CMENTARZYSKO TYPU ŁUŻYCKIEGOzowa 6 ) i żelazny grot oszczepu. Zniszczone cmentarzysko, odkryte przy budowie kolejki. Wczesny okres rzymski. Stanów, na terenie wojskowych zakładów amunicyjnych. Szkielety i kablączki skroniowe. Okres wczesnohistoryczny. Rok znalezienia 1916.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr4

Stanów. II. (ryc. 1). Skorupy, osełka kamienna, zdobiona. Osada wczesnohistoryczna. Inw. 1928: 303. Stanów. V. na prawo od toru kolejowego do Janowca. Skorupy częściowo zdobione brózdami poziomemi, skośnie karbowaną listwą, ornamentem grzebykowym. Osada wczesnohistoryczna. Inw. 1929: 109. W r. bieżącym znaleziono przy kopaniu fundamentów na terenie należącym do młynów Cerealia, przy N adolniku na Głównej, w głębokości około 2 m , 3 czaszki ludzkie i inne części szkieletu 7). Znaczna głębokość grobów pod dzisiejszą powierzchnią pozwala na przypuszczenie, że chodzi tu o znalezisko przedhistoryczne, brak jednakże ceramiki wzgl. innych przedmiotów przy szkiełetacłi uniemożliwia narazie ich datowanIe. Z powyższego zestawienia wyjmuję stanowisko przy ulicy Smolnej 17 i 19, zbadane przezemnie w r. 1929.

II. C m e n t a r z y s kok u l t u rył u ż y c k i ej w P o z n a n i u - G łów n ej, p r z y u l. S m o l n ej 17 i 19. Cmentarzysko to odkrył w kwietniu r. 1929, przy sadzeniu drzewek, p. Józef Petras, ówczesny dzierżawca ogrodu p. Franciszka Małeckiego, przy ul. Smolnej 19. Wiadomość o tern podał do Działu Przedhistorycznego w Poznaniu, a naczyńka wydobyte w całości ofiarował do zbiorów Muzeum. U rny ani kości przy nich nie było, zapewne już dawniej uległy zniszczeniu. Badania systematyczne rozpoczęły się dnia 17 lipca i trwały do 20 lipca. Przeprowadziłam je z ramienia Starostwa Krajowego w Poznaniu. Rezultatem badań było znalezienie trzech grobów. Razem więc dostarczyło cmentarzysko to cztery groby.

6) Księga Pamiątkowa m. Poznania, ryc. 26.

) Kurjer Poznański 1932, nr. 110, str. 6.