CECH SZEWSKI POZNAŃSKI DO H. 1793zechce mieć. A dalej przepisuje: "A każdy rzemieśnik (tak napisano) powinien mieć tablicę w domu swym, na niej szacunek napisany, żeby każdy wiedział, po czemu on ma płacić wedle szacunku". Ponieważ i w naszych czasach bywało podobnie, warto przyznać słuszność i w tern miejscu... Ben Akibie, co twierdził, że nic nowego niema pod słońcem. S t a t u t y. Treść wszystkich statutów cechowych podaję w innem mIeJSCU. Tutaj zaznaczam tylko ich wydanie i okoliczności ich wydania. Z góry można stwierdzić, że mimo zaginięcia szeregu dokumentów, znamy całe ustawodawstwo cechu szewskiego od 16 wieku. Nieznany jest tylko poruszony już dawniej statut z r. 1422. Wysoce cenny jest statut cechu z dnia 19 kwietnia 1555, zachowany w księgach radzieckich poznańskich (1554-56 f. 119 i br. 1555 p. 104), nadany według projektu przedłożonego z bractwa przez radę miasta, spisany piękną starą polszczyzną. We wstępie zaznaczono, że "mistrzewie rzemiesła szwieckiego" przynieśli wypis starodawnego wilkierza i dodali niektóre artykuły, przyjąć zatem należy, że w statucie z r. 1555 zawarty jest naogół statut z r. 1422 z uzupełnieniami. Statut jest obszerny, wszechstronny i dokładny. Przewidziano już w nim, że kandydat na mistrza musi nabyć jatkę, i to w bractwie. Jatek było 40, jak to już wynikało z czynszu ziemnego 10 grzywien po wiardunku od jatki. Garbarze zobowiązani byli w trzy dni w tygodniu wynosić do jatek swoich skóry dobrze wysuszone, a białoskórnicy winni byli posiadać dostatek skór białych i zamszowych. Szewcy zastrzegali sobie prawo pierwokupu przed garbarzami skór na targu tudzież popiołu i kory dębowej. Obowiązki wobec kościoła opisane są z uzasadnieniami, jakie naogół spotyka się dopiero w statutach 17 wieku. ("A iż też Pana Boga napierwy mamy chwalić i cześć jemu tak jako z nas może być z prawa sprzyrodzonego powinniśmy czynić"... "Ku oka-aniu milosierdnych uczynków iż bywamy obwiazowani prawem boskiem"...). Do dokumentu oryginalnego, który zaginął, przyłożona była pieczęć miejska. Z późniejszych wzmianek wiadomo, że statut ten uzyskał zatwierdzenie króla Zygmunta Augusta w Piotrkowie tegoż roku 1555. później zatwierdzenie króla Zygmunta III w Krakowie dnia 5 czerwca 1592 i wreszcie zatwierdzenie króla Włady

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr2/3

Czas czytania: ok. 2 min.

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr2/3 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry