KRONIKA MIASTA POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr2/3

Czas czytania: ok. 2 min.

Cóż dopiero- kiej w niedzielę Nowusieńką mam kamzelę, U koszuli wstęgę burą, A u czapki pawie pióro.

Oj! da, da itd.

Wtedy kiej mnie Rózia zoczy, Nie odwróci czarnych oczy, Oj i ja też patrzę na nią, Wszystko inne dałbym za nią! Oj! da, da itd.

Dałbym ciało, duszę moją, Tylko nie ojczyznę moją, Tylko nie ojczyznę dana! Moja Róziu ukochana! Oj da, da itd...

Raz to wezwę, na wojenkę, Wezmę bojową sukienkę, Oj i będę rąbał śmiało, Jako na Kubę przystało.

Oj! da, itd.

Da! panowie chłopek tęgi, Będzie bił, choć nie ma wstęgi, Oj! bo lepszy chłop w siermiędze, Niźli wielki pan o wstędze.

Oj! da, da., itd.

Lepszy chłopek, bo się nie da, Za wstążkę kraju nie przeda, Oj! nie przeda braci, matki, Za pieniądze, za dostatki.

Oj! da, da, da, da! Julia W.

Antoni Wojkowski, mając znowu fortepian, komponował cudowne melodje, mianowicie do Krakowiaków i innych pieśni Edmunda Wasilewskiego. Dzisiaj utwory te są już prawie nieznane, a jednak są to tak cenne perły i takiego wdzięku, które śmiało można postawić obok najpiękniejszych tego rodzaju utworów M o n i u s z ki, z którym Wojkowskich łączyła jak naj serdeczniejsza przyjaźń. Pamiętam z tych czasów kilka listów pisanych przez Moniuszkę do drogich sercu, jak się wyrażał, "przyjaciół Antoniego i Julii". W listach tych wylewał potok myśli, uczuć, bólów i nadziei.

Pamiętam dobrze w jednym z tych listów ustęp, gdy mu Wojkowski przesłał kompozycję do pieśni E. Wasilewskiego: "Drzym sobie duszo" Moniuszko odpisał mniej więcej w te słowa, a było to po jakiemś ciężkiem zmartwieniu. "Piosnka Wasza Kochany Antoni, stała się dla mnie jakby ożywiającą rosą i dziwnie oddziałała na mój znękany umysł. Przyznaję się do grzechu, że Wam pozazdrościłem tego daru geniuszu, z którego ten utwór powstał. Dziwnym zbiegiem myśli i ja napisałem melodyę do tych cudownych słów, ale nie jestem z niej zadowolony. Mówię szczerze, bez

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr2/3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry