WŁODZIMIERZ KAMIŃSKI

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1961.04/06 R.29 Nr2

Z PRZEBIEGU PRAC PRZYGOTOWAWCZYCH DO MIĘDZYNARODOWYCH KONKURSÓW IM. HENRYKA WIENIA WSKlEGO W R. 1962

W PIERWSZYM kwartale roku 1960 rozpoczęte zostały prace związane z przygotowaniami do mających się odbyć w r. 1962 Międzynarodowych Konkursów im. Henryka Wieniawskiego. Uchwałą z dnia 25 marca tegoż roku Prezydium Rady Narodowej miasta Poznania postanowiło powołać Komitet Organizacyjny Konkursów oraz Biuro Wykonawcze, stawiając przed obu tymi instancjami zadanie organizacji wszystkich prac związanych z konkursami. W skład Komitetu Organizacyjnego weszli działacze kulturalni i społeczni środowiska poznańskiego, a mianowicie: Aleksander Anholcer - sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR, Stefan Askanas - dyrektor Międzynarodowych Targów Poznańskich, Zbigniew Bednarowicz - prezes Okręgowego Zarządu Związku Polskich Artystów Plastyków, Andrzej Bujnicki - kierownik Oddziału Planowania i Budżetu Wydziału Kultury Prezydium RN m. Poznania, Stanisław Chudak - dyrektor Filharmonii Objazdowej, Bolesław Drogomirecki - dyrektor Wojewódzkiego Oddziału Narodowego Banku Polskiego, Henryk Duczmal - przewodniczący Komisji Kultury KW PZPR, Franciszek Frąckowiak - przewodniczący Prezydium Rady Narodowej m. Poznania, Zdzisław Górzyński - dyrektor Państwowej Opery im. St. Moniuszki, Jerzy Grudziński - dyrektor Protokółu Dyplomatycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Lech HempowiCiZ - zastępca dyrektora Państwowej Filharmonii, Zdzisław J ahnke - prezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Lech Jeszka - zastępca prezesa Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy, Polskich, Edgard Kaczmarek - dyrektor Przedsiębiorstwa "Hotele Miejskie", Włodzimierz Kamiński - adiunkt Muzeum Narodowego, Norbert Karaśkiewicz - krytyk muzyczny, Jerzy Katlewicz - dyrektor Państwowej Filharmonii, Zdzisław Kempiński - dyrektor Muzeum Narodowego, Alfons Klafkowski - rektor Uniwersytetu im. A. Mickiewicza, Stanisław Kubiak - dyrektor poznańskiej Rozgłośni Polskiego Radia, Alfred Laboga - zastępca kierownika Wydziału Kultury Prezydium RN m. Poznania, Wacław Lewandowski - rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, Stanisław Niewczyk - lutnik, przewodniczący Sekcji Instrumentów Muzycznych przy Izbie Rzemieślniczej, Marian Paluchowski - przewodniczący Komisji Kultury Rady Narodowej m. Poznania, Piotr Perkowski - kompozytor, Leszek Prorok - literat, Janusz Przewoźny - kierownik Wydziału Kultury Prezydium RN m. Poznania, Czesław Romiński - zastępca dyrektora Państwowej Opery im. St. Moniuszki, Zygmunt Sitowski - kustosz Muzeum Narodowego, Zdzisław Śliwiński - dyrektor Filharmonii Narodowej, Tadeusz Szeligowski - prezes

Włodzimierz Kamiński

Związku Kompozytorów Polskich, Irena Szubert instruktor Wydziału Kulturalno-Oświatowego KC PZPR, Zbigniew Turski - kompozytor, Jan Wójcicki - naczelnik Wydziału Konkursów w Ministerstwie Kultury i Sztuki, Marian Wyka - sekretarz Stowarzyszenia Polskich Artystów Lutników.

Komitet ukonstytuowany w dniu 25. III. 1960 r., podzielony został na komisje specjalistyczne, których zadaniem było przygotowanie merytorycznych zagadnień związanych z pracami organizacyjnymi. N ad całokształtem prac czuwa Prezydium Komitetu w składzie: F. Frąckowiak - przewodniczący, S. Askanas - w. przewodniczący, T. Szeligowski - w. przewodniczący, J. Przewoźny - sekretarz, J. Katlewicz - członek prezydium.

W wyniku narad postanowiono, że konkursy odbywać się będą w trzech dyscyplinach związanych ściśle z wiolinistyką: kompozycji, lutnictwa i wykonawstwa. Powstałe w ten sposób trzy odrębne konkursy odbędą się kolejno w roku 1962. Pierwszy z tej serii - II Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski rozpocznie się w dniu 20 marca 1962 r. i trwać będzie dziesięć dni, tj. do 30 marca. Przedmiotem konkursu będzie utwór na skrzypce z fortepianem, którego wykonanie nie może przekroczyć 12 minut. W konkursie mogą wziąć udział kompozytorzy, bez względu na narodowość i wiek, którzy nadeślą swoje prace do dnia 1. III. 1962 r. W skład jury wejdą trzy osoby zaproszone spośród wybitnych kompozytorów polskich i zagranicznych. Następnym konkursem będzie II Międzynarodowy Konkurs Lutniczy, który odbędzie się w dniach 15-30 maja 1962 r. Skrzypce na ten konkurs nadsyłać mogą lutnicy zawodowi wszystkich narodowości. Przedstawione jury instrumenty muszą posiadać wszystkie cechy szlachetnej sztuki lutniczej, nie mogą to więc być instrumenty eksperymentalne, naśladujące stare skrzypce, albo budowane z innych materiałów niż drewno. Konkurs składać się będzie z trzech etapów, w czasie których jury, złożone z 12 wybitnych lutników i skrzypków polskich i zagranicznych, oceni wartość dźwiękową oraz estetyczną każdego instrumentu. Ostatni etap - przesłuchania dźwiękowe dostępne będą dla publiczności. Po zakończeniu konkursu zorganizowana zostanie wystawa skrzypiec, które zostały zakwalifikowane do Iloraz III etapu. Wystawa - podobnie jak i cały konkurs - będzie zorganizowana w Muzeum Instrumentów Muzycznych.

Zakończeniem "roku konkursów Wieniawskiego" stanie się IV Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy, który rozpocznie się w dniu 4 listopada, a zakończy uroczystym koncertem laureatów w dniu 18 listopada 1962 r. Do konkursu dopuszczeni będą skrzypkowie, którzy nie ukończyli 30 roku życia i wypełnią postanowienia przewidziane regulaminem konkursu. Podobnie jak w Konkursie Lutniczym, eliminacje podzielone zostały na trzy etapy, przy czym większość kompozycji przewidzianych regulaminem do wykonania stanowi muzyka polska. Po zakończeniu konkursu laureaci odbędą tournee koncertowe po Polsce. Aby zapewnić sprawny przebieg wszystkich konkursów, trzeba było jak najszybciej rozpocząć prace przygotowawcze. Toteż już w roku 1960 ogłoszony został konkurs na plakat, w wyniku którego pierwszą nagrodę uzyskał projekt młodego plastyka poznańskiego, Andrzeja Jeziorkowskiego. Druga nagroda przypadła w udziale Antoniemu Rzyskiemu i Mieczysławowi Skrobackiemu, trzecią nagrodę przyznano Zbigniewowi Kaji. Plakat projektu J eziorkowskiego został wydrukowany w 5 wersjach językowych. Również w r. i960

wykonany został medal pamiątkowy według projektu J. Stasińskiego, przewidziany do wręczenia najbardziej zasłużonym działaczom, jurorom i uczestnikom konkursów. Oddane zostały do druku regulaminy i inne druki akcydensowe potrzebne w pracach organizacyjnych. Pierwszy numer "Biuletynu Informacyjnego" ukazał się pod koniec kwietnia 1961 r. i został wręczony uczestnikom konferencji prasowej poświęconej konkursom oraz rozesłany do wszystkich zainteresowanych środowisk muzycznych w kraju i za granicą. Jesienią 1960 r. podjęte zostały starania o zorganizowanie w Poznaniu Towarzystwa Muzyczr.ego im. H. Wieniawskiego, które powstało w dniu 11. XI. 1960 r. Dzięki życzliwemu stosunkowi władz miejskich, a w szczególności Wydziału Kultury Prezydium Rady Narodowej m. Poznania, nowo powstałe towarzystwo znalazło swoją siedzibę w zabytkowej kamieniczce przy Starym Rynku 46/47. Tutaj też znajduje się Biuro Wykonawcze Konkursów im. H. Wieniawskiego. Osobny rozdział w pracach przygotowawczych stanowią zamierzenia o charakterze inwestycyjnym. Z uwagi na dość istotne braki w przygotowaniu auli Uniwersytetu im. A. Mickiewicza do pełnienia funkcji sali koncertowej postanowiono przeprowadzić w niej wiele innowacji. W porozumieniu z władzami uniwersyteckimi zmienione zostaną wszystkie krzesła w sali i zastąpione fotelami wykonanymi według specjalnie przez akustyków przygotowanego projektu. Estrada otrzyma nowe oświetlenie, zabezpieczone przed istniejącymi obecnie możliwościami pękania soczewek reflektorów, co stwarza niebezpieczeństwo opadania odłamków szkła na estradę. Przebudowa pomieszczeń przeznaczonych dla orkiestry zapewni dwukrotne zwiększenie ich powierzchni. Zmieni się częściowo wygląd westibulu. Unowocześnienie szatni, stoisko z wydawnictwami muzycznymi, a także bufet zapewnią znacznie sprawniejszą niż dotychczas obsługę gości konkursowych. Wszystkie te prace znajdują się już w realizacji. Dokumentację przygotowuje Poznańskie Przedsiębiorstwo Robót Elewacyjnych, a prace wykonawcze prowadzone będą systematyczinie w latach 1961/62 tak, aby zapewnić ich zakończenie przed IV Międzynarodowym Konkursem Skrzypcowym. Organizatorzy konkursów wyrażają nadzieję, że wykonanie postawionych przed nimi zadań przyczyni się do rozwoju życia muzycznego w naszym mieście, a także do spopularyzowania muzyki polskiej na całym świecie. Stałe organizowanie Międzynarodowych Konkursów im. H. Wieniawskiego winno postawić Poznań w rzędzie najaktywniejszych środowisk muzycznych w Europie.