Ą&

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1980.07/09 R.48 Nr3

Czas czytania: ok. 3 min.

Eugeniusz Bober

Tabela 2

PRZYROST ZASOBÓW MIESZKANIOWYCH SPÓŁDZIELNI W LATACH 1960-1927

Powierzchnia użytkowa w m 2 Rok przyrost powierzchni 2 poziom przyrostu stan narastający w m 1960 19 928 4,3 19 928 1961 10169 2,2 30 097 1962 14054 3,0 44151 1963 11095 2,4 55 246 1964 8-877 1,9 64123 1965 66193 14,2 130316 1966 - - 130316 1967 34 828 7,4 165 144 1968 15182 3,2 180 326 1969 19109 4,1 199 435 1970 47 001 10,0 246 436 1971 10103 2,2 256 539 1972 15 069 3,2 271 608 1973 10155 2,2 281 763 1974 69 448 14,8 351211 1975 16 696 3,6 367 907 1976 39 984 8,5 407 891 1977 59 691 12,8 467 582 Ogółem: 467 582 - 100, O 467 582

Tabela 3 ROZMIESZCZENIE ZASOBÓW MIESZKANIOWYCH SPÓŁDZIELNI (31 XII 1977 r.) Osiedla Jedn. ŚwierczewLp. Wyszczególnienie miary Razem Łazarz Raszyn skiego Kopernika l Budynki ogółem szt 66 87 79 12 244 2 Budynki mieszkalne 52 61 56 11 180 , , 3 Lokale ogółem 2317 3 094 2682 1815 9908 4 Lokale mieszkalne 2137 2 858 2458 1806 9259 , , 5 Powierzchnia użytkowa lokali ogółem m 2 123 512 6 Powierzchnia użyt- 117 292 138 100 88 678 467 582 kowa lokali mieszkalnych m 2 Hibnera- Lodowej- Rutkowskiego i wzdłuż Bogusławskiego przejęto od Spółdzielni Mieszkaniowej "Osiedle Młodych" (1970); po obu stronach ulicy Śniadeckich, Głogowskiej 26a oraz pozostałe budynki położone po zachodniej stronie ul. Głogowskiej z wyjątkiem budynku 118 -124 przejęto od Poznańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (»74); P" A ul_ Łukasiewicza 12-21 przejęto od Spółdzielni Mieszkaniowej "Energetyk" (1965); przy ul. Głogowskiej 107 - 109, 113 - 117, Rutkowskiego 24-28 oraz Załęże 2 16 - 8 przejęto od Spółdzielni Mieszkaniowej Pracowników Budownictwa; przy ul. Hetmańskiej 57" 6 A budynek wybudowany w latach 1972 - 1975, pozostałe budynki po wschodniej stronie ul. Głogowskiej przejęto od Kolejowej Spółdzielni Mieszkaniowej (1973)

Osiedle Świerczewskiego - zespół budynków przy ulicach Marcelińsklej l Bułgarskiej. Budynki oznaczone numerami od 87 - 91 A do 87-91 D oraz 86-100 zostały zbudowane przez Spółdzielnię; pozostałe pochodzą z wykupustare, w złym stanie technicznym. Wszystkie te zasoby wyremontowano, otoczenie ich zostało uporządkowane, a mieszkańcy zintegrowani. (Spółdzielnia podjęła się w 1977 r. eksperymentu w zakresie wykańczania mieszkań według życzeń przyszłych użytkowników. Zasady eksperymentu zostały rozpowszechnione przez wiele czasopism, radio i telewizję w kraju. Polegał on na tym, że Poznańskie Przedsiębiorstwo Budowlane Nr 4 oddało budynek ,przy ul. Marcelińskiej 4 w stanie surowym, a Spółdzielnia własną służbą wykonała roboity wykończeniowe zgodnie z życzeniami lokatorów, z materiałów dostarczanych przez Krajowe Centrum Koordynacji Przemysłu Materiałów Budowlanych. Ku zadowoleniu użytkowników uzyskano w rezultacie bardzo wysoki standard mieszkań. Eksperyment oceniło dodatnio Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych i Centralny Związek Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego. Równocześnie w porozumieniu z Poznańskim Przedsiębiorstwem Budowlanym Nr 4 Spółdzielnia stworzyła warunki przyszłym użytkownikom dla dodatkowego wyposażenia mieszkań na Osiedlu Mikołaja Kopernika. Możliwości dodatkowego wyposażenia mieszkań przez przyszłych użytkowników polegają na tym" że zgodnie z ich życzeniem przedsiębiorstwo budowlane nie wykańcza w pełnym zakresie mieszkań, a równowartość nie wykonanych prac wypłaca w formie ekwiwalentu lokatorom. Dotyczy to posadzek (klepka zamiast lentexu), ścian (tapeta, malowanie we własnym zakresie), położenia glazury w łazience lub toalecie, w kuchni, zainstalowania własnych urządzeń sanitarnych itp. Sposób ten obok wykończenia mieszkania według życzenia użytkownika ma jeszcze i takje korzyści, jak: oszczędność materiałów budowlanych (użytkownik przy zamiarze innego wykończenia mieszkania nie musi zrywać i niszczyć położonych tam materiałów); zmniejszenie obciążenia mocy pirzerobowych przedsiębiorstwa budowlanego. Spółdzielnia posiada pełnometrażowy film ukazujący historię swego rozwoju.

Można stwierdzić, że Spółdzielnia "Grunwald" zapisała się ma. trwałe wirozwoju Poznania, za co wyróżniona została w dniu 4 listopada 1977 r. Odznaką Honorową Miasta Poznania.

dlu Kopernika w dniu 4 XI 1974 r. Na planie od lewej: Leszek Ganowicz - dyrektor Poznańskiego Zjednoczenia Budownictwa, Stanisław Kukuryka - prezes zarządu Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego, Maria Prędka - naczelnik dzielnicy Grunwald, Adam Stępniowski - zastępca kierownika Wydziału Budownictwa Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Edmund Szymankiewicz - członek zarządu Spółdzielni Mieszlkaniowej "Grunwald", Eugeniusz Bober, Jerzy Kujawski - dyrektor Poznańskiego Kombinatu Budowlanego, Stanisław Juskowiak - wiceprezydent Poznania

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1980.07/09 R.48 Nr3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry