PODRGGION G£NTR ALNY (POZNANIA)

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1963.07/09 R.31 Nr3

Czas czytania: ok. 3 min.

CJE IASTnetów lekarskich. Liczba lekarzy na 10 000 mieszkańców pOWInna wzrosnąć z 19,4 do 23,1, a pielęgniarek z 22,7 do 40. W zakresie opieki społecznej przewiduje się budowę 6 domów starców, 4 zakładów dla przewlekle chorych, 1 zakładu dla dzieci upośledzonych i zakładu szkolenia inwalidów. W dziedzinie kultury przewiduje się zwiększenie liczby miejsc na' 1000 mieszkańców w teatrach i salach koncertowych z 6,6 do 10, a w kinach z 10 do 30. Oznacza to konkretnie budowę teatru dramatycznego na 1003 miejsc, teatru muzycznego na 1000 miejsc i sali koncertowej na 1000 miejsc oraz 10 000 nowych miejsc w kinach, tj. 12 kinoteatrów. Przewiduje się również nowe pomieszczenia dla radia i telewizji. Liczba tomów w bibliotekach winna zwiększyć się z 900 do 2100 na 1000 mieszkańców. Program przewiduje również rozbudowę urządzeń sportowych, m. in.

budowę dwu krytych pływalni, trzech sztucznych lodowisk, ośmiu krytych hal sportowych. Prócz pełnego zagospodarowania wszystkich ośrodków wypoczynkowych łącznie z Jeziorem Maltańskim na terenie miasta planuje się rozbudowę i budowę nowych ośrodków w strefie podmiejskiej.

4. PROGRAM INWESTYCJI I JEGO REALIZACJA

Ogólny program inwestycyjny, wynikający z przedstawionych założeń, dotyczący samego miasta w granicach administracyjnych, obejmuje nakłady w wysokości 60 234 min zł» z czego na inwestycje nowe przypada 50 mld zł czyld 83%. Z ogólnej sumy nakładów prawie 25% przypada na przemysł, 7,g/0 na budownictwo, 9,7/0 na transport i łączność, 40,6% na budownictwo mieszkaniowe i gospodarkę komunalną, 13"( na urządzenia socjalne i kultulalne i 4,lu/ o na pozostałe działy. Struktura rodzajowa nakładów wykazuje około 3 /» udziału maszyn i urządzeń, a 67°( robót budowlano-montażowych.

W okresie 20-lecia wielkość nakładów inwestycyjnych średnio na jednego mieszkańca wzrasta z 19 tys. zł w pierwszym 5-leciu (1961-1965) do 34 tys. zł w ostatnim (1976-1980). Natomiast udział Poznania w globalnych nakładach inwestycyjnych kraju spada z 1,74 w latach 1956-1960 do 1,35%> w latach 1976-1980. Nakłady inwestycyjne w poszczególnych pięcioleciach przedstawia tabela 5.

Tabela 5

NAKŁADY INWESTYCYJNE W LATACH 1960-1980

Lata N akłady w min zł Wskaźnik wzrostu 1956-1960 5981 100,0 1961-1965 8090 135,2 1966-1970 14 365 240,1 1971-1975 18 108 302,7 1975-1980 19 656 328,6

Etapowanie nakładów wykazuje nieproporcjonalnie wysoki wzrost Inwestycji w latach 1966-1970, a zbyt niski w ostatnim pięcioleciu. Duży wzrost w latach 1966-1970 wynika ze skoncentrowania w tym okresie wielkich inwestycji niezbędnych dla miasta, jak: centralnej oczyszczalni, nowej gazowni, przebudowy węzła kolejowego itp. Niemniej jednak program inwesty

Antoni J. Przestalski

cyjny wymaga reWIZJI, uwzględniającej również konieczność zwiększenia nakładów na przemysł. Wynikająca Z programu inwestycyjnego wielkość robót budowlano-montażowych wyraża się w kosztach około 40 mld zł, tj. średnio 2 mld rocznie. Prace te mogą wykonać przedsiębiorstwa miejscowe pod warunkiem poważnego zwiększenia potencjału i ograniczenia eksportu mocy produkcyjnej. Przyjmując sugerowane poprzednio zwiększenie nakładów inwestycyjnych na przemysł ( w tym nakłady na elektrociepłownictwo, nie uwzględnione w programie inwestycyjnym), ogólne nakłady inwestycyjne wzrosłyby do około 67 mld zł, przy czym w poszczególnych pięcioleciach kształtowałyby się następująco:

Lata 1961-1965 1966-1970 1971-1975 1976-1980

Nakłady w mld zl 8,1 14,4 22,1 25,4

Program budownictwa zwiększyłby SIę w tym wypadku do około 46 mld zł, tj. 2,3 mld zł rocznie 30 .

Przedstawiona wstępna koncepcja rozwoJu Poznania nie przewiduje zasadniczych zmian w funkcji miasta w gospodarce kraju i regIonu, a rozwój i wzmocnienie roli Poznania jako ośrodka międzynarodowych i krajowych targów oraz ośrodka wielkiego przemysłu, nauki i kultury, dominującego w środkowo-zachodniej części kraju. Rozwój Poznania wiąże się ściśle z rozwojem całego regionu. W obrębie regionu miejskiego Poznania przewiduje się harmonijny rozwój miasta i jego strefy obrzeżnej. Uwzględniając wzajemne powiązania, należy dążyć do kooperacji przemysłu podregionu z przemysłem miasta, zabezpieczenia szybkiej i sprawnej komunikacji, rozwoju funkcji osiedleńczej, żywicielskiej i wypoczynkowej strefy - a usługowej miasta. W założeniach planu regionalnego rozważano przyłączenie do Poznania niektórych terenów obrzeża **. Sprawa ta nie jest jednak jeszcze ostatecznie uzgodniona.

Istnieją podstawy do przewidywania, że postęp techniki może wprowadzić istotne zmiany w projektowanych kierunkach rozwoju. Podobny skutek (chociaż dla miasta jest to mało prawdopodobne) mogą dać rezultaty poszukiwań geologicznych. Zagadnienia te powinny być w miarę możliwości uwzględniane w dalszych pracach nad planem regionalnym. Zgodnie z planem prac, w roku 1963 mają być opracowane założenia do projektu planu szczegółowego Poznania, a w roku 1964 projekt planu szczegółowego.

II Zagadnienie realizacji programu inwestycyjnego wymaga dodatkowych studiów, prowadzonych łącznie dla województwa i miasta. Budownictwo jest bowiem swego rodzaju "wąskim gardłem" programu rozwoju. :" Dotyczy to m. fti Lubonia, Czerwonaka, obszaru Jeziora Kierskiego jako terenu rekreacyjnego i Swarzędza.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1963.07/09 R.31 Nr3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry