WYSTAWY KSIĄŻKI I PRASY Ważną rolę w propagowaniu dobrej książki odgrywają wystawy.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym miasta Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1950.06 R.23 Nr2

W r. 1949 zorganizowano 3 wystawy książki i prasy: l. Wystawę Książki Czechosłowackiej w Muzeum Harodowym 2. W ramach Tygodnia Książki i Prasy 3. W Miesiącu Pogłębienia Przyjaźni Polsko- Radzieckiej - Wystawę Książki i Prasy Radzieckiej, Wystawy zwiedziło 15.922 osoby. W czaSIe trwania Wystaw wygłoszono 108 pogadanek, W I. 1950 zorganizowano w ramach Tygcdnia Oświaty, Książki I Prasy wystawę poświęconą następującej tematyce: l. Polscy pisarze postępowi, 2. N arody świata w walce o pokój, 3. Biblioteka Przodowników i Racjonalizatorów Pracy, 4. Wkraczamy w ó-Ietni Plan, 5. Planowanie i osiągnięcia Związku Radzieckiego, 6. Z dziejów książki, 7. Literatura dziecięca.

Ogółem wystawę zwiedziło 7.816 osób, w tym 102 wycieczki z 54 szkół i zakładów pracy. Wygłoszono przy tej sposobności pogadanki na tematy: l. Publiczne biblioteki miejskie w służbie pokoju. 2. Książka dla mas i sieć biblioteczna miasta Poznania w planie 6-letnim, 3. Historia książki,

REALIZUJEMY 6-LETNI PLAN SIECI BIBLIOTECZNEJ

Opracowany został 6-letni plan sieci bibliotecznej, w którym przewiduje się 100 Punktów Bibliotecznych, 15 Wypożyczalni, 10 Filii. Księgozbiory wzrosną do 500 tys. tomów. Filie biblioteczne przewidziane są dla następujących dzielnic: Jeżyce, Łazarz-Górczyn, Dębieć, Junikowo, Krzyżowniki, Wilda, Osiedle Warszawskie, Zegrze. W bieżącym roku zcrganizowano już filie biblioteczne dla dzielnicy Główna i Starołęka, Wypożyczalnie uruchomi się tak dla dzieci jak i dla dorosłych w następujących rejonach: Krzesiny, Fabianowo, Antonin, Sródka, Winogrady, Winiary, Błonie Grunwaldzkie, Ławica, Naramowice, Poddany, Dotychczas uruchomiono wypożyczalnie w rejonach: cięcą - Łazarz, Szczepankowo. W ramach 6-letniego planu przewiduje się również odbudowę i rozbudowę Publicznej Biblioteki Miejskiej przy Placu Wolności. Dokona SIę rekonstrukcji gmachu dawniejszej Biblioteki Raczyńskich. W ramach planu 6-letniego przewiduje się translokację Biblioteki Głównej do nowoodbudowanego gmachu, opracowanie dokładnego informatora bibliotecznego i wydanie drukowanych katalogów zbiorów w szczególności w następujących kierunkach: l. szerzenia czytelnictwa wśród robotników, młodzieży i dzieci robotników, 2. zwalczania analfabetyzmu przez tworzenie zespołów dobrego czytania i punktów bibliotecznych dla absolwentów z kursów dla analfabetów, 3. zwiększenia poczytności wśród szerokich mas literatury marksistowsko-leninowsko-stalinowskiej i popularno-naukowej w celu podniesienia świadomości i wyrobienia politycznego oraz poziomu i wiedzy fachowej ludu pracującego, 4. tworzenia specjalnie dobranych księgozbiorów, małych biblioteczek dla racjonalizatorów i przodowników pracy poznańskich fabryk i zakładów pracy, 5. propagowania i szerzenia literatury radzieckiej - w celu poznania życia i osiągnięć wielkiego Kraju Rad, co pogłębi przyjaźń polsko - radziecką. W planie 6-letnim zwrócono też uwagę na kształcenie nowych kadr bibliotekarzy, Pracownicy Publicznej Biblioteki Miejskiej im. Raczyńskich w Po znaniu zebrani na miesięcznej naradzie usprawniającej w dniu 15 marca 1950 I. w odpowiedzi na apel górnika Markiewki, wzywający do długofalowego współzawodnictwa i na wezwanie Biblioteki Publicznej miasta Warszawy, uchwalili: kontynuować rozpoczęte w miesiącu lutym 1950 I. przez pracowników Wypożyczalni Nr 3 długofalowe współzawodnictwo pracy - indywidualne - pomiędzy wszystkimi pracownikami Biblioteki i zespołowe między działami, filiami i wypożyczalniami. Pracownicy Publicznej Biblioteki Miejskiej w Poznaniu, z pełną świadomością ciążącego na nich obowiązku szerzenia oświaty i kultury socjalistycznej wśród szerokich mas pracujących, w codziennej swej pracy zobowiązali się do przedterminowego wykonania 6-łetniego planu organizacji sieci bibliotecznej miasta Poznania. W okresie kontynuowania współzawodnictwa pracy bibliotekarze Publicznej Biblioteki Miejskiej w Poznaniu zobowiązali się do usilnej pracy nad własnym wykształceniem ideologicznym i pogłębianiem wyrobienia politycznego. Pomoże im to, wspólnie z klasą robotniczą budować podwaliny szczęśliwszego jutra Polski Socjalistycznej, wal czyć c zwycięstwo pokoju na świecie.

WYDZIAŁ KULTURY PREZYDIUM M. R. N.

W AKCJI UPOWSZECHNIANIA KULTURY

W zaplanowanej na II kwartał przez Wydział Kultury akcji upowszechnieniowej, ciekawym eksperymentem była impreza p. n. , ,Przygoda z książką" w wykonaniu I Akademickiego Zespołu Świetlicowego, złożonego z amatorów-recytatorów, studentów wyższych uczelni poznańskich. Bezinteresownej pomocy w przygotowaniu imprezy pod względem reżyserskim i interpretacyjnym udzielił młodym adeptom sztuki żywego słowa, Tad. Muskat, reż. Państw. Teatru Polskiego w Poznaniu. Program składał się z recytacji wybranych urywków prozy polskiej i obcej w następującym zestawieniu: fragmenty z "Samsona" K. Brandysa, "Rzeki posępnej*' W. Szyszkowa, "Kłopotów babuni" B. Prusa, "Ludzi Bezdomnych" St. Żeromskiego oraz humoreski J. Tuwima "Ślusarz". Wykonawcy - amatorzy wywiązali się z zadania nadzwyczaj dobrze jeśli wziąć pod uwagę, że dla większości z nich tego rodzaju występ był debiutem. Doskonałe opanowanie pamięciowe recytowanych tekstów, umiejętne operowanie głosem i dobra interpretacja tekstów były ich niewątpliwym sukcesem i świadczą o zdolnościach, które winny zwrócić uwagę sfer teatralnych. Omawiana impreza miała na celu zbliżenie robotników do książki.

Zorganizowana na mniejszych świetlicach, dawała wykonawcom możność nawiązania bezpośredniego kontaktu ze słuchaczami. Toteż zrezygnowano z dotychczas przyjętego sposobu wygłaszania recytacji z estrady - wykonawców i audytorium połączył wspólny krąg: studenci zajęli miejsca między słuchaczami i nadali programowi styl bardzo bezpośredni - gawędziarski. Objaśniali recytowane utwory, podawali szczegóły biograficzne z życia autorów, charakteryzowali ich twórczość. N owa ta forma stwarzająca atmosferę serdeczności winna być na świetlicach rozpowszechniana, gdyż najlepiej zbliża wykonawców do słuchaczy, pozwala nawiązać bliski kontakt i daje możność swobodnej wymiany zdań. Imprezę wystawiono w następujących świetlicach: Warsztaty Sprzętu Mechanicznego, Wiepofana, Herkules, Państw. Zakłady Zbożowe, F-a H. Żak, Maggi, St. Stempniewicz, Centrala Rybna, Zakłady Sprzętu Transportowego, Fabryka Papieru" Malta", Pebeco, Goplana, Zakłady Przemysłu Drzewnego, Wydział Ogrodów i Lasów M. R. N.

ska, W. Węsław, M. Plewacki, W. Przybylski, T. Zaliwski.

Przebieg święta mas pracujących, Pierwszy Maj, miał na terenie Poznania charakter bardzo uroczysty. Wydział Kultury w ramach tegoż zorganizował dla świetlic robotniczych wystawienie montażu p. t. "Pieśń Majowa" opracowanego przez J. Karpińskiego. Wykonawcami byli artyści Państw. Teaitru Polskiego: Br. Frejtażanka, K. Brusikiewicz, St. Mroczkowski, J. Pietraszkiewicz, Z. Salaburski, A. Sawin oraz członkowie I. Akad. Zespołu Świetlicowego, Całość programu urozmaiciły tańce w wykonaniu T. Kujawy i W. Grucy. Montaż zobrazował walkę klasy robotniczej od jej zarania, pokazał jak walka potężniała i ogarniała coraz szerszy krąg ludzi gotowych do wszelkich poświęceń, ufnie patrzących w sztandar wolności, aż do dni dzisiejszych, dni zwycięstwa, jednoczących wszystkich w jeden sojusz robotniczo-ichłopski pod hasłami socjalizmu. W okresie od 20. 4.- 8, 5. 50 wystawiono montaż w 15 świetlicach robotniczych. Montaż obejrzało około 9.000 widzów,

Przedstawienia w "Stomilu" i "Zakł. im. Stalina" miały szczególnie uroczysty charakter, gdyż zostały włączone do programu centralnych akademii robotniczych, w których wzięli udział również przedstawiciele rządu.

Imprezą świetlicową o charakterze wybitnie rozrywkowym był montaż słowno-tauzyczny p. n. "Śmiech to zdrowie" w reżyserii T. Muskała, Na program montażu złożyły się dowcipne skecze, satyryczne monologi, piosenki, podkreślające w dowcipnej formie problemy dnia codziennego: walkę z pasożytnictwem, bumelanctwem, panikarstwem itp. Poszczególne fragmenty wykonali: A. Zasadzianka, M. Życzkowska, K, Brusikiewicz, J. Chodacki, W. Jawis, A. Witkowski - akompaniował Wł. Radny. Na podkreślenie zasługują efektowne tańce w wykonaniu L. Łakomówny i W. Grucy - zwłaszcza taniec ,.Pokój", który przemówił do widzów swoją symboliką i pomysłowymi ewolucjami. miasta i zorganizował dla szkół peryferyjnych imprezę p. t. "Od bajki do bajki" w wykonaniu Zespołu Żywego Słowa Czytelnika. Wystawiono ją w 8 szkołach i widziało ją około 1.000 dzieci.

Pora wiosenna I sprzYjająca pogoda dały Wydziałowi Kultury nowe możliwości w akcji upowszechnieniowej. Główne miejsce zajmują tutaj koncerty niedzielne w parkach miejskich. Wykonawcami były orkiestry amatorskie Zw. Zaw. Pocztowców, Kolejarzy, Zakł. Siły Światła i Wody oraz Symfoniczna Orkiestra Objazdowa Tow.

Filharmonii Robotniczej. Programy koncertów opracowywano pod kątem dydaktycznym - jednakże brak odpowiedniego rozpisanego materiału nutowego na orkiestry dęte, uniemożliwia w dużym stopniu nadanie im charakteru bardziej umuzykalniaj ącego. Starania Wydziału idą w kierunku zapobieżenia tym brakom, trudności jednak są duże. Imprezami dotychczas niespotykanymi w Poznaniu, a które z miejsca znalazły całe rzesze zwolenników, stały się zabawy ludowe nad jez. Rusałką. N a program festynów składały się koncerty, występy wokalne, recytatorskie, taneczne w wykonaniu artystów zawodowych i przede wszystkim zespołów amatorskich, świetlicowych. Zabawy kończyły się ogólnymi. tańcami publiczności przy dźwiękach muzyki jazzowej. Takich zabaw Poznań jeszcze nie miał - toteż przeciętna frekwencja wynosiła około 10.000 widzów i uczestników. Sumując prace i poczynania Wydziału Kultury za I półrocze 50 I.

zamknąć je możemy cyfrą 95 imprez wzgl. przedstawień, które obejrzało 107,000 widzów.