ZAPISKIloco celstad" , ust. 15: "locum sagittandi celstad dictum", ust. 18: "in loco, ubi sagitatur, celstad dieto", oraz w ust. 19-21:).

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr4

Strzelano w nim z łuków, stąd ściśle biorąc należałoby aż wgłąb XVII wieku używać nazwy bractwa łuczniczego, jak to czynią przywileje (7) od r. 1417 aż do r. 1615. Pierwsza znana nam poznańska strzelnica była tuż przy murze miejskim za Bramą Wielką po lewej ręce idąc z rynku, między murem i rowem. Najstarsza o niej wzmianka zachowała się w księgach miejskich pod r. 1470. Tuż obok strzelnicy był młyn patrycjusza poznańskiego Kaspra Fawki (:Pfaffe:), postawiony w r. 1417. Na podstawie zachowanych akt hipotecznych wystawionej tu później kamienicy zwanej stale "celsztatern" można najdokładniej określić położenie tej najstarszej strzelnicy. Dom ten z podwórzem miał pierwotnie numer hipoteczny 123, po pożarze w r. 1803 otrzymała parcela nowy numer 111, niezmieniony, aż do dnia dzisiejszego, który odpowiada dzisiejszej kamienicy przy ul. Wielkiej nr. 11; tutaj zatem był ów średniowieczny celsztat"). Z rozwojem miasta i zaprowadzeniem strzelania do kura kulami stał się ów celsztat zbyt ciasny i nie odpowiadał już swemu celowi. Zabudowały się leżące za murami miasta Garbary, zabudowała się najbliżej celsztatu leżąca przestrzeń między Bramą Wielką wzgl. mostkiem przez rów przerzuconym a mostem na Warcie, stale w aktach występująca pod nazwą: "Między Mostami", rozwijało się coraz bardziej Chwaliszewo, stanowiące od r. 1444 osobną gminę miejską, jako własność kapituły poznańskiej. Należało przenieść strzelnicę na inne bardziej przestronne i dalej od ludzkich zabudowań odległe miejsce. Na nową strzelnicę obrano miejsce za dzisiejszym Placem Sapieżyńskim, na płn. zachód od Rynku, za tzw. Furtką Zamkową czyli Wodną. Płynęła tędy rzeczka Bogdanka, zwana w średniowieczu Flizą ("Fliess"), która i teraz ma ten sam bieg, co w średniowieczu', tylko że koryto jej jest w mieście zaskle

B) Akta hipoteczne celsztatu zachowały się z lat: 1795-1810; są one zatytułowane: "Grund-Acten des konigl. Stadtgerichts zu Posen der sub nr. 123 belegenen beiden Hauser und Zubehór" (sygnatura: Arch. Państw, w Pozn., Akta hipoteczne, nr. 273).