OJ 00

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1973.10/12 R.41 Nr4

Tabela 15

DOCHODY DZIELNICY STARE MIASID W LATACH 1955 - 1970 (W TYS. ZŁ)w tym: Rok Ogółem Dochody Podatki Podatki U działy Dotacje Różne z gospodarki z gospodarki i opłaty w podatku od z budżetu dochody uspołeczmonej nieuspołecznionej od ludności wynagrodzeń miasta 1955 8 851 10 5 8 650 186 1956 12 252 23 7 919 601 3 709 1957 28 028 46 14 229 8 408 1630 3 715 1958 37 549 58 13 187 11355 3 071 9 878 1959 43 747 11691 4 485 10 605 2155 14 811 1960 50 382 14175 3 286 II 183 757 20 981 1961 52 933 14 587 5 665 21 150 4 637 6 894 1962 156 468 46 594 55 371 31951 1522 19 810 1220 1963 147 854 42 164 54 327 37 991 4 681 8 691 1964 150 008 44 284 56199 42 399 7 126 1965 155 821 43 474 58 663 43 586 3992 4 433 1673 1966 186 022 58 439 59 729 45 025 18 061 4 768 1967 193 359 67 043 63 813 52 459 4 643 5 401 1968 210 386 72 562 69 660 54 079 2 173 11912 1969 205 245 67 240 69 682 56 189 2 852 8 282 1970 219 101 84 340' 65 032 61675 6 724 l 330

WYDATKI DZIELNICY STARE MIASID W LATACH 1955 - 1970 (W TYS. ZŁ)w tym: Rok Ogółem Zdrowie Oświata Gospodarka Pozostała i Opieka i Kultura Komunalna Administracja działalność Społeczna i Mieszkaniowa 1955 8 435 438 92 2 144 268 5493 1956 12 252 549 5 896 4 530 551 726 1957 28 028 8 422 7 794 7 399 884 3529 1958 33 621 6 900 11478 13 318 1295 630 1959 41 177 8 645 15 264 14 474 2031 763 1960 45 800 9 721 16 145 16 814 2237 883 1961 51347 14 652 17 060 16 580 2374 681 1962 152 610 46 678 63 982 34774 3283 3893 1963 148 609 4 7 13 O 67 268 24 410 4395 5406 1964 147 873 46 409 7 O 501 24 008 4392 2563 1965 149 411 46 093 70 999 25 63 O 4724 1965 1966 179 808 64 292 80 600 29 141 5078 697 1967 180 700 65 464 75 709 31 699 5536 2292 1968 201 458 66 326 83 949 41848 6260 3073 1969 203 438 76 998 83 181 35 048 5968 2243 1970 216 051 82 263 82 512 36 936 5946 8394

Mieczysław

T arzyński

Siedzibę Prezydium stanowiły cztery pomieszczenia w nieruchomości przy ul.

Libelta 34. Z upływem lat rosły zadania i kompetencje, a w związku z tym powstała konieczność zwiększenia stanu liczbowego pracowników i uzyskania odpowiednich pomieszczeń. Z dniem l stycznia 1956 r. przeniesiono Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej do nowej siedziby przy ul. Libelta 16/20. W następnej kadencji Rady (1958-1961) wybrano sześćdziesięciu radnych i liczba ta utrzymuje się po dzień dzisiejszy. W skład Prezydium weszło sześciu członków: Aleksy Nader (przewodniczący), Weronika Mańczak (zastępca przewodniczącego), Antoni Fiedorów (sekretarz), Leon Foltyin, Antoni Jałoszyński i Czesław J ackowiak (członkowie). Liczbę komisji zmniejszono do dziewięciu.

W czasie trwania kadencji nastąpiły zmiany w składzie Prezydium. W dniu 27 listopada 1959 r. przewodniczącym Prezydium wybrany został Mieczysław Tarzyński. W 1960 r. na stanowisko zastępcy przewodniczącego powołano Mieczysława Lonca, a na stanowisko sekretarza Kajetana Kolanowskiego. Odwołano członków Prezydium Antoniego Jałoszyńskiego i Czesława Jackowiaka, powołując na członków Henryka Kędziorę i Tadeusza Zacharskiego. U stawa o Radach Narodowych z dnia 25 I 1958 r. znacznie rozszerzyła kompetencje dzielnicowych Rad Narodowych, przekazując im w szerszym zakresie funkcje faktycznego gospodarza terenu. W wyniku decentralizacji przyznano Radzie szereg nowych uprawnień. Do zakresu jej zadań włączono sprawy urbanistyki i architektury, nadzór nad budownictwem, przedsiębiorstwami handlu detalicznego i służbą zdrowia. Sprawy gospodarki dzielnicy i jej dalszego rozwoju były przedmiotem obrad na dziewiętnastu sesjach. Dużą pomocą dla działalności Rady i Prezydium były cenne i fachowe opinie poszczególnych komisji, które odbywały w czasie kadencji ok. trzystu posiedzeń. Równocześnie proporcjonalnie do wzrostu zadań zwiększyły się roczne budżety dzielnicy. Dorobek, z jakim Dzielnicowa Rada Narodowa wkroczyła w nową czteroletnią kadencję (1961 - 1965), został znacznie poszerzony. Jej Prezydium stanowili: Mieczysław Tarzyński (przewodniczący), Mieczysław Lonc (zastępca przewodniczącego), Kajetan Kolanowski (sekretarz), Leon Fołtyn, Mieczysław Tchorzewski i Antoni Jackowski (członkowie). Spośród ważniejszych problemów rozpatrywanych na trzydziestu dwóch sesjach należy wymienić: zabezpieczenie porządku i bezpieczeństwa publicznego, rozwój życia kulturalnego i kierunki rozwoju gospodarki komunalnej, realizacja planu porządkowania ośrodka staromiejskiego. W czasie kadencji nastąpiły zmiany w składzie Prezydium: w 1963 r. powołano na sekretarza Mieczysława Tchorzewskiego, a w 1965 r. zastępcą przewodniczącego został Władysław Jarmiński. Prawidłowa realizacja zadań - zwiększona poważnie postępującą decentralizacją - wymagała zwiększenia i reorganizacji jednostek organizacyjnych Prezydium. Powstały w tym okresie: Wydział Zdrowia, Dzielnicowy Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, w miejsce Referatu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury utworzono oddział o tej samej nazwie. W kadencji 1965 -1969 Prezydium pracowało w składzie: Mieczysław Tarzyński (przewodniczący), Władysław Jarmiński (zastępca przewodniczącego), Tadeusz Thomas (sekretarz), Leon Fołtyn, Antoni Jackowski i Henryk Sworek (członkowie). W trakcie kadencji nastąpiły zmiany w składzie Prezydium, mianowicie w lutym 1966 r. powołano na sekretarza Jerzego Radomskiego, odwołując z tego stanowiska Tadeusza Thomasa.

Do najważniejszych problemów rozstrzygniętych na dwudziestu siedmiu sesjach zaliczyć należy zadania w zakresie: ochrony substancji mieszkaniowej, prawidłowejrealizacji planu porządkowania dzielnicy, programu rozwoju inwestycji szkolnych na lata 1967 - 1970, dalszego rozwoju i umasowienia kultury fizycznej i turystyki. Kadencja 1965 -1969 przyniosła dalsze zmiany organizacyjne. M. in. zlikwidowano Wydział Zdrowia, tworząc Dzielnicowy Zarząd Służby Zdrowia i Opieki Społecznej. Na kadencję 1969 - 1973 Rada wybrała Prezydium w składzie: Mieczysław Tarzyński (przewodniczący), Władysław Jarmiński (zastępca przewodniczącego), Jerzy Radomski (sekretarz), Leon Fołtyn, Janina Kowalska i Władysław Radoń (członkowie). Szesnaście lat gospodarowania Dzielnicowej Rady Narodowej przyczyniło się do tego, że dzielnica staromiejska piękniała z każdym rokiem, coraz lepiej zaspokajane były potrzeby socjalno-bytowe jej mieszkańców. Działo się tak w dużej mierze dzięki inicjatywie i ofiarności mieszkańców, załóg zakładów pracy oraz organizacji społecznych skupionych we Froncie Jedności Narodu. niatoa (Poznań) Piast i Rzepicha (cement)