HENRYK LEWENDA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1971.04/06 R.39 Nr2

Czas czytania: ok. 11 min.

DWADZIEŚCIA PIĘĆ LAT OCHOTNICZEJ REZERWY MILICJI OBYWATELSKIEJ W POZNANIU

OCHOTNICZA Rezerwa Milicji Obywatelskiej ma za sobą dwadzieścia plęC lat pracy i walki. Pracy, która towarzyszyła ofiarnemu wysiłkowi całego narodu, budującego pod przewodem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej socjalizm. Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej, która przecież od zarania Polski Ludowej, od tych dni, kiedy krwią trzeba było płacić za przywiązanie do władzy ludowej, po dzień dzisiejszy służąc wiernie narodowi, wniosła olbrzymi wkład w dzieło budowy socjalizmu w naszym mieście. W szeregach ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej stoją obok siebie robotnicy i studenci, młodzież i inteligencja, ludzie różnego wieku i zawodu, których jednoczy aktywna postawa obywatelska, poczucie współodpowiedzialności, patriotyzmu, przywiązanie do -władzy ludowej i budząca szacunek ofiarność. Ćwierć wieku temu, na pierwszym skrawku wyzwolonej ziemi polskiej ustanowiono państwo robotniczo-chłopskie. Wielu z nas pamięta ten okres z bezpośredniego doświadczenia. Dla wielu młodych - okres ten jest tylko historią. Wszyscy jednak wiedzą, że Polska Ludowa rodziła się w ciężkim trudzie i krwawej walce. Państwo od samego zarania musiało organizować ochronę władzy robotniczo-chłopskiej przed wrogiem klasowym, zmierzającym do przywrócenia w Polsce rządów obszarników i fabrykantów. Dlatego też Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego ogłosił Dekret z dnia 7 października 1944 r. o powołaniu Milicji Obywatelskiej jako formacji służby bezpieczeństwa publicznego, której zakres działania sprowadził się do ochrony bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego. Jednostki Milicji Obywatelskiej organizowane były w miarę wyzwalania kraju. Tak było również w Poznaniu w 1945 r. Toczyły się jeszcze krwawe boje o zdobycie Cytadeli, a w pozostałych wyzwolonych dzielnicach nad bezpieczeństwem mieszkańców czuwały jednostki powstającej Milicji Obywatelskiej. Pierwsze lata pracy organów Milicji Obywatelskiej nie były łatwe. Reakcja obszarniczo-burżuazyjna rozpoczęła walkę podziemną przeciw nowej władzy robotniczo-chłopskiej. Wróg nie przebierał w środkach, był podstępny, po

3 Kronika m. Poznania

Henryk Lewendasiadał duże doświadczenie. Metody walki zostały organom Milicji narzucone przez zbrojne podziemie. Poległo wielu funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej, żołnierzy Wojska Polskiego i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego W trudnej sytuacji kraju, w dniu 21 lutego 1946 r. Uchwałą Rady Ministrów powołana została Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej. Na tej podstawie Komendant Główny Milicji Obywatelskiej wydał instrukcję wykonawczą (1 III 1946 r.), a minister Bezpieczeństwa Publicznego - zarządzenie wykonawcze (22 VI 1946 r.), które określa strukturę organizacyjną oraz zakres działania. Dokumenty nakreślały ramy organizacyjne i zakres kompetencji Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej i sankcjonowały charakter prawny wykonywanej przez nią służby. U chwała Rady Ministrów stwierdziła, że do zadań Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej należy: wzmacnianie szeregów Milicji Obywatelskiej przy zwalczaniu bandytyzmu, rabunku i innych przestępstw; udzielanie pomocy organom Milicji Obywatelskiej w utrzymaniu porządku publicznego oraz w obronie i utrwalaniu ustroju demokratycznego; przygotowanie rezerw dla uzupełnienia szeregów Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w utrzymaniu spokoju i porządku publicznego. Zarządzenie ministra Bezpieczeństwa Publicznego określało, że Oddziały Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej tworzy się przy Komendach Wojewódzkich i Powiatowych Milicji Obywatelskiej; Komendant Główny Milicji Obywatelskiej mianuje wojewódzkich komendantów Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej oraz Wojewódzkie Komisje Kwalifikacyjne; ustala i zatwierdza sieć organizacyjną. Kandydatów zgłaszały partie polityczne i organizacje młodzieży demokratycznej, Związki Zawodowe oraz Związek Samopomocy Chłopskiej. Dnia 12 czerwca 1946 r. Komendant Miasta Poznania Milicji Obywatelskiej wydał Rozkaz Nr 34 do kierowników komisariatów, w którym m. in. polecił: poinformować wszystkich funkcjonariuszy o powstaniu Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej; nakazać ścisłą współpracę i wszechstronną pomoc; przeprowadzić szkolenia Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w zakresie teoretycznym i technicznym. Obok organów Milicji Obywatelskiej, w pierwszych dniach po wyzwoleniu w 1945 r. powstały w większych zakładach pracy w Poznaniu Ochotnicze Grupy Obronne. Były to samorzutnie organizujące się pododdziały robotników i inteligencji pracującej, których celem była ochrona majątku państwowego przed rabunkiem lub dywersją band reakcyjnych. Zaciągiem w szeregi Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej zajmowały się głównie rady zakładowe i partie polityczne, dzięki którym w dość krótkim okresie czasu powstały pierwsze zorganizowane pododdziały. Pierwsza placówka Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej powstała w Poznaniu przy Komendzie Miejskiej w dniu 14 marca 1946 r. i liczyła trzysta dwanaście osób. Organizatorami pierwszych pododdziałów byli: ppor. Franciszek Polarczyk i chor. Jan Laskowski. Następne placówki zakładane przez działaczy partyjnych, stronnictw i organizacji politycznych powstawały

Przed -wyruszeniem do służby patrolowej. Komendant placówki Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w Junikowie, Edmund Andrzejewski, udziela ostatnich instrukcji. Od lewej: Antoni Gryczka, Zygmunt Koprowski i Józef Piekarzewski (1970)

w dzielnicach. Pod koniec 1946 r. stan członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w Poznaniu osiągnął dziewięćset osób. Pierwszym komendantem wojewódzkim mianowany został Czesław Grajek, zaś komendantem miasta · - Jan Rybarczyk. Wykonywali oni swoje obowiązki do końca roku 1947 r. W tym czasie nastąpiły zmiany organizacyjne, w wyniku których komendantem wojewódzkim mianowany został Kazimierz Szpilman, zaś komendantem miasta ppor. Stanisław Górbat. Pod ich kierownictwem organizacja Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w początkowej fazie swego działania zdała bojowy egzamin. W miarę upływu czasu, szeregi Ochotniczej Rezerwy szybko wzrastały i pod koniec 1947 r. zamykały się cyfrą 1843 osoby. Wraz ze wzrostem stanu osobowego umacniała się również sprawność bojowa pododdziałów. Piętrzyły się ogromne trudności. Przede wszystkim dotkliwie dawał się odczuć brak odpowiedniego przygotowania do prowadzenia walk zbrojnych. Pilna była konieczność przeszkolenia w zakresie umiejętnego władania bronią, opanowania podstawowych zasad taktyki walki i stałej gotowości bojowej. Nowo zorganizowane pododdziały wspólnie z funkcjonariuszami Milicji Obywatelskiej i służby bezpieczeństwa podjęły zdecydowaną walkę z reakcyjnym podziemiem. Ludzie lepiej władający piórem czy młotem niż karabinem potrafili w pełni wywiązywać się z nałożonych zadań. Okres krwawychz*

Henryk Lewendawalk z bandami przypadł na lata 1945 - 1947. Od skrytobójczych kul zginęło wielu funkcjonariuszy milicji, służby bezpieczeństwa i członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. Kule dosięgały również wielu aktywistów partyjnych, robotników i pracowników aparatu państwowego. Na obszarze województwa poległo trzydziestu czterech członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. W obronie władzy robotniczo-chłopskiej zapłacili cenę najwyższą: oddali życie. Trzeba było wielkiego patriotyzmu, bohaterstwa i wiary we własne siły, żeby podołać trudom walki tamtych lat. Reakcyjne elementy szczególnie nasilały działalność w okresie referendum i wyborów do Sejmu w latach 1946 - 1947. W tej sytuacji przed oddziałami Ochotniczej Rezerwy stanęły dodatkowe zadania: z jednej strony praca propagandowo-uświadamiająca, a z drugiej - udzielanie pomocy Milicji Obywatelskiej w prowadzeniu bezpośredniej walki z agentami wrogiej propagandy. W okresie wyborów do Sejmu wykonywała szereg prac o charakterze porządkowym, ochraniała lokale wyborcze, pełniła służbę patrolową i in. Spośród członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej tworzono ekipy aktywistów, których zadaniem było prowadzenie akcji wyjaśniającej znaczenie referendum i wyborów do Sejmu. W wyniku rozgromienia reakcyjnego podziemia następowała powolna stabilizacja polityczna i gospodarcza w kraju. Podjęto realizację ambitnych zadań pokojowego budownictwa socjalizmu. Nowe zadania stanęły także przed Ochotniczą Rezerwą Milicji Obywatelskiej. Nadeszła chwila przekształcenia z militarnej - na organizację o charakterze profilaktyczno-wychowawczym poprzez rozwijanie i pogłębianie dyscypliny społecznej oraz poszanowania przepisów prawa. Takie społeczne zadania przyjęła i realizuje Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej. W świetle nowych zadań uległa zmianie Uchwała Rady Ministrów z dnia 21 lutego 1946 r., która nie odpowiadała nowej sytuacji politycznej. Zmiany te znalazły wyraz w Statucie Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej z 1955 r., który z jednej strony zmieniał charakter organizacji, z drugiej zaś określał jej funkcje. Zadania sprowadzały się do: działalności profilaktyczno-wychowawczej; zabezpieczania mienia państwowego i prywatnego; ochrony życia i zdrowia obywateli; brania czynnego udziału w akcjach i czynach społecznych. Dalsze lata pracy potwierdziły, że oddziały Rezerwy stały się organizacjami społecznego działania. Coraz bardziej na rozwój tych organizacji miały wpływ instancje partyjne i rady narodowe. W tej sytuacji zachodziła pilna potrzeba zmodernizowania obowiązującego dotychczas statutu i wydania nowych aktów prawnych. Rady Narodowe jako terenowe organa władzy ludowej przejęły nadzór nad działalnością i wydały szereg uchwał lokalnych, które określały strukturę organizacyjną i zakres jej działania. Miejska i Dzielnicowe Rady Narodowe nadzorowały i koordynowały działalność Ochotniczej Rezerwy Milicj Obywatelskiej, dając jej szerokie uprawnienia w zakresie samodzielnego działania. Jednocześnie Rady Narodowe zobowiązały aktyw dowódczy do składania sprawozdań i informacji o stanie organizacyjnym i działalności. Zgod

Społeczny inspektor ruchu drogowego Stanisław Namysł pomaga st. sierżantowi Stanisławowi Kusikowi w pomiarach miejsca -wypadku drogowego (1970)

nie z uchwałami powołano Sztaby i Rady Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej na miasta i w dzielnicach. Rady narodowe, jak również instancje partyjne udzielały wydatnej pomocy w zakresie pomieszczeń, umundurowania i wyposażenia w niezbędny sprzęt do wykonywania służby. Wszechstronne zainteresowanie zakładów pracy działalnością Ochotniczej Rezerwy sprawiło, że organizacja rozbudowała się pod względem liczebności i organizacyjnym. W miarę upływu czasu Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej wzbogacała doświadczenia, rozszerzała zakres i formy działania, stając się coraz bardziej prężną organizacją społeczną. Ta wielka rzesza obywateli traktuje swoją działalność w organizacji jako nakaz moralny wypływający z głębokiego poczucia odpowiedzialności za porządek prawny w naszym mieście. Taki właśnie charakter tej organizacji wyraźnie akcentuje uchwalona przez Sejm Ustawa o Ochotniczej Rezerwie Milicji Obywatelskiej z dnia 13 czerwca 1967 r. Ustawa stwierdza, że Ochotnicza Rezerwa - jako organizacja o charakterze społecznym - zrzesza oddanych Polsce Ludowej obywateli gotowych czynnie i w sposób zorganizowany ochraniać ład i porządek publiczny. Do zadań Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w szczególności należy: rozwijanie i umacnianie wśród szerokich rzesz społeczeństwa poszanowania dla zasad współżycia społecznego oraz kształtowanie właściwego stosunku do mienia społecznego; uczestniczenie w czynach społecznych i akcjach

Henryk Lewenda

ratowniczych oraz w usuwaniu skutków klęsk żywiołowych; popularyzowanie przepisów prawnych dot. ładu i porządku publicznego; współdziałanie z organami Milicji Obywatelskiej i innymi organami administracji państwowej w ochronie porządku publicznego oraz zabezpieczenia mienia społecznego i mienia obywateli; współdziałanie z organami obrony terytorialnej oraz organizacjami społecznymi w rozwijaniu powszechnej samoobrony. Ustawa stworzyła dogodne warunki dalszego rozwoju tej organizacji, wpłynęła na podniesienie jej społecznego autorytetu oraz dała możność szerszego oddziaływania na osoby naruszające porządek prawny. Wart. 2 Ustawy stwierdza się, że Ochotnicza Rezerwa stosuje w swej działalności przede wszystkim środki społecznego oddziaływania. Kontrole i nadzór nad jej działalnością sprawują prezydia rad narodowych, Społeczne Komitety Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. Ustawa określa obowiązki członków, świadczenia w zakresie ochrony zdrowia i wykonywania obowiązków służbowych. Artykuł 7 U stawy powołuje Społeczne Komitety Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. W ich skład wchodzą przedstawiciele instancji partyjnych, rad narodowych, organów Milicji Obywatelskiej, stronnictw politycznych i organizacji młodzieżowych. Zadania Społecznych Komitetów zmierzają głównie do współdziałania z innymi organami, jak np. Milicja Obywatelska, sądy, Liga Obrony Kraju, Straż Pożarna. J ak wynika z U stawy, Ochotnicza Rezerwa podlega radom narodowym i jest otaczana wielką troską przez organizacje i instancje partyjne. Przykładem opieki instancji partyjnej jest bezpośrednie angażowanie się wielu aktywistów partyjnych do pracy w Ochotniczej Rezerwie Milicji Obywatelskiej. Działalność organizacji była przedmiotem obrad sesji rad narodowych, które poprzez odpowiednie uchwały ukierunkowały jej pracę. Wszechstronna opieka ze strony rad narodowych i instancji partyjnych wpływa na lepszą działalność w zakresie poprawy porządku i bezpieczeństwa w mieście. Realizując zadania w zakresie zapobiegania przestępczości, Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej współdziała z organami Milicji Obywatelskiej. Taką zasadę przyjął ustawodawca wart. 6 Ustawy, który m. in. stwierdza, że zadania w zakresie ochrony i porządku publicznego członkowie wykonują pod kierownictwem organów Milicji Obywatelskiej. Natomiast na organa Milicji Obywatelskiej nakłada się obowiązek szkolenia i przygotowania członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej do wykonywania zadań służbowych. Dzięki współdziałaniu pomiędzy jednostkami Milicji Obywatelskiej a oddziałami Ochotniczej Rezerwy w Poznaniu i udzielaniu wydatnej pomocy ze strony organów Milicji Obywatelskiej, nastąpił masowy rozwój organizacji. Liczy ona 4340 członków, w tym 420 kobiet. Najbardziej dynamiczny wzrost nastąpił w dzielnicach Nowe Miasto i Wilda. Na czele każdej jednostki stoi komendant i jego zastępca; wybrani jawnie na okres trzech lat. Wybór wymaga akceptacji przez Społeczny Komitet Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, który stanowi jednostkę nadrzędną.

Zakładowe jednostki dzielą się na drużyny, plutony i kompanie. Do zadań tych jednostek należy: zwracanie uwagi na przestrzeganie przepisów

przeciwpożarowych, bezpieczeństwa i higieny pracy; wychowawcze oddziaływanie na wszelkie przejawy niegospodarności i braku należytej troski o własność społeczną; zabezpieczenie obiektów przez patrolowanie wokół zakładów; udział w akcjach ratowniczych w przypadkach klęsk żywiołowych. Jednostki terenowe działaniem swym obejmują rejon służbowy, w którym wykonują pracę o charakterze porządkowym. Udzielają pomocy obywatelom, reagują na wszelkiego rodzaju wykroczenia i czyny przestępcze. Istnieją również samodzielne placówki Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. Działają głównie na peryferiach miasta, zagrożonych wybrykami chuligańskimi. Członkowie tych jednostek pełnią dyżury, przyjmują zgłoszenia o przestępstwach i w razie potrzeby przeprowadzają interwencje. Działalność placówek Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej oraz ich aktywna praca w zakresie ścigania sprawców wykroczeń została przez społeczeństwo Poznania wysoko oceniona. W ostatnich latach powołano również do życia jednostki specjalistyczne.

Najbardziej rozbudowana jest grupa społecznych inspektorów ruchu drogowego, której stan w 1969 r. wynosił 531 członków. Dla ułatwienia współpracy z Wydziałem Kontroli Ruchu Drogowego, zaszła konieczność utworzenia grup przy Komendach Dzielnicowych Milicji Obywatelskiej w zależności od miejsca zamieszkania lub pracy członków. Do kierowania pracą tych grup powołano inspektorów ruchu drogowego Milicji Obywatelskiej. W celu rozszerzenia zakresu działania społecznych inspektorów ruchu drogowego powołano trzy zespoły specjalistyczne na szczeblu Komendy Miasta: a. zespół taktyki i kontroli jest wykorzystywany do przedsięwzięć organizowanych w celu poprawy stanu bezpieczeństwa i porządku na ulicach Poznania; b. zespół propagandowo-szkoleniowy ma na celu rozwinięcie pracy propagandowej poprzez środki masowego przekazu. Ponadto do zadań tego zespołu należy praca z młodzieżą szkolną; c. zespół inżynierii ruchu drogowego zajmuje się sprawami rozwiązań komunikacyjnych z punktu widzenia bezpieczeństwa na ulicach miasta. Oceniając pracę społecznych inspektorów ruchu drogowego należy stwierdzić, że nastąpił dalszy' wzrost aktywności pracy dla poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Tylko w 1969 r. społeczni inspektorzy Ruchu Drogowego za wykroczenia popełnione przez użytkowników dróg zatrzymali 35 938 pojazdów, w tym: samochodów osobowych 16 556; samochodów ciężarowych 13 408; motocykli 4342. Zgłoszono organom Milicji Obywatelskiej 2534 wykroczenia, sporządzono 41 wniosków o ukaranie do Kolegium Karno-Administracyjnego, zatrzymano 24 prawa jazdy oraz 173 dowody rejestracyjne z powodu braków technicznych przy pojazdach. Należy również dodatnio ocenić pracę społecznych inspektorów Ruchu Drogowego z młodzieżą, a w szczególności z uczniami szkół podstawowych. Na podkreślenie zasługuje działalność grupy przy Komendzie Dzielnicowej Milicji Obywatelskiej Grunwald, która tylko w 1969 r. przeszkoliła 1713 uczniów szkół przed otrzymaniem karty rowerowej. Dobry przykład działalności propagandowej dali społeczni inspektorzy z dzielnicy J eżyce, którzy zorganizowali dla trzynastu szkół "Zgaduj-zgadulę" na temat ruchu drogowego. Nie mniej

Henryk Lewenda

Patrol wodny na Jeziorze "Rusałka". Komendant placówki Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej Zbigniew Borowicz i sierżant Stanislaw Przybylski sprawdzają dokumenty, uprawniające do poruszania się na wodach (1970)

sze osiągnięcia posiada zespół szkoleniowo-propagandowy przy Wydziale Ruchu Drogowego, który w ciągu dziesięciu miesięcy ub. r. zorganizował 17 koncertów estradowych połączonych z konkursem na temat znajomości kodeksu drogowego. W okresie wakacyjnym członkowie tego zespołu zorganizowali 113 koncertów na koloniach i obozach młodzieży. Koncerty były połączone z popularyzacją przepisów ruchu drogowego i bezpieczeństwem na wodach. Oddzielnym zagadnieniem jest problem nieletnich moralnie zaniedbanych.

Jednostki Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej do spraw dzieci i młodzieży są organizowane przy komendach dzielnicowych Milicji Obywatelskiej, jak również przy Milicyjnej Izbie Dziecka w Poznaniu. Skupiają bne doświadczonych działaczy i pedagogów, którym powierzono sprawy opiekuńczo-wychowawcze oraz zapobieganie przestępczości nieletnich. N a szczególne podkreślenie zasługuje praca grupy pedagogicznej przy Milicyjnej Izbie Dziecka. Członkowie tej grupy rekrutują się głównie spośród studentów Wydziałów Prawa i Psychologii oraz pracowników naukowych. Działalność członków tej grupy koncentruje się głównie wokół czterech zasadniczych kierunków; kontrola miejsc publicznych i zachowanie się nieletnich; sprawowanie indywidualnego nadzoru nad nieletnimi moralnie zagrożonymi; udzielanie indywidualnych korepetycji; pomocnicze dyżury w Izbie Dziecka.

Sprawowanie nadzoru i kontroli nad nieletnimi moralnie zagrożonymi jest najtrudniejszą formą działalności studenckiej grupy Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. Praca ta polega na otoczeniu nieletnich opieką i pomocą pedagogiczną. W tym zakresie grupa współpracuje z organizacjami społecznymi, ogniwami Frontu Jedności Narodu, Związkiem Harcerstwa Polskiego, Związkiem Młodzieży Socjalistycznej, Ligą Kobiet, sądami dla nieletnich oraz niektórymi wydziałami rad narodowych. Do bardzo istotnej formy działalności tej grupy zaliczyć należy udzielanie korepetycji wagarowiczom, zatrzymanym w Izbie Dziecka. Poświęcono na to 977 godzin. Nadzorem indywidualnym objęto ogółem czterdziestu dwóch nieletnich moralnie zagrożonych. Inny problem pracy jednostek specjalistycznych, to zapewnienie bezpieczeństwa i porządku na wodach. Jednostki wodne zostały zorganizowane przy Komendach Dzielnicowych Milicji Obywatelskiej. Prowadzą one szeroko zakrojoną działalność propagandowo-wychowawczą, zwracając głównie uwagę na przestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa na wodach. Wykonują służbę profilaktyczną na łodziach motorowych wspólnie z funkcjonariuszami Milicji Obywatelskiej. W czasie wykonywania swoich obowiązków współdziałają z Polskim Związkiem Wędkarskim, Ligą Obrony Kraju i organizacjami młodzieżowymi. Do osiągnięć ich pracy należy zaliczyć w szczególności walkę z kłusownictwem wodnym i czuwanie nad bezpieczeństwem osób korzystających z kąpieli. Obok działania jednostek specjalistycznych, wymagających pewnych kwalifikacji zawodowych, pozostała reszta społeczników pełni służbę w patrolach i na posterunkach ulicznych. Ta forma pracy ma poważny wpływ na stan bezpieczeństwa i porządku publicznego w mieście. Ścisłe współdziałanie z jednostkami Milicji Obywatelskiej przejawia się na wielu płaszczyznach służbowych. Wystarczy wspomnieć o wspólnych patrolach pieszych i zmotoryzowanych. Inicjowaniem określonych przedsięwzięć zajmują się referenci do spraw Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w aparacie Milicji Obywatelskiej.

Do nich należy obowiązek rozwijania pracy instruktażowej, organizowanie szkolenia członków oraz osobiste prowadzenie niektórych zajęć, głównie z tematyki zawodowej. Zresztą wszyscy funkcjonariusze, a szczególnie dzielnicowi, mają obowiązek w toku wykonywanej służby dzielić się z członkami Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej swymi doświadczeniami, zapoznać ich z charakterem terenu i kierować ich uwagę na miejsca, gdzie najczęściej są dokonywane przestępstwa lub wykroczenia oraz zapewnić im niezbędną opiekę i pomoc. Można by wyliczać szereg form i metod pracy, jednak wszystkie one zmierzają do jednego celu, do poprawy bezpieczeństwa i porządku na terenie miasta. Szczególnie należy wysoko ocenić udział Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej w zabezpieczeniu uroczystości państwowych i wszelkiego rodzaju imprez o znaczeniu lokalnym.

Henryk Lewenda

Społeczeństwo Poznania darzy szacunkiem i sympatią członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej za poniesiony trud i wysiłek, których organizacje partyjne i rady narodowe otaczają opieką i niosą im pomoc. Są najbliższymi sojusznikami organów Milicji Obywatelskiej w codziennej pracy i służbie. Mobilizują wszystkie swe możliwości, aby strzec owocu wspólnego twórczego wysiłku ludzi pracy, czuwają nad spokojem i bezpieczeństwem naszego miasta.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1971.04/06 R.39 Nr2 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry