeba aktualizacji planów zagospodarowania przestrzennego w mieście. Nowa ustawa o planowaniu przestrzennym tak zaostrzyła rygory, żs mogą powstawać konflikty przy wykupie gruntów; mimo szczupłych środków na inwestycje w tej pięciolatce należy przygotować tereny pod budownictwo, które będzie realizowane w latach 1990 - - 1995".

Radny Andrzej Baraniecki, nawiązując do wypowiedzi wiceprezydenta Poznania Bogdana Zastawnego, zaproponował dokonanie przeglądu rejonu zurbanizowanego przed 1950 r. i wyburzenie "całej masy ruder". W ich miejsce należałoby w ramach budownictwa plombowego wysokiego, np. w rejonie Piekar, postawić wieżowce. Radny Bogdan Banasiak, stwierdzając, iż gama uwarunkowań rozwoju budownictwa mieszkaniowego jest duża i ... przygnębiająca, zaproponował, aby Komisja Wniosków uwzględniła też sprawę niedogrzanych mieszkań i nieocieplonych ścian. Ponadto należałoby określić kierunek rozwoju budownictwa wielorodzinnego, łącznie z budownictwem towarzyszącym, jakim są np. centra han

dlowe na Ratajach, czy układy komunikacyjne na nowych osiedlach. Radny Wacław Łukaszewicz zwrócił się z zapytaniem, jakie przyczyny wpłynęły na tak wysoki procent amortyzacji sprzętu przedsiębiorstw budowlanych? Radny Wojciech Luty zgłosił następujące wnioski: 1. Powołać lub przekształcić jedno z przedsiębiorstw budowlanych w przedsiębiorstwo produkujące i montujące elementy prefabrykowane dla budownictwa jednorodzinnego, n p. na bazie poligonu Winogrady. 2. Rozważyć możliwość zastosowania lekkich technologii eliminujących wysoką materiałochłonność dotychczas stosowanych płyt. W tym celu można by skorzystać z doświadczeń fińskich czy Hanoweru, lub zakładu produkującego materiały budowlane w województwie zielonogórskim. Ponadto radny Luty zwrócił się z zapytaniem, czy w związku z uruchomieniem zakładu produkującego materiały budowlane z pyłów Karolina stworzono wszystkie warunki pozwalające na uruchomienie tego zakładu, czy m. in. zbadano szkodliwość pyłów podymnicowych i możliwość stosowania ich do elemen - tów budowlanych? Informację o przygotowaniach do realizacji wniosków i postulatów z kampanii wyborczej do sejmu (1985) przedstawiono radnym na piśmie przed sesją. Opinie i uwagi do Informacji przedstawił radny Czesław Śniady - przewodniczący Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego. "W ewidencji Urzędu Miejskiego .stwierdził radny Czesław Śniady - zarejestrowano ogółem 188 wniosków i postulatów, z których 63 skierowano do władz centralnych, 28 - do władz wojewódzkich, 24 - do władz dzielnicowych oraz 68 do władz miejskich. Wnioski przekazane władzom centralnym w przeważającej większości zawierają opinie mieszkańców miasta odnośnie do polityki prowadzonej w poszczególnych dziedzinach życia społeczno-gospodarczego, a także sugestie określonych rozwiąvr A

Radny Czesław Śniady

zań legislacyjnych. Sposób ich wykorzystania przez władze centralne śledzić będziemy w działalności ustawodawczej sejmu oraz w aktach prawnych Rady Ministrów i poszczególnych resortów.

"Wojewódzkie jednostki organizacyjne zakwalifikowały do realizacji 28 wniosków o charakterze inwestycyjnym, dotyczących infrastruktury komunalnej i socjalnej miasta, w tym problemów tak ważnych jak zaopatrzenie miasta w wodę, oczyszczanie ścieków, budowa szybkiego tramwaju, a także rozbudowa sieci ciepłowniczej. Ze względu na kluczowy charakter powyższych inwestycji, Komisja proponuje dziś wesprzeć kilkakrotne wystąpienia władz miejskich o przyspieszenie dch realizacji apelem pod adresem Wojewódzkiej Rady N arodowej o szczególne zaangażowanie w sprawy ostatecznego ich rozwiązania. " Najliczniejszą grupę wniosków i postulatów, których realizacja pozostawać będzie pod stałą pieczą Wysokiej Rady - stanowią wnioski adresowane do władz miejskich. Szczegółowa anaUza ich treści wskazuje na poważne zróżnicowanie prob'A mow nurtujących mieszkańców [...] Różna jest waga problemów wynikających z treści wniosków - od spraw jednostkowych do ogólnomiejskich. Wwyniku oceny wniosków i postu l atów Komisja stwierdziła, że mimo społecznej ich zasadności, w najbliższych latach nie będzie możliwe zrealizowanie wszystkich, szczególnie mających charakter inwestycyjny. "J ak wynika z przedłożonych Obywatelom Radnym materiałów, do Planu Społeczno-Gospodarczego na 1986 r. wprowadzonych zostało 17 wniosków inwestycyjnych, co nie oznacza jednakże, że realizacja tych wniosków zostanie w bieżącym roku zakończona. Jest grupa wniosków, odnośnie do której już dziś można przewidywać, że nie będą realizowane do roku 1990. Wymienię tutaj przykładowo: budowę Teatru Muzycznego, budowę przejazdu pod torami kolejowymi w Starołęce, czy też zapewnienie ogrzewania starej substancji mieszkaniowej J eżyc przez miejską sieć ciepłowniczą. "W rejestrze wniosków zakwalifikowanych wstępnie do wykonania znalazły się i takie, których realizacja nie jest możliwa lub aktualnie jest niecelowa. Do tej grupy należy wniosek w sprawie wykorzystania podziemnych garaży na Dębcu do celów usługowych oraz wniosek w sprawie budowy na Swierczewie jadłodajni, czy też w sprawie zmiany lokalowej ośrodka rehabilitacji dla dzieci i osób niepełnosprawnych. Zdecydowana większość wniosków ii postulatów adresowanych do władz miejskich zdaniem Komisji winna zostać zrealizowana w całości lub przynajmniej w części w najbliższych latach. Dotyczy to zarówno wniosków organizacyjnych, jak i inwestycyjnych. "Wnioski o charakterze organizacyjnym, taklie jak np. sprawa zwiększenia nadzoru nad wykonywanymi remontami budynków, ochrona zieleni miejskiej, czy też karanie lokatorów dewastujących mieszkania, wymagają działań ciągłych, przynoszących efekty stopniowo. Charakter tych wniosków nie pozwala wprawdzie na ścisłe określanie terminów ich realizacji, lecz możliwości roz

Sprawozdaniawiązywania poszczególnych problemów istnieją. W odniesieniu do tej grupy spraw, organa administracji winny zapewnić niezwłocznie podjęcie stosownych działań. "Odnośnie do wniosków o charakterze inwestycyjnym - Komisja wyraża pogląd, że w ramach tworzenia i uchwalania planów społeczno-gospodarczego rozwoju miasta należy corocznie wprowadzać do realizacji kolejne wnioski przy uwzględnianiu ważności potrzeb, z nach wynikających. W pierwszej kolejności w planach należy uwzględnić zadania powszechnie i wielokrotnie zgłaszane przez społeczeństwo miasta. Komisje, każda w granicach swej właściwości rzeczowej, winny zapewnić kontrolę realizacji wniosków i postulatów inwestycyjnych przyjmowanych corocznie do planów społeczno- gospodarczych. "Na tle wielokrotnych ocen wniosków i postulatów mieszkańców z kampanii wyborczej do sejmu i do rad narodowych, dokonywanych przez Komisję i Wysoką Radę, nasuwa się także refleksja o potrzebie zmiany systemu przyjmowania wniosków w toku zebrań wyborczych. Konieczne wydaje się przeprowadzanie na zebraniach bardziej dogłębnej weryfikacja wniosków, w opar 7 ciu o rozeznanie możliwości ich realizacji, a także eliminowanie wniosków sprzecznych, wzajemnie się wykluczających. Apelując o pełne zaangażowanie wszystkich kompetentnych służb w realizację wniosków i postulatów mieszkańców, Komisja wnioskuje o przyjęcie przedstawionej Informacji wstępnej oraz zobowiązanie prezydenta do przedkładania kolejnych informacji o sposobie ich realizacji raz w roku na sesjach Miejskiej Rady Narodowej". Radna Danuta Żywiecka stwierdziła, iż wielkość i zróżnicowana ranga wniosków zgłoszonych w kampanii wyborczej do sejmu stwarza z pewnością kłopot z ich segregacją i hierarchizacją ich realizacji. Przedstawiona Informacja jest rejestrem, którego analizę będzie możnapodjąć znacznie później. Stąd radni, członkowie Zespołu Radnych Stronnictwa Demokratycznego są za przyjęciem" Informacji, ale od tej chwili będą bacznie śledzić losy poszczególnych zawartych w niej wniosków. Rada przyjęła do wiadomości przedstawioną Informację, zobowiązując komisję do przeprowadzania kontroli realizacji tych wniosków, a prezydenta do przedstawiania raz w roku informacji o sposobie ich realizacji. Rada jednomyślnie podjęła Uchwałę Nr 'XII/82/86 w sprawie zmiany Uchwały N r N /20/84 z dnia 29 listopada 1984 r. w sprawie powołania do poszczególnych stałych komisji Miejskiej Rady Narodowej członków spoza Rady.

Na tej podstawie skreśleni zostali ze składów osobowych: Roman Lutomski i Maria Zajczyk (Komisja Zaopatrzenia Ludności i Usług), Leszek Suliński i Ryszard Żaba (Komisja Zdrowia, Kultury Fizycznej i Spraw Socjalnych), Ryszard Minicki (Komisja Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej), Eugeniusz Brambor, Eugeniusz Krzywiński i Janusz Sosiński (Komisja do spraw Samorządu), natomiast na członków spoza Rady powołano: Jana Pamirskiego (Komisja Zaopatrzenia Ludności i Usług), Damiana Jurę (Komisja Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej), Władysława Ciechanowskiego i Tadeusza Lewickiego (Komisja do spraw Samorządu). Przy rozpatrywaniu projektu "uchwały w sprawie opinii dotyczącej budowy warsztatu konstrukcji stalowych Przedsiębiorstwa U sług Inwestycyjnych i Wykonawstwa Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Pracy przy ul. Hawelańskiej' głos zabrała radna Danuta Żywiecka i przypomniała, iż Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego u progu kadencji rad narodowych, jak również na początku kadencji sejmu lansował słuszne hasło: "Mniej ustaw i uchwał, ale bardziej dopracowanych". Nawiązując do tego hasła, radni członkowie Stronnictwa Demokratycznego są zdania, że uchwała na te Miejską Radę Narodową we wrześniu 1985 r. nie powinna po kilku miesiącach wracać w nowej wersji, tak jak to się stało w dniu dzisiejszym. Fakt ten podważa wiarygodność uchwał Rady. Stąd w przyszłości należy tego rodzaju uchwały podejmować ze znacznie większą ostrożnością. Teresa Mendat - wiceprzewodnicząca Miejskiej Komisji Pianowania w związku z czterema proj ektami uchwał o lokalizacji inwestycji wyjaśniła sprawę tzw. opiniowania lokalizacji przez komitety osiedlowe oraz zmiany U chwały Nr IX/52/85 z dnia 26 września 1985 r.

Poinformowała, iż w zasadzie nie ma formalnego obowiązku zasięgania opinii komitetów osiedlowych w przypadkach lokalizacji inwestycji. Przedmiotem opinii komitetów osiedlowych są plany zagospodarowania przestrzennego. N atomiast jeżeli chodzi o sprawy szczegółowe dotyczące lokalizacji, Wydział U rbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego, przygotowując wskazania lokalizacyjne, informuje o tym komitety osiedlowe. W związku ze służbowym poleceniem prezydenta, w przyszłości zostanie umieszczona klauzula w uzasadnieniu do projektu uchwały, mówiąca o uzgodnieniu tej sprawy z komitetem osiedlowym. Zmiany wprowadzone do Uchwały Nr IX/52/85 z dnia 26 września 1985 r. wynikają z tego, iż w miarę, jak postępuje przygotowanie procesu inwestycyjnego, ulegają zmianie podstawowe elementy charakterystyki danej inwestycji. Ponieważ w tym przypadku zakres zmian jest stosunkowo szeroki, wojewoda zwrócił się do prezydenta z prośbą o dokonanie niezbędnych zmian w tych dokumentach, które stanowią podstawę do wydania decyzji lokalizacyj - ' nej. Decyzję w tej sprawie wydaje wojewoda poznański. Wprowadzone zmiany dptyczą wielkości produkcji i zmian asortymentowych, a przede wszystkim nakładów inwestycyjnych. Ponadto technologia produkcji będzie mniej energoizdania

Yl\

chłonna,- a także parametry technicznoekonomiczne będą dużo korzystniejsze.. Radny Wacław Borucki zapytał, jaka jest gwarancja, że znów nie będzie dokonywać się zmian w uchwale, w momencie kiedy inwestor przystąpi do realizacji inwestycji? Jakie przesłanki wpłynęły na zmianę wysokości nakładów inwestycyjnych? Radny Władysław Mielcarek zgłosił wnioski, aby: 1. Rezerwy gruntowe na terenach zabudowanych substancją mieszkaniową wykorzystywać wyłącznie na budowę mieszkań i budownictwo towarzyszące. 2. Lokalizacje zakładów przemysłowych, a przede wszystkim przedsiębiorstw zagranicznych, przewidywać w miejscach, gdzie istnieje zabudowa przemysłowa lub w tzw. krajobrazie księżycowym. Ma to na celu znaczną partycypację tych przedsiębiorstw w kosztach uzbrojenia terenu. Ponadto podkreślił, że wnikliwa analiza lokalizacji budowy przedsiębiorstw przemysłowych pozwoli na zmniejszenie kosztów budownictwa mieszkaniowego przez uzyskanie terenów częściowo już uzbrojonych. Zdzisław Machowina - architekt miejski wyjaśnił, iż nowo powołane przedsiębiorstwo sprzętu medycznego nie jest przedsiębiorstwem zagranicznym. Jest to państwowe przedsiębiorstwo przemysłu terenowego. W przyszłości przewiduje się jego kooperację z "Polfa". Przedsiębiorstwo zagraniczne "Merimpex" zlokalizowane jest na terenach, które pod budownictwo mieszkaniowe się nie nadają. W tym rejonie są już zlokalizowane trzy firmy polonijne. Teresa Mendat wyjaśniła sprawę zmiany kosztów inwestycyjnych Wytwórni Betonu Komórkowego. Rada jednomyślnie podjęła Uchwałę Nr XII/83/86 w sprawie opinii dotyczącej budowy warsztatu konstrukcji stalowych Przedsiębiorstwa U sług Inwestycyjnych i Wykonawstwa Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Pracy przy ul. Hawelańskiej.

Pytania na temat projektu uchwały w sprawie lokalizacji Wytwórni Fono-

Sprawozdaniagraficznej "Merimpex" zgłosili radni Wacław Borucki, Kazimierz Bulczyński i Bogdan Banasiiak. Dotyczyły one m. in. udziału przedsiębiorstwa w kosztach rozbudowy infrastruktury komunalnej. Teresa Mendat poinformowała, iż udział "Merimpexu" w ramach partycypacji jest następujący: za 1 m 3 wody - 150 tys. zł, za 1 m 3 ścieków - 170 tys. zł, za gigakalorię - 22 min zł. Ponadto egzekwowana jest od inwestora partycypacja w kosztach urządzeń ogólnomiejskich w wysokości 10% nakładów inwestycyjnych. Aktualnie środki te przekazywane są na budowę Poznańskiego Szybkdego Tramwaju.

Prezydent Poznania Andrzej Wituski wyjaśnił, iż wystąpił z wnioskiem do wojewody poznańskiego o rozgraniczenie kompetencji w zakresie wydawania opinii i decyzji o lokalizacjach inwestycji. Sprawy te zostały jednak przesądzone w rozporządzeniu Rady Ministrów na korzyść Urzędu Wojewódzkiego. Wnioskowano również o to, by partycypacj e trafiały do budżetu miejskiego. Opinia Miejskiej Rady Narodowej w sprawie lokalizacji nie jest ostateczna. Sprawy te trafiają na posiedzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Stąd zasugerowano, by w posiedzeniach Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej brał udział przewodniczący Miejskiej Komisji Planowania. W związku z tym, Miejska "Rada Narodowa winna zobowiązać prezydenta do przedstawiania informacji na temat ostatecznych decyzji lokalizacyjnych ,i wysokości partycypacji po każdej decyzji podjętej przez Wojewódzką Radę Narodową.

W przeprowadzonym głosowaniu Rada większością głosów - tj. przy 11 przeciwnych i 25 wstrzymujących się podjęła Uchwałę Nr XII/8"'86 w sprawie lokalizacji przy al. Polskiej 112 Wytwórni Fonograficznej Przedsiębiorstwa Zagranicznego "Merimpex".

Radny Czesław Knoll stwierdził, iż od lat wiadomo, że teren przy ul. Wieniawskiego rezerwowany jest dla rozbudowy zaplecza Teatru Wielkiego. Stąd zdziwienie wzbudził fakt przekazania go Polskiej Akademii - Nauk. "Czy Polska Akademia Nauk zapytał Czesław Knoll - musi być zlokalizowana przy ul. Wieniawskiego i czy nie może uzyskać innej lokalizacji? Czy na taką decyzję wpłynął barak wybudowany od strony ul. N oskowskiego?" Radny Knoll wniósł o zachowanie terenu przy ul. Wieniawskiego dla Teatru Wielkiego i o zawieszenie proj ektu uchwały do czasu wyznaczenia innej lokalizacji dla ośrodka nauki Polskiej Akademii Nauk. Radny Władysław Mielcarek przypomniał, dż swego czasu informowano Radę, że Teatr Wielki miał mieć zaplecze wspólne z Teatrem Muzycznym po jego wybudowaniu. Aktualnie nic się nie mówi o budowie Teatru Muzycznego. Stąd nasuwa się pytanie, gdzie ostatecznie będzie budowane zaplecze dla Teatru Wielkiego? Prezydent Poznania Andrzej Wituski poinformował, iż od dłuższego czasu trwała polemika między Teatrem Wielkim a Polską Akademią Nauk i Instytutem Zachodnim w sprawie terenu przy ul.

Wieniawskiego. Niestety, wystąpienie dyrektora Teatru Wielkiego o ten teren było o kalka lat spóźnione w stosunku do prac podjętych przez Po'ska Akademię Nauk. Aktualnie Polska Akademia Nauk posiada zatwierdzony projekt budowy ośrodka nauki, a także uzyskała pierwsze środki na budowę w 1986 r. W ostateczności osiągnięto następujące porozumienie: teren przy ul. Wieniawskiego zostanie przekazany Polskiej Akademii Nauk, z możliwością wejścia w tym roku Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego Nr 2 na teren budowy, a Teatrowi Wielkiemu zaproponowano powołanie zespołu konkursowego dla jego rozbudowy lub wyznaczenie jednego z najlepszych biur projektowych zajmujących się projektowaniem teatrów w celu wyszukania zastępczej lokalizacji. Przewodniczący obrad, radny Antoni

Pietrzykowski poddał pod głosowanie dwa wnioski: w sprawie opinii o lokalizacji ośrodka nauki Polskiej Akademii Nauk przy ul. Wieniawskiego i w sprawie wstrzymania rozpatrywania tej sprawy na sesji. W przeprowadzonym głosowaniu Rada większością głosów tj. przy 4 przeciwnych i 20 wstrzymujących się - podjęła Uchwałę Nr XI/85/ /86 w sprawie opinii dotyczącej budowy ośrodka nauki Polskiej Akademii Nauk. Przy 1 głosie przeciwnym i 1 wstrzymującym się, Rada podjęła Uchwałę Nr XII/86/86 w sprawie zmiany Uchwały Nr IX/52/85 z dnia 26 września 1985 r. o lokalizacji Wytwórni Betonu Komórkowego Przedsiębiorstwa Przemysłu Betonów "Prefabet". Rada jednogłośnie podjęła Uchwalę Nr XII/87/86 w sprawie przyznania środków z funduszu zasobowego. Pismem z dnia 20 marca 1983 r. Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej wystąpiło do prezydenta Poznania z prośbą o udzielenie pomocy finansowej. Tworzony przez Przedsiębiorstwo fundusz remontowy, w wysokości 1% wartości początkowej budynków, zaspokaja potrzeby remontowe zaledwie w 35%. Mając na względzie stale rosnące potrzeby remontowe i wyjątkowo trudną sytuację finansową tego Przedsiębiorstwa, przyznanie 50 min zł z funduszu zasobowego, z przeznaczeniem wyłącznie na remonty kapitalne i bieżące budynków państwowych, należy uznać za konieczne ii uzasadnione.

Przewodniczący Komisji Wniosków, radny Andrzej Byrt poinformował, iż z uwagi na dużą liczbę wniosków i uwag zgłoszonych w trakcie dyskusji, Komisja nie jest w stanie przedstawić ostatecznej wersji uchwały. Zaproponował, by przesunąć to na następną sesję. Zaproponował ponadto, by radni, którzy nie zdążyli zgłosić wniosków, przedstawili je na piśmie w terminie do dnia 16 kwietnia. Rada propozycje te przyjęła.

Prezydent Poznania Andrzej Wituskiudzielając odpowiedzi na niektóre wnioski i interpelacje - poinformował m. in., że polecenie wydane przez Urząd Miejski w sprawie oczyszczenia elewacji budynków "Centrum" zostało uchylone przez Urząd Wojewódzki, który uznał wyznaczony termin za nierealny . Urząd Wojewódzki wyznaczył więc nowe terminy tych prac, a mianowicie: dlapierwszego budynku "Miastoprojektu" - 31 grudnia 1986 r., a dla pozostałych - 31 grudnia 1987 r. Wydano również polecenie natychmiastowego przystąpienia do oczyszczenia elewacji budynku "Polfy" i innych. W celu utrzymania należytej czystości autobusów i tramwajów, dyrekcja Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego powołała tzw. zespoły gospodarcze odpowiedzialne za mycie tych pojazdów. Na obszarze miasta na 26 szaletów publicznych czynnych jest 17. Rocznie na remont jednego z nich przeznacza się ok. 4 min zł. Każdy z nich wymaga gruntownego remontu. Każdorazowe uruchomienie szaletu na Ostrowie Tumskim wiąże się z określoną dotacją, bowiem pracownicy tam okresowo zatrudnieni otrzymują stałą pensję. Sprawa zakazu parkowania samochodów na chodniku przy pi. Wolności zostanie rozstrzygnięta do końca kwietnia bieżącego roku. Z informacji uzyskanych od naczelników dziewie i dyrektora Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej wynika, iż komitety osied "'we biorą udział w typowaniu domów do remontów kapitalnych. Sprawa remontów kapita'nyeh budynków mieszkalnych leży w kompetencji dzielnicowych rad narodowych. Od dwóch lat staramy się o uruchomienie w Poznaniu Straży Porządkowej. Jest to uzależnione od centralnej decyzji. Mamy zapewnienia, że zostanie ona powołana przed Międzynarodowymi Targami Poznańskimi.

Rozwiązania układów komunikacyjnych w Piątkowie są fatalne, lecz ich poprawa uzależniona jest od środków

Sprawozdaniafinansowych. Aktualnie Zarząd Dróg i Mostów przerwał roboty, głównie z uwagi na brak środków. Do kontynuacji zadań brakuje 800 min zł; kanał Piaśnica jest kanałem burzowym; ostatecznych decyzji odnośnie do Gazowni nie podjęto. Wielkopolskie Zakłady Górnictwa, Nafty i Gazu prowadziły konsultacje z przedstawicielami Chińskiej Republiki Ludowej.

Wykonawca zapewnił, iż sygnalizacje świetlne na rondzie Rataje i w Starołęce zostaną uruchomione do końca I półrocza tego roku; na dworcu autobusowym na Ratajach zostaną zainstalowane szalety kontenerowe.

Część materiałów budowlanych przeznaczonych dla potrzeb budownictwa jednorodzinnego stanowi od 10 do }ź>"lo. W najbliższych latach zostanie załatwiona sprawa odwodnienia ulic Bałtyckiej i Gdyńskiej. Przewodniczący obrad, radny Antoni Pietrzykowski, zamykając XII Sesję, podziękował wszystkim obecnym, a w szczególności gościom, za udział w posiedzeniu. Zamknięcie obrad nastąpiło o godz. 14.10.

Marian Genowefiak