KRONIKA MIASTA POZNANL\nie, Atol i Biegańskielllu w tym trzechleciu przypadły jeszczp iune ohowię,zki. H. W9! jako komisarz prowincji I'tlskiej odhył jej wizytę a zamknę,ł kapitułę, w maju l'. lIi!ł!, na ktÓrej wyhrano ministrem Ludwika Karszę, profesora Akadlllii ZamojskiejY) \Viększy jeszcze zaszczyt spotkał naszego Franciszkana w dwa lata później. Pl'z)'jpżdżał do Polsld sam generał Zakonu Hottari, BiegailskipBlu poruczono go POWitIH; " pogranicznym k01l\\'pncie w Opolu}4) f'tało sil.' to hę,dź, że poczytywano eksprowincjała Ul najzllakomitszego ojca polskiego, bądź że znał osohiście gpnpnlła z czasu owej rzymskiej kapituły gPllfmlinej. Przyjazd Rottarego do Opola przypada na koniec ziluy Wił;!, \V początku marca hył w !(rakowi£'. :--;iezawodnip Uipgailski towarzyszył mu przez cały luh nieI1lal cały czas pohytu w Polscp. Droga geuen\.ła wizytująceg-o konwenty prowadziła z l(rakowa do \Varszawy, Był dalej we Lwowie a ruskę, kapitułę odpmwił w poczę,tkach Utaja w Zatllościu, litewską w koilcu w Grodnie, polską na koniec już w powrotm'j drodze w Chęcinach, ) czel'wca l "). Na tej kapitule z I,£'\\'ności q naznaczono Bieg-allskiego na gwardiana poznailskiego, spotykamy go howietll w tym chal'aktpl'zP r. lłi!:J4'6). Jest l'zeczą prawdopodobną, że najhliższa kapituła w Poznaniu l'. HiW; przedłużyła to U1'zę(\owanie; niestety kronika FranciszkanÓw lJOznallska za te lata jest aż nadto ma'oll 1t')\\'llH , pOI1limo że sekrptarzem konwentu hył naówczas uczony profesOl' Wawrzyniec HÓżyilski l .). H. lłi!ł8 Biegatlski otrzymał mianowani£' na komisarza prowincji polskiej. Pragnąc sprostać swoim ohowiązkom rozpoczął wizytę konwentÓw. l{iedy znajdował si

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1938 R.16 Nr1

13) Rk Bih\. ('zarlOl'ysl<jl'h 3fi24 Liher magistralis konwentu w Zamościu li8-9v. 14) Makowski 75.

1:;) [b.: Rk Bib\. Krasiński('h 1703, Klal'ysek chęcińskich liI"onil<a.

Bib\. 213v sq.

l!;) Kron. pozn. rk 267, l.) H.óżyński Wawrzyniec z Hóżallny, studia odbywał we Włoszech i talll opracował dwa I'ękopisy z teologii szkotystycznej, znajdujące się dzisiaj w Bib!. Nal'od, Lat. Q I 687 i Lat Q nr 428" długi czas był lektorem w Piotrl<owie i tam zmarł 1724. (Kron, POZII, rk W()\'. Nekl'olog Klarysek gniezn. rk Bib!. Kap. Gniezn, FR 1 pod d. 13 X).

w Chpłtllnif'. 1!1 lipca WHR doszła go wiadolllo_ć o zamianowaniu na hiskupa hakO\\'skiego 'R ). Była to jPdnak wiadomosr lH'zpdwstępna, saIlIa nominacja nosi datt: 21 listopada tpg'Oż rokul!l), Biskupstwo bakowskip powstało 1', lIi07, dzi<;ki chwilowpmu utrwaleniu wpływÓw polskich w ;\:Iołdawii. jako misyjne. ip.stpt.y ciągły niemal stall wojenny sprawiał. że stało sit: raczej tytulal'Ilynl a biskupi wykonywali cZYllnosei sufragailskie w Polscp.

:'Ilominacja pl'zyshądwała kr()\owi polskipnlll. dipcpzja należała do lwowskiPj lIIptJ'opolii. ie posiadała żadnej organizacji. biskupi w rzadkich dobach wzglQdnego pokoju pojawiali sit: w niPj na kl'Ótko, Całą pracę duszpastersk prowadziły zakony, głÓwnie Jpzuici i Franciszkanie. którzy w XVII w. okrom placówek misyjnych posiadali dwa konwenty Baków i TaI'goviszte. Dipcezja lI[Jomżenia nip miała, hiskupami zostawali niemal wyłącznip zakonnicy i nll'ndykanci 2l ). M. i. był znakomity Bernardyn I\.urski, późniejszy sllfmgan poznailski 21 ). Dopiero od czasu zwycięstw Sobi('skiego, a zwłaszcza od pokoju kal'łm\'1ckiego lIi!IH, biskupstwo zaczyna nabipra(' życia. ])ominikall Amand \ViktOl'yll Czeszejko (1fi9;H 2) uzyskał jako upm;;ażenip.

na razie tylko ad personam, paI'afię Wolę Zarzecką w diecez,ji przemyskiej i l\!ścihów w wilf'ilskiPj. dalej po r. 1Ii9-i I\.ołomyję i Bl'Ody. W Brodach rezydował, do diecezji jednak nip odważył się pojecluu'. wówczas jeszczp Turcy dzierżyli I\.amieniec. \V takich warunkach Biegailski objął biskupstwo bakowskie, I\.onsekrację otrzymał r. lIiH!f: I ). Po poprzedniku dostał parafiI.'l) Makowski 75, Ir,) Eubel K. Znr Gesch. der kath, Kirche in ciel' MoidalI Wim.

QUHrtalschr. 1898, 114, 20) Dzie.ie biskllpstwH bakowskiego nie są opraeowane. Najwięcej o nich podaje Sl'hmidt G. Romano-Catholici per Moldaviam episcopatus itd, Peszt 1887, jednak nie bezbłędnie. Wzmianki w polskich EneyklopediHch kościelnyeh itp. zHwiera,ją dużo omyłek. ZHmierzamy ,'zecz tę opracować w przyszłośei. 21) Był biskupem bakowsldm 1()49-i)9. O nim piszemy w Kron. m.

Pow. 1929, 180-94.

22) Schmidt 95-9; Eubel 11-1 nr 10.

2) MHkowski 75; Piasel'ki 4-13_