SEKULARYZACJA KLASZ1', 00, DERNARDYXOW W POZXAXHT

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1934 R.12 Nr2

i kaplicr św. AlIn" wyraził dopiero zgodę na sprzedanie sprzętów kaplicy św. Anny i przeniesienie bractwa razem z nabożellstwami i funduszami do kościoła pofranciszkailskiego. Sprawa przewlekła się i dopiero w dniu 2. 1. 1838 hractwo św. Anny otrzymało ostateczną zgodę na przeniesienie się lIa stałe do pofranciszkańskiego kościoła. Zachowały się imienne spisy wszystkich rodzin, które w latach 1830-33 uważają,c się za niemieckie, do kościoła św. Anny na nahożeilstwa u('zęszczał". Znajdujemy międz" niemi nazwiska nietylko czysto polskie, ale także już zniemczone. W szczególnośei hrło w mieście oprócz przedmieść i wsi podmiejskich 1285 rodzin niemiecko-katolickich "). Flottwell uparł się przy zburzeniu kaplic Matki Boskiej Loretańskiej i św. Anny. Obie kaplice opisuje ówczesny miejski inspektor budowlany Schinkel, jak następuje: "Kaplica pod wezwaniem Matki Boski Loretailskiej jest dobrze utrzymana i wymaga nieznacznej reparacji. Dach pokryty jest miedzią, i nie wykazuje uszkodzeń". Na kaplicę tę FlottweII uwziął się szczeg'ólnie: żą,da kilkakrotnie od regencji, by ją, zburzono. Regencja podnosi, że usunięcie jej uwydatniłoby nieładną, bo zhyt długą, i zniszczoną, ścianę południowej nawy kościelnej, na co FlottwelI odpowiada, że przez umiejętne otynkowanie ścianr nie zeszpeci się kościoła. Jako ostateczne rozwiązanie sporu proponuje wreszcie wybudowanie plebanji na jej miejscu. Kaplica ta przetrwała jednak czasy FlottwelIa i istnieje do dziś. Kaplicę św. Anny zaś charakteryzuje Schinkel następująco: "Kapliea św. Anny graniczy z klasztorem, pozatem położenie jej jest wolne. Na kaplicy znajduje się wieżyca, obita blachą, mury mają około 3 stóp grubości i są dość silne, mimo oczywistyeh uszkodzeil". Kaplica ta dotykała dzisiejszego północnego skrzydła klasztoru w kierunku ku placowi Bernardyilskiemu, tworzą,c z kościołem i klasztorem dziedziniec od strony placu, z którego prowadziło wejście do klasztoru przez dziedziniec międz" kościołem od południowej, a kaplicą, św. Anny od północnej

") Do całości zob. akta: Die Kirchen der Stadt Poen - St.

Annakirche, jak wyżej.