STANOWISKO KAZIMIERZA WIELKIEGO WOBEC POZNANIAsię w zbiorach Muzeum Wielkopolskiego. 18) Jest to dowód pietyzmu dla sławnego przodka ze strony ostatniego Piasta. Zbierając teraz wszystkie dane o działalności l\:azimierza Wielkiego w Poznaniu trzeba stwierdzić, wynikający z nich fakt, że król doskonale zdawał sobie sprawQ z ważności miasta jalw ośrodka większego okręgu dla swej polityki. Ale jak z działalności tej równocześnie wynika, dla rozwoju samego miasta właściwie nic nie zrobił. Poprzeć to trzeba jeszcze następującymi faktami negatywnymi: 1. Przez cały czas panowania swego nie wydał król ani jednego przywileju dla Poznania, nie poświadczył też jemu ani jednego dawnego przywileju. To już jest fakt mówiący sam za siebie, o ile zważymy, że wielka ilość miast polskich posiada od niego cały szereg ważnych i licznych przywilei. Nie szukając daleko, trzeba wskazać na Kalisz obdarowywany hojnie przez kl'ó1a. ]9) Z innych miast również i Wschowa. 20 ) 2. W zakresie handlu nie poczynił król żadnych kroków, by zapewnić Poznaniowi udział w handlu tranzytowym, nie przeprowadził pl'zez Poznai1 żadnych głównych dróg handlowych. Drogę łączącą Torui1 z Wrocławiem skierował na Kalisz. 1) \Vpl'awdzie Wrocławianie chętniej używali drogi na Poznaii, jako wygodniejszej, nie postarał się jednak król, by ją uprzywilejować a w Poznaniu nie stworzył prawa składu. 22) Pierwszych przywilejów handlowych doczekało się miasto dopiero za Ludwika węgierskiego. Za l'ządów I\azimierza Wielkiego miasto właściwie wegetuje handlowo. 3. Ruch budowlany, jaki objął specjalnie Małopolskę a który przyczynił się do nadania I\azimierzowi tytułu budowniczego Polski murowanej, nie objął zupełnie Poznania, poza wyżej wspom

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr3

Czas czytania: ok. 2 min.

18) Por. Gumowski M., Sarkofag grobowy Bolesława Chrobrego w katedrze poznańskiej. Muzeum Wielkopolskie, Rocznik II za rok 1924, Poznań 1926.

19) Por. mój artykuł: Kiedy Kalisz miał najRwietniejsze czasy.

Kurier Poznański Nr 137 z 25. III. 1938.

20) Wlkp. II. 1241, 1247, 1282.

21) Wlkp. II. 1289.

22) L. Koczy, Handel Poznania do połowy wieku XVI Poznań. 1930 str. 26.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry