KRONIKA MIASTA POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1935 R.13 Nr1

Składki te inkasDwać będzie Miejskie Biura UbDgich, które prowadzić będzie dokładnę. ewidencję żebrakÓw miejscowych i ich potrzeby życiowe, żebraków zaś zamiejscowych, którzy naj natrętniej PDznań nawiedzaję., bezwzględnie wysiedlać będz.ie z miasta. Za wywieszenie tabliczek skła.daję. kupcy 1-20 zł miesięcznie. Tabliczki nabywać mDżna w Biurze Opieki Inad Ubogimi i w Zwię.zku TDwarzystw Kupieckich Draz u inkasentów, którzy w najbliższych dniach rozpDcznę. swę. czynność. Dla uniknięcia wyzysku inkasenci zaopatrzeni będę. w odpDwiednie legitymacje, a tabliczki muszę. mieć stempel Magistratu. Z zaoszczędzonych pieniędzy przewidziana jest budowa schroniska z domem pracy. II. Dla obywatelstwa uzgodni Dno. system bDnowy. System ten znany jest zagranicę., a w PDlsce wprowadzDny ze skutkiem w KatDwicach. System ten to. pDśredni sposób zwalczania żebractwa domowego, po.lega natem, żeby nie dawać żebrakom jałmużny w gDtówce tylko. bonami, które po stwierdzeniu stDsunków odnośnego. żebraka, zrealizowane zDstanę. na pDtrzebne artykuły żywnościDwe. Organizację bonów przeprowadzi PDznański Okręg Caritas. BDny takie nabywać będzie mDżna w o.dcinkach dwu- i pięcio-grDszowych w blDczkach po 25 sztuk. Nabywać je będzie można w biurze Caritas i w biurze Opieki nad UbDgimi i w licznych składach kupieckich. które w sWDim czasie zostanę. jeszcze Dgłoszone.

Czego. żę.damy od Dbywatelstwa? ! 2ę.damy, aby DbywatelstwD z całę. energję. po.parło usiłowanie KDmitetu, odzwyczaiło się ad wsparć gotówkowych w formie jałmużny dawanych i to wszędzie, czy to. przed kościołem, czy na cmentarzach, czy na ulicach, czy też w mieszkania.ch prywatnych. W ten sposób postępuję.c, odzwyczaimy naród od wałęsania się po. ulicach, wstrętnego. nagabywania przechodniów, nieustannego pukania i dzwDnienia do. drzwi mieszkań, Opiekęnad rzeczywistą biedą pozostawi obywatelstwo powołanym do . tego czynnikom charytatywnym i Opiece Miejskiej. Stworzy się przez to dzielo zbożne i rzeczywiście miłosierne". W ramach nowej organizacji, którą komisja stworzyła, rozpoczął "Komitet do Walki z 1:ebractwem" swoją działalność od 1 kwietnia 1926. Akcja rozszerzała się stale i obejmowała w 1929 roku 2100 członków (największą ilość w szeregu lat działalności - patrz wykaz), uczestniczyło w niej, z zamieszkałych w Poznaniu: kupców 50%; lekarzy 80%; adwokatów 70%; dentystów 60%. Statutu nie ułożono, lecz normowano akcję zwyczajem. Na czele akcji stał Komitet, z prawem inicjatywy i uchwał ooowiązujących, (które wykonywało biuro Deputacji Ubogich), składający się z przedstawicieli: 1) Wojewódzkiego Wydziału Opieki Społecznej, 2) Miejskiego Wydziału Opieki Społecznej, 3) Kuratorjum Szkolnego, .1,) Policji Państwowej, 5) Towarzystwa Dohroczuulłśd Caritas, G) Właścieieli Domów, 7) Związku Towarzystw I{upieckich.

Zasięg działalności rozciągał się na sklepy, biura adwokackie, lekarzy, dentystów i banki. Członkowi wypożyczano bezpłatnie tabliczkę z napisem "Żebrzą,cym wstęp wzbroniny" do umieszczenia na widocznem miejscu i pobierano miesięcznie 1-20 zł. dobrowolnej składki członkowskiej, którą, ściągali trzej inkasenci z kaucją, 50 zł, za \Vynagrodzeuiem 10, a następnie 12,50 zł. od 100 zł. zainkasowanych pieniędzy. Cz}.onkowie otrzymywali również bony bezpłatnie dla wręczenia zamiast jałmużny pieniężnej żebrakom. Żebracy przedstawiali bony w biurze, które po sprawdzeniu z kartotek, lub z innych informacyj stosunków osobistych żebrzę.cego, przyznawało lub odmawiało pomocy. W razie przychylnej opinji odsyłano żebraka z przekazem do umówionego kupca, który wydawał przedmiot żebrakowi podług oznaczenia biura. W miejsce mającego się utworzyć towarzystwa ku zwalczaniu żebractwa objął Poznański Okręg Ca

1!25