ZAPISKIcenił, zaprasza do swego domu, przedstawia sweJ żonie 1 gości suto.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr4

Wspomnienia godny jest opis Skibińskiego, dotyczący drugiego jego pobytu w Poznaniu w r. 1826. Miał naówczas przyjechać do Poznania pruski następca tronu. Radziwiłł na kilka dni przed jego przyjazdem wezwał do siebie Skibińskiego "Dobrzeby było, rzekł, w teatrze także go przyjąć. Czy masz w towarzystwie osoby mówiące po niemiecku"? Gdy Skibiński naliczył mu cztery, "brawo, wykrzyknął, nam więcej nie potrzeba. Ja między swemi muzykaljami wynajdę kwartet i wodewile, do których słowa stosowne przeszłe. Wybierz jaką jednoaktową operę (nie komedję, bo po polsku nie rozumie). Ubierzemy lożę i będzie dobrze. - Jakoż nazajutrz już mieliśmy muzykę i wiersze, kazałem zrobić przeźrocze; do ubrania loży przysłał książę tapicerów, galonów, adamaszków, dywanów, frendzli etc". Całe przedstawienie, tak starannie przygotowane, udało SIę. "Operetka narodowa "Pan dobry" i śpiewki i tańce podobały się. Na końcu ukazało się przeźrocze, przy którem kwartet 1 wodewile były śpiewane" oczywiście po niemiecku.

Udział Radziwiłła w przedstawieniach polskich był do pewnego stopnia także propagandą dla naszego teatru. Dzięki Radziwiłłowi zapoznał się z nim pruski następca tronu a tak samo i wielu innych wysokich dygnitarzy pruskich. Niemniej przykład namiestnika, który chodził do teatru, naśladowało poznańskie społeczeństwo. Mówi o tern Skibiński: "spacerująca publiczność widziała, że książę z próby powracał. Już i to w części podniosło o nas dobrą opinję". Nakreśliwszy całokształt pracy Radziwiłła około teatru polskiego, należy się jeszcze zastanowić, jakie posiada ona znaczenie. Że stosunek Radziwiłła do teatru polskiego wypływał przedewszystkiem z pobudek artystycznych, nie ulega wątpliWOSCl. Próżnem byłoby dowodzić, że poważniejszą rolę odgrywały tu uczucia narodowe. Pomimo to wysiłek namiestnika jest nader owocny. Przez niejednokrotną interwencję u władz pruskich umożliwił występy aktorów polskich w Poznaniu, przez swój osobisty i czynny udział w próbach i jako widz nas>