ZNIESIENIE I WYMARCIE ZAKONU REFORMATÓW NA ŚRÓDCE

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr1

Czas czytania: ok. 2 min.

władzę, by seminarjum nauczycielskie umieszczono w klasztorze Karmelitów, zamiast w klasztorze Reformatów. Władsia jednak zadecydowała, by oba klasztory służyły ich pierwotnemu przeznaczeniu 59) , i gdy w listopadzie 1809 r. wojsko polskie opuściło klasztor Reformatów, przystąpiono natychmiast do najkonieczniejszych reparacyj. Koszta reparacji etc. po ewakuacji wynosiły koło 3000 zł. Trzeba było rozbierać różne ściany, które Francuzi postawili, p. i. także rozebrać założone na dolnym korytarzu laboratorjum, reparować mury, bielić, reparować okna, drzwi, piece, podłogi, dachy, założyć 10 nowych zamków do drzwi, wprawić 150 szyb, kupić 10 ławek z pulpitami, 4 ławki bez pulpitów i 1 tablicę, które to sprzęty Francuzi na opał zużyli, a dalej uzupełnić to, co zaginęło a prawdopodobnie wzięte zostało do innych szpitali lub też skradzione, jak 10 stołków, 2 łóżka, 2 kotły, rondle, sprzęty kuchenne, 2 obrusy, 24 talerzy, 12 łyżek, 1 skrzynię do pieniędzy i więcej60). N ajkonieczniejsze reparacje uskuteczniono w latach 1809 i 1810, lecz nie wszystkie, bo brak pieniędzy na to nie pozwolił. Władzy zależało przedewszystkiem na tem, by nauczyciele i uczniowie mogli w przywróconych ubikacjach mieszkać i jaknajrychlej rozpocząć naukę. Resztę reparacji wykonano dopiero po wojnach w 1815 r. W kwietniu 181081) przeniosło się seminarjum znowu do dawniejszej swej siedziby na Śródkę. Lecz nie stało się już właścicielem całego klasztoru. Część jego zajęli już 00. Reformaci. Zaraz bowiem po opuszczeniu klasztoru w listopadzie 1809 r. przez wojsko polskie, biskup miejscowy, ulegając żądaniom Reformatów uzyskał od prefekta poznańskiego 62) w gmachu klasztornym na piętrze 2 ganki, północny, który był ogólną sypialnią seminarzystów i wschodni z obustronne mi stancjami,

6») Kolbe, Festschrift sir. 27.

60) A. P. - Izba Eduk. 47 iSO.

61) patrz też Walbaum: Die Griłndung der Hebammen-Lfehranstalt in Posen. (Ilist. Mon. BI. 1906, Nr. 7). 02) A. P. - Izba Ed. 50, list Gruszczyńskiego do ks. W olickiego (25. 9. 14) i list ks. Wolickiego do Izby Ed. (6. 10. 1814).

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr1 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry