STANOWISKO KAZIMIERZA WIELKIEGO WOBEC POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr3

Czas czytania: ok. 2 min.

ski z uwagi na silną opozycję ł'ycerstwa wielkopolskiego do Kazimierza, na liczne zamieszki o podłożu politycznym, konfederacje rycerstwa, tłumione przez króla żelazną ręką. Ale byłoby to upraszczanie sobie obrazu, miasta mógł przecież król świetnie wyzyskać do przeciwstawienia właśnie buntującej się warstwie ziemian. A jednak w stosunku do Poznania niczego podobnego wykazać nie możemy. Zresztą nie ma żadnych danych ku temu, by król ten jakoś specjalnie niechętnie odnosił się do samej Vo'ielkopoIski jako takiej. Przecież obok Małopolski była Wielkopolska, ciężko wywalczona przez Łokietka, główną składową częścią państwa, podczas gdy inne zajęte były w chwili śmierci Łokietka przez wrogów lub innych książąt piastowskich. Nie mogło więc zależeć I\azimierzowi \Yielkiemu, wywodzącemu sit;) z linii kujawskiej Piastów, a po matce Jadwidze, córce Bolesława Pobożnego, również z linii wielkopolskiej, na ignorowaniu i upośledzaniu Wielkopolski. Cała jego zresztą działalność przeczy temu. \Vydaje przecież specjalne statuty dla \Vielkopolski, analogicznie do wiślickich dla Małopolski, popiera arcybiskupa gnieźnieńskiego i duchowieilstwo wielkopolskie, opierając się na nim w dużej mierze, faworyzuje wielkopolskie miasto I\alisz, tworzy nadnotecki pas fortyfikacyjny, umacnia przejścia przez \Vartę w I\ole, Koninie i Pyzdrach, buduje miasto Stawiszyn, lokuje na prawie niemieckim cały szereg miast wielkopolskich; nie ma prawie roku w ciągu jego panowania, by systematycznie nie przebywał dłuższy czas w Wielkopolsce. Traktuje w ogóle \Vielkopolskę prawie na równi z Małopolską, uważając ją za podstawową dzielnicę pailstwa. Nie tu więc trzeba szukać przyczyn niechęci do Poznania. W przeglądzie jednak działalności Kazimierza Wielkiego w \Vielkopolsce uderza nas jeden ważny szczegół natury geograficznej. Cała właściwie działalność grupuje siQ we wschodniej Wielkopolsce, Co odpowiada zupełnie dawnej dzielnicy kaliskiej.

Pozwolenia na lokację miast i wsi grupują się wyłącznie w dzielnicy kaliskiej; 27) cała działalność fortyfikacyjna i budowlana rów

27) O. Lange, Lokacja miast Wielkopolski właściwej, Lwów 1925 str. 25-27. W dzielnicy kaliskiej udzielił król pozwolenia na lokację dla 17 miast, podczas gdy w poznańskiej tylko dla Dolska i Czaplinka.

25lJ

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry