KRONIKA MIASTA POZNANIAkało z nIego, że Poznań, tak na prawym jak i na lewym brzegu Warty, był zaludniony we wszystkich epokach prehistorji, począwszy od środkowej epoki kamiennej, a skończywszy na okresach wczesnohistorycznych. Wśród licznych stanowisk przedhistorycznych prawego brzegu Warty wysuwa się na czoło obszarów, położonych na peryferiach m. Poznania, Główna 2). - Mimo naogół dość niskiego położenia pradoliny Warty posiada Główna także tereny suche, nadające się na osiedla ludzkie. Bliskość rzeki Warty, obfitującej w ryby, położenie nad jej dopływem Główną pomnażały jeszcze korzystne warunki zakładania osad, czem się tłomaczy, że spotykamy tu zabytki człowieka przedhistorycznego. Stwierdzono je dotąd na 17 stanowiskach. Rozłożenie ich przedstawia załączona mapka (ryc. 1). Zabytki przedhistoryczne z Głównej są interesujące i wartościowe pod względem naukowym. Wyliczę znane mi dotąd w porządku chronologicznym, poczem przystąpię do właściwego tematu niniejszej pracy.

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr4

Epoka kamieni) a.

Z najstarszych okresów epoki kamiennej Główna zabytków nie posiada. Później sze czasy dostarczyły dotąd 7 stanowisk. Stanów. IV. na północny-zachód od młyna w Głównej. Grociki igiełkowate, skrobacz wlorowy, rylec, oskrobywacz, wióry, rdzenie, okrzeski. Osada ze środkowej epoki kamiennej, starsza kultura tardenoaska. Inw. 1928:362 3 ). Stanów. III. Wydma za browarem Huggera nad rzeczką Główną.

Kamień do polerowania, narzędzia krzemienne, skorupy.

Osada z młodszej epoki kamiennej. Inw. 1928:304.

Stanów, po lewej stronie toru kolejowego do Janowca. Okrzeski i kości zwierzęce. Osada z młodszej epoki kamiennej. Inw. T. P. N. 1923 :118.

2) 1. c. - Karpińska: Główna pod Poznaniem w prehistorji polskiej. - Wykopaliska przedhistoryczne z Głównej p. Poznaniem. 3) Akta Archiwum Powiatów. Działu Przedhist. - Księga Pamiątkowa m. Poznania 1929, str. 3, ryc. 2.