KRONIKA MIASTA POZNANIA

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr2/3

W r. 1430 posiadają domy przy ul. Szewskiej szewcy Stanisław Siecz, Bartosz oraz Kokoerchin. W r. 1448 mają Piotr i Szymon Bedermanowie, synowie Hanusza, posiadłość w tejże ulicy, a sąsiadami ich są szewcy Hoczer i Słupski. W r. 1459 ma przy ul. Szewskiej dom szewc Jan Cruppka (płaci z niego czynsz altarzystom farnym). W roku 1465 dziedziczą spadkobiercy szewca Marcina Furmana po nim dom przy ul. Szewskiej i garbuz na Garbarach. W przyległej ulicy Wielkiej posiadali domy następujący szewcy: Bertold 1408, Michał Fry (1457, 1460, narożnikowy), obok tegoż szewc Doniczka (1460), dalej Wojciech Zybrzud (1495), po obu stronach kamienicy Hanusza krawca mają domy szewcy Hanusz Dutkę wzgl. Dudek oraz Tomek. Marcin Miszkowski szewc miał dom przy uliczce ku Dominikanom "trzeci po prawej od narożnika", a więc również w pobliżu ul. Szewskiej (1454). Niewiadomo, gdzie leżały domy szewców Werumira, Hans Aldenberga (1436), Mikołaja Urzeczko (1459), Mikołaja Corcz'a (1459) oraz szeregu innych. W innej okolicy, ale w przedłużeniu ulicy Szewskiej, mieszka w r. 1452 szewc Grupka, ma bowiem doni w ulicy Małej "idąc od ulicy Wielkiej do fary, po prawej stronie". Jeden szewc mieszkał przy końcu wieku 15 w bramie (Wrocławskiej. Ścisłe zbadanie ksiąg ławniczych, które informują o nieruchomościach dokładniej niż księgi radzieckie, potwierdziłoby niewątpliwie stwierdzenie moje generalne, że szewcy istotnie w średniowieczu koncentrowali się około ulicy nazwanej Szewską. O zamożności szewca średniowiecznego mało można na podstawie ksiąg miejskich powiedzieć. Z pewnych notatek słabe tylko można wysnuwać wnioski. Niezamożnym był pewnie w r. 1458 Stanisław Kyelb, który zobowiązał się spłacić dług 6 wiardunków Michałowi garbarzowi ratami przez rok. Inni operują większemi sumami. Maciej Paluch ma u dłużnika kopę i 16 groszy (1453), Jan Crupka i Michał Heczer ręczą na 2 kopy za szewcem Marcinem Stanem (1453), ciż sami na 2 kopy za Marcinem Miszkowskim (1454), Michał Fry dłużny jest krewnej swej Helenie na domu swym 14 grzywien i ma jej, dopóki nie dorośnie, dawać rocznie 6 par trzewików (1460), Barbara, wdowa po Janie Doniczce, bierze spadek po mężu spłacając jego rodzeństwo 20 grzywnami (1467), itp. Tomasz szewc zapisał majątek w r. 1411 cechowi, ale odwołał na rzecz proboszcza farnego. W sądach rozjemczych występują - oprócz Grzegorza Freya szewcy: Wojciech Czarny (1453) i Maciej Jucha (1485). Tomasz szewc jest opiekunem kleryka Jakuba, syna Macieja Matrasza z Ławicy. Z wszystkiego wynika, że rzemiosło szewskie w wiekach średnich należało do zespołów zawodowych normalnych, przeciętnych.