KRONIKA MIASTA POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr4

3. redakcja pierwszego w Polsce tygodnika przyrodniczego p. to "Przyroda i Przemysł", wychodzącego w Poznaniu w latach 185G-1858 i znakomicie ndagowanego przez .T. Zaborowskiego; niestety z wielką stratą dla dalszego popularyzowania nauk przyrodniczych w Wielkopolsce pismo to po trzyletnim zaledwie ist nieniu prze::;Łało wychodzić, niemal równocześnie ze śmiercią jego założyciela i pierwszego redaktora; 4. Wydział Nauk Przyrodzonych zawiązany w r. 1857 przez grupkę miłośników nauk przyrodniczych, z Felicjanem Sypniewskim na czele, przy Poznallskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk, którego organem były "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznall::;kiego" wychodzące w Poznaniu od r. lRIiO do 1928, a wreszcie, 5. pomimo niespełna siedmioletniej swej egzystencji, najpiękniejsze widoki rokująca Wyższa Szkoła Rolnicza im. Haliny w Żabikowie pod Poznaniem, istniejąca w latach L870-1R71i. Prócz tych instytucyj, będących niejako oficjalnymi (3,4) lub na pół oficjalnymi (1, 2. 5) ogniskami polskiego ruchu przyrodnicze/lO w \Vielkopolsce w czasach zaborczych, istniałr również instytucje lub redakcje, które obok SWy<::ll interesów zawodowych popierały również lub uwzględniały nie wiążące się wprawdzie ściśle z ich zadaniami nauki przyrodnicze. Do takich nieoficjalnych propagatorów nauk przyrodniczych należały Lokalne koła ziemiańskie, zwane Kasynami (n. p. Kasyno Raszkowskie, Kasyno GostYllskie założ. w r. 1835), Towarzystwo Przyjaciół Rolnictwa, Przemysłu i Oświaty, założone w 1'. 1828, Towarzystwo Zbieraczy Starożytności Krajowych w Szamotułach założone w r. 1840 i inne, oraz redakcje takich czasopism, jak Pszczelarz, wychodzące w Poznaniu (1850-1851), a następnie w Gnieźnie (1880-1882), Przegląd Leśniczy (Poznań, 187(i-HJ18), Boczniki Towarzystwa Łowczego w W. Ks. Poznańskim (Poznań, od r. 18(1), Hoczniki Walnego Zebrania Centralnego Towarzystwa Gospodarczego w W. Ks. Poznańskim jako dodatek do Ziemianina (od r. 189G), Roczniki Towarzystwa Holniczego i wiele innych. Przy tych oto ogniskach polskiego ruchu przyrodniczego, lub nawet zupełnie od nich niezależnie, powstawały w pierwszej połowie XIX wieku pierwsze prace przyrodnicze Polaków. Szcze