KRONIKA MIAST A POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1937 R.15 Nr4

skłoniło ludzi nie jednych do obrania sobie mieszkania poza murami i wałami fortecy poznailskiej na Jeżycach, GórczYllie i Wildzie, które to wsie dopiero w roku 1900 włę,czone zostały do Poznania. 'Cruchomienie tramwaju konnego mial o też wpływ na przyspieszenie obrotu pieniężnego, gdyż ,,"ycię,gało z kieszeni drobnę, gotówkę, która leżala wycofana z obiegu po kieszeniach i pończochach. Z tych względów spróbujemy otworzyć dzieje kolejki poznailskiej konnej na podstawie sprawozdań rocznych Zarzę,du i Rady Nadzorczej oraz komunikatów prasowych. Dwaj przedsiębiorcy budowy kolei, zamieszkali w Berlinie, Otto Heymer i Masch, zawię,zali w styczniu 1880 r. spółkę jawnę, z siedzibę, w Berlinie, uzyskali dnia 30 czerwca tegoż ruku koncesję dyrekcji policji w Poznaniu na budowę kolejki konnej z prawem eksploatacji przez 35 lat. Koncesja przewidywała między innymi i tor z Rzelę,3'a do Dębca. Dnia 5 lipca władze forteczne w Poznaniu, dziaJaję,ce z poruczenia wojskowych władz, dały swoje zezwolenie na uruchomienie kolejki, a Ministerium Wojny koncesję potwierdziło dnia 12 lipca 1880 r. Musieli więc przedsiębiorcy zaintere30wać wybitne osobistości w rzę,dzie w Berlinie, skoro tak łatwo i szybko zdołali załatwić potwierdzenie koncesji. Aktem notarialnym z dnia 7 maja 1880 r., podpisanym przed notariuszem Mehringiem w Poznaniu, właściciel cegielni w Starołęce, Hudolf Heymer, został plenipotentem firmy koncesjonowanej. Już przed terminem zapowiedzianym, bo dnia 30 lipca 1880 r. otwarto kolej konnę, na przestrzeni 1'/2 kilometra od dworca centralnego przez ul. Dworcowę,. Kaponierę, Al. Marsz. Piłsudskiego. ul. św. Marcina, Hatajczaka, Plac Wolności, ul. Nowę, do Starego Rynku. W kilka dni później otworzono dalszę, trasę przez ulicę Woźnę" Garbary, Wielkę" Chwalisz ewo do Tumu. Objazd z Starego Hynku przez ul. Wodn i Wielkę, spotykamy dopiero po elektryfikacji kolejki w 18<18 r. Boczne odgałęzienie prowadziło z Alei Piłsudskiego przez ul. Pierackiego, pl. Gwarny, ul. Sew. Mielżyilskiego, Pl. Nowomiejski, ul. MłyilSkę" Pl. Działowy, Pl. Sapieżyński, Wolnicę, Małe i Wielkie Garbary do ul. Wielkiej, gdzie łę,czyła się z linię, pierwszę,. Boczna linia okazała się deficytowa. Zarzd Miejski względnie \""ładze forteczne zamierzały prawdopodobnie stworzyć na tej trasie ulicę handlowę, i przez