TOMASZ PONCINO ARCHITEKT XVII WIEKUmuratora. Dalej dowiadujemy się, że w Hi52 r. jest już obywatelem m. Poznania, i że w kilka lat później wraca znowu do Warszawy, gdzie w roku W!1R mieni się kupcem - a już nie muratorem. Dalsze dokumenty potwierdzą naszkicowane tu dzieje.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr2

Przed przeniesieniem się do Poznania pracuje Tomasz PoncillO przy budowie dwu klasztornych kościołów. jednego w Łowiczu i drugiego w Lądzie. W Łowiczu buduje około lG50 r. kościół i klasztor P. P. Bernardynek. Przypisanie mu autorstwa tych budowli wynika z następujących danych: Pierwszym dOkumentem, który naprowadził na ślad tej pracy architektonicznej Poncina, jest zapis z dnia 23 kwietnia W52 r., w którym Poncino przedstawia Aleksandra Magnuskiego, kanonika gnieźnieńskiego, łowickiego i inowrocławskiego, jako swego plenipotenta i zastępcę prawnego w sprawie sądowej, wytoczonej Poncinowi przez Marcina Sadowskiego, kasztelana gostyńskiego... "ratione certarum praetensionum". W zapisie tym niestety nie podano, jakiego rodzaju były to pretensje, z jakiego pochodziły czasu i co było przedmiotem sporu. Mimo swej lakoniczności wiadomość ta okazazała się jednak bardzo cenna i pożyteczna. O Marcinie Sadowskim bowiem wiemy, że w roku W50 wzniósł swoim sumptem kościół i klasztor bernardynek łowickich. Z drugiej strony, z testamentu Tomasza Poncina wiadomo, że posiadał on w Łowiczu jakieś ogrody i place. Narzucające się przypuszczenie o jego autorstwie potwierdza nadto l1łonografista Łowicza, Romuald Oczykowski, który podaje w swej "Przechadzce po Łowiczu", że wspomniany kościół wykonał "mularz Poncjano". Biorąc pod uwagę ówczesną zmienność pisowni naz\\isk, często fonetycznie zapisywanych, można przyjąć, iż ów "Poncjano" jest identyczny z Tomaszem Poncinem. 15)

15) A. P. P. - Adv. Posn. r. 1652 pag. 555. W tej samej sprawie clyni 13 sierpnia plenipotentami swymi Gerarda Wiltona, obywatela warszawskiego i Baltazara Mulika, serwitora królewskiego. A. P. P.-Adv. Posn. r. 1652 pag. 1027.

Słownik Geograficzny. Warszawa 1884, t. V. str. 755.

Oczykowski Romuald: "Pizechadzka po Łowiczu", Łowicz 1922, wyd.

drugie, str. 56--58. Na związek Poncina z budową kościoła łowickiego zwróciła mi uwagę p. Dr Joanna Eckhardt, za co Jej składam wyrazy szczerej wdzięczności.