2QQ

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1961.01/03 R.29 Nr1

Czas czytania: ok. 34 min.

Sprawozdaniałalnośei przedsiębiorstw gastronomicznych podległych zarządowi handlu przyniósł 9972 tys. zł, z czego do budżetu wpłacono 499) tys. zł. W roku 1958 uruchomiono 3 nowe lokale gastronomiczne. Na koniec grudnia czynnych było 116 lokali o miejscach. IV. G o s p o d ark a k o m u n a l n a. Przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej na rozrachunku gospodarczym wykonały wartościowy plan realizacji usług w 112,7'/», zwiększając proporcjonalnie rzeczowy zakres usług. Planowany koszt własny został przekroczony tylko o 5,6°/», co wpłynęło na obniżenie planowanych strat o 25% (z 34,1 min zł do 25,4 min zł). Zatrudnienie ogółem w wymienionych przedsiębiorstwach było niższe od planowanego o 4,2% (5052 osób, planowano 5273 osób).

Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne zwiększyło tabor tramwajowy o 16 jednostek i l trolleybus. Ilość pasażerów przewiezionych wszystkimi trakcjami wyniosła 1%,4 min osób, tj. o 4% więcej niż zakładał plan, a o 8"/« więcej, niż przewieziono w roku 1957. Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów l Kanalizacji zrealizowało zadania w zakresie produkcji wody w 104,1';«, dostarczając miastu o 1483 tys. m S wody więcej, niż przewidywał plan. W porównaniu z rokiem 1957 wzrost ten wyniósł 6,6%. Zwiększenie produkcji wody uzyskano dzięki rozbudowie ujęcia wody. Sieć wodociągowa wzrosła o około 8 km. Podłączono 261 nieruchomości do sieci wodociągowej, a 173 do sieci kanalizacyjnej. Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania miało duże trudności w wykonaniu zadań planowych z powodu poważnych braków w zatrudnieniu (brak chętnych do tego rodzaju pracy) i w sprzęcie. Oczyszczanie ulic odbywało się przeważnie ręcznie, tabor mechaniczny obejmował 5 autopolewaczek i 2 autozmiataczki. Miejskie Pralnie i Farbiarnie wykonały ilościowy plan usług w 137,5%, a wartościowy w 139,7%.

Miejskie Hotele dysponowały 692 miejscami (w r. 1957 - 756). Plan finansowy został wykonany w 110,7%, plan kosztów w 110,4. Zysk z działalności wyniósł 2565 tys. zł. Miejskie Łaźnie rozporządzały 5 zakładami o łącznej liczbie 56 wanien i 51 natrysków.

Zadania rzeczowe planu zostały wykonane z wyjątkiem planowanej ilości usług kąpieli natryskowych. Plan finansowy usług został wykonany w 102,7%. Zarząd Zieleni Miejskiej zrealizował zadania planu wartościowego w 110%, osiągając 357'f> planowanej akumulacji, która wyniosła 1020 tys. zł. Wybudowano 1,5 km nowych ulic, a 12 km przebudowano, wykonując plan kapitalnych remontów ulic w 105,3%. Zakłady Gazownictwa dostarczyły gospodarstwom domowym średnio 91 m 3 gazu na mieszkańca przy zapotrzebowaniu wynoszącym około 137 m 3 na l mieszkańca. Ciepło spalania gazu kształtowało się w granicach 3560 kcal/m 3 zamiast wymaganych 4(0) kcal/m 3 . Dostawa prądu elektrycznego dla miasta wyniosła 167 560 tys. kwh, tj. o 12,9% więcej niż w roku 1957. Moc szczytowa rejonu Poznań wzrosła o 11 MW, osiągając 81 MW. Pobór energii elektrycznej w przeliczeniu na l mieszkańca wzrósł z 97,6 kwh w roku 1957 do 105,7 kwh. V. G o s p o d ark a m i e s z k a n i o w a. W roku 1958 wybudowano ogółem 7232 izb mieszkalnych, tj. o 2055 więcej niż planowano, a o 2256 więcej niż w roku 1957. Jednocześnie rozpoczęto budowę 9365 izb. Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych oddała do użytku 2339 izb, wykonując plan w 100,8% oraz rozpoczęła budowę 1741 izb. Kilka wydziałów Prezydium wybudowało 87 izb. Zakłady pracy wykończyły 3559 izb (na planowaną ilość 1750), a poza tym wybudowały w stanie surowym 3927 izb. Ludność wybudowała 1230 izb. W budownictwie ludności przeważało budownictwo spółdzielcze, w ramach którego wybudowano 708 izb (57,5%). W stanie surowym wybudowano 3700 izb, z czego spółdzielczość 2080 tj. 56,2%.

Pomoc kredytowa państwa dla budownictwa ludności wyniosła ogółem 62,5 min zł, z czego dla budownictwa spółdzielczego przypadło 43 min zł, indywidualnego - 8,9 min zł i przyzakładowego - 10,6 min zł. Plan kapitalnych remontów budynków mieszkalnych prywatnych zrealizowany przez dzielnicowe rady narodowe został wykonany finansowo w 100% na kwotę 19 738 tys. zł, natomiast rzeczowo tylko w 77%. Plan rzeczowy zakładał wyremontowanie 243 budynków o 8417 izbach oraz podłączenie 98 obiektów do sieci wodno-kanalizacyjnej. Faktycznie wyremontowano 189 budynków o 5897 izbach, a podłączono tylko 75 obiektów do sieci. Znacznie lepiej kształtowała się realizacja remontów w budynkach państwowych, administrowanych przez Dzielnicowy Zarząd Budynków Mieszkalnych. Plan rzeczowy został wykonany w 85,2%, a finansowy w 98,3%. Na planowane do wyremontowania 162 budynki o 6028 izbach przeprowadzono remont w 138 budynkach o 52ffJ izbach, kosztem 10 659 tys. zł. VI. O ś w i a t a. W roku 1958 przybyło 7 nowych szkół podstawowych o lm izbach. Efektywny wzrost izb po odliczeniu ubytków wyniósł 82. Wskaźnik zagęszczenia uległ poprawie z 72 na 69,6 uczniów na izbę. Do szkół podstawowych uczęszczało 524SJ uczniów, czyli o 9,5% więcej niż w roku 1957.

Liczba ucznlOW w liceach ogólnokształcących wynosiła 3543. Przybyło 8 nowych izb lekcyjnych. W 10 liceach przeciętne zagęszczenie na izbę wynosiło 35 uczniów. W liceach pedagogicznych i studiach nauczycielskich kształciło się 948 uczniów. Do szkół zawodowych uczęszczało 13 236 uczniów, tj. około 7(Jf> ogółu młodzieży kształcącej się w szkołach średnich. Zasadnicze szkoły zawodowe ukończyło 551 absolwentów (z tego 362 z terenu miasta), a technika 1115 absolwentów (z tego 543 z terenu miasta).

W szkołach dla pracujących frekwencja uległa znacznej poprawie. W szkołach podstawowych dla pracujących planowana liczba uczniów została zrealizowana w 95%, a w liceach dla pracujących - 96,2%. Do 77 przedszkoli, dysponujących 4800 miejscami, uczęszczało w 1958 roku 5442 dzieci.

Z ogólnej liczby dzieci w wieku 3---6 lat tylko 17.5"/0 objętych było wychowaniem przedszkolnym.

W szkołach artystycznych podległych Wydziałowi Kultury Prezydium Rady Narodowej m. Poznania kształciło się 1424 uczniów. Młodzieżowy Dom Kultury skupiał w 22 sekcjach około IW dzieci. W imprezach masowych wzięło udział około 58 tys. dzieci i młodzieży. Czynnych było 25 świetlic przyszkolnych. Akcja dożywiania nie przebiegała zgodnie z założeniami, ponieważ nie wszystkie prezydia DRN przewidziały odpowiednie kredyty na ten cel. Jedyny na terenie miasta ogród jordanowski prowadził zajęcia w 7 kołach zainteresowań. W lecie korzystało z ogrodu 500-3000 dzieci dziennie.

VII. K u l t u r a. W dziedzinie urządzeń kulturalnych planem terenowym objęta była działalność operetki, teatru dla dzieci "Marcinek", Muzeum Archeologicznego i Biblioteki Miejskiej. Operetka na zaplanowaną ilość 275 dała 283 przedstawienia przy pełnej frekwencji widzów.

Planowana strata została zmniejszona z 19)) tys. zł na 1328 tys. zł.

Teatr "Marcinek" przekroczył planowaną sprzedaż biletów o 21';0 dzięki wystawieniu dodatkowej premiery i zwiększeniu liczby widzów o 7 tys. W 17 kinach poznańskich, dysponujących 7489 miejscami, liczba widzów osiągnęła 4911 tys. osób. Na ochronę zabytków przewidziano w budżecie 239 tys. zł. Wykorzystano tylko 51,6% tej kwoty, tj. 123,3 tys. zł. VIH. Z d r o w i e i p o m o c s p o ł e c z n a. Liczba łóżek w szpitalach miejskich wzrosła o 145 dzięki rozbudowie Szpitala im. Raszeji o 40 łóżek i przejęciu Szpitala im. S. Engla. Ogółem działało w Poznaniu 14 szpitali o łącznej liczbie 4214 łóżek. Liczba lekarzy w lecznictwie zamkniętym na 10 tys. mieszkańców wynosiła 8,9 a pielęgniarek 18. W 14 żłóbkach dzielnicowych i przyzakładowych czynnych było 847 miejsc. Działały również 3 domy małego dziecka, dysponujące 128 miejscami. W roku 1958 powstały dzielnicowe stacje sanitarno-epidemiologiczne. W zakresie pomocy społecznej wypłacono tytułem rent 213,3 min zł. Średnia renta starcza zwiększyła się z 471 zł do 663 zł, a renta inwalidzka z 449 zł do ffJ7 zł. Na zapomogi i zasiłki wypłacono 2,4 min zł. IX. I n we s t y c je. Skorygowany plan nakładów na inwestycje scentralizowane (zwiększony w ciągu roku o kwoty przekazane z planu centralnego), wynoszący 233 324 tys. zł. został wykonany w wysokości 213 273 tys. zł, tj. w 91,4%. Nakłady na inwestycje zdecentralizowane osiągnęły kwotę 77 610 tys. zł, co w porównaniu z planowanymi nakładami w wysokości lm tys. zł stanowi 76[1/« wykonania planu. Łącznie nakłady na inwestycje osiągnęły sumę 2 883 tys. złotych. X. B u d ż e t. Zbiorczy budżet m. Poznania na rok 1958 według ustawy budżetowej przewidywał po stronie dochodów i wydatków ogółem 503 318 tys. zł. Na skutek przydzielonych dodatkowych kredytów z budżetu centralnego oraz zwiększonych dochodów budżet wzrósł do łącznej kwoty 634 887 tys. zł. Wykonanie budżetu wyniosło po stronie dochodów 657 281 tys. zł, po stronie wydatków 592 239 tys. zł.

Dochody własne wyniosły 542 629 tys. zł, z czego dochody z gospodarki uspołecznionej wyniosły 284 205 tys. zł, czyli 52,4%, dochody z gospodarki nieuspołecznionej - 118 611 tys. zł, czyli 21,8%, podatki i opłaty od ludności 79 203 tys. zł, czyli 14,6%, i dochody różne - 60 610 tys. zł, czyli 11,2%. Z ogólnej sumy wydatków przeszło połowa - 322 428 tys. zł. czyli 55,4%. została wydatkowana na gospodarkę narodową, tj. na sfinansowanie działalności przedsiębiorstw i inwestycje przemysłu, handlu, gospodarki komunalnej i mieszkaniowej. Na oświatę wydatkowano 136 293 tys. zł, na zdrowie 87 276 tys. zł, na administrację 28 108 tys. zł. to jest zaledwie 4,7% ogółu wydatków. Z ogólnej sumy wydatków, wydatki bieżące wyniosły 337 079 tys. zł. tj. 56,9%, a wydatki inwestycyjne 255 160 tys. zł, tj. 43,1.

Sprawozdania

Ro k 1959 Liczba ludności ogółem osiągnęła na dzień 31. XII. 1959 r. - 407,4 tys. osób.

Podstawowe zadania planu terenowego w zakresie podlegającym Prezydium Rady N arodowej m. Poznania zostały wykonane, jakkolwiek nie w sposób całkowicie zadowalający. Przemysł terenowy, pomimo osiągnięcia zadań planu w dziedzinie produkcji i akumulacji, nie wykonał planu w branży włókienniczej. Niezadowalająco kształtował się również wskaźnik wydajności pracy. Nie osiągnięto w pełni założonych zadań inwestycyjnych. Nastąpiły dalsze zmiany organizacyjne. Prezydium zostały podporządkowane (poprzez Wydział Kultury) teatry dramatyczne, Państwowa Opera i Państwowa Filharmonia. Celem usprawnienia zarządzania przedsiębiorstwami podległymi Prezydium utworzono Poznańskie Zjednoczenie Państwowych Przedsiębiorstw Przemysłu Terenowego, podległe Wydziałowi Przemysłu, oraz Poznańskie Zjednoczenie Przedsiębiorstw Handlowych, podległe nowo utworzonemu Wydziałowi Handlu. Połączono również dwa istniejące przedsiębiorstwa materiałów budowlanych w jedno pod nazwą "Miejskie Zakłady Terenowego Przemysłu Materiałów Budowlanych" .

I. P r z e m y sł. Wartość produkcji globalnej całego przemysłu uspołecznionego osiągnęła kwotę 8719,3 min zł, co stanowi 101,0% wykonania planu. Przemysł państwowy planowany terenowo wykonał plan produkcji towarowej według cen zbytu w 102,1%, osiągając 597,8 min zł. Przeciętne zatrudnienie wyniosło 5153 osoby, tj. 95,5% planu, a osobowy fundusz płac 100,6 min zł, tj 98,6% planu. W poszczególnych pionach państwowego przemysłu terenowego wykonanie podstawowych zadań planu wyglądało następująco:

Wyszczególnienie

Wartość wykonanej produkcji % wykonania planu towarowej w min zł

Poznańskie Zjednoczenie Przedsiębiorstw Państwowego Przemysłu Terenowego Przedsiębiorstwa przemysłowe podległe Zjednoczeniu Handlu Przedsiębiorstwa przemysłowe materiałów budowlanych podległe Wydziałowi Budownictwa

377,0

100,9

163.0

102,2

57,7

110,6

Akumulacja uzyskana przez państwowy przemysł terenowy wyniosła 89,9 min zł, co stanowi 112,6% planu. Do budżetu miasta wpłacono z osiągniętego zysku 26 min zł. Przemysł spółdzielczy przekroczył planowaną wartość produkcji towarowej o 5,8%, osiągając 649 min zł, przy wykonaniu planu zatrudnienia w 96,2%, a planu funduszu płac w 98,5%. Planowana wartość przemysłowej produkcji towarowej została wykonana: przez Wojewódzki Związek Spółdzielni Pracy w 105%, przez Okręgowy związek Spółdzielni Inwalidów w 107,1%, przez Związek Spółdzielni Spożywców "Społem" w 102%, przez Wojewódzki Zarząd Gminnych Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w 112,3%, przez Okręgowy Związek Spółdzielni Mleczarskich w 117,1% i przez Okręgową Centralę Spółdzielni Ogrodniczych w 76,6%. Plan akumulacji przemysł spółdzielczy wykonał w 117%, uzyskując 66,8 min zł. II. R o l n l c t w o. Ogólna wielkość użytków rolnych wzrosła w porównaniu z planem o 2% i wynosiła 8582 ha. Natomiast powierzchnia gruntów ornych uległa nieznacznemu zmniejszeniu. Struktura zasiewów w porównaniu z rokiem 1958 wykazała wzrost upraw ziemniaków z 23% do 25,2% i spadek warzyw z 14% do 12%. Powierzchnia upraw warzyw pod szkłem zwiększyła się w porównaniu z rokiem 1958 o 4653 m!, osiągając 60 653 m!. Zanotowano nieznaczny wzrost pogłowia bydła, a spadek trzody chlewnej i koni.

III. O b r ó t t o war o w y. Roczny plan obrotów detalicznych został wykonany w 98,9%.

Wartość obrotów osiągnęła 4645 min zł, co w porównaniu z rokiem 1958 stanowi wzrost o 9%.

Wartość obrotów uzyskanych przez Poznańskie Zjednoczenie Przedsiębiorstw Handlowych wynosiła 2802.8 min zł, czyli 98,2% planu rocznego. W porównaniu z rokiem 1958 obroty wzrosły o 6.4%. Zanotowano poważny spadek obrotów, szczególnie w III i IV kwartale, spowodowany sytuacją na rynku mięsnym oraz podwyżką cen mięsa. Obroty zakładów żywienia zbiorowego wyniosły ogółem 353 min zł. Plan został wykonany w 101.3%, a wzrost w porównaniu z rokiem 1958 wyniósł 6,2%. Przedsiębiorstwa gastronomiczne podległe Zjednoczeniu Przedsiębiorstw Handlowych osiągnęły 295,2 min zł, tj. 0,8% więcej niż zakładał plan, a o 6,4% więcej, niż wyniosły obroty w roku 1958. Akumulacja przedsiębiorstw handlu detalicznego podległych Prezydium została wykonana na sumę 125,6 min zł, tj. o 2 min powyżej planu. Stratę wykazało jedynie przedsiębiorstwo "Warzywa-Owoce". W przedsiębiorstwach gastronomicznych podległych Prezydium zanotowano znaczny wzrost kosztów w stosunku do obrotu. Wyniósł on 31,46% w porównaniu do 29,57% w roku 1958. Osiągnięta akumulacja wyniosła 8,6 min zł. Łączne wpłaty do budżetu miasta przedsiębiorstw podległych Poznańskiemu Zjednoczeniu Przedsiębiorstw Handlowych wyniosły 87 min zł na planowane 84,1 min zł.

IV. G o s p o d ark a k o m u n a l n a . Przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej wykonały zadania planu w zakresie realizacji usług w 108%, natomiast roczny plan kosztów przekroczono o 9,1% z powodu wzrostu cen za energię elektryczną. Strata, planowana w wysokości 12,5 min zł, została obniżona do 8,4 min zł. Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji zrealizowało plan produkcji wody w 107,4%. Plan sprzedaży wody został przekroczony o 7,2%. Na kontynuację rozbudowy istniejącego ujęcia wody wydatkowano 18,9 min zł. Przyrost sieci wodociągowej wyniósł 7,4-km, a kanalizacyjnej 3 km. Doprowadzono wodę do 310 obiektów (97,5% planu) oraz podłączono 212 obiektów do sieci kanalizacyjnej (121% planu). W związku z podwyższeniem opłat za wodę dla zakładów przemysłowych zmniejszył się pobór wody przez przemysł. Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne przewiozło 213 min pasażerów, realizując plan w 106,5%. W porównaniu z rokiem 1958 liczba pasażerów wzrosła o 8,4%. W trakcji tramwajowej przybyło 12 wozów, uruchomiono 2 nowe trasy (Zawady i Osiedle Warszawskie). W trakcji autobusowej przybyło 29 wozów. Przewieziono o 12% więcej pasażerów niż w roku 1958. Miejskie Pralnie i Farbiarnie wykonały ilościowy plan usług w 100,5%, a wartościowy w 110,5"/». Plan akumulacji został przekroczony o 48,5%, osiągając 1411 tys. zł. Miejskie Hotele dysponowały 687 łóżkami, co oznacza spadek w porównaniu z rokiem 1958 o 5 łóżek, wycofano bowiem z eksploatacji część pomieszczeń barakowych "Gospody Targowej" .

Plan kapitalnych remontów ulic i mostów został wykonany w 99%, kosztem 18,7 min zł.

Łącznie wyremontowano 13,3 km ulic o powierzchni 126,6 tys. m". Oświetlenie ulic znajdowało się w gestii Zakładów Energetycznych. Uruchomiono 1(1)4 nowych punktów świetlnych (93% planu), w tym 302 jarzeniowych. Zakłady Gazownictwa (nie podlegające Prezydium) plan sprzedaży gazu przekroczyły o 4%, w tym dla gospodarstw domowych o 13,1%. Zużycie gazu na l mieszkańca korzystającego z sieci gazowej wzrosło w porównaniu z rokiem 1958 o 6,4%. Kaloryczność gazu spadła o około 2,7%. Moc szczytowa elektrowni wzrosła o 2 MW. Do sieci elektrycznej podłączono 3800 nowych odbiorców. Wzrost dostawy prądu dla miasta w porównaniu z rokiem 1958 wyniósł 4%, w tym dla gospodarstw domowych o 11,8%. V. G o s p o d ark a m i e s z k a n i o w a. Plan rzeczowy przewidywał oddanie do użytku 6991 izb ogółem. Faktycznie oddano do użytku 5444 izb, tj. 78% ilości planowanej. Z ogólnej liczby 5444 izb przypadało na Radę Narodową 2234 izby, w tym Dyrekcję Budowy Osiedli Robotniczych 2224 izb, tj. 40,9%, na zakłady pracy 1442 izb, tj. 26,5% i na budownictwo ludności 1768 izb, tj. 32,5%. Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych plan oddawania izb do użytku wykonała w 101,7%.

natomiast planowaną ilość izb w stanie surowym w 90%, rozpoczynając 1662 izby. Łączny plan nakładów w wysokości 120,9 min zł został wykonany na kwotę 104,3 min zł, tj. w 86%. Zakłady pracy oddały do użytku 69% izb planowanych, a w budownictwie ludności plan został wykonany w 56%. W budownictwie ludności przeważało budownictwo spółdzielcze, w którym oddano do użytku 970 izb (49% planu). Kredyty dla budownictwa ludności, przewidziane w wysokości 102 min zł, zostały wykorzystane w wysokości 105,9 min zł, z czego dla budownictwa spółdzielczego przypadało 81,4 min zł, dla budownictwa indywidualnego 10,5 min zł, dla budownictwa indywidualnego przyzakładowego 14 min zł. N akłady na kapitalne remonty budynków mieszkalnych wyniosły 36,2 min zł, co stanowi 94% wykonania planu. Natomiast plan rzeczowy został wykonany w 77,8%. Wyremontowano 221 budynków prywatnych (77,2% planu) kosztem 23,1 min zł (96,3% planu). Plan podłączeń zrealizowano w 94,2%, podłączając do sieci wodno-kanalizacyjnej 49 budynków o 392 izbach. Dzielnicowe zarządy budynków mieszkalnych przeprowadziły remonty kapitalne w 120 budynkach (78.9% planu), kosztem 13,1 min zł (90,3% planu).

Sprawozdania

VI. O ś w i a t a i k u l t u r a. Oddano do użytku 6 nowych szkół podstawowych o łącznej liczbie 70 izb lekcyjnych. Po odliczeniu ubytków przyrost izb wyniósł 48. W sZ,kołach tych uczyło się około 56 tys. dzieci, tj. blisko o 4 tys. więcej aniżeli w roku 1958. Srednie zagęszczenie wynosiło 70,5 uczniów na izbę. W 26 szkołach prowadzono naukę na 3 zmiany. Liczba uczniów w liceach ogólnokształcących wynosiła około 3 , tj. o około 8,5"/0 więcei niż w roku 1958. W szkołach zawodowych kształciło się 15,5 tys. uczniów, z czego 3 tys. w szkołach dla pracujących. Wzrost liczby uczniów w stosunku do roku 1958 wyniósł 17,6%, a w szkołach dla pracujących 73%.

W przedszkolach liczba dzieci wzrosła o 300 i wynosiła ogółem 5600. Czynnych było 28 świetlic dziecięcych.

Do szkół artystycznych uczęszczało 1500 uczniów, co stanowiło 98,4% w stosunku do planu.

Teatry dramatyczne na planowaną liczbę 15 premier i 630 przedstawień wystawiły 14 premier o 592 przedstawieniach. Biblioteka Miejska zakupiła 27,2 tys. tomów, wykonując plan w 106%. Kina poznańskie wyświetliły 19,5 tys. seansów, które oglądało 4681 tys. widzów. VII. Z d r o w i e i p o m o c s p o ł e c z n a . Sytuacja w lecznictwie zamkniętym nie .uległa zasadniczej zmianie. W szpitalach leczyło się 56 tys. chorych, tj. przeszło o 15% więcej niż w roku 1958. W lecznictwie otwartym przybyło 5 przychodni przyzakładowych. Liczba punktów położniczych zwiększyła się o 2. N a l lekarza odcinkowego w lecznictwie otwartym przypadało 4667 mieszkańców. W poradniach stomatologicznych przyjęto 261 tys. pacjentów, a w gabinetach szkolnych, których liczba wzrosła o 7 - 143 tys. pacjentów. Pogotowie Ratunkowe dysponowało 14 karetkami, które wyjeżdżały do chorych 32 400 razy. Stacje sanitarno-epidemiologiczne przeprowadziły około 20 tys. lustracji sanitarnych, dokonały prawie 1200 prób wody i 8300 prób żywności, zdezynfekowały 16,6 tys. lokali, wykonały 84 tys. badań laboratoryjnych oraz przeprowadziły szczepienia ochronne. W zakresie pomocy społecznej wypłacono blisko 36 tysiącom rencistów 237,4 min zł. Na zapomogi i zasiłki wypłacono ogółem 3,3 min zł, udzielając 11567 zapomóg. W zakładach pomocy społecznej umieszczono 45 osób. VIII. I n we s t y c je. Plan nakładów Prezydium Rady Narodowej m. Poznania na inwestycje scentralizowane w wysokości 121,5 min zł został wykonany w kwocie 114,7 min zł, tj. w 94,4%. Na inwestycje zdecentralizowane przewidywano 221,1 min zł. Faktyczne nakłady wyniosły 191,8 min zł, co stanowiło 86,8% planu. Łącznie nakłady na inwestycje wyniosły 306,6 min zł, co w porównaniu z rokiem 1958 stanowi wzrost O' 5,4%.

W porównaniu z rokiem 1958 poważnie wzrosły nakłady na Inwestycje gospodarki komunalnej, z 46,3 min zł do 75,6 min zł. Znacznie wzrosły również inwestycje handlu, z 12 min zl do 21 min zł. Natomiast zmniejszyły się nakłady na budownictwo mieszkaniowe. IX. B u d ż e t. Zbiorczy budżet m. Poznania na rok 1959, uchwalony przez Radę N arodową 7. XI. 1958 T., po zmianach wprowadzonych ustawą budżetową, uchwaloną przez Sejm 12. II. 1959 T., zamykał się po stronie dochodów i wydatków sumą fffJ,6 min złotych.

Po zmianach dokonanych dodatkowo w ciągu roku budżet aktualny wynosił 7ffJ min zł.

Wykonanie budżetu wyniosło: po stronie dochodów 781,8 min zł, po stronie wydatków 716,2 min zł. W porównaniu z rokiem 1958 dochody wzrosły o 124,5 min zł, wydatki o 124 min zł.

W kwocie 781,8 min zł dochodów mieściła się dotacja wyrównawcza z budżetu centralnego w wysokości 104,2 min zł, stanowiąca 13,3% dochodów ogółem. Dochody własne wyniosły 624,3 min zł - o 81,7 min zł, tj. o 15%, więcej aniżeli w roku 1958. Z tego dochody z gospodarki uspołecznionej wyniosły 318,2 min zł, czyli 25,3% dochodów własnych, podatki z gospodarki nieuspołecznionej 137,3 min zł, czyli 22%, podatki i opłaty od ludności 74,3 min zł, czyli 12%, i dochody różne 94,5 min zł, czyli 15,1%. Z ogólnej sumy wydatków 317,2 min zł, czyli 44,3%, zostało przeznaczone na gospodarkę narodową, tj. na sfinansowanie inwestycji i działalności przedsiębiorstw przemysłu, handlu, budownictwa, gospodarki mieszkaniowej i komunalnej. Na oświatę wydatkowano 144,1 min zł, na zdrowie i kulturę fizyczną 177,7 min zł.

na kul turę 33,5 min zł. Wydatki na administrację wyniosły 33,2 min zł, tj. 4,6% ogólnej sumy wydatków.

Z ogólnej sumy wydatków, wydatki bieżące wyniosły 457,6 min zł, tj. 63,9%, wydatki inwestycyjne 258,6 min złotych, tj. 36,1%.

Antoni

Przestalski

SESJE RADY NARODOWEJ M. POZNANIA (XIX-XXI) POŚWIĘCONE BUDŻETOWI MIASTA NA ROK 19 1, SPRAWOM OŚWIATY I SPRAWOZDANIU Z' DZIAŁALNOSCI RADY

XIX Sesję Rady Narodowej m. Poznania w dniu 15 listopada i960 roku poświęconą budżetowi miasta na rok 1961 otworzył przewodniczący sesji, radny Marian Paluchowski. Sekretarzem sesji wybrano jednogłośnie radnego Zygmunta Koralewskiego. Po przyjęciu porządku dziennego obrad i protokółu z XVIII sesji przewodniczący sesji udzielił głosu przewodniczącemu Prezydium Rady Narodowej m. Poznania, Franciszkowi Frąckowiakowi. "Dzisiejsza sesja, na której mamy uchwalić plan gospodarczy i budżet miasta na rok 1961 ma szczególnie doniosłe znaczenie" - rozpoczął swoje wystąpienie przewodniczący Prezydium - "nie tylko z tego względu, że uchwalony plan i budżet realizować będzie już nowo wybrana rada i jej prezydium, ale również dlatego, że rok 1961 będzie przecież pierwszym rokiem planu pięcioletniego i że od prawidłowego wykonania zadań w roku 1961 zależeć będzie w dużej mierze wykonanie całego planu pięcioletniego. W okresie tym bardzo poważne i mobilizujące zadania gospodarcze stawiane są przed miastem. Zakładając dalszy rozwój przemysłu, zmierzać będziemy przede wszystkim do dalszego usuwania dysproporcji występujących jeszcze w poszczególnych dziedzinach naszej gospodarki". W dalszej części swego przemówienia przewodniczący nakreślił główne założenia planu m. Poznania na lata 1961-65. Przewiduje się, że w roku 1965 ludność miasta osiągnie 450 tys. mieszkańców. Program budownictwa mieszkaniowego zakłada wybudowanie w latach 1961-65 - 44,5 tys. izb mieszkalnych. Dla odpowiedniego uzbrojenia terenów pod budownictwo mieszkaniowe wybuduje się 33 km wodociągów i 56 km sieci kanalizacyjnej. Wybudowanych zostanie 36 nowych szkół podstawowych, 5 liceów, 2 szkoły zawodowe i 13 przedszkoli. Sieć sklepów zwiększy się o 200 placówek. Przechodząc do planu i budżetu na rok 1961, przewodniczący Prezydium powiedział, że zasadniczym problemem w roku 1961 będzie jak najbardziej efektywne inwestowanie. Na inwestycje w państwowym przemyśle terenowym przeznacza się łącznie 20 milionów złotych, z tego zaś 4 miliony na zakup maszyn i urządzeń. Większość nakładów inwestycyjnych przyniesie efekty dopiero w roku 1962, jak np. budowa centralnego domu usług lub nowej wytwórni wód gazowych. W roku 1961 natomiast zostanie zakończona budowa rozlewni dwutlenku węgla.

Ażeby zapewnić lepsze warunki sprzedaży towarów w roku 1961, sieć placówek handlowych powiększy się o 39, w tym 17 sklepów preselekcyjnych i 15 samoobsługowych. Na rozbudowę urządzeń komunalnych przeznacza się w roku 1961 70 milionów zł, tj. 20% ogólnej sumy nakładów inwestycyjnych. Z tej kwoty rozbuduje się m. in. obecne ujęcie wody, 23 km sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Zakupionych zostanie 5 nowych autobusów. Ulica Starołęcka będzie na nowo zbudowana, miastu przybędzie 2000 lamp. W roku 1961 planuje się oddanie do użytku 7490 izb mieszkalnych, to jest o 15 % więcej aniżeli w roku 1960. Jest to największa liczba izb, jaka kiedykolwiek w Poznaniu została oddana w jednym roku do użytku. Budownictwo ludności stanowić będzie w roku 1961 prawie 50"/0 całego budownictwa mieszkaniowego, budownictwo Rady Narodowej - 33% i budownictwo zakładów pracy ponad 17°/». Budownictwo mieszkaniowe skoncentruje się przeważnie na trzech osiedlach mieszkaniowych: Grunwaldzie, Dębcu i przy ul. Świerczewskiego. W dziedzinie służby zdrowia nastąpi w roku 1961 dalsza poprawa. W lecznictwie zamkniętym przybędzie 60 łóżek dzięki dobudowie skrzydła w Szpitalu im. Raszeji. W lecznictwie otwartym planuje się uruchomienie nowej przychodni przy ul. Ugory oraz 13 przychodni przyzakładowych. Wszystkie szkoły i przed

Sprawozdaniaszkolą objęte zostaną opieką lekarską. Przybędą 3 apteki. Kontynuowana będzie budowa centralnej przychodni przeciwgruźliczej i budowa domu rencisty. "Na sfinalizowanie założeń ustalonych w projekcie planu gospodarczego - zakończył przewodniczący Prezydium - przeznacza się w projekcie budżetu zbiorczego miasta ogółem w wydatkach 879,6 min zł. Wydatki te znajdują pokrycie w dochodach własnych Rady Narodowej, planowanych w sumie na 659,5 min zł, oraz w dotacji wyrównawczej z budżetu centralnego w kwocie 220,1 min zł". Z kolei M. Paluchowski udzielił głosu radnemu Bolesławowi Drogomireckiemu, który w imieniu Komisji Budżetu i Planu stwierdził na wstępie, że wszystkie komisje Rady Narodowej jak i Prezydium poświęciły wiele uwagi i wykazały dużo troski nad przygotowaniem projektu planu gospodarczego i budżetu na rok 1961. Zgłoszone przez poszczególne komisje poprawki i wnioski były bieżąco rozpatrywane i wprowadzane do projektu planu. Dzięki temu w planie i budżecie miasta na rok 1961 znajdują odbicie wszystkie potrzeby życia społeczno-gospodarczego, mające znaczenie dla dalszego rozwoju gospodarki i wzrostu poziomu życia. Ogółem wydatki wynieść mają 879,6 min zł i stanowią wzrost do przewidywanego wykonania wydatków w roku 1960 o 8,3%. Wskaźnik ten ilustruje dalszą prawidłową tendencję rozwoju naszego miasta. N astępnie radny Drogomirecki omówił niektóre wnioski komisji, zagadnienia inwestycyjne i możliwości osiągnięcia zaplanowanych dochodów przez przedsiębiorstwa podległe Radzie Narodowej. Na propozycję M. Paluchowskiego wybrano komisję redakcyjną uchwał w składzie: Stanisław Andruszewski, Bolesław Drogomirecki, Franciszek Frąckowiak, Zygmunt Jesionowski, Zygmunt Koralewski, Kazimierz Kosmowski, Jerzy Łangowski, Mikołaj Michalski, Leon Stajkowski, Feliks Taborski, Andrzej Trella i Kazimierz Wieruszewski. Pierwszy w dyskusji zabrał głos radny Edmund Zywert. "Po raz pierwszy, przez okres całej kadencji Rada Narodowa m. Poznania - powiedział na wstępie radny Zywert - pracowała jako samodzielna jednostka administracyjna. W roku 1957, a więc w roku administracyjnego wyłączenia miasta z województwa, budżet tak po stronie wydatków jak i dochodów wynosił 463 min zł. W roku 1961 wynosić będzie 879 622 tys. zł. Jest to wzrost dość duży". W dalszej części swego przemówienia radny omówił dorobek Poznania w latach 1956-1960. W mieście po budowano 28 600 izb mieszkalnych, z czego na budownictwo DBOR-owskie przypada 10 610 izb. Roczny przyrost izb mieszkalnych był w tym czasie dwu, a nawet trzykrotnie wyższy od rocznego przyrostu w okresio międzywojennym. Z innych ważniejszych inwestycji podjętych w latach 1956-60 radny przypomniał odbudowę Biblioteki Raczyńskich, pobudowanie stacji telewizyjnej, kolektora Poznań-Wschód, linii tramwajowych wzdłuż ulic Winogrady, Osiedla Warszawskiego i Podwale. Obecny stan linii tramwajowych jest dwukrotnie wyższy, a linii autobusowych sześciokrotnie wyższy w porównaniu ze stanem międzywojennym. Długość sieci kanalizacyjnej i wodociągowej wzrosła o 60 km. Poza tym pobudowano 27 nowych szkół podstawowych, a liczba izb lekcyjnych w bieżącej pięciolatce wzrosła o 352. W szpitalnictwie państwowym w tym okresie przybyło 216 łóżek, a w miejskim - 169. Przyrost przychodni miejskich wynosi 17 jednostek. W roku 1956 sieć sklepów uspołecznionych placówek handlu detalicznego wynosiła 1068 jednostek, a w roku 1960 - 1333 placówek. Przyrost więc w ciągu pięciolatki wynosi 265 punktów sprzedaży. Są to tylko niektóre dane za okres bieżącej pięciolatki.

"Patrząc na te osiągnięcia - mówił dalej radny E. Zywert nie możemyzapominać o tym, że nie nadążamy za potrzebami, jakie wciąż narastają w naszym mieście. Mimo poważnych nakładów i dużych wysiłków, wciąż odczuwamy dotkliwy brak mieszkań". W dalszym ciągu swego przemówienia radny zwrócił uwagę na najpilniejsze potrzeby miasta. Mimo dużych wysiłków w realizacji inwestycji nie zostało jeszcze uporządkowane śródmieście. Wąskim gardłem staje się już dzisiaj problem dokumentacji i trudno liczyć na generalne rozwiązanie tylko poprzez nakłady inwestycyjne. Lukę obok dalszych nakładów na ten cel należy uzupełnić sprawnością organizacyjną, a to leży w granicach naszych możliwości. Bardzo ważną sprawą jest także zagadnienie urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. Szczególnie ważkie zadanie to sprawa gazu, z którego korzysta zaledwie 6510/0 ludności, a kaloryczność jego jest bardzo niska. Niemniej ważne zadania, jakie stoją przed radami narodowymi m. Poznania na przyszłość, to sprawa szkolnictwa i szpitalnictwa. Po obszernym omówieniu spraw związanych z usługami i handlem w Poznaniu radny Zywert powiedział na zakończenie: "Krytyczne uwagi i wnioski zostały przedstawione w dyskusjach na posiedzeniu komisji. Nie znaczy to jednak, że wszystkie sprawy zostały szczegółowo przeanalizowane. Nasz zespół partyjny traktuje uchwalenie planu i budżetu jako pierwszy etap naszej pracy. Główny zaś nasz wysiłek, jak i wszystkich radnych, pójdzie na pewno w kierunku realizacji tego planu, by jak najoszczędniej gospodarzyć i przyczynić się do jak najszybszego rozwoju naszego miasta". W imieniu klubu radnych Stronnictwa Demokratycznego za przyjęciem projektu budżetu wypowiedział się radny Anatol Gawrych-Laudański. Podkreślił on, że plan gospodarczy miasta został dopasowany do możliwości planu finansowego i przerobowego. Sprawy te zostały wyczerpująco omówione w referatach przewodniczącego Prezydium i radnego B. Drogomireckiego. Trzeba jednak, zdaniem dyskutanta, zwrócić uwagę na dwie pozycje strony dochodowej budżetu: wpływy z gospodarki nieuspołecznionej i z podatków i opłat skarbowych od ludności. Radny Laudański wyraził wątpliwość, czy zaplanowane wpływy zostaną osiągnięte.

Pod koniec swego wystąpienia radny Laudański zaapelował o czuwanie nad prawidłowym wykonaniem poszczególnych zadań wynikających z planu i budżetu miasta na rok 1961. Radny Andrzej Trella podkreślił, że pokaźny udział w dochodach miasta (ok. 36%) ma drobna wytwórczość, spółdzielczość i rzemiosło. Popieranie rozwoju wszelkich form spółdzielczości jest zadaniem chwili. Można tego dokonać przez ułatwianie warunków działania warsztatów spółdzielczych w dziedzinie handlu, środków transportu i zaopatrzenia w surowce. Radny wyraził zaniepokojenie z tego powodu, że plan na rok 1961 nie przewiduje dalszego rozwoju ilościowego spółdzielni pracy w Poznaniu. W tej sytuacji zaplanowane wpływy podatkowe z tej gałęzi gospodarki miejskiej nie będą, jego zdaniem, osiągnięte. Zabierając głos w dyskusji, radny Jan Nalepka stwierdził na wstępie, że rozpatrywany budżet miasta na rok 1961 jest budżetem zrównoważonym bez aneksów, a więc świadczy o lepszym planowaniu niż w latach poprzednich. Ogólną cechą budżetu i planu gospodarczego jest racjonalna gospodarka i oszczędność. Każda złotówka musi być tak wydana, aby przyniosła w rezultacie jak największy efekt. Po zwróceniu uwagi na konieczność popierania ze wszech miar inicjatywy społecznej w realizacji zadań stojących przed Radą Narodową radny Nalepka w imieniu klubu radnych Stronnictwa Ludowego wniósł o uchwalenie planu i budżetu na TOK 1961.

Nawiązując do wypowiedzi B. Drogomireckiego, przewodniczący Komisji Kul

Sprawozdaniatury, radny Marian Paluchowski, wystąpił z wnioskiem, aby proponowaną rezerwę budżetową w wysokości l miliona złotych przeznaczyć dodatkowo na inwestycje kul turalne. Eadny Zygmunt J esionowski stwierdził, że przeznaczenie V4 budżetu Rady Narodowej m. Poznania w roku 1961 na dalszy rozwój oświaty wskazuje, że popieranie oświaty słusznie uważane jest za zadanie pierwszoplanowe. Oddane ostatnio do użytku nowe szkoły podstawowe zahamowały nadmierne zagęszczanie klas szkolnych. Gorzej przedstawia się sytuacja w szkolnictwie zawodowym, w którym nie ma miejsc dla kilku tysięcy chłopców i dziewcząt pragnących zdobyć zawód. Budowanie nowych szkół technicznych jest, zdaniem radnego J esionowskiego, konieczne. Paląca jest także sprawa budowy internatów. Przewodniczący Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, radny Czesław Kołodziejczak, stwierdził, że projekt budżetu i planu gospodarczego na rok 1961 jest daleko doskonalszy od tych, jakie były opracowywane w latach 1958 i 1959, nie tylko dlatego, że wzrosły kwalifikacje aparatu Prezydium, lecz przede wszystkim dlatego, że w okresie minionych lat radni poznali głębiej problemy gospodarki własnego terenu, jego bolączki i potrzeby i poczuli się za tę gospodarkę współodpowiedzialni. Budżet i plan gospodarczy na rok 1961 jest wyrazem dynamiczności rozwoju miasta - mówił dalej radny Cz. Kołodziejczak - i przewiduje w coraz szerszym stopniu zaspokajanie wzrastających potrzeb jego mieszkańców. Wydatki na gospodarkę miejską mają być w roku 1961 o 50% wyższe niż w roku 1958, a o 30% wyższe niż w roku 1959.

Niezależnie od wielu osiągnięć Poznań posiada jeszcze dużo problemów nie rozwiązanych, bardzo ważnych dla prawidłowego funkcjonowania jego organizmu. Nie można nie zauważyć palącej potrzeby budowy Mostu Chwaliszewskiego i trasy Chwaliszewskiej oraz budowy mostu na osi projektowanej trasy Hetmańskiej. Nie można nie widzieć palącej potrzeby budowy nowego ujęcia wody, rozbudowy i modernizacji urządzeń kanalizacyjnych, budowy kolektorów i prawobrzeżnej oczyszczalni ścieków. Mówca podkreślił, że nakłady na remonty kapitalne budynków mieszkalnych są niestety niższe aniżeli średnia wartość dekapitalizacji substancji mieszkalnej. Obok tego wielu mieszkańców nie dba o konserwację zajmowanych mieszkań i posesji, a zdarzają się nawet wypadki, że niektórzy celowo niszczą mieszkania, by przyspieszyć remont. Przy odrobinie dobrej woli i niewielkich nakładach można by przecież przedłużyć żywotność budynków mieszkalnych. "Wielkość i piękno miasta zależy od jego mieszkańców, od gospodarności i codziennej troski o problemy miasta, od zdrowej i rzeczowej krytyki działalności władz" - zakończył swoje wystąpienie radny Kołodziejczak. Wystąpienie radnego Kołodziejczaka było ostatnim w debacie budżetowej Przewodniczący sesji udzielił głosu radnemu K. Koralewskiemu, który poinformował Radę, że komisja redakcyjna postanowiła wprowadzić zmiany w projektach uchwał. Do projektu uchwały w sprawie planu gospodarczego na rok 1961 wprowadzono dodatkowy punkt o treści następującej: "podkreśla się, że powiększone o 15 milionów złotych nakłady na remonty kapitalne urządzeń komunalnych pokryte zostały ze środków Rady i przez Radę wygospodarowanych. Zobowiązuje się Prezydium do przeznaczenia i wydatkowania tej sumy w zaplanowanej wysokości na wspomniany cel". Po wyjaśnieniach udzielonych radnym: J. Brygierowi i Z. Andrzejewskiemu przewodniczący sesji poddał projekt uchwały w sprawie planu gospodarczego na rok 1961 pod głosowanie. U chwała podjęta została jednomyślnie. Stwierdza onapo omówieniu wyników gospodarczych i inwestycyjnych w roku 1960, że plan gospodarczy na rok 1961, uwzględniając możliwości realizacyjne, zmierza do rozwoju poszczególnych działów gospodarki narodowej i tym samym do dalszej poprawy warunków bytowych mieszkańców. Celem sprawnego i pełnego wykonania planu gospodarczego na rok 1961 Prezydium Rady Narodowej miasta Poznania zostało zobowiązane do: wykrywania i wykorzystywania rezerw mocy produkcyjnych w podległych przedsiębiorstwach; rozszerzenia produkcji eksportowej przez państwowy przemysł terenowy; poddania rewizji planu produkcji asortymentów w zakładach państwowego przemysłu terenowego; znacznego rozszerzenia działalności usługowej tego przemysłu; definitywnego zakończenia sprawy przekazania na rzecz WRN oddziałów fabrycznych zlokalizowanych w Chodzieży, Kępnie i Mosinie; zwoływania periodycznych konferencji w celu orientacji o stosunkach gospodarczych; rozważenia możliwości rozwoju reklamy towarów, rozszerzenia sezonowego handlu ulicznego, zbadania możliwości ograniczenia ilości sklepów komisowych; wprowadzenia zasady niezamykania sklepów podczas inwentury; rozważenie możliwości uruchomienia autobusów na trasach przeciążonych linii tramwajowych; rozważenia sposobu zastąpienia prefabrykatami winidurowymi blachy cynkowej przy wymianie rynien i rur spustowych; przeprowadzenia dalszych zmian organizacyjnych w przedsięborstwach remontowych i budowlanych poprzez ich połączenie i powołanie dzielnicowych kierownictw robót; przekazania spraw związanych z konserwacją zieleni miejskiej dzielnicowym radom; powołania przedsiębiorstwa remontowego dla szpitali, szkół i urzędów; zwiększenia planowanej ilości placów zabaw z 4 na 6, o ile możności w drodze czynów społecznych; opracowania planu inwestycji, które mogłyby być wykonane w czynach społecznych; wystąpienia do G KKPiT o zabezpieczenie w roku 1961 limitu inwestycyjnego na dokończenie budowy Stadionu im. 22 Lipca. N astępnie radny Z. Koralewski przedstawił radzie projekt uchwały w sprawie budżetu miasta na rok 1961 i poinformował radnych, że komisja redakcyjna w dziale wydatków na kulturę zwiększyła kwotę budżetu o jeden milion złotych, zmniejszając jednocześnie o taką kwotę rezerwę budżetową. U chwała o budżecie na rok 1961 podjęta została jednomyślnie. Budżet na rok 1961 ustala dochody i wydatki w wysokości: dochody 688 031 976 zł, wydatki - 688 031 976 zł.

Zbiorczy budżet miasta przedstawia się j ak następuj e:

Dochody W tym: Wydatki ogółem bez rozliNazwa budżetu Ogółem dotacj a dotacj a na czeń międzyw tys. zł. wyrównawcza budownictwo budżetowych z budżetu mieszkaniowe w tys. zł centralnego l. Budżet jednostkowy miasta 688 032 220 124 10 1 938 677 001 2. Dzielnice S tare Miasto 46 388 47 658 N owe Miasto 31 658 32 886 Wilda 33 063 35 421 Grunwald 40 585 43 765 Jeżyce 39 896 42 831 3. Razem dzielnice 191 590 202 621 4. Ogółem zbiorczy budżet miasta 879 622 220 124 101 938 879 622

Sprawozdania

Dotacja wyrównawcza z budżetu miasta dla budżetów dzielnicowych rad narodowych dla poszczególnych dzielnic wynosi:

S tare Miasto N owe Miasto Wilda Grunwald Jeżycel 268 900 zł 1228 500 " 2 357 600 " 3 180 500 " 2 995 048 " 11 030 548 zł

Dochody 1 wydatki jednostkowego budżetu miasta Poznania na rok 1961.

Dział 8 7 12

Razem

N azwa działu 3

Dochody ogółem Podatek obrotowy od przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej Wpłaty z zysku przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej Różne wpiaty przedsiębiorstw i jednostek gospodarki uspołecznionej Wpłaty przedsiębiorstw, jednostek i zakładów świadczących usługi socjalne i kulturalne Podatki i opłaty z gospodarki nieuspołecznionej Podatki 1 opłaty od ludności Kóżne dochody Dotacje dla budżetów terenowych (dotacja wyrównawcza z budżetu centralnego

Kwota budżetu w złotych 183 499 000 74616COO 44 205 809 14004 340

Dział

N azwa działu

Kwota budżetu w złotych 3 5 6 7 8 11 15 17

Wydatki ogółem A- Wydatki bieżące Finansowanie przedsiębiorstw jednostek gospodarki usp ołe cznionej Oświata i wychowanie Szkolnictwo wyższe Kultura i sztuka Ochrona zdrowia Kultura fizyczna i turystyka Świadczenia społeczne Administracja publiczna Środki rezerwowe Dotacje dla budżetów terenowych (dotacja wyrównawcza z budżetu miasta dla budżetów dzielnicowych rad narodowych) B. Wydatki inwestycyjne w tym na budownictwo mieszkaniowe 463 024 976 92 232 937 120 000 32 070 000 154 821 £00 662 000 7 618 700 19 673 723 6 591 000

225 007 00» 10 1 938 000

Z kolei Rada podjęła uchwałę o przeprowadzenie zmian w budżecie miasta za rok 1960. Przed podjęciem uchwały w sprawie norm zaludnienia mieszkań na obszarze miasta Poznania, przewodniczący sesji udzielił głosu członkowi Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, Bolesławowi Wańskiemu, który w obszernym wystąpieniu stwierdził m. in., że szczupłość zasobów mieszkaniowych, którymi dysponują dzielnicowe rady narodowe, nie pozwala na rozwiązanie wszystkich palących potrzeb. Stąd dążenie Komisji Rady Narodowej do wprowadzenia jak najbardziej sprawiedliwego sposobu rozwiązywania tych trudnych problemów. Uchwała podjęta została jednomyślnie. Stwierdza ona m. in., że obowiązującą dotychczas normę w wysokości 10 m 2 powierzchni mieszkalnej na jedną osobę uznaje się za normę docelową, że do czasu osiągnięcia warunków umożliwiających stosowanie normy docelowej wobec wszystkich osób uprawnionych do otrzymania mieszkań wprowadza się dla wszystkich mieszkań objętych publiczną gospodarką lokalami tymczasowe normy zaludnienia w wysokości 9 m 2 na osobę w lokalach mieszkalnych ze wspólną kuchnią i 8 m 2 na osobę w lokalach mieszkalnych z kuchnią na prawach wyłączności. Osoby, które w dniu wejścia w życie nowej uchwały zajmują lokale mieszkalne na podstawie prawomocnego przydziału, zachowują prawo do poprzednich norm lokalowych tzn. 10 m 2 na osobę. Interpelacje zgłosili: radny Mikołaj Michalski w sprawie mieszkaniowej, radny Władysław Szymczak w sprawie honorowania zarządzeń przewodniczących prezydiów DRN w wypadku zmian na stanowiskach i radny Zygmunt Andrzejewski w sprawie szpecenia miasta afiszami i plakatami. Odpowiedzi udzielali: przewodniczący Prezydium Franciszek Frąckowiak, zastępca przewodniczącego Stefan Marzec i kierownik Wydziału Spraw Lokalowych Gerard Kosa.

W dniu 16 grudnia 1960 roku o godz. 10,00 radny Marian Paluchowski otworzył obrady XX Sesji Rady Narodowej m. Poznania, poświęconej rozpatrzeniu sytuacji w dziedzinie oświaty i szkolnictwa w Poznaniu. Sekretarzem sesji wybrano radną Wandę Dąbrowską. Na wniosek radnego Józefa Wodarza przyjęto protokół z XIX Sesji. Referat pL Sytuacja w dziedzinie oświaty i szkolnictwa na terenie m, Foznania oraz wnioski Z niej wypływające wygłosił przewodniczący Prezydium Rady N arodowej m. Poznania, Franciszek Frąckowiak. Przewodniczący omówił na wstępie wyczerpująco osiągnięcia ostatnich lat, a następnie przeszedł do pięcioletniego planu rozwoju szkolnictwa poznańskiego na lata 1961-1965. Plan ten przewiduje zbudowanie około 100 budynków szkolnych, a w tym 13 obiektów wychowania przedszkolnego z łączną liczbą 52 izb (nowe budynki pomieszczą przeszło 1500 dzieci, co będzie stanowiło około 20% dzieci w wieku przedszkolnym), 37 obiektów dla szkolnictwa podstawowego o łącznej liczbie 502 izb lekcyjnych. Przeciętne obciążenie jednej izby szkolnej zmniejszy się do 45 uczniów. Plan inwestycji w dziedzinie szkolnictwa średniego ogólnokształcącego obejmie 5 obiektów z łączną liczbą 75 izb lekcyjnych, które pomieszczą dodatkowo około 3000 uczniów. W ten sposób około 7000 absolwentów, którzy rokrocznie opuszczać będą szkoły podstawowe, będzie miało możliwość dalszego kształcenia się. Plan inwestycyjny w dziedzinie szkolnictwa zawodowego zmierza do rozbudowy sieci zasadniczych szkół zawodowych, szkół przyzakładowych i dokształcających. Zamierzenia te są zgodne z dezyderatami poznańskich zakładów pracy i organów zatrudnienia. W szczególności chodzi o rozwój szkół przyzakładowych przy większych zakładach pracy, szkół międzyzakładowych dla mniejszych zakładów pracy, szkół dla pracujących i innych.

Sprawozdania

Przewidywana liczba młodzieży w wieku 14-18 lat wyniesie w roku 1965 przeszło 38 000, w tym blisko 50% dziewcząt, stąd plan obejmuje również rozwój szkół zawodowych dla dziewcząt. Z kolei przewodniczący Prezydium przeszedł do zreferowania sytuacji w zakresie kadr nauczycielskich. Obecnie we wszystkich placówkach podlegających Inspektoratowi Oświaty czynnych jest wraz z wychowawczyniami przedszkoli 1948 etatowych nauczycieli i wychowawców. Są to z reguły osoby w pełni kwalifikowane, przy czym w szkolnictwie podstawowym 22,9% nauczycieli ma wykształcenie niepełne wyższe, a 24,4% - wyższe. Ogólnie istnieje wprawdzie nadmiar sił nauczycielskich, brakuje jednak nauczycieli -specjalistów niektórych przedmiotów, jak: fizyka, matematyka, prace ręczne, rysunki i śpiew. Dużo miejsca poświęcił przewodniczący Prezydium udziałowi szkół w akcji na rzecz Społecznego Funduszu Budowy Szkół, w obchodach Tysiąclecia, zadrzewiania miasta i opieki nad parkami i zieleńcami oraz wyposażenia szkół w warsztaty. Przed przerwą, kiedy przewodniczący Prezydium, FI. Frąckowiak, zakończył czytanie referatu, na salę obrad weszła delegacja młodzieży szkolnej, która w imieniu dzieci poznańskich uczących się w nowych szkołach złożyła Radzie serdeczne podziękowanie za dotychczasową opiekę i życzyła owocnych obrad dla dobra miasta. Delegacji dziatwy zgotowano serdeczne przyjęcie. Po przerwie głos zabrał przewodniczący Komisji Oświaty, radny Jerzy Kośmider, który wygłosił koreferat.

Jako pierwszy w dyskusji głos zabrał kurator okręgu szkolnego, Jan Stoiński.

W imieniu ministra oświaty przeprosił on Radę za jego nieobecność na obradach i przekazał Radzie serdeczne życzenia owocnych obrad. "Jako przedstawiciel resortu oświaty na terenie województwa i miasta Poznania - powiedział Jan Stoiński - chciałbym Wysokiej Radzie i Prezydium złożyć w imieniu wszystkich moich koleżanek i kolegów i całej administracji Kuratorium i Inspektoratu podziękowanie za troskę, jaką okazuje dla spraw oświaty. Dwie sesje poświęcone sprawom oświaty dają dowód prawdziwego zrozumienia dla wysokiej roli tego wielkiego zagadnienia" . Kurator Stoiński omówił następnie kilka spraw związanych z dalszym rozwojem szkolnictwa, a wśród nich wyniki reorganizacji szkolnictwa, przeprowadzonej w kwietniu 1958 roku i niektóre problemy szkolnictwa zawodowego. Radny Marian Kopeć zwrócił w swoim wystąpieniu uwagę na nie dość jasne rozgraniczenie kompetencji na terenie szkoły. Obok tego poruszył on zagadnienie stabilizacji kadry nauczycielskiej, mieszkań dla nauczycieli i szkolnictwa artystycznego. Marian Kopeć postawił wniosek o wybudowanie w planie 5-letnim odrębnego budynku dla szkolnictwa artystycznego. Wówczas szkolnictwo artystyczne mogłoby oddać szkolnictwu podstawowemu budynki przy ul. Głogowskiej i Zwierzynieckiej. Radny Jan Brygier w obszernym wystąpieniu poruszył problemy młodzieży, która kończy szkoły podstawowe, a z braku miejsca w liceach ogólnokształcących i szkołach zawodowych nie może się dalej kształcić. Radny Karol Jawiński ustosunkował się do niektórych spraw zawartych w referacie przewodniczącego Prezydium. Radny Jan Nalepka poruszył problem młodzieży spoza Poznania, która uczy się w szkołach zawodowych i specjalnych. W obecnych bursach jest bardzo ciasno. W planie pięcioletnim projektuje się zbudowanie dwu nowych burs. Nie rozładują one trudnej sytuacji. "Wartoby się zastanowić - mówił radny Nalepka - czy nie wznowić działalności Towarzystwa Burs i Stypendiów. Są w naszymmieście ludzie ofiarni, którzy w ramach tego towarzystwa mogliby wiele pomóc uczącej się młodzieży z woj ewództwa poznańskiego". N a zakończenie radny N alepka zaproponował wysłanie telegramu z życzeniami do Zjazdu Nauczycielstwa Polskiego. Propozycję przyjęto oklaskami.

Radny Władysław Szymczak zajął się sprawami przysposobienia zawodowego i stwierdził, że panuje nadal wśród kierowników zakładów pracy pewna niefrasobliwość. Nie kwapią się oni do organizowania przyzakładowych szkół zawodowych. Dobrze jest ta sprawa rozwiązana w Zakładach H. Cegielskiego, gdzie bez budowania specjalnego budynku, po prostu przez ścieśnienie biur, wygospodarowano miejsce na pokoje lekcyjne i dzięki temu do szkoły uczęszcza 240 uczniów. Radny Szymczak postawił pod koniec swego wystąpienia wniosek o ustanowienie w Poznaniu stanowiska wicekuratora. Radny Zygmunt J esionowski poświęcił swoje wystąpienie scharakteryzowaniu trudnej pracy nauczyciela. "W tej sytuacji my, nauczyciele - mówił radny J esionowski - szukamy sojuszników, którzy by nam pomogli. Szukamy ich w rodzinach uczniów, organizacjach młodzieżowych i wśród twórców i pracowników kultury". Radny J esionowski z żalem stwierdził, że niestety jeśli chodzi o wychowanie w duchu postępowym, rodzina w wielu wypadkach nie jest sojusznikiem nauczyciela. Organizacje młodzieżowe działające w szkołach cierpią na zasadniczy brak: kadry instruktorskiej. Kilka spraw dotyczących szkolnictwa w dzielnicy J eżyce i Wilda poruszyli: przewodnicząca Prezudium DRN - Jeżyce Władysława Klawitter i radny DRN - Wilda Franciszek Świątek. Radny Leon Osowski, solidaryzując się z wystąpieniem radnego J. Brygiera, wyraził zadowolenie z tego, że w programie budowy szkół zawodowych przewidziano także zbudowanie szkoły ogrodniczo-rolniczej. Przedstawiciel KM ZMS Ryszard Witkowski podkreślił z naciskiem, że problemy pracy wśród młodzieży szkolnej znajdują się w centrum uwagi ZMS. Jako ostatni zabrali głos: radny Czesław Kołodziejczak i inspektor szkolny Hubert Kien. Z kolei radny Karol J awiński odczytał zredagowany przez komisję wnioskową projekt uchwały. W dyskusji nad projektem głos zabierali: Czesław Kołodziejczak i Marian Kopeć. Po dyskusji podjęto jednomyślnie uchwałę, w której stwierdza się m. in., że za najważniejsze w programie działania Prezydium Rady Narodowej i organów I i II instancji do spraw administracji szkolnej uważa się: a) w dziedzinie szkolnictwa podstawowego: przygotowanie kadr do zamierzonej reformy ustroju szkolnego, wyposażenie szkół podstawowych w odpowiednie pracownie i urządzenia celem zwiększenia stopnia politechnizacji, podjęcie starań o wprowadzenie na obszarze m. Poznania eksperymentalnych szkół 8-klasowych, b) w dziedzinie szkolnictwa średniego i zawodowego: wprowadzenie do programów szkół omawiania nowych osiągnięć w dziedzinie nauki i techniki, organizowanie w szkołach średnich i zawodowych prac użytecznych dla szkoły lub środowiska, popularyzowanie wśród uczniów właściwego stosunku do pracy fizycznej, rozwijanie takich kierunków szkolenia zawodowego, które są zgodne z potrzebami ekonomicznymi gospodarki naszego rejonu. U chwała nakłada na Prezydium RN obowiązek dopilnowania, aby w zakresie spraw organizacyjnych właściwe organy zwróciły szczególną uwagę na utworzenie w Kuratorium lub Inspektoracie Oświaty oddzielnej komórki do spraw ekonomicznych szkolnictwa ogólnokształcącego i zawodowego. Zasady postępowania w polityce inwestycyjnej szkolnictwa powinny polegać na organizowaniu szkół zawodowych przyzakładowych przez wyzyskiwanie na te cele pomieszczeń przedsiębiorstw i zakładów pracy, zapewnieniu rytmicznej realizacji planów budownictwa

8 Kronika Miasta Poznania

Sprawozdania

szkół oraz zobowiązaniu Prezydium Rady Narodowej m. Poznania do zabezpieczenia nauczycielom odpowiedniej ilości izb mieszkalnych. W końcu zobowiązuje się Prezydium Rady Narodowej m. Poznania do ustanowienia stanowiska zastępcy kuratora dla spraw szkolnictwa na terenie m. Poznania przy Kuratorium Okręgu Szkolnego Poznańskiego wspólnego dla Prezydium WRN oraz Prezydium RN m. Poznania.

Ponieważ sprawozdanie z działalności Prezydium Rady za okres od l. VII.

do 30. XI. 1960 r. i sprawozdanie z wykonania uchwał doręczone zostało radnym w terminie wcześniejszym, odstąpiono od odczytania ich na sesji, i przegłosowano przyjęcie obu sprawozdań.W punkcie dotyczącym zmian dokonanych w budżecie miasta w okresie od 1. IX do 10. XII zabrał głos radny Jan Brygier, który przypomniał Radzie, że na jednej z sesji bezskutecznie domagał się przeznaczenia 500 tys. złotych na doprowadzenie wodociągu do Osiedla Skorupki, w którym mieszka 2,5 tys. ludzi. O taką kwotę można było zmniejszyć inwestycje na Starym Rynku. Rada nie zgodziła się na to. Teraz okazuje się, że z 5 milionów złotych, jakie przyznano dodatkowo na odbudowę Starego Rynku, 700 tysięcy nie będzie wyzyskane, a zainstalowanie wody na osiedlu przeciągnie się o cały rok. N a wniosek przewodniczącego Rada przyjęła dokonanie zmiany w budżecie do wiadomości. Kierownik Wydziału Finansowego Leon Stajkowski uzasadnił konieczność podjęcia uchwały w sprawie zwiększenia dochodów i wydatków w budżecie jednostkowym m. Poznania na rok 1960 o 6 820 000 zł po stronie dochodów i o analogiczną kwotę po stronie rozchodów. "Jak z dotychczasowego przebiegu wykonania budżetu wynika - - mówił L. Stajkowski - zachodzi potrzeba zwiększenia niektórych pozycji w jednostkowym budżecie miasta, które zaniżone zostały przy ustalaniu budżetu". L. Stajkowski oświadczył, że dofinansowania wymagają w szczególności kredyty budżetowe na remonty kapitalne i oświetlenie ulic, na finansowanie teatrów i instytucji muzycznych oraz na lecznictwo. Ponadto zachodzi potrzeba sfinansowania przedsiębiorstwom terenowym niedoborów własnych środków obrotowych, powstałych w wyniku przeliczenia zapasów, normatywów i pasywów stałych po wprowadzonej z dniem l lipca 1960 roku zmianie cen zbytu artykułów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych. Zwiększone wydatki znajdują pokrycie w ponadplanowych dochodach z tytułu wpłat z zysku oraz nadwyżek środków obrotowych, odprowadzonych przez niektóre przedsiębiorstwa terenowe po przeliczeniu zapasów materiałów objętych zmianą cen. Suma nadwyżek środków obrotowych przekazanych przez te przedsiębiorstwa do budżetu wyniosła l 786 000 zł, natomiast suma niedoborów środków obrotowych wykazanych przez pozostałe przedsiębiorstwa wynosi 827 000 zł. O kwotę różnicy pomiędzy nadwyżkami a niedoborami środków obrotowych, to jest o sumę 959 000 zł, zwiększa się rezerwę jednostkowego budżetu miasta na rok 1961. Uchwała podjęta została jednomyślnie. Po wyjaśnieniach kierownika Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Kazimierza Górnego, jednomyślnie podjęta została uchwała w sprawie zakresu stosowania ulg i zwolnień od opłat za przewozy osobowe środkami komunikacji miejskiej, a po zreferowaniu sprawy przez kierownika Wydziału Zdrowia dra Jerzego Kozickiego uchwała w sprawie korekty planu gospodarczego Zarządu Aptek m. Poznania. Rada przyjęła także do wiadomości informacje o zmianach na stanowiskach kierowniczych w Prezydium. Interpelacje zgłosili: radny Anatol Gawrych - Laudański w sprawie wybrukowania ulicy Grodziskiej i kanalizacji od ul. Szamarzewskiego do Dąbrowskiego; radny Karol J awiński w sprawie Liceum nr 5 przy ul. Przemysłowej i placu budowlanego pod budowę nowej szkoły przy ul. Czesława nr 7/8; radna Jadwiga Eichlerowa w sprawie dokooptowania członka Komisji Kultury do powstałej Komisji Zakupów Dzieł Sztuki Plastycznej; radny Ryszard Witkowski w sprawie wybudowania chodników na Dębcu, za torami przy ul. Głogowskiej i na ul. Tynieckiej; radny Stanisław Szymkowiak w sprawie zalewania chodnika przez wodę podskórną przy ul. Fabrycznej i radny Józef Wodarz w sprawie oświetlenia ulicy Mylnej. Na tym porządek dzienny wyczerpano i o godzinie 17.40 przewodniczący sesji, radny Marian Paluchowski, zamknął obrady.

Ostatnia, XXI Sesja Rady Narodowej miasta Poznania w kadencji rad narodowych 1958-1960, odbyła się 24 stycznia 1961 roku, pod przewodnictwem radnego Mariana Paluchowskiego. Sekretarzem sesji wybrano radną Wandę Dąbrowską.

Referat sprawozdawczy z wykonania zadań pięcioletniego planu gospodarczego, ze szczególnym uwzględnieniem kadencji Rady Narodowej m. Poznania w latach 1958-1960, oraz najważniejszych zadań gospodarczych rady w planie pięcioletnim na lata 1961-1965 wygłosił przewodniczący Prezydium RN Franciszek Frąckowiak. Przewodniczący Prezydium RN podsumował w nim osiągnięcia gospodarki miejskiej w latach 1958-1960 i przemysłu terenowego w pięciolatce 1956-1960. Ważnym akcentem sprawozdania był fakt, że wszystkie zasadnicze postulaty programu wyborczego z roku 1958 zostały pomyślnie przez radę wykonane. N a zakończenie swego sprawozdania, po nakreśleniu najważniejszych zadań rady na lata 1961-1965. przewodniczący Prezydium złożył podziękowanie wszystkim radnym, członkom komisji, kierownikom wydziałów, pracownikom aparatu wykonawczego rady, członkom rad robotniczych i zakładowych poznańskich fabryk oraz tym wszystkim, którzy nie szczędząc trudu, przyczynili się do rozwoju miasta. Osobne podziękowanie złożył przewodniczący Prezydium, Wojewódzkiemu i Miejskiemu Komitetowi Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W dyskusji, jaka rozpoczęła się po referacie sprawozdawczym, głos zabrali radni: Jan Zaus w imieniu Komisji Budownictwa, Tadeusz Kraszewski w imieniu Komisji Kultury, Edmund Zywert w imieniu klubu radnych PZPR, Czesław Kołodziejczak w imieniu Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, Stanisław Andrzejewski w imieniu Komisji Zdrowia, Dobromir Osiński w imieniu klubu radnych SD, Stanisław Szymkowiak w imieniu Komisji Zatrudnienia i Opieki Społecznej, Jan Nalepka w imieniu klubu radnych ZSL, Jan Brygier, Bolesław Drogomirecki w imieniu Komisji Budżetu i Planu, Łucjan Leracz w imieniu Komisji Handlu, Zygmunt Łabędzki w imieniu Komisji Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego, Jadwiga Eichlerowa i Leon Osowski w imieniu Komisji Rolnictwa. Wszyscy dyskutanci, nie szczędząc słów uznania za wysiłek rady w latach 1958-1961, bilansowali jednocześnie dorobek komisji rady i z poczuciem odpowiedzialności za dalszy rozwój miasta wskazywali na najważniejsze, najbardziej palące sprawy, jakie będzie musiała rozstrzygać nowa rada.. Obrady sesji były trzykrotnie przerywane wizytami delegacji dziatwy szkolnej ze szkół z dzielnicy Jeżyce, Liceum im. Dąbrówki i Szkoły nr 39 im. Marchlewskiego. Delegacje te wiązankami kwiatów dziękowały radnym za opiekę i nowe szkoły. Z kolei przewodniczący sesji zarządził głosowanie nad projektami uchwal: o ustaleniu liczby członków dzielnicowych rad narodowych w Poznaniu, o powo

Sprawozdanialaniu dzielnicowych komisji wyborczych dla przeprowadzenia wyborów do DRN, o powołaniu Okręgowej Komisji Wyborczej dla przeprowadzenia wyborów do Sejmu PRL i o przedłużeniu kadencji komitetów blokowych. Wszystkie uchwały powzięte zostały jednomyślnie. U chwala określająca liczbę członków dzielnicowych rad narodowych na kadencję w latach 1961-1963 ustaliła, że w dzielnicowych radach narodowych zasiadać będzie: Stare Miasto - 60 radnych, Nowe Miasto - 50 radnych, Wilda - 60 radnych, Grunwald - 60 radnych i Jeżyce - 60 radnych. U chwała następna powołała 5 dzielnicowych komisji wyborczych dla przeprowadzenia wyborów do DRN, w skład których weszło 60 obywateli miasta Poznania. Na przewodniczących komisji wyborczych powołano: Edwarda Piaskowskiego - st.

inspektora Państwowej Inspekcji Handlowej (Stare Miasto), Edmunda Grześkowiaka - dyrektora Poznańskich Zakładów Koncentratów Spożywczych (Nowe Miasto), Edwarda Chmielewskiego - zastępcę dyrektora Zasadniczej Szkoły Kolejowej (Wilda), Wiktora Walczaka (Grunwald), Edwarda Krawczyka - przewodniczącego Zarządu Okręgu Związku Zawodowego Pracowników Odzieżowych (Jeżyce).

Do Okręgowej Komisji Wyborczej dla przeprowadzenia wyborów do Sejmu PRL powołano: na przewodniczącego - - Jerzego Tuszyńskiego, na zastępcę - Stanisława Wałęsę, na sekretarza - Edmunda Hej na, na członków: Janusza Bochniaka, Edmunda Czyża, Marię Haciuk, Wiesława Hyżaka, Czesława Kurca, Romana Kłodowskiego, Jarosława Kwaśniewskiego, Klarę Przybylińską i Władysława Wróblewicza. Ostatnia uchwała przedłużyła kadencje komitetów blokowych w mieście do 31 grudnia 1961 roku.

Zapytania i wolne wnioski zgłosili radni: Leon Osowski w sprawie przemianowania ulicy Kwiatowej, Leon Chudziński w sprawie oświetlenia Rynku Łazarskiego, Feliks Taborski w sprawie ważności kart tramwajowych, Wanda Dąbrowska w sprawie ogrzewanych wagonów tramwajowych na linii 16. Wyjaśnień udzielali: zastępca przewodniczącego Prezydium, Stefan Marzec i sekretarz Prezydium, Czesław Adamski.

Przewodniczący sesji, radny Marian Paluchowski, podziękował serdecznie radnym za przestrzeganie w ciągu całej kadencji dyscypliny obrad, a przewodniczącemu Prezydium Franciszkowi Frąckowiakowi za doskonałą organizację wszystkich 21 sesji. Na tym obrady zakończono.

Alanan Genowefiak

WYDARZENIA W POZNANIU W ROKU 1960

Część I STYCZEŃ 8. I. Podczas koncertu symfonicznego w auli UAM wykonano po raz pierwszy w Polsce Oratorium Jana Sebastiana Bacha.

9. I. W lokalach Centralnego Biura Wystaw Artystycznych otwarto wystawę pt. "Wnętrze i grafika" . II. I. Uroczyste posiedzenie naukowe w Sali Czerwonej pałacu Działyńskich z okazji 130-lecia działalności wydawniczej Biblioteki Kórnickiej. 13. I. Wystawa rysunków czeskiego karykaturzysty Adolfa Hoffmeistra w Klubie MPiK.

14. I. w poznańskich zakładach pracy odbywały się masówki protestacyjne przeciwko faszystowskim ekscesom w Niemczech Zachodnich. 20. I. w Teatrze Nowym polska prapremiera komedii czeskich autorów - Voskoveca i Wericha pt. Osioł i cień.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony problematyce współczesnego Poznania 1961.01/03 R.29 Nr1 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry