SEKULARYZACJA KLASZT. 00, BERKARDYOW W POZA:-';IUdają się parafjallie "przedmieścia świętomarcilu;kiego" w liczbie 411i2 dusz, ho kościół ten jest dla Iich 'nie tylko dogortnr, ale przedewszystkiem prz"wiązali się do niego całem sercem, gdyż do niego jako do jednego z naj starszych kościołów Poznania generacje całe uczęszczały na nabożellstwa O). X. Arcypasterz wnosi więc o ustalenie, na kim spoczywa ciężar budowlany co do kościoła świętomarciilskiego oraz o przeniesienie tego ciężaru na kościół pobernarLlyński 10). Sprawność pracy duszpasterskiej w parafji świętomarcińskiej wymagałahy zdaniem X. Arcypasterza powołania czterech kapłanów, z których trzej razem z służbą kościelną mogliby mieszkać w klasztorze pobernardyńskim, czwarty w klasztorze pokal'melickim na Łące. Gdyby zaś regencja miała zamiar w klasztorze 00. Bernardynów umieścić nadto alumnat dla gimnazjastów, trzebaby alim klasztor rozbudować albo wystawić nowe budynki plehaIlskie za pieniądze, z sprzedaży gruntów i plebanji św. .:\larcina uzyskane, w zamian za które winni kapłani u 00. Bernardynów otrzymać ogród klasztorny. Ab kapłanom zabezpieczy( należyte utrz"ma.nie, proponuje Arcybiskup dalej skomasowanie majątku pobernard"ńskiego i funduszów mszalnych klasztoru pokarmelickiego z beneficjum świętomarciilskiem, klasztor pokarmelicki Bożego Ciała zaś przebudować na dom emerytalny dla kapłanów. Zdaniem X. Arcybiskupa 00. Fujarski, Thinel i I(ołakowski, nie nadająey się do pracy duszpasterskiej, winni otrzymać od rządu uposażpnie spoczplkowe, również kleryk Engelbert i braciszkowie Szupczyilski i "Ylo]icki. Niestety zapomniano później przy odnośllych pertraktacjaeh, że w klasztorze znajdo

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1934 R.12 Nr2

O) \Vedlc ohliczcnia ks. :VTaksymiljana Kamieńskiego, proboszcza świętomaroińskiego (18;4-170), liczyła paraf ja w r, 13G JNlnak dusz 6IJ04 i miała 3 szkoły (na przedmieściu świętomal'cińskiem, na 'Vildzic i Górczynie). ' 10) Paraf ja :'iwiętonwl'cińska nic mogła zebrać potrzebncj na naprawę sumy, więc proboszcz Kamieilsk,j prawic wlasnym kosztem odnowił kościół i sprawil aparaty kościelne, Na tcn cel wydał ks. Kamieilski od roku 1838----56 z własnej kicszeni 71.lU8 złp. 1(j gr. (Zob. Karwowski, ko:'iciół św, :\Iarcina w Poznaniu, str. 10 J),),