Z DZIEJÓW GIMNAZJUM POZNAŃSKIEGO (1800-1815;mierny postępek w uczniach odpowiada". Jedynie dla prof. Hankego zdobywa się na przychylną, ocenę, że jest "pilny i stara się doskonalić w powinnościach swojego powołania nauczycielskiego". Jest jednak Gorczyczewski sprawiedliwym i metrowi języka polskiego Szumskiemu, wytyka zajmowanie się własną księgarnią '.*), stwierdzając, że "mógłby być użyteczniejszym, gdyby się innemi rzeczami nie zatrudniał". Przedewszystkiem jednak uderzył ks. Gorczyczewski w prof.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr4

Czas czytania: ok. 2 min.

Brohma i Trimaira. W raporcie swoim, jaki złożył rektor po odbytych w kwietniu popisach 16), taki sąd wydawał on o Brohmie: "W literaturze starożytności biegłym jest dla siebie JP. Brohm; ale że niezna języka polskiego nie tak łatwo mu przychodzi udzielać swej wiadomości uczniom. Częsta przytem jego choroba i mniej stosowna do kraju obyczajność jest na przeszkodzie uczniom, do pożytkowania z jego nauki. Stałoby się dogodniej dla szkól, gdyby Prześwietna Izba Edukacyjna przychylając się do życzenia jego w roku przeszłym oświadczonego, uwolniła go z końcem roku szkolnego od nauczycielstwa, ile nie mającego, a n i s z c z e rej c h ę c i do u c z enia, ani potrzebnego w nauczycielu przywiązania i s z a c u n k u d l akr aj u . Objekt jego mógłby być z większą korzyścią dawany albo całkowicie przez JP. Kaulfusa, albo w części przez tegoż, w części przez ks. Antoszewicza". Podobnie dość ostro krytykował naukę Trimaira. "Nauka języka francuskiego przez JP. Trimail b. słabo prowadzona, mało też pożytku okazała; a to najwięcej dla tego, iż nauczyciel ten ani jasnego tłomaczenia się uczniom nie posiada, ani potrzebnej u nich powagi zjednać nie umie. Zmienienie nauczyciela tego na następujące półrocze po Wielkiej Nocy sądzę być nieuchronnie potrzebnem; zwłaszcza, że i on sam już sobie przykszy ten obowiązek. Jeżeliby Prześwietny Dozór nie znalazł dogodniejszej do tego urzędu osoby, miejsce jego mógłby zastąpić w tym razie, albo p. Chibo [!], albo nauczyciele niektórzy klasyczni" .

15) Bibljoteka Raczyńskich w Poznaniu, rkp. 364. "Manuskrypt rozmaitości miscellanea Józefa Kalasantego Jakubowskiego 1884". str. 72. Jakubowski sam był w gimnazjum poznańskiem kolloboratorem za rektora ks. Przybylskiego i zostawił ciekawe, choć nie zawsze ścisłe co do dat wiadomości o gimnazjum i panujących tam stosunkach. 16) Archiwum Państwowe w Poznaniu, Prcf. pozn. niesp. gimnazjum poznańskie II; Izba Edukacyjna 42, Raport Rektora. Poznań 16/IV 1810.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr4 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry