KRONIKA MIASTA POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr4

Czas czytania: ok. 1 min.

Podobnie, jak część drewniana, ściana zewnętrzna naszej kondygnacja jest nieco ukośna tak, że całość zwęża się ku górze 3 ). Zastosowanie haków drewnianych, mających przeciwdziałać możliwości rozsunięcia się skrzyń, jest typowe dla staropolskiego budownictwa obronnego. O ile jednak w wypadkach budowania wałów o wyłącznie drewniano-ziemnej konstrukcji, jak np. w Gnieźnie 4 ) i Santoku 5 ), zostaje wzniesiona tylko jedna warstwa z takimi dylami poprzecznymi hakowato zakollczonymi, to w Poznaniu stwierdzono ich 5 ponad sobą, a może było ich nawet 7. Z tą kondygnacją kamienno-drewnianą, pierwotnie zapewne wysokąlO' 'w ",

"I

____"";:;;.7."'-.

, J

"'I. -

..¥"_ ,

-'.>1: ',

Ryc. 4. Widok części drewnianej kondygnacji wału. Po prawej stronie widoczny jej fundament zbudowany z okrąglaków.

3) Budowanie wałów obronnych o ścianach nie ściśle pionowych, lecz nieco ukośnych stwierdzono również w Gnieźnie, gdzie odkryto wał drewniany u podstawy szeroki 12 m i stopniowo zwężający się ku górze. 4) J. Kostrzewski, Gniezno pogańskie i wczesnohistoryczne, Dawna Sztuka, t. I, ryc. 14.

5) HrackmRnn i Unverzagt, Zantoch, Lipsk 1936, str. 97 i 134.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr4 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry